ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : AΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
_________________________________________________________________________________
''Αν μου χάριζαν όλη την αιωνιότητα χωρίς εσένα,
θα προτιμούσα μια μικρή στιγμή πλάι σου.''
Τάσος Λειβαδίτης
***
'' ΒΑΡΑΒΑΣ :Ναι,στην υπομονή μου αφήστε με παρακαλώ.
Εσείς όπου ποτέ πλούτον δεν αποχτήσατε,
φχαριστηθείτε με τη φτώχεια.Αλλά δώστε το ελεύθερο
σε κείνον να θρηνεί τουλάχιστον ανάμεσα σ' εχθρούς του...''
[...]
(Ο Εβραίος της Μάλτας,Χριστόφορος Μάρλοου,Μετάφραση Βούλα Δαμιανάκου)
***
''ΧΡΕΜΗΣ : Eίναι η γυναίκα πλάσμα γνωστικό.
Ξέρει να βρίσκει χρήματα.Δε βγάζει ποτέ στη φόρα
των Θεσμοφορίων τα μυστικά.Κι εμείς,εγώ κι εσύ,
τα ξερνάμε όλα μέσα στη βουλή.
(Eκκλησιάζουσες,Αριστοφάνης,Απόδοση Κώστας Βάρναλης)
***
Μια λυγερή παινεύτηκε κ’ είπε μεγάλο λόγο:
-Εγώ είμ’ απ’ όλες πι’ όμορφη και πιο χαριτωμένη
Έχω δυο μάτια ολόμαυρα, δυο χείλη κερασένια,
κ’ έχω πλεξίδες τα μαλλιά σαν τις οχιές πλεγμένα
κ’ έχω στα δυο μου μάγουλα τριαντάφυλλα και κρίνα
και λάμπω και φεγγοβολώ σαν ήλιος τ’ αλωνάρη!
Γ. Δροσίνης, Η λυγερή κι ο ήλιος
***
Τα λουλούδια των δέντρων είναι τα πουλιά.
Το σιγανό κελάηδισμα της θάλασσας είναι η πτώση
της βροχής στο τελευταίο τεμπέλικο κύμα του ακρογιαλιού.
Τη μυρωδιά του ήλιου τη χύνει το σφαγμένο πεπόνι.
Η ποίησή μας είναι η ζωή.
Μάτση Χατζηλαζάρου
Ποιήματα 1944-1985. Από τη συλλογή Μάης, Ιούνης και Νοέμβρης.
***
 |
| Tίτος Πατρίκιος /Λυσιμελής Πόθος |
''..ως προς εμένα,είμαι μια νερομπογιά.Ξεπλένομαι...''
Αvv Σέξτον,μετάφραση: Ευτυχία Παναγιώτου
***
'' Η Παλαιά Διαθήκη περιέχει αρκετές ιστορίες που άπτονται της οφθαλμολαγνείας''.
Ο ερωτισμός στην Τέχνη,'Εντουαρντ Λούσυ- Σμίθ,μετάφραση: Ioυλία Ραλλίδη
***
«Κρέας δεν έφαγε ποτέ του, ούτε ήπιε κρασί, ούτε πλησίασε γυναίκα με σκοπό ερωτικό μόνο τις νύχτες ξεχνιόταν και κοιτούσε τον μαύρο θόλο»
Το τρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Μπόλε ,Θανάσης Τριαρίδης
***
'' Αφηνα την ψυχή μου να μουσκεύει στις φθινοπωρινές καταιγίδες.Μου ήταν αδύνατο να αδιαφορήσω στην Ιδέα των γυναικόπαιδων,που έπιαναν τα όρη και κρύβονταν στις σπηλιές για να μην τα πειράξουν.''
Ο Βίος του Ισμαήλ Φερίκ Πασά,Ρέα Γαλανάκη
***
''Την Αγάπη δεν την λένε θάνατο.
(Μάθε πιο καλά τη γλώσσα των Ανθρώπων)
Αγάπη να την ονομάζεις.
Αγάπη να τήνε ζητάς,
τον θάνατο τον λένε θάνατο.
Πού πήγε,ως πού πήγε αυτό το ποίημα, Σταύρος Βαβούρης
***
[...]
Πέρασε η ζωή σαν ασύντακτη πρόταση
Υποκείμενο του θανάτου ο άνθρωπος
Κι εσύ αντικείμενο φτηνής εκμετάλλευσης
Γέμισε το δωμάτιο με προσδιορισμούς
Το συναίσθημα κατηγορούμενο για ασέλγεια
Σε ανήλικα απρόσωπα ρήματα
Συνημμένες μετοχές σκόρπιες στο πάτωμα
Ο έρωτας μια συρραφή υποθετικών λόγων
Τα παιδία παίζει χωρίς παιχνίδια πια
Η επεξήγηση που δόθηκε ελλιπής.
Απόσπασμα από το βιβλίο ''Κανόνες συντακτικού'' από το βιβλίο Εκτός Εαυτού ,Γιώργος Γκανέλης
***
[...]
-Με απειλείς;είπε η Ράνια.
-Θέλω το πουλόβερ μου,είπε ο Γιάννης.
-Να το βρεις,είπε η Ράνια.Εγώ δεν είμαι νοικοκυρά.
-Να σου πω ,είπε ο Γιάννης.
-Να μη μου πεις,είπε η Ράνια.
-Ακούς;είπε ο Γιάννης.
-Όχι ,είπε η Ράνια.
-Είπες ότι τελειώσαμε,εντάξει;
-Nαι,είπε η Ράνια.
-Και θέλω το πουλόβερ μου να φύγω,είπε ο Γιάννης.
[...]
Φτερά Μπεκάτσας,Θανάσης Βαλτινός
***
Δεν έχουμε μια γλώσσα κοινή
παρά μονάχα ένα τραγούδι.
'' Λυκοφιλίες '' ,Νάνος Βαλαωρίτης
***
Κάθε φορά
Που λιγοστεύει η θάλασσα
Αυξάνει ανάστροφα
Ο ουρανός.
Δημήτρης Χαρίτος
***
''Είμαι για σένα ένα άλλο σκοτάδι''
Ιδέα Βιλαρίνιο,Μετάφραση 'Ελενα Σταγκουράκη
***
Τα παλαιότερα αμαρτήματα είναι οι νεότεροι τρόποι ζωής
(William Sheakspear,1564-1616 μ.Χ)
***
ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ όταν δεν γράφουν μαραζώνουν
*ΘΑ ΚΑΠΝΙΖΩ,Γαβριηλίδης,2004,Αγγελική Ελευθερίου
***
Σαν του βουτηχτή την τελευταία πνοή
κράτησα σε σπηλιές κρυμμένες
τις λέξεις του Αιγαίου σου.
Τις πήγα στα Παρίσια μου
και πνίγηκαν οικτρά
στα εκεί ποτάμια.
Από την ποιητική συλλογή ''Ερδυλον'',Αγγελική Δημουλή
***
Τo αύριο είναι μια αιωνιότητα και μια μέρα.
Το αύριο θα κρατήσει περισσότερο
μετά θα' ρθει μια λευκή νύχτα.
Το αύριο είναι ένα παθιασμένο φιλί.
Το αύριο είναι ό,τι δεν είναι παρόν.
Το αύριο είναι ένα όνειρο που θα μοιραστούμε
μέσα σε μια στιγμή.
Το αύριο είναι η μέρα που όλα τα ρολόγια θα διαλυθούν.
Ό,τι πρόκειται να συμβεί είναι το αύριο.
Το αύριο είναι ο θάνατος.
Το αύριο είναι η ζωή.
ΑΜΑΡΤΖΙΤ ΤΣΑΝΤΑΝ
| Μετάφραση | ΛΙΝΑΡΔΑΚΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ, ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ |
***
| Το κέλυφος του παρελθόντος έσπασε και βγήκες εσύ,γιομάτη,οριστική και με βελούδο που άφηνε ημιγυμνο το στήθος σου.Γι' αυτό τούτο το γήπεδον,δεν θα το λησμονήσω ποτέ.Θα το αγοράσω και ποτέ δεν θα το πουλήσω. | |||||
| Ανδρέας Εμπειρίκος |
***
Σαν να ζούμε ενώ έχουμε πεθάνει
μας διαβάζει ένα παιδί σε βιβλίο
μόνοι πάντα και μάτια με μάτια
κάποια Μάσενκα και κάποιος Βάσιας
που κοιτάζονται με μάτια που έχουν σβήσει.
Μάσενκα,Βασίλης Λαλιώτης
***
''Εκεί που η σκέψη κινείται μέσα στο χρόνο!Πού είχε συμβεί αυτό σε λογοτεχνικό έργο;Mα πού αλλού;Στο πολύτομο έργο του Προύστ ''Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο!''Κι όμως αυτό το έργο δεν μού ήταν οικείο,πέρα από μικρά αποσπάσματα που διάβασα κατά καιρούς.'Ισως υπήρχε μια σημειολογία σε όλα αυτά.
Ο άνθρωπος από τη Χάβρη,Λίζα Διονυσιάδου
***
Θαλερό
Φλογάτη, γελαστή, ζεστή, από τ' αμπέλια απάνωθεν
εκοίταγε η σελήνη˙
κι ακόμα ο ήλιος πύρωνε τα θάμνα, βασιλεύοντας
μες σε διπλή γαλήνη.
'Αγγελος Σικελιανός
***
ΧΙV
(έντεκα τριαντάφυλλα για σένα)
Η ιδιοφυία μου δεν είναι
παρά ένας έρωτας.
Ο δικός σου.
Adieu.[...] Χάρης Βλαβιανός
***
Συμβαίνει έστω κι αργά:
O ερχομός του έρωτα, ο ερχομός του φωτός.
Ξυπνάς και τα κεριά είναι αναμμένα σαν από μόνα τους
αστέρια συγκεντρώνονται, όνειρα ρίχνονται στα μαξιλάρια σου
εκλύοντας δέσμες ζεστού αέρα.
Έστω κι αργά τα κόκαλα του σώματος λάμπουν
και η σκόνη του αύριο γίνεται αναπνοή.
Ο ερχομός του φωτός,Μάρκ Στραντ,μετάφραση
Ασημίνα Ξηρογιάννη
***
Γιατί αυτό θα πει ηδονή:
ν' αγγίζεις το φθαρτό
και να παραμερίζεις το θάνατο.
Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ
***
εκεί που δεν υψώνονται
ας πάψουμε να βλέπουμε βουνά
γιατί στις κορυφές τους
καθώς λένε
κατοικούνε οι θεοί
και οι θεοί θέλουνε το κακό μας
« προτρεπτικό » Αντώνης Ψάλτης
***
ΧΙV
Σαν παιδί
δοκίμαζε τον ουρανό
πετώντας τις προσευχές του
έξω άπ 'τον κόσμο
Τώρα πια
χωρίς τετραγωνικές ρίζες
για το κεφάλι του
θέλει να ζήσει
σε κάθε σώμα.
Μεταιχμιακή Χαρά,Φαρφουλάς,2013 Θάνος Γώγος
***
Δεν άντεξε τη μοναξιά του ποιητή.
Προσχώρησε κι αυτός
στο τσίρκο.
Κάτω από τη βροχή
Για μια στιγμή μόνο αν σταθείς
ακίνητος κάτω από τη βροχή
ν' αφουγκραστείς τον ήχο της
επάνω στην ομπρέλα σου
και να δεις τα φώτα του δρόμου
πολλαπλασιασμένα στις σταγόνες της,
για μια στιγμή μόνο αν σταθείς εκεί,
δεν χρειάζεται να γράψεις
κανένα ποίημα εκείνη την ημέρα.
Πηγή / Source: http://www.mystis.gr/
Στο τσίρκο,Xρίστος Λάσκαρης Για μια στιγμή μόνο αν σταθείς
ακίνητος κάτω από τη βροχή
ν' αφουγκραστείς τον ήχο της
επάνω στην ομπρέλα σου
και να δεις τα φώτα του δρόμου
πολλαπλασιασμένα στις σταγόνες της,
για μια στιγμή μόνο αν σταθείς εκεί,
δεν χρειάζεται να γράψεις
κανένα ποίημα εκείνη την ημέρα.
Πηγή / Source: http://www.mystis.gr/
***
Για μια στιγμή μόνο αν σταθείς
ακίνητος κάτω από τη βροχή
ν' αφουγκραστείς τον ήχο της
επάνω στην ομπρέλα σου
και να δεις τα φώτα του δρόμου
πολλαπλασιασμένα στις σταγόνες της,
για μια στιγμή μόνο αν σταθείς εκεί,
δεν χρειάζεται να γράψεις
κανένα ποίημα εκείνη την ημέρα.
Κάτω από τη βροχή
Για μια στιγμή μόνο αν σταθείς
ακίνητος κάτω από τη βροχή
ν' αφουγκραστείς τον ήχο της
επάνω στην ομπρέλα σου
και να δεις τα φώτα του δρόμου
πολλαπλασιασμένα στις σταγόνες της,
για μια στιγμή μόνο αν σταθείς εκεί,
δεν χρειάζεται να γράψεις
κανένα ποίημα εκείνη την ημέρα.
Πηγή / Source: http://www.mystis.gr/
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΡΟΧΗ,Χαράλαμπος ΓιαννακόπουλοςΓια μια στιγμή μόνο αν σταθείς
ακίνητος κάτω από τη βροχή
ν' αφουγκραστείς τον ήχο της
επάνω στην ομπρέλα σου
και να δεις τα φώτα του δρόμου
πολλαπλασιασμένα στις σταγόνες της,
για μια στιγμή μόνο αν σταθείς εκεί,
δεν χρειάζεται να γράψεις
κανένα ποίημα εκείνη την ημέρα.
Πηγή / Source: http://www.mystis.gr/
****
Το σημείο προκύπτει, αρχίζει ως γραμμή, τεντώνεται
κάποιες φορές πολύ - οπότε σπάει˙ όμως τις περισσότερες
απλώνεται ώσπου ήσυχα παίρνει ξανά μορφή σημείου˙ σκιάς
που παραμένει φωτισμένη.
Είναι καθοριστική η ησυχία.
Η απλωμένη γραμμή δεν χρειάζεται χάδια ή παρηγοριές˙
την τσαλακώνουν. Εμείς κοιτάμε τη γραμμή με ενοχές
που μαυρίζουν σε όσα δεν έχουν πια σημασία,
καθότι είναι δικές μας - όχι δικές της. Ποτέ δεν ήταν.
Οι σκιές συνεννοούνται αιωνίως.
Ποίημα από τη συλλογή Παναγιές Ελένες, Ικαρος 2014
'' Το ποίημα θέλω νά ναι γκρέμισμα πρωτίστως
και μετά χτίσιμο φωτός''.
''Το ποίημα που σιωπά'',Μονόλογοι συγγραφέων,Ασημίνα Ξηρογιάννη
κάποιες φορές πολύ - οπότε σπάει˙ όμως τις περισσότερες
απλώνεται ώσπου ήσυχα παίρνει ξανά μορφή σημείου˙ σκιάς
που παραμένει φωτισμένη.
Είναι καθοριστική η ησυχία.
Η απλωμένη γραμμή δεν χρειάζεται χάδια ή παρηγοριές˙
την τσαλακώνουν. Εμείς κοιτάμε τη γραμμή με ενοχές
που μαυρίζουν σε όσα δεν έχουν πια σημασία,
καθότι είναι δικές μας - όχι δικές της. Ποτέ δεν ήταν.
Οι σκιές συνεννοούνται αιωνίως.
Ποίημα από τη συλλογή Παναγιές Ελένες, Ικαρος 2014
Γιώργος Ψάλτης
***
'' Το ποίημα θέλω νά ναι γκρέμισμα πρωτίστως
και μετά χτίσιμο φωτός''.
''Το ποίημα που σιωπά'',Μονόλογοι συγγραφέων,Ασημίνα Ξηρογιάννη
η αιωνιότητα με ζαλίζει
μες στης φθοράς την αγκαλιά
μ' ασφάλεια τον χρόνο μου θηλάζω
ουτοπία,Στάθης Κουτσούνης
 | ||||
| http://bit.ly/1NxlB9w. |
Στη Μόσχα, αδερφές μου, στη Μόσχα…
(από τις «Τρεις αδερφές»)'Αντον Τσέχωφ
***
Στη συγγραφική σταδιοδρομία πρέπει κανείς να μετράει τις αντοχές του πριν μπει στο στίβο.
***
«... Ν’ αγαπηθεί ακόμη περισσότερον
η ηδονή που νοσηρώς και με φθορά αποκτάται·
σπάνια το σώμα βρίσκοντας που αισθάνεται όπως θέλει αυτή —
που νοσηρώς και με φθορά, παρέχει
μιαν έντασιν ερωτική, που δεν γνωρίζει η υγεία ...»
Aπόσπασμα από μιαν επιστολή
του νέου Ιμένου (εκ πατρικίων) διαβοήτου
εν Συρακούσαις επί ασωτία,
στους άσωτους καιρούς του τρίτου Μιχαήλ.
'Ιμενος,Κ.Π.Καβάφης
***
ΠΟΥΚ: Eάν εμείς τα ξωτικά, έχουμε κάποιον σας πειράξει,
ακούστε αυτό που θα σας πω κι όλα θα είν' εντάξει:
πείτε στον εαυτό σας πως για λίγο κοιμηθήκατε
και πως στον ύπνο σας ό,τι συμβαίνει ονειρευτήκατε.
Κι αυτό το ασήμαντο όνειρο, αν το ξανασκεφτείτε,
να δείτε πως θα πάψετε να μας κατηγορείτε.
Και αν μας συγχωρήσετε, εμείς θα διορθωθούμε,
γιατί τις υποδείξεις σας ευλαβικά ακούμε.
" Όνειρο Θερινής Νυκτός" , Σαίξπηρ
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
****
Tί κάνω μόνος μου πάνω σ'ένα βιβλίο εκεί ψηλά;Eκεί είναι ήσυχα,κανείς δεν μ'ενοχλεί,δεν μου μιλά.
Σ'ένα βιβλίο φτάνει να πατήσεις,
κι αρχίζει το όνειρο της πτήσης!
Βιβλία Πατήματα Πτήσεις Ποιήματα,Reinhard Lettau
***
Ίσως θεωρείς τον εαυτό σου ένα μαντείο,
Επιστόμιο για τους νεκρούς, ή για κάποια θεότητα.
Τριάντα χρόνια τώρα είναι που μοχθώ
Να στεγνώσω τις λάσπες από το λαιμό σου.
Δεν έγινα σοφότερη.
ΚΟΛΟΣΣΟΣ, Σύλβια Πλάθ
***
[...]
...εκεί που φτάνεις να πιστεύεις πως οι έρωτες
μόνο μέσα στην επανάληψη μπορούν να επιζήσουν
κι απρόσμενα ένας έρωτας κορυφώνεται σε αγάπη
ενώ εσύ, το ίδιο απρόσμενα, προσπαθείς να πεις πως
αγαπάς...
Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση.
Σε βρίσκει η ποίηση,Τίτος Πατρίκιος
***
ΓΙΟΡΔΑΝΗΣ: Πριν σας δώσω απάντηση, κύριε, σας παρακαλώ να μου πείτε, αν είσαστε αριστοκράτης.
ΚΛΕΟΝΤΗΣ: Οι περισσότεροι, κύριε, δεν κομπιάζουν και πολύ μπροστά σε τέτοια ερώτηση. Απαντούν ορθά κοφτά δίχως δυσκολία. Τον τίτλο μ' ελαφριά καρδιά τον παίρνουν, κι η συνήθεια σάμπως να επιτρέπει σήμερα την κατάχρηση αυτή. Εγώ, δε σας το κρύβω, στο κεφάλαιο τούτο είμαι κάπως πιο λεπτολόγος: βρίσκω πως η παραμικρότερη απάτη ντροπιάζει έναν καθώς πρέπει άνθρωπο και πως είναι λίγο αναντρία να κρύβουμε ό,τι θέλησε ο Θεός να γεννηθούμε, να στολιζόμαστε στα μάτια του κόσμου με κλεμμένους τίτλους και να γυρεύουμε να περάσουμε για ό,τι δεν είμαστε. Οι πρόγονοί μου βέβαια, πήραν έντιμ' αξιώματα. Στο στρατό μού δόθηκε η τιμή να υπηρετήσω έξι χρόνια, κι έχω, όσο να 'ναι, τον τρόπο μου, ώστε να κρατώ την καλούτσικη κάπως κοινωνική θέση. Μα, με όλ' αυτά, δε θέλω καθόλου να πάρω έναν τίτλο, που άλλοι, σαν και μένα, δικαιωματικά θα τον ζητούσαν, και σας λέω καθαρά πως δεν είμαι αριστοκράτης.
Αρχοντοχωριάτης,Μολιέρος,(μτφρ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ)
****
Κάτω από τη βροχή
Για μια στιγμή μόνο αν σταθείς
ακίνητος κάτω από τη βροχή
ν' αφουγκραστείς τον ήχο της
επάνω στην ομπρέλα σου
και να δεις τα φώτα του δρόμου
πολλαπλασιασμένα στις σταγόνες της,
για μια στιγμή μόνο αν σταθείς εκεί,
δεν χρειάζεται να γράψεις
κανένα ποίημα εκείνη την ημέρα.
Πηγή / Source: http://www.mystis.gr/
Για μια στιγμή μόνο αν σταθείς
ακίνητος κάτω από τη βροχή
ν' αφουγκραστείς τον ήχο της
επάνω στην ομπρέλα σου
και να δεις τα φώτα του δρόμου
πολλαπλασιασμένα στις σταγόνες της,
για μια στιγμή μόνο αν σταθείς εκεί,
δεν χρειάζεται να γράψεις
κανένα ποίημα εκείνη την ημέρα.
Πηγή / Source: http://www.mystis.gr/
