ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ- ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ/ΜΑΡΤΗΣ 2012

Αγαπητοί φίλοι...
για  τέταρτη  χρονιά φέτος...το varelaki  θα γιορτάσει την παγκόσμια ημέρα ποίησης δημοσιεύοντας αγαπημενα ποιήματα!Οι παλιοί  αναγνώστες ξέρουν καλά...

Αν θελετε,μπορείτε να μου στείλετε στο minaxirogianni@hotmail.com ή στο varellaki@gmail.com[ μέχρι 21/3 ]ένα δικό σας ποίημα ή ένα ποίημα που αγαπάτε πολύ και να συμμετεχετε έτσι σε αυτήν τη γιορτή!

Εγκάρδιους  χαιρετισμούς,
Μινα Ξηρογιάννη

ΒΡΑΔΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου)
σας προσκαλούμε σε μια βραδιά με αναγνώσεις αγαπημένων μας ποιημάτων

Τα ποιήματα ενός καλύτερου κόσμου

Η ποίηση μέσα στους αιώνες μεταξύ άλλων έχει αποτυπώσει σε λέξεις
τα όνειρα και τις ελπίδες των ανθρώπων για έναν καλύτερο κόσμο.
Στη δύσκολη εποχή που ζούμε η ανάγκη της φαντάζει όλο και πιο επιτακτική.

Ελάτε λοιπόν να ενώσουμε τις φωνές μας
διαβάζοντας τα αγαπημένα μας ποιήματα.

Τη βραδιά θα συντονίσει ο ποιητής Γιάννης Κοντός.

Διαλέξτε το αγαπημένο σας ποίημα για έναν καλύτερο κόσμο
και ελάτε να το διαβάσετε στην παρέα μας
την Δευτέρα, 19 Μαρτίου 2012, στις 8 το βράδυ,
στον ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
(Ιπποκράτους 118, Αθήνα).

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΤΕ
Όσοι από εσάς ενδιαφέρεστε να λάβετε μέρος στην ποιητική βραδιά του ΠΟΛΥΧΩΡΟΥ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ δηλώστε τη συμμετοχή σας στέλνοντας στο e-mail: events@metaixmio.gr ή στο fax: 211 3003562 τα εξής στοιχεία, με την ένδειξη «Βραδιά Ποίησης».
• Ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο, e-mail.
• Τον τίτλο του ποιήματος που θα διαβάσετε, τον ποιητή και τον αριθμό των λέξεων του ποιήματος.

ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
• Το ποίημα που θα επιλέξετε δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 200 λέξεις.
• Οι συμμετέχοντες μπορούν να διαβάσουν μόνο εκδοθέντα έργα τρίτων (ελλήνων και ξένων ποιητών). 
• Δηλώσεις συμμετοχής έως τις 16/3/2011.
• Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
•Οι ενδιαφερόμενοι θα ειδοποιηθούν ηλεκτρονικά για τη συμμετοχή τους.

, ΣΤΗΛΗ THE ARTMANIACS /// EYTYXIA ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

                                                             
...μίνι συνέντευξη στην Ασημίνα Ξηρογιάννη

Α.Ξηρογιάννη: Είναι σήμερα καιρός για ποιητές;

E.Παναγιώτου:Πάντα είναι καιρός για ποιητές και ποίηση. Όσο πιο πολύ απομακρυνόμαστε από τον άνθρωπο, θα έλεγα πως τόσο πιο επιτακτική γίνεται η ανάγκη για την τέχνη γενικότερα. Και συγχρόνως η δίψα για την τέχνη. Η τέχνη της ποίησης είναι στην ουσία η τέχνη της (ελεύθερης) ζωής. Σήμερα είναι ο καιρός για ποιητές, κυρίως πιο εξωστρεφείς ποιητές και ανοιχτούς στην κοινωνική πραγματικότητα.

Α.Ξηρογιάννη: Ένα σχόλιο για τη σύγχρονή μας “ποιητική” πραγματικότητα.

E.Παναγιώτου:Μπορώ να μιλήσω για την εσωτερική ποιητική πραγματικότητα, αλλά δεν θα έπρεπε τότε να αφαιρέσω τα εισαγωγικά; Μπορώ επίσης να μιλήσω για το πώς θα ήθελα η ποιητική πραγματικότητα, ως αφηρημένη είν’ αλήθεια κατάσταση, να μεταμορφωθεί σε κοινωνική πραγματικότητα. Επίσης και για το ότι οραματίζομαι μια γενιά ποιητών που θα πιστεύει σ’ έναν τέτοιο κοινωνικό δρόμο και θα τον κάνει πράξη. Η ποιητική πραγματικότητα δεν στέκεται σε βάθρα περιμένοντας να τη χειροκροτήσουν. Είναι πραγματική, χειροπιαστή. Ξεχύνεται στους δρόμους και μυεί τους ανθρώπους στο θαύμα της.

Α.Ξηρογιάννη: Λογοτεχνικές σου επιρροές...

E.Παναγιώτου:Είναι πολλές οι επιρροές και όχι μόνο λογοτεχνικές –
κάποιες άγνωστες ακόμη και σ’ εμένα. Λέγοντας επιρροές εννοώ καλλιτεχνικά έργα που μου άλλαξαν τη ζωή. Δεν ξέρω πόσο επηρέασαν τη γραφή μου. Με απασχόλησαν και με απασχολούν οι καλλιτέχνες που είχαν την τόλμη, την ευφυΐα ή και την τρέλα να διαφοροποιηθούν από τον κανόνα πραγματοποιώντας με εντιμότητα και ειλικρίνεια ένα είδος κοινωνικοαισθητικής παρέμβασης. Είναι οι ίδιοι καλλιτέχνες που έζησαν στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου. Καρυωτάκης, Σαχτούρης, Καρούζος, Μαστοράκη, Χατζιδάκι, Αραβαντινού, Αγγελάκη-Ρουκ, Mina Loy, Anne Sexton, Anne Carson είναι μερικά μόνο ονόματα. Αγαπώ τους αιρετικούς, Έλληνες ή μη Έλληνες – δεν έχει σημασία.

Α.Ξηρογιάννη: Mίλησέ μου για το πώς γεννήθηκε το βιβλίο....[Μαύρη Μωραλίνα]

E.Παναγιώτου:Δύσκολα... Όπως δύσκολα εγκαταλείπουμε κάποιον από τους κακούς εαυτούς μας, όπως δύσκολα ξαναβρίσκουμε τον καλό μας εαυτό, όπως δύσκολα βρίσκουμε τον νέο εαυτό με τον οποίο μπορούμε (εντέλει;) να συμβιώσουμε. Η Μαύρη Μωραλίνα γεννήθηκε από την ανάγκη για συντροφικότητα και συλλογικότητα. Καθώς ο Μέγας κηπουρός, το πρώτο μου βιβλίο, στόχευε μάλλον στην κάθαρση, το δεύτερο βιβλίο οραματίζεται περισσότερο την κινητοποίηση.
H μαύρη Μωραλίνα είναι ένα επινοημένο πρόσωπο, μια νεαρή νέγρα τρελαμένη από πόνο, που αντιστέκεται στον ολοκληρωτισμό. Τέτοιες εμπειρίες καταπίεσης –πολιτικές, κοινωνικές, ερωτικές– τις έχουμε λίγο-πολύ ζήσει όλοι. Τι κάναμε όμως γι’ αυτό; Σε τι εξελιχθήκαμε; Προς τα πού βαδίζουμε;


...αποσπάσματα από το βιβλίο[Μαύρη Μωραλίνα] 

3.

ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ

σηκώνω το δεξί, λέω χάιλ στήθος.

κλείνω τα μάτια, λέω χάιλ στόχος.

με τ’ αριστερό στην κοιλιά, λέω χάιλ σημαία.

και πυροβολούν αλύπητα.

κανείς δεν με βρίσκει.

εστιάζουν σε ό,τι λέγεται

—κακόφημη ανυπαρξία, αναίτιο κενό, μπλα μπλα—

και στήνουν στον τοίχο τις λεπτομέρειες.

εγώ όμως ζω

* χορεύω χάος

με λένε Μωραλίνα, κι όμως αυτή δεν είμ’ εγώ.

σ’ έναν κάδο η καρδιά μου καίει τα ρούχα της.

για να σώσει η φωτιά της απ’ τα δακρυγόνα

ό,τι αξίζει.

κάπως έτσι αναπνέω.

πώς να το πω απλά;

μέσα στον κόσμο χάνεις

μόνο νύχτες.



ΧΑΡΑΖΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

στο βιβλίο μου ζωγραφίζω ένα τρίγωνο.

στην επάνω γωνία ο θεός, στην αριστερή η γάτα μου,

στη δεξιά το μολύβι.

είν’ ένα μαγικό τρίγωνο

γιατί

σε μια προέκταση της μνήμης μου

ανεπιθύμητη

οι γραμμές ατονούν και χαλαρώνουν και κινούνται πέρα δώθε

κι ο θεός γίνεται μαύρη ιέρεια, η γάτα μου πάνθηρας,

το μολύβι μου στυλό.

ο πάνθηρας αχόρταγος· ποθεί την ιέρεια.

το στυλό ανεξίτηλο· τον εκδικείται.

έτσι αφανίζονται τα άκρα

και σώζεται

μονάχο του το θηλυκό

ανίδεη από εξουσία

κέρδισε μια μάχη που αγνοούσε.

λευκός θίασος — έλαχε σ’ εμένα.

κάποιο δώρο θα ’ταν της ανάγκης,

που με το ραβδάκι της τώρα με βάζει να

παριστάνω την τρελή.



Απροπόνητη


αφήνομαι σε κάτι που καλπάζει σαν τα γιατρικά μου κόβω

τα χαρτιά μου σκίζω τα θαυματουργά μου, μια κρύπτη

είσαι —Grotta Azzurai 1— και κάτι σαν γραμμή χαράζει

νέα στραβή, κάτι συμβαίνει με το σχήμα αυτό —τρίγωνο

διαβολικό— δεν ζωγραφίζεται.



ΒΙΝΤΕΟΠΟΙΗΜΑ

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Ivl0u0G_gbE



1 Γαλάζιο Σπήλαιο. Ένα φανταστικό θαλάσσιο σπήλαιο στα παράλια του ιταλικού νησιού Κάπρι. Πρώτοι αποικιοκράτες του νησιού θεωρούνται οι Έλληνες. Το εκτυφλωτικό φως που εισέρχεται στο σπήλαιο δημιουργεί μια εντυπωσιακή μπλε αντανάκλαση. Ίσως έτσι φανταζόταν ο Πλάτων την έξοδο από το σπήλαιο στην Πολιτεία-Ουτοπία του.

Γιάννης Λειβαδάς - Μία συνέντευξη στη Μίνα Ξηρογιάνη

....Στα πλαίσια της στήλης THE ARTMANIACS και εν οψει της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης ,21 Μαρτίου 2011,το varelaki φιλοξενεί τον Γιάννη Λειβαδά!!!


Μ.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Τι σε οδήγησε στην Ποίηση;

Γ.ΛΕΙΒΑΔΑΣ:Η αναπάντεχη επιβεβαίωση του περάσματος στον θάνατο. Κάποια ορμητική αίσθηση της θνητότητας, υποθέτω, καθώς και η ίδια η συγκίνηση της ζωής. Υπό δύο, τουλάχιστον, έννοιες πάντοτε: της εισόδου και της εξόδου, οι οποίες ανασυσταίνονται διαρκώς. Είναι αστείο. Ποτέ δεν οδηγήθηκα στην ποίηση.

Μ.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Έχεις ασχοληθεί ποτέ με την Πολιτική; Έχει ποτέ αυτή επηρεάσει την γραφή σου;

Γ.ΛΕΙΒΑΔΑΣ:Με την πολιτική όχι, δεν υπήρξε τέτοια ανάγκη. Εξάλλου δεν υφίσταται, αυτό που ονομάζουμε πολιτική είναι πλέον άρρηκτα συνδεδεμένο με τις ιδεολογίες.
Κάποιες αβάσταχτες έγνοιες που είχα σχετικά για την ανθρωπότητα σε πολύ νεαρή ηλικία με είχαν προσανατολίσει ιδεολογικά, δηλαδή εντελώς λανθασμένα, μα τώρα πια δεν με αφορά. Επέλεξα την ηθική του ανθρωπισμού στην οποία δεν χωρά καμία πολιτική θέση. Ο ανθρωπισμός είναι κάτι. Λίγο, αλλά είναι. Όπως και η ποίηση.
Τώρα, στα σαράντα δύο μου πλέον, ζω και εργάζομαι υπό την σκέπη μιας ιερής αδιαφορίας.

Μ.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Έχεις ελληνικές ποιητικές επιρροές;

Γ.ΛΕΙΒΑΔΑΣ:Σε τι ακριβώς; Είμαι Έλληνας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μου παράδωσαν την ελληνική γλώσσα, όπως συνέβη με τους εκφραστές της αστειότητας, την κέρδισα, την κατέκτησα. Ζώντας την ολοκληρωτικά.
Από μία άλλη πλευρά, επιρροή αποτελεί και η απόρριψη, ειδικά η αμετάκλητη, συνεπώς με έχουν επηρεάσει κάποιοι προγενέστεροι. Υπάρχουν πράγματα τα οποία ούτε έγραψα μα ούτε και θα γράψω ποτέ, κι αυτό είναι μία συνειδητή επιλογή. Μια επιλογή ζωτική γιατί δεν είμαι υπέρ του ανθρώπου, είμαι με τον άνθρωπο.

Μ.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Πιστεύεις σε κάποιον θεό;

Γ.ΛΕΙΒΑΔΑΣ:Ασφαλώς. Θεός είναι το Ιερό. Και τα ποιήματα είναι οι γραφές του. Είμαστε χαμένοι από χέρι κι αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη μίας δέσμευσης σε κάτι που αδυνατούμε να ελέγξουμε. Για κάποιον αυτό αποτελεί συμφορά. Για τον ποιητή αποτελεί ύψιστη τιμή και εκστατική δύναμη.

Μ.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ζούμε σε εποχή θάμβους, αντιφάσεων και παραλογισμών. Ποιά η θέση της ποίησης και των ποιητών μέσα σε αυτήν την εποχή;

Γ.ΛΕΙΒΑΔΑΣ:Οι εποχές είναι όλες σχεδόν ίδιες. Διαφέρουν μεταξύ τους ελάχιστα. Οι άνθρωποι συνηθίζουν να τανύζονται στις λεπτομέρειες. Το πρόβλημα είναι το πώς εισέρχεται ή εξέρχεται κανείς, το ανέφερα και παραπάνω, ή το αν ανήκει κανείς σε ορισμένη εποχή. Ο ποιητής δεν ανήκει σε καμιά. Η θέση της ποίησης είναι ανέκαθεν μία. Η φυσική της θέση, η μόνιμη παρουσία μιας άλλης ικανοποίησης που αφορά τη ζωή. Η
ποίηση υπάρχει μόνο για να προσφέρει, ο άνθρωπος είναι που χρειάζεται να προστρέξει σ’ αυτήν. Όπως χρειάζεται έναν καλό λογιστή, έναν καλό γιατρό, χρειάζεται κι έναν καλό ποιητή. Χρειάζεται μια καταστροφή ολική την οποία από μόνος του δεν μπορεί να κατορθώσει. Χρειάζεται έναν χαλαστή.

Μ.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Δώσε μου έναν ορισμό για την ποίηση.

Γ.ΛΕΙΒΑΔΑΣ:Δεν υπάρχουν ορισμοί. Έχω αναφέρει διαφόρους ανά καιρούς, προς χάρη μιας κουβέντας ή μίας συνέντευξης. Υπάρχει η δυνατότητα να καταθέσεις ένα φαινομενικά ισχυρό ευφυολόγημα, μα κατ’ ουσία πρόκειται για αποτυχία. Ο μοναδικός ορισμός της είναι η ίδια της η έκφραση. Όπως ο ορισμός αυτής της συνέντευξης είναι η ίδια η συνέντευξη. Δεν γλιτώνει κανείς. (Γέλιο).

Μ.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ποιά άλλη μορφή τέχνης αγαπάς;

Γ.ΛΕΙΒΑΔΑΣ:Όλες οι λεγόμενες καλές μα και οι κακές τέχνες μού ταιριάζουν μια χαρά. Η ζωή όμως βρίσκεται υπεράνω όλων, γιατί η ποίηση την καθιστά πιο σημαντική από τον εαυτό της. Το έχω γράψει και σ’ ένα ποίημα. Όπως και κάθε ποίημα είναι μία μορφή τέχνης.

Μ.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Mίλησέ μου για τα ποιήματα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα…

Γ.ΛΕΙΒΑΔΑΣ:Είναι μία συγκεντρωτική έκδοση των σκόρπιων ποιημάτων τα οποία γράφτηκαν από το 2001 έως το 2009. Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος. Εκεί πρωτοστατεί και το ποίημα «Άτη» απ’ όπου προήλθε και ο τίτλος της συλλογής. Οτιδήποτε έγραψα και δεν ανήκε σε κάποια ποιητική σύνθεση, όπως λόγου χάρη το «Άπτερος Νίκη/Μπίζνες/Σφιγξ» (Ηριδανός 2008). Είναι δείγματα των μεταστροφών που υπέστη η ποίηση.

Μ.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ένα μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης που πλησιάζει...;

Γ.ΛΕΙΒΑΔΑΣ:Ζήτω η παγκόσμια ημέρα ποίησης που πάντα θα πλησιάζει.

Μ.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Eυχαριστώ θερμά!

http://livadaspoetry.blogspot.com