Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη /
Ο θαυμαστός περίκλειστος κόσμος μου
(Ανασημοσίευση από το fractalart.gr )
Μαρκ Χάντον: «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα», Μετάφραση: Άννα Παπασταύρου, εκδ. Ψυχογιός, σελ. 312
Κρατώ στα χέρια μου το βιβλίο του Μάρκ Χάντον με τίτλο «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα» Μια συναρπαστική ιστορία ενός νέου με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Δεν θέλει να τον αγγίζουν, όταν το κάνουν γίνεται βίαιος. Επίσης, αδυνατεί να κατανοήσει τον μεταφορικό λόγο, παίρνει τα πάντα τοις μετρητοίς και στην κυριολεξία και δεν μπορεί να πει ψέματα. Από την άλλη, έχει τρομακτικές ικανότητες απομνημόνευσης δεδομένων, είναι δυνατός στα μαθηματικά, αναζητά αποδείξεις για τα πάντα και λατρεύει τις αστυνομικές ιστορίες. Με όλα αυτά τα εφόδια (ή εμπόδια;) αποφασίζει να εξιχνιάσει το μυστήριο της δολοφονίας του σκύλου της κυρίας Σίαρς. Μόνο που στην προσπάθειά του αυτή έρχεται αντιμέτωπος με γεγονότα που προφανώς δεν είχε φανταστεί και που τον αφορούν άμεσα.
Μια ιστορία που δεν μπορεί να αφήσει κάποιον ασυγκίνητο, καλογραμμένη, ελκυστική που αφορά στους εφήβους, αλλά και στους ενήλικες. Δεν είναι τυχαίο που το βιβλίο έχει ως τώρα αποσπάσει γύρω στα 18 βραβεία, έχει διασκευαστεί για το θέατρο και πρόκειται να γίνει και ταινία.
Ο ήρωας του βιβλίου, ο δεκαπεντάχρονος Κρίστοφερ, που έχει αυτισμό, είναι παντού παρών. Ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας και μας ξαφνιάζει, μας δημιουργεί ποικίλες απορίες, άλλοτε εγείρει τον θαυμασμό μας. Διότι ανήκει σε μια κατηγορία ανθρώπων που διαφέρουν σημαντικά από το περιβάλλον τους, ζουν σε έναν δικό τους ξεχωριστό ή έστω πιο κλειστό κόσμο. Αλλά ζουν ανάμεσά μας με ό,τι μπορεί αυτό να συνεπάγεται.
Χρειάζεται να διαθέτει κανείς μεγάλες ποσότητες ενσυναίσθησης, και να έχει μεγάλα αποθέματα αγάπης προκειμένου να συμπεριλάβει στη ζωή του άτομα με αυτισμό. Η ιστορία μας διδάσκει πως μπορείς πολλά να αποκομίσεις από τη συναναστροφή μαζί τους, έχουν την μαγική ικανότητα να σε κάνουν πιο σοφό.
Όλη η αφήγηση γίνεται μέσα από τα μάτια αυτού του παιδιού και είναι ελκυστική στον αναγνώστη, καθώς ξετυλίγει σιγά σιγά το νήμα της ιστορίας. Μιλά στακάτα, απλά, χωρίς να βάζει περιττά στοιχεία στην αφήγησή του. Λέει αλήθειες χωρίς φόβο και για τον ίδιο και για το περιβάλλον γύρω του. Δεν ωραιοποιεί πράγματα και καταστάσεις. Μπαίνει με αβίαστο τρόπο σε ρόλο ντεντέκτιβ, και συγκεκριμένα σε ρόλο Σέρλοκ Χόλμς, τον οποίο θαυμάζει, για να ανακαλύψει ποιος κρύβεται εν τέλει πίσω από τη δολοφονία του σκύλου του γείτονα, Γουέλινγκτον. Λέει κάπου: «Εμένα μου αρέσουν τα σκυλιά. Γιατί πάντα ξέρω τι σκέφτεται ένα σκυλί. Το σκυλί έχει τέσσερις διαθέσεις: χαρούμενο, λυπημένο, θυμωμένο και σκεφτικό. Επίσης, τα σκυλιά είναι πιστά και δε λένε ψέματα, γιατί δεν έχουν μιλιά».
Είναι σημαντικό να σημειωθεί πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της μητέρας μέσα στο βιβλίο. Γενικά η μάνα- μητέρα -μαμά είναι κατέχει αναμφίβολα τη θέση συμβόλου στις συνειδήσεις του κόσμου και αντιπροσωπεύει κάποιες αξίες στη ζωή του ανθρώπου. Εδώ η αποκάλυψη γύρω από αυτό το πρόσωπο- κλειδί στην ιστορία πυροδοτεί τα γεγονότα. Μήπως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται; Mήπως άλλο είναι εκείνο που χρειάζεται να ανακαλύψει ο ήρωάς μας και όχι ποιος σκότωσε το σκύλο. Μέσα από την σκληρότητα αναδύεται τρυφερότητα. Μέσα από το απροσδόκητο έρχεται η γοητεία ακόμα και για τον πιο απαιτητικό και υποψιασμένο αναγνώστη.
Ένα εκπληκτικό βιβλίο γεμάτο χιούμορ, ειρωνεία, αλλά και τρυφερότητα -με πίστη στον άνθρωπο- που αξίζει να διαβαστεί από τους εφήβους- και όχι μόνο από αυτούς. Ένα μοναδικό ανάγνωσμα, καλογραμμένο, που αφορά κάθε άνθρωπο που σέβεται τον εαυτό του. Αφορά κάθε γονιό που έχει ανοιχτό βλέμμα και που δεν εγκλωβίζεται σε στερεότυπα και σε προκαταλήψεις, που αποτελούν τροχοπέδη για την συναισθηματική και τη νοητική πρόοδο.
Όμορφη μετάφραση από την Άννα Παπασταύρου, κατατοπιστικό επίμετρο από τις Μαρία και Ελένη Παξινού.
Τέλος, ο Μαρκ Χάντον, ένας χαρισματικός συγγραφέας που φωτίζει λεπτές εκφάνσεις της ανθρώπινης ύπαρξης.
