Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη
Ελένη Κόλλια
Γαβριηλίδης, 2014
62 σελ.
Η ποιήτρια Ελένη Κόλλια με καλά δομημένα ποιήματα πετυχαίνει να αγγίξει το Αόρατο και να ξυπνήσει τη συγκίνηση.Μέσα στη συλλογή συναντάμε Το Ποίημα ως Ολότητα .Το Ποίημα πάντα καλοδουλεμένο,καλά στοχευμένο ,λειτουργικό .Οι λέξεις συνδυασμένες με σοφία και σύνεση,σε βαθμό που να νιώθεις ότι είναι σωστή η οικονομία των πραγμάτων και ότι τίποτα δεν είναι περιττό.Ο ακυρωμένος έρωτας,αλλά κυρίως η μοναξιά συναντούν τον αναγνώστη,τον κοιτάνε καταπρόσωπο.Δεν είναι μελοδραματική η Κόλλια,οριοθετεί και οριοθετείται.Στοχάζεται και αναστοχάζεται για ''τα μέσα'' της πράγματα ,χαρίζοντάς του όμως μια καθολικότητα ''εξαρχής ορίζοντας τα ύδατα χωρικά της ουσίας και του πράγματος'' (Σχεδιασμός εξαρχής),καθώς και ''ψηλαφίζοντας το νόημα εκείνο/που σαν αίμα τραβάει το δρόμο του άφοβα''(Στις μέρες μου γίνονται θαύματα).Υπάρχει μέσα της κάτι ανέγγιχτο που θέλει να το αγγίξουν.
Εξαιρετική δουλειά.
Δείγμα γραφής:
MH THΡΟΥΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΛΟΓΙΩΝ
Δεν υπάρχει απόσταση μεγαλύτερη
και πιο δύσβατη διαδρομή
από το χέρι ως το χαρτί.
Βγαίνω να περπατήσω βέβαια,
αλλά
δεν υπάρχει δάσος σκοτεινότερο
και πέρασμα πιο στενό
από τα πράγματα ως τ' όνομά τους
*****
Εκτός εαυτού
Γιώργος Γκανέλης
Στοχαστής, 2015
62 σελ.
'Εχω παρακολουθήσει την ποιητική πορεία του Γιώργου Γκανέλη.Μέσα στο έργο του υπάρχει πάντα η κοινωνική προέκταση και αναφορά.Το βλέμμα του πάνω στον κόσμο συνεχώς στραμμένο παρατηρεί τα πράγματα,τις καταστάσεις και καταθέτει σκέψεις,ιδέες ,προβληματισμούς ποιητικώ τω τρόπω,παίρνοντας την κατάλληλη απόσταση από το συναίσθημα.Οι στίχοι του δεν είναι αυτιστικοί ,ούτε επηρμένοι.Τα ποίηματά του έχουν απεύθυνση στον αναγνώστη,έχουν πρόσωπο κοινωνικό.Με την τελευταία του δουλειά νιώθω πως προχωρά περισσότερο.Δημιουργική ειρωνία.Λειτουργικές ανατροπές.Σοφία,αλήθεια,εξαιρετική οικονομία και δόμηση των ποίημάτων του.Όπως το ποίημα πρέπει να είναι:ούτε ''λίγο '',ούτε ''πολύ''.Και κυρίως να μην είναι μετέωρο,αόριστο,πληκτικό.Κάτι να έχει να πει.Το ''Εκτός Εαυτού έχει π ο λ λ ά να πει.
Δείγμα γραφής:
ΘΕΑΤΡΙΚΟΙ ΡΟΛΟΙ
Ο άσχημος γελωτοποιός
Περίμενε τη βροχή
Για ν' αρχίσει να κλαίει.
Μετά έβγαλε τα παπούτσια του
Καβάλησε ένα μηχανάκι
Και με ταχύτητα ανέβαινε στον ουρανό.
Στο μεταξύ,έξω από το θέατρο
'Ενας φωτογράφος απαθανάτιζε τη σκηνή
Οι λασπωμένοι δρόμοι ζητούσαν αυτόγραφο
Το βρέφος που γεννήθηκε σήμερα
'Εμαθε να παίζει πιάνο.
Δεν είναι δικό μου το παιδί
Δεν ήμουν ποτέ παιδί
Αφήστε για λίγο τους ηθοποιούς
Να εκφραστούν ελεύθερα
Γιατί αν σταματήσει να βρέχει
Τους ρόλους τους
Θα τους υποδυθείτε εσείς.
Από τα πράγματα στο όνομά τους
Ελένη Κόλλια
Γαβριηλίδης, 2014
62 σελ.
Η ποιήτρια Ελένη Κόλλια με καλά δομημένα ποιήματα πετυχαίνει να αγγίξει το Αόρατο και να ξυπνήσει τη συγκίνηση.Μέσα στη συλλογή συναντάμε Το Ποίημα ως Ολότητα .Το Ποίημα πάντα καλοδουλεμένο,καλά στοχευμένο ,λειτουργικό .Οι λέξεις συνδυασμένες με σοφία και σύνεση,σε βαθμό που να νιώθεις ότι είναι σωστή η οικονομία των πραγμάτων και ότι τίποτα δεν είναι περιττό.Ο ακυρωμένος έρωτας,αλλά κυρίως η μοναξιά συναντούν τον αναγνώστη,τον κοιτάνε καταπρόσωπο.Δεν είναι μελοδραματική η Κόλλια,οριοθετεί και οριοθετείται.Στοχάζεται και αναστοχάζεται για ''τα μέσα'' της πράγματα ,χαρίζοντάς του όμως μια καθολικότητα ''εξαρχής ορίζοντας τα ύδατα χωρικά της ουσίας και του πράγματος'' (Σχεδιασμός εξαρχής),καθώς και ''ψηλαφίζοντας το νόημα εκείνο/που σαν αίμα τραβάει το δρόμο του άφοβα''(Στις μέρες μου γίνονται θαύματα).Υπάρχει μέσα της κάτι ανέγγιχτο που θέλει να το αγγίξουν.
Εξαιρετική δουλειά.
Δείγμα γραφής:
MH THΡΟΥΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΛΟΓΙΩΝ
Δεν υπάρχει απόσταση μεγαλύτερη
και πιο δύσβατη διαδρομή
από το χέρι ως το χαρτί.
Βγαίνω να περπατήσω βέβαια,
αλλά
δεν υπάρχει δάσος σκοτεινότερο
και πέρασμα πιο στενό
από τα πράγματα ως τ' όνομά τους
*****
Εκτός εαυτού
Γιώργος Γκανέλης
Στοχαστής, 2015
62 σελ.
'Εχω παρακολουθήσει την ποιητική πορεία του Γιώργου Γκανέλη.Μέσα στο έργο του υπάρχει πάντα η κοινωνική προέκταση και αναφορά.Το βλέμμα του πάνω στον κόσμο συνεχώς στραμμένο παρατηρεί τα πράγματα,τις καταστάσεις και καταθέτει σκέψεις,ιδέες ,προβληματισμούς ποιητικώ τω τρόπω,παίρνοντας την κατάλληλη απόσταση από το συναίσθημα.Οι στίχοι του δεν είναι αυτιστικοί ,ούτε επηρμένοι.Τα ποίηματά του έχουν απεύθυνση στον αναγνώστη,έχουν πρόσωπο κοινωνικό.Με την τελευταία του δουλειά νιώθω πως προχωρά περισσότερο.Δημιουργική ειρωνία.Λειτουργικές ανατροπές.Σοφία,αλήθεια,εξαιρετική οικονομία και δόμηση των ποίημάτων του.Όπως το ποίημα πρέπει να είναι:ούτε ''λίγο '',ούτε ''πολύ''.Και κυρίως να μην είναι μετέωρο,αόριστο,πληκτικό.Κάτι να έχει να πει.Το ''Εκτός Εαυτού έχει π ο λ λ ά να πει.
Δείγμα γραφής:
ΘΕΑΤΡΙΚΟΙ ΡΟΛΟΙ
Ο άσχημος γελωτοποιός
Περίμενε τη βροχή
Για ν' αρχίσει να κλαίει.
Μετά έβγαλε τα παπούτσια του
Καβάλησε ένα μηχανάκι
Και με ταχύτητα ανέβαινε στον ουρανό.
Στο μεταξύ,έξω από το θέατρο
'Ενας φωτογράφος απαθανάτιζε τη σκηνή
Οι λασπωμένοι δρόμοι ζητούσαν αυτόγραφο
Το βρέφος που γεννήθηκε σήμερα
'Εμαθε να παίζει πιάνο.
Δεν είναι δικό μου το παιδί
Δεν ήμουν ποτέ παιδί
Αφήστε για λίγο τους ηθοποιούς
Να εκφραστούν ελεύθερα
Γιατί αν σταματήσει να βρέχει
Τους ρόλους τους
Θα τους υποδυθείτε εσείς.
