Γιώργος Χ. Θεοχάρης
“Δίφορη μνήμη”
σελίδες: 184 |
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΣ (Από το οπισθόφυλλο)
Η Δεσφίνα της Φωκίδας, ορεινό χωριό στους πρόποδες του Παρνασσού, γενέθλιος τόπος του συγγραφέα, τόπος φιλόξενος στον κόπο και στον πόνο, αναδύεται στη Δίφορη μνήμη μέσα από τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη, μέσα από την καταγραφή γεγονότων του 19ου και του 20ού αιώνα στις εφημερίδες, μέσα από τις μαρτυρίες καθημερινών ανθρώπων, μέσα από φωτογραφίες όπου ακινητεί η συγκίνηση.
Ένα αίσθημα ευθύνης, ένα αίτημα δικαίωσης κινεί τον συγγραφέα να αναμοχλεύσει το παρελθόν: εδώ η μνήμη έχει το πάνω χέρι. Δίνει τον λόγο σε αγαπημένα πρόσωπα της οικογένειας για να δούμε την ψυχή πίσω από το παράπονό τους, καταγράφει με άμεσο και ακαριαίο τρόπο στιγμές της ζωής που περιέχουν το σύνολο του βίου. Οξυδερκής παρατηρητής, επίμονα ρεαλιστής, αποφεύγει τους εξωραϊσμούς – έχει ζήσει τη δύσβατη ζωή των χωρικών της Δεσφίνας. Οι έρωτες και τα πάθη τους, τα εύθυμα περιστατικά και οι χαρούμενες στιγμές, η βία και το άδικα χυμένο αίμα περιγράφονται με ένα ρίγος συγκίνησης που συχνά λοξοδρομεί από την πεζογραφία και γίνεται ποίηση.
Ας μη μας ξεγελούν τα σήματα του τόπου, οι εκκλησίες, τα χωράφια με τα ονόματά τους, τα βουνά και τα ποτάμια: ο Γιώργος X. Θεοχάρης δεν μιλά μόνο για τον μικρόκοσμο της Δεσφίνας. Μας δίνει ένα συναξάρι με τους βίους απλών ανθρώπων, που παρόμοιους θα βρούμε σε όλη την ελληνική ύπαιθρο.
Ο Συγγραφέας
Ο Γιώργος Χ. Θεοχάρης γεννήθηκε στη Δεσφίνα Φωκίδας τον Δεκέμβριο του 1951. Σπούδασε Δημοσιογραφία και Δημόσιες Σχέσεις. Συνταξιοδοτήθηκε από τη βιομηχανία παραγωγής αλουμινίου, στα Άσπρα Σπίτια της Παραλίας Διστόμου, στη Βοιωτία, όπου και ζει.
Εξέδωσε έξι ποιητικά βιβλία, καθώς και ένα βιβλίο ιστορικής έρευνας για τη Σφαγή στο Δίστομο το 1944, για το οποίο τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας το 2011. Η συλλογή Πλησμονή οστών ήταν στη Βραχεία λίστα του Κρατικού Βραβείου Ποίησης 2018. Επιμελήθηκε, από το 2014, πέντε Ανθολογίες ελληνικών ποιημάτων. Μετείχε στη σύνταξη της έντυπης εφημερίδας Book Press. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά και αλβανικά.
Διευθύνει το λογοτεχνικό περιοδικό Εμβόλιμον (Τιμητική Διάκριση των Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων για τη συμβολή του στη λογοτεχνία, 2014). Μετείχε στην Επιτροπή Κρατικών Βραβείων Παιδικής Λογοτεχνίας. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών.
******
ΠΑΤ ΠΑΡΚΕΡ
Αγάπη , Δικαιοσύνη, Ελευθερία
Επιλογή ,μετάφραση : Nίκη Κωνσταντοπούλου
Βακχικόν 2021
Ολόκληρη η ποίηση της Πατ Πάρκερ αποτελεί πρωτίστως μια πράξη αγάπης· μια καθημερινή, επίμονη, επαναστατική πράξη αγάπης, όπως ακριβώς η στάση ενός ευσυνείδητου πολιτικού όντος. Αγάπη, Δικαιοσύνη, Ελευθερία είναι τα τρία συστατικά της ποίησης μα και της ύπαρξής της. Η ίδια υποστήριζε πως χωρίς Δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει Αγάπη. Η Πάρκερ θα γράψει για όλα εκείνα που την πονάνε. Για τους σκλάβους προγόνους της, την πατριαρχία των ανδρών αδιακρίτως, λευκών και μαύρων, τη διαφυλετική αγάπη και φιλία, τις γυναίκες, αλλά και για τον ομοφυλοφιλικό έρωτα δίχως ενοχές και κοινωνικές καταπιέσεις. Θα καυτηριάσει το πολιτικά ορθό, θα ασκήσει κριτική και θα επιχειρηματολογήσει κατά των κοινωνικών ανισοτήτων. Θα δώσει φωνή σ’ εκείνους που δεν έχουν μ’ έναν λόγο χειμαρρώδη αλλά και υποδειγματικά υπομονετικό. Ελεύθερη, μαχήτρια, αντισυμβατική, θα δώσει αγώνα ως το τέλος της ζωής της με κύριο όπλο την πένα της.
Η Νίκη Κωνσταντοπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα το 1981. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη Γαλλία. Το 2014 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή "Απόψε νιώθω μια ντροπή" (εκδόσεις Περί τεχνών). Ποιήματά της και μεταφράσεις της έχουν δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικά και έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά και άρθρα της έχουν συμπεριληφθεί σε γαλλικά βιβλία. Έχει γράψει κείμενα για μουσικές παραστάσεις που παρουσιάστηκαν σε θέατρα της Αθήνας και της Πάτρας. Ποιήματά της έχουν μελοποιηθεί και συμπεριλαμβάνονται στον δίσκο Προορισμός του Χρήστου Κωνσταντόπουλο.
Πηγή : Bιβλιονέτ
