http://varelaki.blogspot.gr/2013/07/notationesioy-2013-he-artmaniacsa.html
Τρίτη 9 Ιουλίου 2013
notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΣΤΗΛΗ ΤΗΕ ΑRΤΜΑΝΙΑCS///ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ
..
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Σοφία,καλώς ήρθες στο varelaki...!Θα ήθελα μια συντομη αναφορα στα
βιβλια/γραφές σου...
ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ:Eυχαριστώ Μίνα για τη
φιλοξενία σε αυτή την όμορφη σελίδα!
Εγώ
ξεκίνησα με ένα βιβλίο ποίησης το 2007 από τις εκδόσεις Δαρδανός-Τυπωθήτω,
σειρά Λάλον Υδωρ που είχε τίτλο «Αν-επίκαιρα ποιήματα».
Mετά,
το 2010, έβγαλα από τις εκδόσεις ΚΨΜ ένα πεζό βιβλίο με μικρά κείμενα σε στυλ
χρονογραφήματος που αφορούσε τη μεταγλωσσική κώφωση από την οποία πάσχω και
είχε τον τίτλο «Κουφός είσαι ρε; Δεν ακούς; ». Σε αυτό το βιβλίο υπάρχει ένθετο
16σέλιδο κόμικ από τον Σπύρο Δερβενιώτη, το οποίο βοηθάει στην ανάγνωσή του από
παιδιά και εφήβους. Πρόκειται για μια χιουμοριστική προσέγγιση στην
καθημερινότητα και στη ζωή μου, με τα προβλήματα και τα μπερδέματα που
προκύπτουν λόγω της κώφωσης.
Το
2012, πριν από λίγους μήνες δηλαδή, προχώρησα σε μια μικρή συμβολική έκδοση
ενός βιβλίου ποίησης με άλλους 2 ποιητές από τη Θεσσαλονίκη, τον Θάνο Γιαννούδη
και τον Ααρών Μνησιβιάδη. Το βιβλίο έχει τον τίτλο Τρίλιζα και περιέχει 3
ποιήματα από τον καθένα μας (σονέτο, μπαλάντα και απλές στροφές). Εχει τυπωθεί
στις εκδόσεις Βακχικόν και πρόκειται να παρουσιαστεί στη Θεσσαλονίκη την
Τετάρτη 12/12/2012. Το βιβλίο αυτό αποτελεί φόρο τιμής στο βιβλιαράκι Τριώδιο
που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Αγρα το 1991 και στο οποίο συμμετείχαν με μια
μπαλάντα ο καθένας ο Διονύσης Καψάλης, ο Γιώργος Κοροπούλης και ο εκλιπών φίλος
μας Ηλίας Λάγιος.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Πές μου σχετικά με την Διαδικτυακή Ανθολογία που επιμελείσαι...Πότε ξεκινησαν
οι εργασιες...με ποιό στόχο...πώς εξελίσσεται το εγχείρημα,με ποιά κριτηρια
γίνεται η επιλογη των ποιητων ,αν υπαρχουν εμπόδια και εν τέλει...ποιά είναι η
φιλοδοξία...
ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ:Το
2009 μαζί με τον Κώστα Κουτσουρέλη αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια διαδικτυακή
ανθολογία σύγχρονης ποίησης σε παραδοσιακές μορφές. Προσδιορίσαμε το χρονικό
όριο από δεκαετία του 1980 και μέχρι σήμερα. Ο στόχος μας ήταν να δείξουμε ότι
η έμμετρη ποίηση συνεχίζει να γράφεται μέχρι και τις ημέρες μας. Αυτό το κάναμε
επειδή μερικοί διαφωνούσαν, θεωρώντας πως η σύγχρονη ποίηση περιλαμβάνει
αποκλειστικά ελεύθερο στίχο. Όμως εμείς καθημερινά επί δυο χρόνια ανεβάζαμε από
ένα σύγχρονο έμμετρο ποίημα, αποδεικνύοντας εμπράκτως ότι πάρα πολλοί
συνεχίζουν να γράφουν έμμετρα και σήμερα.
Από τους πρώτους που επέμειναν στην σύγχρονη ποίηση σε παραδοσιακές μορφές ήταν οι 3 ποιητές που ανέφερα παραπάνω (Καψάλης, Κοροπούλης και Λάγιος). Σήμερα όμως η ανθολογία μας περιλαμβάνει περισσότερα από 150 ονόματα ποιητών που συνεχίζουν να γράφουν σε παραδοσιακό στίχο.
Φέτος
περάσαμε στη δεύτερη φάση της ανθολογίας μας, επεκτείνοντας χρονικά το όριο
προς τα πίσω, μέχρι και τη δεκαετία του 1930, η οποία παραδοσιακά σηματοδότησε
στη χώρα μας τη στροφή προς τον ελεύθερο στίχο (με την επίδραση της «γενιάς του
30» ). Ωστόσο εμείς δείχνουμε πως και εκείνες τις δεκαετίες (1930-1980) ποτέ
δεν σταμάτησε να γράφεται η ποίηση και σε παραδοσιακές μορφές, παρά την
κυριαρχία του ελεύθερου στίχου.
Πολύ
κατατοπιστικά πάνω σε όλα αυτά είναι οι εισαγωγές, τα δοκίμια και τα άρθρα του
Κώστα Κουτσουρέλη που αξίζει να τα διαβάσει κανείς, τόσο στην ανθολογία μας όσο
και στον προσωπικό του ιστότοπο http://www.koutsourelis.gr/.
Στη
δεύτερη φάση της ανθολογίας η ανανέωση γίνεται 3 φορές την εβδομάδα, ενώ
επεικτείναμε και τη συντακτική ομάδα με την παρουσία των Μνησιβιάδη και
Γιαννούδη που ανέφερα πριν, καθώς και με την πολύτιμη βοήθεια της Ελενας Σταγκουράκη.
Και οι 3 νέοι συνεργάτες μας ενδιαφέρονται έντονα για τη σύγχρονη ποίηση σε
παραδοσιακές μορφές και έχουμε δέσει σε μια ομάδα των πέντε ατόμων. Ολοι μαζί
πλέον κάνουμε την επιλογή των ποιημάτων, παλαιότερων και σύγχρονων, ενώ επίσης
η Μαρία Γιαγιάννου με την εικαστική της ματιά μας βοηθάει επιλέγοντας τις
εικόνες που συνοδεύουν κάθε ποίημα.
Η ανθολογία μας ονομάζεται
«Νέοι Ηχοι στο Παμπάλαιο Νερό» και θα τη βρείτε στη διεύθυνση: http://pampalaionero.wordpress.com/
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Λογοτεχία και διαδίκτυο μοιάζουν έννοιες ασύμβατες ,όμως γίνονται όμορφα
πράγματα πιστεύω.Η λογοτεχνία ανθιζει στο διαδίκτυο(βλ.και αρθρο μου σχετικά
ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ:Πράγματι
πολύ όμορφο το άρθρο σου! Κι εγώ πιστεύω πως το διαδίκτυο βοηθάει πολύ στην
εξάπλωση της ποίησης καθώς και στην επικοινωνία με τους ομοτέχνους. Προσωπικά
και λόγω των προβλημάτων επικοινωνίας που επιφέρει η κώφωση δεν θα είχα
καταφέρει να γνωριστώ με τόσους άλλους ποιητές ούτε να κάνω αυτά που κάνω εάν
δεν με βοηθούσε η επικοινωνία μέσω του διαδικτύου. Σκέψου μόνο ότι έχω κάνει
συνέκδοση με 2 ποιητές που ζουν στη Θεσσαλονίκη, ενώ εγώ ζω στην Αθήνα!Το
μόνο πρόβλημα που βλέπω σε όλα αυτά είναι ότι πρέπει να υπάρχει ένα κριτικό
φίλτρο στο τι θα δημοσιευτεί, γιατί υπάρχει η τάση να δημοσιεύονται ακρίτως τα
πάντα! Γι' αυτό τον λόγο εμείς στο Παμπάλαιο Νερό προσπαθούμε πολύ ώστε να
κάνουμε αυστηρή επιλογή του υλικού που έχουμε στα χέρια μας (παλαιότερου και
σύγχρονου) ώστε να επιλεγούν και δημοσιευτούν τα κατά τη γνώμη μας άρτια
ποιήματα.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ποιά η γνώμη σου για το ψηφιακό βιβλίο και η σχέση σου με αυτό; Kινδυνεύει το
έντυπο βιβλίο;
ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ:Νομίζω
ότι στο άμεσο μέλλον δεν θα εκδίδονται τόσα πολλά έντυπα βιβλία ή θα εκδίδονται
σε όλο και πιο περιορισμένο αριθμό αντιτύπων. Προσωπικά δεν φοβάμαι το ψηφιακό
βιβλίο, γιατί για μένα το ζητούμενο είναι να επικοινωνήσω τις ιδέες και τη
δουλειά μου. Γι' αυτό και στην προσωπική μου σελίδαhttp://www.sofiakolotourou.gr/ έχω ήδη ανεβάσει το σύνολο της δουλειάς μου (και
τα κείμενα των βιβλίων).
Επίσης
το βιβλίο Τρίλιζα εκδόθηκε σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων και υπάρχει και ως
ψηφιακό βιβλίο στη διεύθυνση: http://www.vakxikon.gr/content/view/1200/5829/lang,el/
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Γνωρίζεις άλλες διαδικτυακές ανθολογίες ποίησης;
ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ:Νομίζω
υπάρχουν αρκετές. Προσωπικά αγαπώ πολύ την ανθολογία του Τόλη Νικηφόρου «ένα
λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται» http://dreaming-in-the-mist.blogspot.gr/
και της Βίκυς Παπαπροδρόμου (και της
Ελένης Μπέη) «ποίηση, ποιητές, ποιήματα, Θεσσαλονίκη». http://greek-translation-wings.blogspot.gr/
Τους γνωρίζω και τους δυο και ξέρω πως επιλέγουν ποίηση με βαθιά γνώση, αγάπη
και μεράκι. Γι' αυτό και συστήνω τις ανθολογίες τους!
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Eίναι δύσκολοι οι καιροί που διανύουμε. Μήπως μέσα σε αυτούς η ποίηση είναι
περιττή;
ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ:Εχω ακριβώς την αντίθετη άποψη και την έχω εκφράσει σε
διάφορα ποιήματα. Προσωπικά εμπνέομαι πάρα πολύ και από αυτά που συμβαίνουν
γύρω μας και γράφω γι αυτά. Θα κλείσω με ένα μικρό ποίημα που έχω αφιερώσει
στους φίλους με τους οποίους εκδώσαμε την Τρίλιζα και συντάσσουμε το Παμπάλαιο
Νερό και περιγράφει αυτό ακριβώς: ότι η ποίηση είναι μια ακριβή παρηγοριά για
έναν «φαρμακωμένο» καιρό. Την ίδια ακριβώς πρόσκληση απευθύνω και στους
αναγνώστες που θα διαβάσουν αυτή τη συνέντευξη: Να γράφετε και να μας στέλνετε
ποιήματα για να ελπίζουμε και να κρατηθούμε σε αυτούς τους καιρούς!
Σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη!
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΣΑΝΤΑΣ
Στους Ααρών
Μνησιβιάδη
και Θάνο
Γιαννούδη, συμπαίκτες στην "Τρίλιζα"
Σας
ζήτησα "ποιήματα της τσάντας" .
Γνωρίζατε:
η απόλαυση ακριβή.
Ω
φίλοι, εποχές της μασκαράτας
κι
η ποίηση, η μόνη ανταμοιβή.
Με
ποιήματα την τσάντα μου γεμίζω,
σας
μνημονεύω όπου σταθώ κι όπου βρεθώ,
με
δέκα στίχους σας μονάχα για να ελπίζω
σε
τούτο το φαρμακωμένο τον καιρό.
Σε
φύλλα Α4 εκτυπώνω
τα
άδυτα, τα μύχια καθενός
και
μόνη τ' απαγγέλω, εκεί που μόνο
το
σύνορό μου είν' ο ουρανός.
Αν
θέλετε να ζήσουμε για πάντα
με
ποίηση γεμίστε μου την τσάντα.
notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΙΑΣ///ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Εάλω η πόλις
Ορδές βαρβάρων με περικύκλωσαν
νεκραναστημένοι ταγοί του τρόμου'
του Αννίβα αιμοσταγείς καβαλάρηδες
εκπαιδευμένα μηχανήματα θανάτου.
Τρόμος στην ταξιδεύτρα ψυχή μου
φοβισμένα τα φυτάδια των μπαξέδων'
κρυμμένος στα σύννεφα ο ήλιος
μολύβι η ανάσα στο στήθος μου.
Εάλω η πόλις
αναφωνεί ηττημένος ο ηγέτης'
πένθιμος ο ήχος της καμπάνας
αντάμα με το ηπειρώτικο μοιρολόγι.
Μαντεία και ναοί στην πυρά
σε κρύπτες τα λόγια των σοφών'
τροπαιοφόροι εισβάλλουν οι νικητές
στης Πυθίας το λείψανο ασελγούν.
Της πλαστικής σβάστικας ο ίσκιος
πέτρινη χορταριασμένη ταφόπλακα'
ηγέτης ο άψυχος κόσμος των αριθμών
απαγορευτικό στοπ στο όνειρο.
Ερείπια ο ναός του Απόλλωνα
ελπίδα και φως ο ύστατος χρησμός:
''To βασίλειο του απόλυτου Τίποτα
κλάμα νεογέννητου θα ανατρέψει.''
Αυτόχθονες νεοέλληνες
Σπέρματα κολίγων είμαστε από πολλούς αιώνες.
Αίμα κοινό,πληβείων,
στις φλέβες τις δικές μας και στ'αδέλφια μας,
αγκωνάρια και ξερολιθιά,
σπίτι και βιος των πατεράδων μας.
Τουρκαλβανοί και Δόγηδες ασέλγησαν στο κορμί μας.
Μπασταρδεμένος αχταρμάς ανατολίτικης κουλτούρας
και φράγκικου καθωσπρεπισμού.
Ευνουχισμένα υπόλοιπα του Δωδεκάθεου ,
τυμβωρύχοι στη σκιά του Παρθενώνα.
Τραγοπόδαροι νεόπλουτοι του σύγχρονου Μεσαίωνα.
Των σαρκοφάγων αλόγων του Διομήδοι απόγονοι
νεορθόδοξοι μουλάδες με κοστούμι και σαγιονάρες
μεγαλόσταυροι και καμπαναριά οι μιναρέδες μας.
Στα τηλεοπτικά πρωινάδικα στείλαμε την Αφροδίτη
με Κινέζικα προιόντα αντικαταστήσαμε τον γέρο-Ήφαιστο.
Της πολυθρόνας αγωνιστές
αυνανιζόμαστε στις βραδυνές ειδήσεις
χαιρέκακοι οφθαλμοπόρνοι,Διονυσιακοί ψευτοσάτυροι.
Τ´ονειρο του ΤΖΟΚΕΡ και του ΛΟΤΤΟ η σημαία μας
γαλαζοπράσινος μανδύας η εθνική μας συνείδηση.
Πανηγυρτζίδες,σαλτιμπάγκοι,εραστές του σκυλάδικου,
ξεβαμμένη καρικατούρα της Ιστορίας,αδέλφια μου,εμείς
οι ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ.
notationes ///ΙΟΥΛΙΟΣ 2013///ΤΟ ΒΟΟΚΣΤΑΝD ΣΤΟ NOTATIONES/// Η ΜΑΤΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ, Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ //ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
http://bookstand.gr/2013/06/18/%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B9-%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B5%CE%B1%CF%83-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1/
'Οτι εχει σχέση με την Μάτση Χατζηλαζάρου , ειναι γνωστό στους ανθρώπους που γνωρίζουν τις λογοτεχικές μου αγάπες(και όχι μονο σε αυτους πια) ότι με συγκινεί,με αφορά ,με εμπνέει ,με δονεί!
Ενα νέο βιβλίο από τις εκδόσεις 'Αγρα που περιλαμβάνει τα γράμματα που έστελνε η Μάτση
από το Παρίσι στον Αντρέα Εμπειρίκο έλκει αυτή τη φορά το ενδιαφέρον μου!Το βιβλίο αυτό ακόμα περιλαμβάνει και άλλα ανέκδοτα και πεζά της της ίδιας αυτής περιόδου ,1946-1947.Καθώς και 3 γαλλικά ποιήματα του Εμπειρίκου της ίδιας περιόδου,καθώς και πλούσιο ακυκλοφόρητο φωτογραφικό υλικό ,όπου το ζευγάρι αλληλοφωτογραφίζεται (το 1940 και το 1945).Την εισαγωγή ,τον υπομνηματισμό και την επιμέλεια έχει κάνει ο Χρήστος Δανιήλ.
Στην εκτενή λοιπόν εισαγωγή του βιβλίου περιγράφεται πώς η Μάτση γνώρισε τον Αντρέα Εμπειρίκο και δίνεται ανάγλυφα όλη η πορεία της σχέσης τους!Αρχικά ήταν ο ψυχαναλυτής της ,όμως δεν άργησαν να συνάψουν ερωτικές σχέσεις και να παντρευτούν.Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί και στον δάσκαλο και ψυχαναλυτή του Εμπειρίκου,τον Rene Laforgue,o οποίος είχε παντρευτεί αναλυόμενή του.Να σημειωθεί ότι σε συνέντευξη που είχε δώσει η Μάτση στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στον ψυχίατρο Θανάση Τζαβάρα είχε τονίσει ότι ''η μετάβαση από τη θέση της ψυχαναλυόμενης στη θέση της συζύγου έγινε,αφού είχε ήδη ολοκληρωθεί η θεραπευτική διαδικασία''.Ακόμα ,στην εισαγωγή συναντάμε αποσπάσματα ημερολογίου του Εμπειρίκου όπου μεταφέρει με ποιητικό τρόπο τις σκέψεις και τις εντυπώσεις του για την όλη κατασταση που αφορά στους δύο εραστές,καθώς και τον απόλυτο τρόπο που βιώνουν τον έρωτά τους!
Ήσουν σαν μια σιγή που την διαπερνά ο άνεμος
[...]
Στο γήπεδο της συναντήσεώς μας,που έγινε γήπεδο της αγάπης μας,
δεν γειτνιάζουν άλλοι
[...]
Το κέλυφος του παρελθόντος έσπασε και βγήκες εσύ,γιομάτη,οριστική και με βελούδο που άφηνε ημιγυμνο το στήθος σου.Γι' αυτό τούτο το γήπεδον,δεν θα το λησμονήσω ποτέ.Θα το αγοράσω και ποτέ δεν θα το πουλήσω.
[...]
Στη συνέχεια ,ο Δανιήλ μας δίνει εκτενείς πληροφορίες για τα κρίσιμα παιδικά και εφηβικά χρόνια της Μάτσης ,για το ποιόν της οικογενείας της, τους εθισμένους στην μορφίνη γονείς της, την πρώιμη ορφάνια της, τις σπουδές της ,για την έναρξη της ψυχανάλυσης της Μάτσης μετά τα μέσα του 1936 ή έστω στις αρχές του 1937.
Παρακάτω παίρνουμε μια γεύση από "Τα τεκταινόμενα'' του Εμπειρίκου,καθώς και από το ''Γραπτά'' του,στα οποία ,στην ουσία,μας δίνει ένα ολοκληρωμένο προρτρέτο της αγαπημένης του και για πρώτη φορά εκφράζει σε κείμενό του την άποψη /εκτίμησή του για την ποιητική της δημιουργία,η οποία εκείνη της εποχή(Ιανουάριος του 1942)δεν είχε ακόμα εκδηλωθεί δημόσια.
Η Μάτση.Είναι η Μαρία των''Τεκταινομένων''δηλαδή η γυναίκα μου.
[..]
Η ελκυστική και πολυτάλαντη αυτή κοπέλα στέκει και με κοιτάζει με το κεφάλι ελαφρά γερμένο
από την μία πλευρά.Ο άνεμος παίζει με τα μαλλιά της και με το φόρεμά της που αφήνει να διαφαίνονται κάτω από τι λεπτό ύφασμα τα στήθη της και άλλες αρμονικές καμπύλες και ωραία σχήματα του σώματός της,κατά τρόπον εντόνως λυρικόν.
[...]
Δράττομαι μάλιστα της ευκαιρίας να επαναλάβω εδώ, ότι η γυναίκα μου είναι κατά την γνώμην μου η μεγαλύτερη ποιήτρια της νεώτερης Ελλάδας.
Παρά το απόλυτον της σχέσης τους και του άκρως γοητευτικού τρόπου που κι από τους δύο ποιητικά δηλώθηκε,θα ερθει η μοιραία στιγμή του χωρισμού,το 1943 με πρωτοβουλία της Μάτσης.Όταν γνώρισε τον νεαρό ποιητή Αντρέα Καμπά,συνδέθηκε μαζί του ερωτικά και πήγε να μείνει μαζί του εγκαταλείποντας το σπίτι του Εμπειρικου.Κι εκείνος τέσσερα χρόνια αργότερα θα παντρευτεί την Βιβίκα Ζήση(κουμπάρος τους ο Οδυσσέας Ελύτης).Χωρισαν λίγο μετά την Κατοχή,αλλά ποτέ δεν έπαψαν να επικοινωνούν!.
Έτσι,ο Εμπειρίκος με τις ενέργειές του θα είναι ένα από τα πρόσωπα που θα συμβάλλει καθοριστικά στην μετάβαση της Μάτσης στο Παρίσι,για το οποίο αναχώρησε το 1945 ,με το θρυλικό πλοίο ''Ματαρόα'',μαζί με πολλόυς άλλους καλλιτέχνες συγγραφείς,στοχαστές και επιστήμονες ,με υποτροφία του γαλλικού κράτους.Και είχε στα χέρια της σημαντικές συστατικές επιστολές δοσμένες από τον πρώην 'αντρα της,ώστε να μπορέσει εύκολα να συναντήσει σημαντικές προσωπικότητες της εποχής,γάλλους υπερρεαλιστές καλλιτέχνες και ψυχαναλυτές. Ανάμεσα στους συνταξιδιώτες, ο τότε σύζυγός της Ανδρέας Καμπάς, ο μετέπειτα σύντροφός της Κορνήλιος Καστοριάδης, ο Κώστας Αξελός, η Μιμίκα Κρανάκη, ο Νίκος Σβορώνος, ο Μέμος Μακρής, ο Αριστομένης Προβελέγγιος, ο Κώστας Κουλεντιανός, ο Μάνος Ζαχαρίας και δεκάδες άλλοι. Η Μάτση γράφει λοιπόν στον Αντρέα για την νέα της ζωή στο Παρίσι,για τις συναντήσεις της αυτές,για τα αισθήματα και τις εμπειρίες της.Μάλιστα του απευθύνεται τρυφερά πάντα,αποκαλώντας τον ''gougouchaki μου''και ρωτώντας συχνά για την γυναίκα του Βιβίκα,οποία πρέπει και αυτή να είχε προσωπική επικοινωνία με τη Μάτση,όπως διαβάζουμε:«Η Βιβίκα μού έγραψε ένα γλυκύτατο γράμμα. Είσαι τυχερός - και αυτή συνδυάζει έναν κόσμο τετραδίου μικρού κοριτσιού με μια Μεσόγεια ωριμότητα και μια ρέμβη εις το βλέμμα όπως του Σηκουάνα. Βλέπω ότι αυτή η τελευταία φράση για το βλέμμα της Βιβίκας θα με βοηθήσει να τελειώσω το ποίημά μου για τον Σηκουάνα, που μέρες τώρα με παιδεύει». Στο τέλος κάθε επιστολής υπάρχει πολύτιμο Υπόμνημα που φωτίζει την επιστολή,επεξηγώντας βασικά σημεία της.
(3η επιστολή)
Y.Γ.Πάλι αργοπόρησα το γράμμα σου-γιατί ήθελα να φύγει συγχρόνως με της Βιβίκας.Έν τω μεταξύ όμως έλαβα μέσω πρεσβείας την Ενδοχώρα.Μα τί ωραία που είναι Αντρέα μου.Είναι ποίηση.Δεν ξέρεις πόσο υπερηφανεύομαι ότι μου είναι αφιερωμένη η Ενδοχώρα.Ας την βλέπουνε οι νέοι την Ενδοχώρα κι ας μάθουμε ότι αξίζει κανείς να γράφει μονάχα αν έχει αυτό το ποιητικό περίσσευμα που ξεχειλάει στο χαρτί-και να μην γράφουνε από σαχλαμάρα,όπως θα λιμοκοντόριζαν με μια αλυσίδα στο δάχτυλο(και στον εαυτό μου τα λέω αυτά-μονάχα θέλω να πιστεύω ότι σε μένα ανάμεσα από τις γραμμές ίσως φαίνεται,ότι ίσως καμιά μέρα γράψω.)
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
Γράμματα από
το Παρίσι στον Ανδρέα Εμπειρίκο (1946-1947) Και άλλα ανέκδοτα ποιήματα
και πεζά της ίδιας περιόδου Μάτση Χατζηλαζάρου επιμέλεια: Χρήστος
Δανιήλ Άγρα, 2013
Γράμματα από
το Παρίσι στον Ανδρέα Εμπειρίκο (1946-1947) Και άλλα ανέκδοτα ποιήματα
και πεζά της ίδιας περιόδου Μάτση Χατζηλαζάρου επιμέλεια: Χρήστος
Δανιήλ Άγρα, 2013
Γράμματα από το Παρίσι στον Ανδρέα Εμπειρίκο (1946-1947)Και άλλα ανέκδοτα ποιήματα και πεζά της ίδιας περιόδου Μάτση Χατζηλαζάρου επιμέλεια: Χρήστος Δανιήλ |
'Οτι εχει σχέση με την Μάτση Χατζηλαζάρου , ειναι γνωστό στους ανθρώπους που γνωρίζουν τις λογοτεχικές μου αγάπες(και όχι μονο σε αυτους πια) ότι με συγκινεί,με αφορά ,με εμπνέει ,με δονεί!
Ενα νέο βιβλίο από τις εκδόσεις 'Αγρα που περιλαμβάνει τα γράμματα που έστελνε η Μάτση
από το Παρίσι στον Αντρέα Εμπειρίκο έλκει αυτή τη φορά το ενδιαφέρον μου!Το βιβλίο αυτό ακόμα περιλαμβάνει και άλλα ανέκδοτα και πεζά της της ίδιας αυτής περιόδου ,1946-1947.Καθώς και 3 γαλλικά ποιήματα του Εμπειρίκου της ίδιας περιόδου,καθώς και πλούσιο ακυκλοφόρητο φωτογραφικό υλικό ,όπου το ζευγάρι αλληλοφωτογραφίζεται (το 1940 και το 1945).Την εισαγωγή ,τον υπομνηματισμό και την επιμέλεια έχει κάνει ο Χρήστος Δανιήλ.
Στην εκτενή λοιπόν εισαγωγή του βιβλίου περιγράφεται πώς η Μάτση γνώρισε τον Αντρέα Εμπειρίκο και δίνεται ανάγλυφα όλη η πορεία της σχέσης τους!Αρχικά ήταν ο ψυχαναλυτής της ,όμως δεν άργησαν να συνάψουν ερωτικές σχέσεις και να παντρευτούν.Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί και στον δάσκαλο και ψυχαναλυτή του Εμπειρίκου,τον Rene Laforgue,o οποίος είχε παντρευτεί αναλυόμενή του.Να σημειωθεί ότι σε συνέντευξη που είχε δώσει η Μάτση στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στον ψυχίατρο Θανάση Τζαβάρα είχε τονίσει ότι ''η μετάβαση από τη θέση της ψυχαναλυόμενης στη θέση της συζύγου έγινε,αφού είχε ήδη ολοκληρωθεί η θεραπευτική διαδικασία''.Ακόμα ,στην εισαγωγή συναντάμε αποσπάσματα ημερολογίου του Εμπειρίκου όπου μεταφέρει με ποιητικό τρόπο τις σκέψεις και τις εντυπώσεις του για την όλη κατασταση που αφορά στους δύο εραστές,καθώς και τον απόλυτο τρόπο που βιώνουν τον έρωτά τους!
Ήσουν σαν μια σιγή που την διαπερνά ο άνεμος
[...]
Στο γήπεδο της συναντήσεώς μας,που έγινε γήπεδο της αγάπης μας,
δεν γειτνιάζουν άλλοι
[...]
Το κέλυφος του παρελθόντος έσπασε και βγήκες εσύ,γιομάτη,οριστική και με βελούδο που άφηνε ημιγυμνο το στήθος σου.Γι' αυτό τούτο το γήπεδον,δεν θα το λησμονήσω ποτέ.Θα το αγοράσω και ποτέ δεν θα το πουλήσω.
[...]
Στη συνέχεια ,ο Δανιήλ μας δίνει εκτενείς πληροφορίες για τα κρίσιμα παιδικά και εφηβικά χρόνια της Μάτσης ,για το ποιόν της οικογενείας της, τους εθισμένους στην μορφίνη γονείς της, την πρώιμη ορφάνια της, τις σπουδές της ,για την έναρξη της ψυχανάλυσης της Μάτσης μετά τα μέσα του 1936 ή έστω στις αρχές του 1937.
Παρακάτω παίρνουμε μια γεύση από "Τα τεκταινόμενα'' του Εμπειρίκου,καθώς και από το ''Γραπτά'' του,στα οποία ,στην ουσία,μας δίνει ένα ολοκληρωμένο προρτρέτο της αγαπημένης του και για πρώτη φορά εκφράζει σε κείμενό του την άποψη /εκτίμησή του για την ποιητική της δημιουργία,η οποία εκείνη της εποχή(Ιανουάριος του 1942)δεν είχε ακόμα εκδηλωθεί δημόσια.
Η Μάτση.Είναι η Μαρία των''Τεκταινομένων''δηλαδή η γυναίκα μου.
[..]
Η ελκυστική και πολυτάλαντη αυτή κοπέλα στέκει και με κοιτάζει με το κεφάλι ελαφρά γερμένο
από την μία πλευρά.Ο άνεμος παίζει με τα μαλλιά της και με το φόρεμά της που αφήνει να διαφαίνονται κάτω από τι λεπτό ύφασμα τα στήθη της και άλλες αρμονικές καμπύλες και ωραία σχήματα του σώματός της,κατά τρόπον εντόνως λυρικόν.
[...]
Δράττομαι μάλιστα της ευκαιρίας να επαναλάβω εδώ, ότι η γυναίκα μου είναι κατά την γνώμην μου η μεγαλύτερη ποιήτρια της νεώτερης Ελλάδας.
Παρά το απόλυτον της σχέσης τους και του άκρως γοητευτικού τρόπου που κι από τους δύο ποιητικά δηλώθηκε,θα ερθει η μοιραία στιγμή του χωρισμού,το 1943 με πρωτοβουλία της Μάτσης.Όταν γνώρισε τον νεαρό ποιητή Αντρέα Καμπά,συνδέθηκε μαζί του ερωτικά και πήγε να μείνει μαζί του εγκαταλείποντας το σπίτι του Εμπειρικου.Κι εκείνος τέσσερα χρόνια αργότερα θα παντρευτεί την Βιβίκα Ζήση(κουμπάρος τους ο Οδυσσέας Ελύτης).Χωρισαν λίγο μετά την Κατοχή,αλλά ποτέ δεν έπαψαν να επικοινωνούν!.
Έτσι,ο Εμπειρίκος με τις ενέργειές του θα είναι ένα από τα πρόσωπα που θα συμβάλλει καθοριστικά στην μετάβαση της Μάτσης στο Παρίσι,για το οποίο αναχώρησε το 1945 ,με το θρυλικό πλοίο ''Ματαρόα'',μαζί με πολλόυς άλλους καλλιτέχνες συγγραφείς,στοχαστές και επιστήμονες ,με υποτροφία του γαλλικού κράτους.Και είχε στα χέρια της σημαντικές συστατικές επιστολές δοσμένες από τον πρώην 'αντρα της,ώστε να μπορέσει εύκολα να συναντήσει σημαντικές προσωπικότητες της εποχής,γάλλους υπερρεαλιστές καλλιτέχνες και ψυχαναλυτές. Ανάμεσα στους συνταξιδιώτες, ο τότε σύζυγός της Ανδρέας Καμπάς, ο μετέπειτα σύντροφός της Κορνήλιος Καστοριάδης, ο Κώστας Αξελός, η Μιμίκα Κρανάκη, ο Νίκος Σβορώνος, ο Μέμος Μακρής, ο Αριστομένης Προβελέγγιος, ο Κώστας Κουλεντιανός, ο Μάνος Ζαχαρίας και δεκάδες άλλοι. Η Μάτση γράφει λοιπόν στον Αντρέα για την νέα της ζωή στο Παρίσι,για τις συναντήσεις της αυτές,για τα αισθήματα και τις εμπειρίες της.Μάλιστα του απευθύνεται τρυφερά πάντα,αποκαλώντας τον ''gougouchaki μου''και ρωτώντας συχνά για την γυναίκα του Βιβίκα,οποία πρέπει και αυτή να είχε προσωπική επικοινωνία με τη Μάτση,όπως διαβάζουμε:«Η Βιβίκα μού έγραψε ένα γλυκύτατο γράμμα. Είσαι τυχερός - και αυτή συνδυάζει έναν κόσμο τετραδίου μικρού κοριτσιού με μια Μεσόγεια ωριμότητα και μια ρέμβη εις το βλέμμα όπως του Σηκουάνα. Βλέπω ότι αυτή η τελευταία φράση για το βλέμμα της Βιβίκας θα με βοηθήσει να τελειώσω το ποίημά μου για τον Σηκουάνα, που μέρες τώρα με παιδεύει». Στο τέλος κάθε επιστολής υπάρχει πολύτιμο Υπόμνημα που φωτίζει την επιστολή,επεξηγώντας βασικά σημεία της.
(3η επιστολή)
Y.Γ.Πάλι αργοπόρησα το γράμμα σου-γιατί ήθελα να φύγει συγχρόνως με της Βιβίκας.Έν τω μεταξύ όμως έλαβα μέσω πρεσβείας την Ενδοχώρα.Μα τί ωραία που είναι Αντρέα μου.Είναι ποίηση.Δεν ξέρεις πόσο υπερηφανεύομαι ότι μου είναι αφιερωμένη η Ενδοχώρα.Ας την βλέπουνε οι νέοι την Ενδοχώρα κι ας μάθουμε ότι αξίζει κανείς να γράφει μονάχα αν έχει αυτό το ποιητικό περίσσευμα που ξεχειλάει στο χαρτί-και να μην γράφουνε από σαχλαμάρα,όπως θα λιμοκοντόριζαν με μια αλυσίδα στο δάχτυλο(και στον εαυτό μου τα λέω αυτά-μονάχα θέλω να πιστεύω ότι σε μένα ανάμεσα από τις γραμμές ίσως φαίνεται,ότι ίσως καμιά μέρα γράψω.)
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///NIKOΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ/////Ύμνος δοξαστικός για τις γυναίκες π' αγαπούμε
είν' οι γυναίκες π' αγαπούμε σαν τα ρόδια
έρχονται και μας βρίσκουνε
τις νύχτες
όταν βρέχη
με τους μαστούς τους καταργούν τη μοναξιά μας
μεσ' τα μαλλιά μας εισχωρούν βαθειά
και τα κοσμούνε
σα δάκρυα
σαν ακρογιάλια φωτεινά
σα ρόδια
είν' οι γυναίκες π' αγαπούμε κύκνοι
τα πάρκα τους
ζουν μόνο μέσα στην καρδιά μας
είν' τα φτερά τους
τα φτερά αγγέλων
τ' αγάλματά τους είναι το κορμί μας
οι ωραίες δεντροστοιχίες είν' αυτές οι ίδιες
ορθές στην άκρια των ελαφρών ποδιών
τους
μας πλησιάζουν
κι είναι σαν μας φιλούν
στα μάτια
κύκνοι
είν' οι γυναίκες π' αγαπούμε λίμνες
στους καλαμιώνες τους
τα φλογερά τα χείλια μας σφυρίζουν
τα ωραία πουλιά μας κολυμπούνε στα νερά τους
κι ύστερα
σαν πετούν
τα καθρεφτίζουν
- υπερήφανα ως ειν' -
οι λίμνες
κι είναι στις όχθες τους οι λεύκες λύρες
που η μουσική τους πνίγει μέσα μας
τις πίκρες
κι ως πλημμυρούν το είναι μας
χαρά
γαλήνη
είν' οι γυναίκες π' αγαπούμε
λίμνες
είν' οι γυναίκες π' αγαπούμε σαν σημαίες
στου πόθου τους ανέμους κυματίζουν
τα μακρυά μαλλιά τους
λάμπουνε
τις νύχτες
μεσ' στις θερμές παλάμες τους κρατούνε
τη ζωή μας
είν' οι απαλές κοιλιές τους
ο ουράνιος θόλος
είναι οι πόρτες μας
τα παραθύρια μας
οι στόλοι
τ' άστρα μας συνεχώς ζούνε κοντά τους
τα χρώματά τους είναι
τα λόγια της αγάπης
τα χείλη τους
είναι ο
ήλιος το φεγγάρι
και το πανί τους είν' το μόνο σάβανο που μας αρμόζει :
είν' οι γυναίκες που αγαπούμε σαν σημαίες
είν' οι γυναίκες που αγαπούμε δάση
το κάθε δέντρο τους είν' κι ένα μήνυμα του πάθους
σαν μεσ' σ' αυτά τα δάση
μας πλανέψουνε
τα βήματά μας
και χαθούμε
τότες είν'
ακριβώς
που βρίσκουμε τον εαυτόνε μας
και ζούμε
κι όσο από μακρυά ακούμε νάρχωνται οι μπόρες
ή και μας φέρνει
ο άνεμος
τις μουσικές και τους θορύβους
της γιορτής
ή τις φλογέρες του κινδύνου
τίποτε - φυσικά - δε μπορεί να μας φοβίση
ως οι πυκνές οι φυλλωσιές
ασφαλώς μας προστατεύουν
μια που οι γυναίκες π' αγαπούμε είναι σα δάση
είν' οι γυναίκες π' αγαπούμε σαν λιμάνια
(μόνος σκοπός
προορισμός
των ωραίων καραβιών μας)
τα μάτια τους
είν' οι κυματοθραύστες
οι ώμοι τους είν' ο σηματοφόρος
της χαράς
οι μηροί τους
σειρά αμφορείς στις προκυμαίες
τα πόδια τους
οι στοργικοί
μας
φάροι
- οι νοσταλγοί τις ονομάζουν Κ α τ ε ρ ί ν α -
είναι τα κύματά τους
οι υπέροχες θωπείες
οι Σειρήνες τους δεν μας γελούν
μόνε
μας
δείχνουνε το δρόμο
- φιλικές -
προς τα λιμάνια : τις γυναίκες που αγαπούμε
έχουνε οι γυναίκες π' αγαπούμε θεία την ουσία
κι όταν σφιχτά στην αγκαλιά μας
τις κρατούμε
με τους θεούς κι εμείς γινόμαστ' όμοιοι
στηνόμαστε ορθοί σαν άγριοι πύργοι
τίποτε δεν είν' πια δυνατό να μας κλονίση
με τα λευκά τους χέρια
αυτές
γύρω μας γαντζώνουν
κι έρχονται όλοι οι λαοί
τα έθνη
και μας προσκυνούνε
φωνάζουν
αθάνατο
στους αιώνες
τ' όνομά μας
γιατί οι γυναίκες π' αγαπούμε
την μεταδίνουν
και σ' εμάς
αυτή
τη θεία τους
ουσία
Νίκος Εγγονόπουλος
από τη συλλογή Έλευσις, 1948
notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΑΛΜΑΝΑΚ ΠΟΙΕΙΝ 2012
Χρύσα Αλεξίου, Παναγής Αντωνόπουλος, Σπύρος Αραβανής, Γιώτα Αργυροπούλου, Γιώργος Βουτυρόπουλος, Νίκος Βουτυρόπουλος, Σοφία Γιοβάνογλου, Πέτρος Γκολίτσης, Γιάννης Γκούμας, Julio Cortázar, Roque Dalton, Ulrich Grasnick, Hρακλής Κακαβάνης, Γιώργος Καρτάκης, Γιώργος Κεντρωτής, Ρένια Κοντογιώργη, Μπελίκα Κουμπαρέλη, Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος, Χρήστος Α. Μιχαήλ, Δημήτριος Μουζάκης, Κωνσταντίνος Μπούρας, Γιώργος Κ. Μύαρης, Ασημίνα Ξηρογιάννη, Γρηγόρης Παπαδογιάννης, Κώστας Παπαθανασίου, Σωτήρης Παστάκας, Octavio Paz, Pierre Reverdy(μεταφραση Κώστας Ριτσώνης) Φοίβος Σταυρίδης, Varlam Salamov, Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, Κώστας Τσιαχρής.
Αφιερώματα: «Δύο χρόνια χωρίς τον Έκτορα Κακναβάτο-προσπάθεια καταγραφής από τις τελευταίες διηγήσεις του», «Η "ιερή" νόσος του Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι», «Εμπειρίκος και Εγγονόπουλος: εναντίον του γλωσσικού θετικισμού», Μικρό Ανθολόγιο Λυρικού Εξπρεσιονισμού, «Η θέση σου ʽναι εκεί με το θύτη. Διάτρητος ο ουρανός σαν μια υπόγεια σήραγγα. Η «Ανατομία» (1971) του Γιάννη Δάλλα», «Ορειβατική λογοτεχνία» Μικρό Ανθολόγιο Νέων Ποιητών ΠΟΙΕΙΝ [Μαρία Ανδρεαδέλλη, Ευαγόρου Ζήνωνας, Γιάννης Π. Σμυρλής, Αλέξανδρος Σάντο, Χλόη Ιορδανίδου, Λευτέρης Άπειρος, Εκάβη Σέχη, Δημήτρης Στενός, Massimiliano Damaggio, Αγλαΐα Μηλιά] κ.ά.
notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΗ ΠΟΙΗΣΗ [19ου και 20ου αιώνα]
GERTRUDE STEIN
[H.Π.Α. ,1874-1946]
Πολλά γι'αυτούς
(Απόσπασμα)
Αν την ακούσεις να ροχαλίζει
Δεν είναι πριν την αγαπήσεις
Την αγαπάς κι έτσι το να' σαι η αγαπητικιά της
είναι πολύ όμορφο
Είναι κει με γλύκα κι είμαι πολύ κοντά της και νιώ-
θω πολύ ωραία
Είναι η τρυφερή μου γλύκα και τα μικρά της πόδια
τέλεια τεντωμένα
πράγμα που μοιάζει δώρο-τόσο πολύ όμορφο
Η μικρή τρυφερή της μύτη ανάμεσα στα μικρά της
μάτια που
Κλείνουν και είναι πολύ όμορφα
Είναι πολύ όμορφη και δική μου' πράγμα πολύ
όμορφο.
μετ.:Aναστασία Αναστασιάδου
*************
ΑLICE BLOCH
[H.Π.Α],1947
'Εξι χρόνια
(για τη Νάνσυ)
Μια φίλη μας αποκαλεί
γέρικο παντρεμένο ζευγάρι.
Εγώ εκνευρίζομαι,
εσένα δε σε νοιάζει.
Στο δρόμο για το σπίτι
ρωτάς γιατί τσαντίστηκα
Είμαστε κάτι
σαν αυτό που είπε
λες Εγώ λέω
Όχι
Δεν είμαστε παντρεμένες
Κανένας δεν ευλόγησε
αυτήν την ένωση Κανένας
δεν μας χάρισε κουζινικά
Μόνες μας αγοράσαμε μίξερ
Χτίσαμε,την κοινή μας ζωή
στο κενό μεταξύ των νόμων
Έξι χρόνια
τί να μας έφερε κοντά
ένας χαρτογράφος μια μαγνητική δύναμη
τα κορμιά μας η ομιλία
ο αέρας κάποια πείνα
Ακροάτριες κι οι δύο
μιλήσαμε
Ήθελα:την τεντωμένη σου ενεργητικότητα,
έλεγχο αποφασιστικότητα
ειλικρίνεια το παρελθόν σου
ως αθλήτρια
Ήθελες:την ''καλλιέργειά''μου
ευγένεια,ζεστασιά
Και φυσικά,είμαστε καταδικασμένες
ν' αποτύχουμε:
έφερες στην επιφάνεια
το θυμό μου Αντιστέκομαι
στον έλεγχό σου Η ενεργητικότητά σου
μ' εξοντώνει Τα χέρια μου
παραείναι ζεστά για σένα πήρες
το βάρος που έχασα η ευγένειά μου
είναι ανειλικρινής η ειλικρίνειά σου
είναι σκληρή σιχαίνομαι
τη μοτοσυκλέτα σου
Κι ωστόσο κάτι έχει αλλάξει
έγινες πιο ευγενική
εγώ αποφασιστικότερη
Εύκολα περπατάμε
γύρω άπ' το σπίτι μας
και μέσα στους κώδικες η μία της άλλης
Δεν υπάρχει τίποτα
που να μην μπορούμε να συζητήσουμε
Στέρεο το έδαφος κάτω από τα πόδια μας
ξέρουμε αυτό το τοπίο
Δεν επιλέγουμε κατεύθυνση
όμως το μονοπάτι είναι καθημερινά ένα μυστήριο.
Ένας καινούριος χάρτης της ίδιας περιοχής.
μετ,:OΛΒΙΑ ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ
******************
RITA MAE BROWN
[H. Π.Α.1944]
Χορεύοντας γίνεται η κραυγή ψαλμωδία
Ακολουθώ το άρωμα μιας γυναίκας
βαρύ άρωμα πεπονιού που από χαρά παραγινώθηκε.
Με εμπνέει ν'ανοίξω τρύπες τρανές στη νύχτα
έτσι που ο ήλιος άπ'αυτές ν'ανατιναχθεί.
Κι αυτό είναι το μόνο που θα έχω μάθει:
Tην ανάσα της να γεμίζει τη γούβα του λαιμού μου
μια πολυτέλεια που εξαφανίζει τον θάνατο.
μετ.:OΛΒΙΑ ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ
notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ ///ΘΑΝΑΤΟΥΣΙΑ
Στο Νίκο Καρούζο
Un caso triste a denho di memoria
Όχι γιατί έτσι πρέπει να γίνει
αλλά γιατί έτσι θα είναι
όχι για τον εαυτό σου ή τους άλλους
αλλά με την εικόνα του εαυτού σου και των άλλων.
Η πραγματικότητα δεν γνωρίζει τίποτα
γιατί η πραγματικότητα δεν έχει δημιουργήσει τίποτα
εμείς γνωρίζουμε τα πάντα
γιατί έχουμε δημιουργήσει τα πάντα.
Πίσω από το προσωπείο ενός ταριχευμένου έρωτα
τα στεγνά μάτια της παραίτησης
και ως επαλήθευση των αλλεπάλληλων ματαιώσεων
η αίσθηση της ανερχόμενης κενότητας του χρόνου.
Η οδυνηρή στιγμή που η άρνηση χάνει τη λάμψη της.
Ξεθωριασμένη αλήθεια εγκλωβισμένη
στην πανουργία του λόγου.
Το τίμημα αυτής της μεγαλοφροσύνης
να καταντήσεις μια ευαισθησία που εξαντλήθηκε.
Η παντοδυναμία του πατρικού συμβόλου:
o ευνουχισμός μιας εξουσίας
που αναιρώντας τη με συνθέτει.
Ισορροπώ ανάμεσα σε δύο αιωνιότητες
που με καταργούν με τον πιο ολέθριο τρόπο.
Φωτοστέφανο αθλιότητας
να καταραστώ εσένα ή τη ζωή μου;
Ό,τι αγάπησα αργοπεθαίνει.
Να σκαλίζω στην πέτρα
τη μορφή της πέτρας
η αλλόκοτη καταδίκη μου.
...περιμένοντας τη βροχή
να ξεπλύνει το αίμα
από τα χέρια των ενόχων και των ενόχων.
notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΑΝΝ ΣΕΞΤΟΝ////ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
..μετάφραση:Eυτυχία Παναγιώτου
Μια φορά μόνο
Μια φορά μόνο γνώρισα το νόημα της ζωής.
Στη Βοστόνη,κάπως αιφνίδια,κατάλαβα'
περπάτησα εκεί ,κατά μήκος του ποταμού Τσαρλς,
παρακολούθησα τα φώτα ν'αντιγράφουν τον εαυτό τους,
όλα να περιέχουν νέον και καρδιά στροβοσκοπίου,ν'ανοίγουν
τα στόματά τους πλατιά σαν των τροβαδούρων της όπερας'
μέτρησα τ' άστρα,τους μικρούς μου επιστρατευτές,
τις όμορφες ουλές μου,και ήξερα ότι συνόδευα την αγάπη
προς τη σκιερή πράσινη όψη του,και έκλαψα
την καρδιά μου στ'αμάξια που κινούνταν ανατολικά,και έκλαψα
την καρδιά μου στ'αμάξια που κινούνταν δυτικά,και πήρα
την αλήθεια μου απέναντι στη μικρή λοξή γέφυρα
και βίασα την αλήθεια μου,τη γοητεία της,να πάει στο σπίτι
και έκρυψα τούτα' δω τα πιστά για το πρωί
μόνο για να τα βρω απόντα.
Τραγούδι για το γόνατο
Το να δέχεσαι φιλιά πίσω
άπ' το γόνατο είναι ένας σκώρος
στη σήτα και
ναι,αγάπη μου,μια τελεία
στο βυθόμετρο είναι
χαριτωμένη με το βήχα της
και δυο φορές θα παραιτηθώ
άπ'την τιμή μου κι άστρα θα χώσω
σαν καρφιά μέσα στη νύχτα
ναι,ω ναι,ναι ναι δυο
μικρά σαλιγκάρια πίσω
άπ 'το γόνατο να χτίζουν πελώριες
φωτιές π' ανάβουν κάτι σαν ματο-
τσινορα που τσινούν δυο
αναπτήρες μάλλον
που πετυχαίνουν,ναι,ναι,ναι,κάτι μικρό
κι εμένα πλάστη.
Μια φορά μόνο
Μια φορά μόνο γνώρισα το νόημα της ζωής.
Στη Βοστόνη,κάπως αιφνίδια,κατάλαβα'
περπάτησα εκεί ,κατά μήκος του ποταμού Τσαρλς,
παρακολούθησα τα φώτα ν'αντιγράφουν τον εαυτό τους,
όλα να περιέχουν νέον και καρδιά στροβοσκοπίου,ν'ανοίγουν
τα στόματά τους πλατιά σαν των τροβαδούρων της όπερας'
μέτρησα τ' άστρα,τους μικρούς μου επιστρατευτές,
τις όμορφες ουλές μου,και ήξερα ότι συνόδευα την αγάπη
προς τη σκιερή πράσινη όψη του,και έκλαψα
την καρδιά μου στ'αμάξια που κινούνταν ανατολικά,και έκλαψα
την καρδιά μου στ'αμάξια που κινούνταν δυτικά,και πήρα
την αλήθεια μου απέναντι στη μικρή λοξή γέφυρα
και βίασα την αλήθεια μου,τη γοητεία της,να πάει στο σπίτι
και έκρυψα τούτα' δω τα πιστά για το πρωί
μόνο για να τα βρω απόντα.
Τραγούδι για το γόνατο
Το να δέχεσαι φιλιά πίσω
άπ' το γόνατο είναι ένας σκώρος
στη σήτα και
ναι,αγάπη μου,μια τελεία
στο βυθόμετρο είναι
χαριτωμένη με το βήχα της
και δυο φορές θα παραιτηθώ
άπ'την τιμή μου κι άστρα θα χώσω
σαν καρφιά μέσα στη νύχτα
ναι,ω ναι,ναι ναι δυο
μικρά σαλιγκάρια πίσω
άπ 'το γόνατο να χτίζουν πελώριες
φωτιές π' ανάβουν κάτι σαν ματο-
τσινορα που τσινούν δυο
αναπτήρες μάλλον
που πετυχαίνουν,ναι,ναι,ναι,κάτι μικρό
κι εμένα πλάστη.
notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ (.poema..)
http://editionspoema.wordpress.com/
Σχήμα: 13,5×20,5εκ., σελ.: 48, τιμή: 8,5 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-5-5 ΣΕΙΡΑ: Σύγχρονη ελληνική ποίηση
Λίγες λάμψεις πιο ψηλά
Πολλές φορές θέλω να εξημερώσω μια νύχτα,
ν’ ανέβω πάνω της γυμνός, να της κλέψω όλα τ’ αστέρια
να τα πετάω μπροστά της
κι αυτή να κάνει ευχές να την ελευθερώσω
να νιώσει κι αυτή πώς είναι να εύχεσαι.
Φαντάσου να εξαρτάται η νύχτα
από λίγες λάμψεις πιο ψηλά απ’ αυτήν
για να μείνει γυμνή σ’ αυτό το ειρωνικό σκοτάδι.
Ομως οι νύχτες που δεν εξημερώνονται είναι αυτές που υποσχεθήκαν μια ατελείωτη μέρα κι ίσως αυτή να είναι η ευχή τους κι εγώ εκεί να θέλω να πάω ευχής και υποσχέσεως γωνία, ούτε στενό παρακάτω κι απ’ τον δρόμο τον γρήγορο, τον ιδανικό όμως δεν έχει χρόνο η αναμονή.
Κι η θάλασσα, όσο κι αν χωρίζει αναμονές
αυτή στο τέλος τις ενώνει, με ανακρίβεια
και κάπου στη μέση της, στροβιλίζεται η φυγή
κάπου εκεί, κοντά στο γιγάντιο τίποτα
πριν το ποτέ και λίγο μετά το ίσως
και κοντεύει, άλλωστε μια ζωή δρόμος είναι
μέχρι να στρίψεις μια ευχή, έχεις ήδη φτάσει στο μακάρι.
α’ κυκλοφορία: Ιούνιος 2013
Σχήμα: 16×24 εκ., σελ.: 112, τιμή: 10 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-4-8
ΣΕΙΡΑ: Φιλολογικά
α’ κυκλοφορία: Απρίλιος 2013
Σχήμα: 15×18 εκ., σελ.: 16, τιμή: 3 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-3-1
ΣΕΙΡΑ: Ορίζοντες
Αποχαιρετισμός
Ι
Μια γιορτή ανεμώνες/ σαν πυροτεχνήματα/ ενάντια/ στην ήρεμη ακινησία σου/ παρηγοριά/ στον βουβό οδυρμό μου
ΙΙ
Ηθελα ν’ αγγίξω το χέρι σου/ μια τελευταία φορά / αλλ’ η παγωμένη/ απάντηση στην αφή μου/ δήλωσε το τέλος σου
Βιογραφικό σημείωμα
α’ κυκλοφορία: Απρίλιος 2013
Σχήμα: 15×18 εκ., σελ.: 60, τιμή: 8,5 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-2-4
ΣΕΙΡΑ: Ορίζοντες
ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ
Συντρόφιμοι και συντρόφιμες
Μπορεί ν’ ανατραφήκαμε χωριστά αλλά όλοι μαζί εκτραφήκαμε στο ίδιο πρυτανείο.
Στην ίδια φάρμα εννοώ, πολλά φαρμάκια ήπιαμε.
Εκεί συναντηθήκαμε και γίναμε αχώριστοι, εξ ορισμού ακόρεστοι.
Τώρα μονάχα ο θάνατος μπορεί να μας χωρίσει. Αλλωστε δεν μας χωρίζει τίποτε.
Ο συγγραφέας παραχώρησε τα δικαιώματά του στον σκηνοθέτη, και εκείνος στον ηθοποιό-πολίτη. Όχι, δεν είναι όνομα.
Λέμε πολίτη, όπως λέμε citizen. Το κράτος τους εσίτιζεν πολίτες και πολιτικούς.
Ακόμη και ηθοποιούς.
Τώρα αυτά τελείωσαν.
Τα σύνορα έχουν πέσει.
Εσείς εκεί απέναντι καθίστε, πάρτε θέση.
Είσαστε οι υπεύθυνοι της κατάστασης.
Είμαστε οι υπεύθυνοι της παράστασης και είστε το κοινό μας.
[…]
Συνδαιτυμόνες και συνδαιτυμόνισσες
Μαζί κρατούσαμε το τιμόνι αυτού του πλοίου που βούλιαξε από τις στραβοτιμονιές σας.
Αυτού του νησιού που βουλιάζει μαζί με τα ψάρια.
Τα πνίξατε. Πνίξατε και τα ψάρια.
Δεν γίνεται. Δεν υπάρχει. Αλίμονο!
Αλλά δεν πρέπει να σας νοιάζει.
Ο θρήνος ξεθωριάζει εύκολα
Και δίνει τη θέση του στα χρώματα και στα χρήματα.
Ο Τιτανικός έγινε θρύλος.
Το ίδιο και η Ατλαντίδα… η χαμένη.
Αν δεν είχαν βουλιάξει, δεν θα τα θυμόταν κανείς.
Το ίδιο θα γίνει και με εμάς, να μου το θυμηθείτε.
Ήδη υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον από τους διεθνείς οίκους ενοχής
Και το International Geographic. Τα οικόσημα είναι κιόλας έτοιμα.
Όλα τα driving trusts είναι στη διάθεσή μας. Trust me.
Οι καταδύσεις είναι το χόμπι μας.
Το βάθος του ωκεανού ο στόχος.
Αμέτρητο.
Νομίζετε ότι μπορεί εύκολα να πετύχει κανείς κάτι τέτοιο; Αχάριστοι.
Αλλοι δεν προσπάθησαν καθόλου, ούτε ειδοποίησαν τα κανάλια. Και βούλιαξαν χωρίς κάμερες και τηλεθέαση.
Βιογραφικό σημείωμα
Η Βιβή Βασιλοπούλου είναι συγγραφέας τριών βιβλίων (ως Vivian Vi): Ποιος σκότωσε τη Μήδεια, Εκδόσεις Λ. Μπρατζιώτη, Αθήνα 2008, Παντέρημη χώρα, Εκδόσεις Λ. Μπρατζιώτη, Αθήνα 2009 (β’ έκδοση 2011), Η νήσος Μαρμελλάδα, Εκδόσεις Η. Μπαρτζουλιάνος, Αθήνα 2012
α’ κυκλοφορία: Μάρτιος 2013
Σχήμα: 13,5×20,5 εκ., σελ.: 64, τιμή: 7 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-1-7
ΣΕΙΡΑ: θέατρο, αρ. 1
α’ κυκλοφορία: Φεβρουάριος 2013
Σχήμα: 15×18εκ., σελ.: 16, τιμή: 3,00 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-0-0
English edition
α’ κυκλοφορία: Ιανουάριος 2013
Σχήμα: 12×16,5 εκ., σελ.: 64, Εκδοση εκτός εμπορίου, ISBN: 978-960-89807-9-2
α’ κυκλοφορία: Ιανουάριος 2013
Σχήμα: 20,5×13,5εκ., σελ.: 16, τιμή: 4 ευρώ, ISBN: 978-960-89807-8-5
α’ κυκλοφορία: Νοέμβριος 2012
Σχήμα: 21×14εκ., σελ.: 45, τιμή: 8,5 ευρώ, ΙSBN 978-960-89807-3-0
Μετάφραση: Ισμήνη Ραντούλοβιτς, Πρόλογος: Μίλοραντ Πάβιτς
α’ κυκλοφορία: Νοέμβριος 2012
Σχήμα: 20χ14 εκ. σελ.: 77 σελ., τιμή: 7 ευρώ, ISBN 978-960-89807-5-4
Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με την ενίσχυση του Υπουργείου Πολιτισμού της Δημοκρατίας της Σερβίας
Μετάφραση-επίμετρο: Βασίλης Μανουσάκης
α’ κυκλοφορία: Νοέμβριος 2012
Σχήμα: 20×13 εκ., σελ.: 46, τιμή: 9,00 ευρώ, ISBN: 978-960-89807-7-8
Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με την ενίσχυση του καταλανικού Ινστιτούτου Ramon Llull
Εκδοση εκτός εμπορίου
α’ κυκλοφορία: Μάρτιος 2012
Σχήμα: 12Χ16 εκ., σελ.: 8, ISBN: 978-960-89807-4-7
Δίγλωσση έκδοση
α’ κυκλοφορία: Μάιος 2009
Σχήμα: 17Χ24 εκ., σελ.: 112, τιμή: 12 ευρώ, ISBN: 978-960-89807-1-6
Μετάφραση στα αγγλικά: Γιάννης
Γκούμας
Εκδοση εκτός εμπορίου, σε 400 αριθμημένα αντίτυπα
α’ κυκλοφορία: Σεπτέμβριος 2009
ISBN 978-960-89807-2-3
κασετίνα με 4 γκραβούρες και DVD, Τιμή: 13,50 ευρώ
α’ κυκλοφορία: Μάιος 2007
ISBN: 978-960-89807-0-9
ΑΡΤΕΜΗΣ ΜΟΥΛΟΣ
Σχήμα: 13,5×20,5εκ., σελ.: 48, τιμή: 8,5 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-5-5 ΣΕΙΡΑ: Σύγχρονη ελληνική ποίηση
Η ποιητική φωνή του Αρτέμη Μούλου
σχολιάζει δροσερή, απέριττη και άμεση την έκταση από το εγώ στο εσύ.
Στους στίχους του βρίσκουμε το χαμόγελο, την αισιόδοξη ματιά των
πραγμάτων, μικρές αναρωτήσεις για τον κόσμο εντός μας και για την
πραγματικότητα εκτός μας. Πρόκειται για την πρώτη εμφάνιση του
δημιουργού με αυτή τη συλλογή. (Την έκδοση επιμελήθηκε ο συγγραφέας
Γιώργος Παναγιωτίδης).
ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣΛίγες λάμψεις πιο ψηλά
Πολλές φορές θέλω να εξημερώσω μια νύχτα,
ν’ ανέβω πάνω της γυμνός, να της κλέψω όλα τ’ αστέρια
να τα πετάω μπροστά της
κι αυτή να κάνει ευχές να την ελευθερώσω
να νιώσει κι αυτή πώς είναι να εύχεσαι.
Φαντάσου να εξαρτάται η νύχτα
από λίγες λάμψεις πιο ψηλά απ’ αυτήν
για να μείνει γυμνή σ’ αυτό το ειρωνικό σκοτάδι.
Ομως οι νύχτες που δεν εξημερώνονται είναι αυτές που υποσχεθήκαν μια ατελείωτη μέρα κι ίσως αυτή να είναι η ευχή τους κι εγώ εκεί να θέλω να πάω ευχής και υποσχέσεως γωνία, ούτε στενό παρακάτω κι απ’ τον δρόμο τον γρήγορο, τον ιδανικό όμως δεν έχει χρόνο η αναμονή.
Κι η θάλασσα, όσο κι αν χωρίζει αναμονές
αυτή στο τέλος τις ενώνει, με ανακρίβεια
και κάπου στη μέση της, στροβιλίζεται η φυγή
κάπου εκεί, κοντά στο γιγάντιο τίποτα
πριν το ποτέ και λίγο μετά το ίσως
και κοντεύει, άλλωστε μια ζωή δρόμος είναι
μέχρι να στρίψεις μια ευχή, έχεις ήδη φτάσει στο μακάρι.
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Αρτέμης Μούλος γεννήθηκε στην Πάτρα το
1980. Σπούδασε Λογιστική και συνέχισε στην Αγγλία με μεταπτυχιακά στην
Οικονομία και τη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Από το 2007 διαμένει στη
Βαρκελώνη και εργάζεται ως φορολογικός λογιστής. Διηγήματά του έχουν
δημοσιευτεί στο συλλογικό τόμο «Οδός δημιουργικής γραφής» και έχει
συμμετάσχει με ποίημά του στην ισπανόφωνη ποιητική ανθολογία «Palabras
entre el centeno».
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο
ΣΕΙΡΑ: Σύγχρονη ελληνική ποίησηKΩΣΤΗΣ ΔΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
α’ κυκλοφορία: Ιούνιος 2013
Σχήμα: 16×24 εκ., σελ.: 112, τιμή: 10 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-4-8
ΣΕΙΡΑ: Φιλολογικά
Το 1815 δημοσιεύεται στο Λονδίνο το βιβλίο του αιδεσιμότατου Frederick Nolan An Inquiry into the Integrity of the Greek Vulgate, or Received Text of the New Testament.
Ο συντάκτης του ισχυρίζεται σε κάποιο σημείο ότι ο Επίσκοπος Καισαρείας
Ευσέβιος εξάλειψε ορισμένα χωρία των Ευαγγελίων και των Επιστολών,
επωφελούμενος από την ευκαιρία που του δόθηκε όταν διετάχθη από τον Μέγα
Κωνσταντίνο να ετοιμάσει αντίγραφα των θείων γραφών για να
χρησιμοποιηθούν από τις νέες εκκλησίες στην Κωνσταντινούπολη. Η μομφή
αυτή θα προκαλέσει την ισχυρή αντίδραση ενός άλλου θεολόγου, του Thomas
Falconer, ο οποίος το 1818 θα επιχειρήσει να ανατρέψει τις θέσεις του
Nolan, θίγοντας τόσο τις θεολογικές του γνώσεις όσο και τη φιλολογική
του επάρκεια. Ο τελευταίος αντεπιτίθεται, ζητώντας τη συνδρομή του
Ανδρέα Κάλβου, κι έτσι στο τέλος του 1818 δημοσιεύεται στο Λονδίνο το
φυλλάδιο Remarks on a Passage in Eusebius’s Ecclesiastical History,
with Translations in Modern Greek and Italian (Communicated by M. Calbo
to the Rev. F. Nolan). Η φύση της διαμάχης επέβαλε, κατά τον Nolan,
την ανάμιξη ενός «ελληνιστή» με στέρεη φιλολογική κατάρτιση και
πραγματολογική εποπτεία της συγχρονίας και της διαχρονίας της ελληνικής
γλώσσας, προκειμένου η αντίδραση να είναι αποτέλεσμα επεξεργασίας υψηλής
στάθμης. Ο Κάλβος εκλήθη να διερευνήσει τις βαθμιαίες μετατροπές και
τους μετασχηματισμούς της σημασίας ορισμένων λέξεων, προσπαθώντας
νηφάλια να τιθασεύσει μια διάσπαρτη και ποικιλόμορφη γλωσσική ύλη. Τα
εφόδια όμως που διέθετε δεν επαρκούσαν για μία ολοκληρωμένη κι
αποτελεσματική παρέμβαση, δεδομένου ότι οι πτυχές της σύγκρουσης
εκτείνονταν σε περιοχές που προϋπέθεταν τον έλεγχο ευρύτερων γνωστικών
πεδίων.
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Κωστής Δανόπουλος είναι διδάκτορας
νεοελληνικής φιλολογίας του Τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών
του Πανεπιστημίου Κύπρου. Συμμετείχε σε ερευνητικά προγράμματα στην
Ελλάδα και στην Κύπρο και συνεργάστηκε με το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
και το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Ήταν μέλος του Ειδικού Εκπαιδευτικού
Προσωπικού του Πανεπιστημίου Κύπρου και έχει διδάξει νεοελληνική
φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Από το 2006 διδάσκει ως μέλος του
Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού στο Ελληνικό Ανοικτό
Πανεπιστήμιο.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο
ΣΕΙΡΑ: ΦιλολογικάΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΡΑΚΑΚΗ
α’ κυκλοφορία: Απρίλιος 2013
Σχήμα: 15×18 εκ., σελ.: 16, τιμή: 3 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-3-1
ΣΕΙΡΑ: Ορίζοντες
Σύντομες ποιητικές φράσεις. Νοήματα απογυμνωμένα με λέξεις λιτές, χρηστικές. Εικόνες και ατμόσφαιρα ενός εσωτερικού τοπίου
στο οποίο κυριαρχεί ο αναστοχασμός, όσο και η απαισιόδοξη διάθεση σ’
αντίστιξη με την προσδοκία της ζωής… Τα ποιήματα της Κατερίνας Τρακάκη
που συναποτελούν το παρόν τομίδιο, αποτυπώνουν τη «φωνή» μιας ύπαρξης
που γνωρίζει τη δύναμη του εγώ και του εσύ. Είναι μια άσκηση ποιητικής που εντοπίζεται μεταξύ χάι-κου και μοιρολογιού.
ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣΑποχαιρετισμός
Ι
Μια γιορτή ανεμώνες/ σαν πυροτεχνήματα/ ενάντια/ στην ήρεμη ακινησία σου/ παρηγοριά/ στον βουβό οδυρμό μου
ΙΙ
Ηθελα ν’ αγγίξω το χέρι σου/ μια τελευταία φορά / αλλ’ η παγωμένη/ απάντηση στην αφή μου/ δήλωσε το τέλος σου
Βιογραφικό σημείωμα
Η Κατερίνα Τρακάκη γεννήθηκε στην Αθήνα
αλλ’ έζησε τα παιδικά κι εφηβιβκά χρόνια της στην Τεργέστη. Αποφοίτησε
από την Accademia di Belle Arti της Ρώμης. Μετοίκησε στο Παρίσι όπου
εργάστηκε στην Galerie Claude Bernard φοιτώντας παράλληλα στην École des
Ηautes Études en Sciences Sociales. Από το 1970 ζει στην Αθήνα. Εχει
εκδώσει τις συλλογές Μοναξιά, Αρμός (2008) και Ζωή σε ηλεκτρομαγνητικά
πεδία, Αρμός (2010). Στο μεταφραστικό έργο της περιλαμβάνεται η έκδοση
René Char, «Το δέντρο είναι που βλέπει…», μαζί με τον Σωτήρη Γουνελά,
Αρμός 2005 και Eugène Guillevic στο περ. Εντευκτήριο, τ. 72 (μαζί με τον
Φοίβο Πιομπίνο).
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο
ΣΕΙΡΑ: ΟρίζοντεςΒΙΒΗ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
α’ κυκλοφορία: Απρίλιος 2013
Σχήμα: 15×18 εκ., σελ.: 60, τιμή: 8,5 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-2-4
ΣΕΙΡΑ: Ορίζοντες
Η Black list – Βρίζοντας τον λαό της Βιβής Βασιλοπούλου κάνει άμεση αναφορά στον τίτλο του Peter Hanke «Βρίζοντας το κοινό», με αφορμή την περυσινή παράσταση στο Φεστιβάλ Αθηνών, όπου και είναι αφιερωμένο το βιβλίο.
Το περιεχόμενο είναι βέβαια ελληνικότατο: στην καρδιά της κρίσης. Ωστόσο, δεν πρόκειται μόνο για ένα επίκαιρο κείμενο. Είναι καίριο, μεταποιητικό έργο.
Η αφορμή, όπως αναφέρεται και στον πρόλογο της συγγραφέως, μπορεί να
είναι η παρούσα κατάσταση πραγμάτων, τα αίτια ωστόσο, βρίσκονται πολύ
πιο βαθιά: Στην αγωνία για τη γλώσσα και για έννοιες, όπως η ελευθερία, η
δημοκρατία, ο πολίτης και η πολιτική.
Θέατρο και πολιτική
διατρέχουν σε κοινή ή συγκρουόμενη πορεία όλη τη δομή του έργου
δοκιμάζοντας τα όρια και τις αντοχές της πολιτικής και θεατρικής σκηνής
και ανατρέποντας τα δεδομένα. Από μια πλευρά το έργο αυτό είναι ένα
δοκίμιο, εναλλακτικό. Ο αναγνώστης σε κάθε σελίδα θα βρει ρόλο για τον
ίδιο και για τους άλλους, είναι βέβαιο. Και φυσικά, είναι ένα πολιτικό κείμενο, με άποψη για πραγματικά συμμετοχικές διαδικασίες και πρόταση: Σ’ αυτό το έργο δεν μπορεί να υπάρχουν θεατές.
Άλλωστε, για να θυμηθούμε τα λόγια από την «Τρικυμία»: Είμαστε όλοι
θεατρίνοι σε κάποιο έργο με πρόλογο τα περασμένα. Αλλά και τα μέλλοντα.
ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ
Συντρόφιμοι και συντρόφιμες
Μπορεί ν’ ανατραφήκαμε χωριστά αλλά όλοι μαζί εκτραφήκαμε στο ίδιο πρυτανείο.
Στην ίδια φάρμα εννοώ, πολλά φαρμάκια ήπιαμε.
Εκεί συναντηθήκαμε και γίναμε αχώριστοι, εξ ορισμού ακόρεστοι.
Τώρα μονάχα ο θάνατος μπορεί να μας χωρίσει. Αλλωστε δεν μας χωρίζει τίποτε.
Ο συγγραφέας παραχώρησε τα δικαιώματά του στον σκηνοθέτη, και εκείνος στον ηθοποιό-πολίτη. Όχι, δεν είναι όνομα.
Λέμε πολίτη, όπως λέμε citizen. Το κράτος τους εσίτιζεν πολίτες και πολιτικούς.
Ακόμη και ηθοποιούς.
Τώρα αυτά τελείωσαν.
Τα σύνορα έχουν πέσει.
Εσείς εκεί απέναντι καθίστε, πάρτε θέση.
Είσαστε οι υπεύθυνοι της κατάστασης.
Είμαστε οι υπεύθυνοι της παράστασης και είστε το κοινό μας.
[…]
Συνδαιτυμόνες και συνδαιτυμόνισσες
Μαζί κρατούσαμε το τιμόνι αυτού του πλοίου που βούλιαξε από τις στραβοτιμονιές σας.
Αυτού του νησιού που βουλιάζει μαζί με τα ψάρια.
Τα πνίξατε. Πνίξατε και τα ψάρια.
Δεν γίνεται. Δεν υπάρχει. Αλίμονο!
Αλλά δεν πρέπει να σας νοιάζει.
Ο θρήνος ξεθωριάζει εύκολα
Και δίνει τη θέση του στα χρώματα και στα χρήματα.
Ο Τιτανικός έγινε θρύλος.
Το ίδιο και η Ατλαντίδα… η χαμένη.
Αν δεν είχαν βουλιάξει, δεν θα τα θυμόταν κανείς.
Το ίδιο θα γίνει και με εμάς, να μου το θυμηθείτε.
Ήδη υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον από τους διεθνείς οίκους ενοχής
Και το International Geographic. Τα οικόσημα είναι κιόλας έτοιμα.
Όλα τα driving trusts είναι στη διάθεσή μας. Trust me.
Οι καταδύσεις είναι το χόμπι μας.
Το βάθος του ωκεανού ο στόχος.
Αμέτρητο.
Νομίζετε ότι μπορεί εύκολα να πετύχει κανείς κάτι τέτοιο; Αχάριστοι.
Αλλοι δεν προσπάθησαν καθόλου, ούτε ειδοποίησαν τα κανάλια. Και βούλιαξαν χωρίς κάμερες και τηλεθέαση.
Βιογραφικό σημείωμα
Η Βιβή Βασιλοπούλου είναι συγγραφέας τριών βιβλίων (ως Vivian Vi): Ποιος σκότωσε τη Μήδεια, Εκδόσεις Λ. Μπρατζιώτη, Αθήνα 2008, Παντέρημη χώρα, Εκδόσεις Λ. Μπρατζιώτη, Αθήνα 2009 (β’ έκδοση 2011), Η νήσος Μαρμελλάδα, Εκδόσεις Η. Μπαρτζουλιάνος, Αθήνα 2012
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο http://www.lemoni.gr
ΣΕΙΡΑ: ΟρίζοντεςΝΤΕΝΝΙΣ ΚΕΛΛΥ
α’ κυκλοφορία: Μάρτιος 2013
Σχήμα: 13,5×20,5 εκ., σελ.: 64, τιμή: 7 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-1-7
ΣΕΙΡΑ: θέατρο, αρ. 1
Στις 15 Μαρτίου 2013 θα κάνει πρεμιέρα σε πανελλήνια πρώτη το έργο Κουρέλι (Debris)
του Ντέννις Κέλλυ (2003), το πρώτο έργο του συγγραφέα, που αποτελεί
αδιαμφισβήτητα μια από τις πιο ενδιαφέρουσες φωνές της σύγχρονης
βρετανικής δραματουργίας σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου με τους Θύμιο Κούκιο και Ελίνα Ρίζου στη Νέα Θεατρική Σκηνή του FAUST.
Από τις (.poema..) εκδόσεις κυκλοφορεί το βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο, σε μετάφραση της Χριστίνας Μπάμπου-Παγκουρέλη, στο πλαίσιο της σειράς «Θέατρο» (υπεύθυνη: Δήμητρα Κονδυλάκη).
Περιλαμβάνονται εκτός του
θεατρικού έργου, ένα εκτενές εισαγωγικό κείμενο, το σκηνοθετικό σημείωμα
καθώς και εργοβιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα. Η έκδοση
πραγματοποιείται εξ αφορμής της παράστασης και διατίθεται στον χώρο της
Νέας Θεατρικής Σκηνής του FAUST.
:::
[…] Στην περίπτωση του
Κέλλυ γνωρίζουμε πού βρισκόμαστε: Στην οποιαδήποτε σύγχρονη δυτική πόλη,
όπου η νεοφιλελεύθερη πραγματικότητα καλλιεργεί το αίσθημα της
απόρριψης, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο στην πλειονότητα των
κατοίκων, ας πούμε στην Αθήνα. Γνωρίζουμε σε ποια εποχή: Σε μια εποχή
κοινωνικής εξαθλίωσης, με όλο και περισσότερους άστεγους να κοιμούνται
στις εισόδους των πολυκατοικιών, με όλο και περισσότερα φτωχά και, καθώς
μεγαλώνουν, οργισμένα παιδιά: τη δική μας.
[απόσπασμα από την εισαγωγή «Η πηγή της αγάπης», Δήμητρα Κονδυλάκη]
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Ντέννις Κέλλυ
Γεννήθηκε το 1970 στο Βόρειο Λονδίνο.
Είναι ένα από τα πέντε παιδιά μιας ιρλανδικής καθολικής οικογένειας. Ο
πατέρας του ήταν οδηγός λεωφορείου. Στα δεκαέξι παράτησε το σχολείο και
άρχισε να δουλεύει σε σούπερ μάρκετ. Η πρώτη του επαφή με το θέατρο
έγινε αρκετά χρόνια μετά, όταν συμμετείχε σε μια τοπική νεανική
θεατρική ομάδα. Στα τριάντα του άρχισε να σπουδάζει Δράμα και Θεατρικές
Τέχνες του στο Goldsmith College, από όπου και αποφοίτησε με αριστείο.
Τα θεατρικά του έργα: Κουρέλι (2003), Οσάμα ο ήρωας (2005), Μετά το τέλος (2005), Αγάπη και χρήμα (2006), Φροντίζοντας το μωρό (2007), DΝΑ (2007), Ορφανά (2009), Ο δάσκαλός μας είναι τέρας (2009), Οι θεοί κλαίνε (2010), Ματίλντα, ένα μιούζικαλ (2010).
Τα έργα του έχουν παιχτεί σε πάνω από τριάντα χώρες σ’ όλον τον κόσμο
και έχουν μεταφραστεί σε κοντά είκοσι γλώσσες. Ο Κέλλυ έχει τιμηθεί με
πολλά βραβεία διεθνώς, ανάμεσα τους το βραβείο John Whiting και το
βραβείο Meyer-Whitworth. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει επίσης έργα
για το ραδιόφωνο, μεταφράσεις θεατρικών και σενάρια για την τηλεόραση.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο http://www.lemoni.gr
ΣΕΙΡΑ: ΘέατροΣΤΕΡΓΙΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
α’ κυκλοφορία: Φεβρουάριος 2013
Σχήμα: 15×18εκ., σελ.: 16, τιμή: 3,00 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-0-0
Έντονη εικονοποιία, λυρικός εκφραστικός
τόνος, στοχαστική διάθεση: το τρίπτυχο ετούτο αναδεικνύεται μέσα από την
αναγνωστική προσέγγιση της ολιγοσέλιδης συλλογής του ποιητή.
Ο Στέργιος Τσακίρης προτάσσει τον εμπειρικό κόσμο του αρδεύοντας γόνιμα από το φάσμα του ονείρου και της ψυχικής διέγερσης, και στοχεύοντας στην πραγματικότητα της ζωής.
Η στιχουργική λιτότητα στα δύο ποιήματα «Προετοιμασία» και «Πληγή δωματίου» ενδυναμώνει την εξομολογητική διάθεση, την ενατένιση του εαυτού με όλα τα ερωτήματα για το είναι και το φαίνεσθαι του σύγχρονου ανθρώπου.
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Στέργιος Τσακίρης γεννήθηκε στις Σέρρες το 1983. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η πρώτη του ποιητική συλλογή «Κάτω απ’ το φως της λάμπας» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παρέμβαση Κοζάνης (2011)
Ο Στέργιος Τσακίρης γεννήθηκε στις Σέρρες το 1983. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η πρώτη του ποιητική συλλογή «Κάτω απ’ το φως της λάμπας» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παρέμβαση Κοζάνης (2011)
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο http://www.lemoni.gr
ΣΕΙΡΑ: Ορίζοντες
VASSILIS MANOUSSAKIS
English edition
α’ κυκλοφορία: Ιανουάριος 2013
Σχήμα: 12×16,5 εκ., σελ.: 64, Εκδοση εκτός εμπορίου, ISBN: 978-960-89807-9-2
Η έκδοση αποτελεί μια επιδίωξη εμφανούς
καταγραφής της σχέσης μεταξύ κινηματογραφικού και ποιητικού λόγου.
Πρωταγωνιστούν χαρακτηριστικοί διάλογοι από ταινίες, που έχει
αξιολογήσει ο συγγραφέας με σινεφίλ διάθεση, καθώς και τα ποιητικά
αποφθέγματα που προκύπτουν δημιουργικά.
Οι ατάκες στο σελιλόιντ δίνουν το έναυσμα
για τη διατύπωση κάποιας φιλοσοφικής απορίας, ή ενός σχολίου περί της
ζωής, της λογοτεχνίας, των ανθρώπινων σχέσεων. Ενίοτε μάλιστα, το κάθε
πεζό ποίημα της συλλογής αποτελεί μια ευθεία απόκριση στο σχόλιο του
κινηματογραφικού ήρωα είτε στο ίδιο το θέμα και το νόημα της ταινίας.
Ο τόμος κυκλοφορεί εκτός εμπορίου, σε 200 αριθμημένα αντίτυπα.
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Βασίλης Μανουσάκης γεννήθηκε στην Αθήνα (1972). Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία με διδακτορικό δίπλωμα στην αμερικανική ποίηση. Εχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Γράφει και μεταφράζει ποίηση, πεζογραφία και δοκίμια, αρθρογραφεί και συνεργάζεται με ελληνικά και ξένα λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού (.poema..). Συμμετέχει στην ομάδα διοργάνωσης του Ελληνοαμερικανικού Συμποσίου Ποίησης στην Πάρο. Επιμελήθηκε το αφιέρωμα στο αμερικανικό Μικρό Διήγημα για το περιοδικό «Πλανόδιον» καθώς και τη σειρά άρθρων στη Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία της βρετανικής διαδικτυακής Λογοτεχνικής Εγκυκλοπαίδειας [www.litencyc.com].
Επικοινωνία: vasmanous@gmail.com
Ο Βασίλης Μανουσάκης γεννήθηκε στην Αθήνα (1972). Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία με διδακτορικό δίπλωμα στην αμερικανική ποίηση. Εχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Γράφει και μεταφράζει ποίηση, πεζογραφία και δοκίμια, αρθρογραφεί και συνεργάζεται με ελληνικά και ξένα λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού (.poema..). Συμμετέχει στην ομάδα διοργάνωσης του Ελληνοαμερικανικού Συμποσίου Ποίησης στην Πάρο. Επιμελήθηκε το αφιέρωμα στο αμερικανικό Μικρό Διήγημα για το περιοδικό «Πλανόδιον» καθώς και τη σειρά άρθρων στη Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία της βρετανικής διαδικτυακής Λογοτεχνικής Εγκυκλοπαίδειας [www.litencyc.com].
Επικοινωνία: vasmanous@gmail.com
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο www.lemoni.gr
ΣΕΙΡΑ: Σύγχρονη ξένη ποίησηΑΝΤΙΟΠΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ, ΛΕΝΑ ΚΑΛΛΕΡΓΗ, ΕΛΣΑ ΚΟΡΝΕΤΗ, ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΙΓΟΥΡΟΥ (συλλογικό έργο)
α’ κυκλοφορία: Ιανουάριος 2013
Σχήμα: 20,5×13,5εκ., σελ.: 16, τιμή: 4 ευρώ, ISBN: 978-960-89807-8-5
Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με αφορμή την παράσταση
της ομάδας Amour-Amour «Μάτση Χατζηλαζάρου: Σβήσε το πρόσωπό μου και
ξαναρχίζουμε» σε σκηνοθεσία – δραματουργική επιμέλεια της Δήμητρας
Κονδυλάκη, στην Knot Gallery (Μιχαλακοπούλου 206 & Πύρρου).
Εστιάζεται στην ποιητική προσωπικότητα της Μάτσης Χατζηλαζάρου μέσα από επιστολές της προς τον Ανδρέα Εμπειρίκο αλλά και από ποιήματά της, από την περίοδο της εγκατοίκησής της στο Παρίσι, μετά το 1945.
Οι σύγχρονες ποιήτριες Αντιόπη
Αθανασιάδου, Λένα Καλλέργη, Ελσα Κορνέτη, Αγγελική Σιγούρου, «κρατούν
σημειώσεις» από το έργο της ομοτέχνου τους και δηλώνουν την όσμωση με
την περσόνα στο πνευματικό περιβάλλον όπου αναπτύχθηκε, καταθέτοντας
σκέψεις, ενδόμυχες απορίες, επιστολικές απευθύνσεις προς εκείνην.
Η δε συνέντευξη της Δήμητρας Κονδυλάκη
στο περιοδικό (.poema..), στο τρέχον τεύχος αρ. 17, αναδημοσιεύεται στην
παρούσα έκδοση λειτουργώντας κατατοπιστικά για τον θεατή αλλά και
διερευνητικά, ως αφορμή, για τον προσεχή αναγνώστη του συγγραφικού
κόσμου της Μάτσης Χατζηλαζάρου.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο www.lemoni.gr
ΣΕΙΡΑ: θέατροΕΛΕΝΑ ΠΟΛΥΓΕΝΗ
α’ κυκλοφορία: Νοέμβριος 2012
Σχήμα: 21×14εκ., σελ.: 45, τιμή: 8,5 ευρώ, ΙSBN 978-960-89807-3-0
Ο ποιητικός διάκοσμος
της Ελενας Πολυγένη είναι σύντομος και πυκνός˙ συμπεριέχει μικρές
αλήθειες, επισημαίνει σημαίνουσες λεπτομέρειες, αποτυπώνει το οικείο και
το καθημερινό. Παράλληλα, μέσα από τα 43 ποιήματα της συλλογής, γίνεται
φανερό ένα βλέμμα που περιορά τον κόσμο και, εστιάζοντας στα προς
στιγμήν ανώδυνα, αναδεικνύει την επώδυνη σύστασή τους.
Ο τόνος της εσωτερικής φωνής της
ποιήτριας σ’ αυτό το έργο είναι χαμηλός, όπως αρμόζει σε μιαν
εξομολόγηση, αφοσιωμένος στην περιγραφή ενός υπαρξιακού σύμπαντος: η σφαίρα της θηλυκής φύσης περιφέρεται ανάμεσα στην απτή, όσο και στην κρυφή ή αφανέρωτη, πραγματικότητα του ατόμου σε συνάρτηση με τον τωρινό χρόνο.
Βιογραφικό σημείωμα
Η Ελενα Πολυγένη γεννήθηκε στην Πάτρα. Είναι ηθοποιός και μουσικός. Από το 2008 συνεργάζεται με την ομάδα mag και ασχολείται αποκλειστικά με το θέατρο της επινόησης και την περφόρμανς. Κείμενά της έχουν συμπεριληφθεί σε παραστάσεις της ομάδας. Το 2009 δημοσίευσε την πρώτη της ποιητική συλλογή Γράμματα σε μαυροπίνακα από τις εκδόσεις Δωδώνη.
Η Ελενα Πολυγένη γεννήθηκε στην Πάτρα. Είναι ηθοποιός και μουσικός. Από το 2008 συνεργάζεται με την ομάδα mag και ασχολείται αποκλειστικά με το θέατρο της επινόησης και την περφόρμανς. Κείμενά της έχουν συμπεριληφθεί σε παραστάσεις της ομάδας. Το 2009 δημοσίευσε την πρώτη της ποιητική συλλογή Γράμματα σε μαυροπίνακα από τις εκδόσεις Δωδώνη.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο www.lemoni.gr
ΣΕΙΡΑ: Σύγχρονη ελληνική ποίησηΡΑΣΑ ΛΙΒΑΔΑ (Раша Ливада)
Μετάφραση: Ισμήνη Ραντούλοβιτς, Πρόλογος: Μίλοραντ Πάβιτς
α’ κυκλοφορία: Νοέμβριος 2012
Σχήμα: 20χ14 εκ. σελ.: 77 σελ., τιμή: 7 ευρώ, ISBN 978-960-89807-5-4
Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με την ενίσχυση του Υπουργείου Πολιτισμού της Δημοκρατίας της Σερβίας
“Συνήθως δεν απομνημονεύω στίχους. Ισως
από αντίδραση στην ψυχαγωγική ποίηση, την οποία, χωρίς προηγούμενο,
εκμεταλλεύτηκαν οι ποιητές του σοσιαλισμού. Θυμάμαι, ωστόσο, κάποιους
στίχους του Λιβάδα ακόμη και σήμερα. Κι αναφέρομαι σε στίχους που δεν
συναντούσες εύκολα σε άλλες ποιητικές συνθέσεις εκείνα τα χρόνια – κι
αυτό δεν το ένιωσα μόνον εγώ, αλλά μια ολόκληρη λογοτεχνική γενιά. Ο
Λιβάδα για εμάς, τότε, ήταν ποιητικό σύμβολο. Το δε ελληνικής προέλευσης
επώνυμό του απέκτησε ευρεία σημασία μεταξύ ημών”.
(από τον πρόλογο του Μίλοραντ Πάβιτς)
(από τον πρόλογο του Μίλοραντ Πάβιτς)
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Ράσα Λιβάδα γεννήθηκε το 1948 στη Σούμποτιτσα της Βοϊβοδίνας. Πέρασε τα παιδικά κι εφηβικά χρόνια του στο Sremski Karlovci (Καρλοβίκιο). Πέθανε στο Βελιγράδι το 2007. Θεωρείται από τους κορυφαίους και πιο δραστήριους ποιητές της σερβοκροατικής ποίησης. Η κριτική τον θεωρεί “ποιητή του μεταιχμίου”, κάτι που ακριβώς χαρακτηρίζει το πολιτικό, κοινωνικό και πνευματικό πέρασμα των λαών της πρώην Γιουγκοσλαβίας από τη δεκαετία του ’80, οδυνηρά, στη δεκαετία του ’90. Ο Ράσα Λιβάδα στοιχειοθέτησε τη λεγόμενη “κριτική” γραφή στο πλαίσιο της σερβικής ποίησης. Ποιητικές συλλογές του μεταφράστηκαν σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες.
Ο Ράσα Λιβάδα γεννήθηκε το 1948 στη Σούμποτιτσα της Βοϊβοδίνας. Πέρασε τα παιδικά κι εφηβικά χρόνια του στο Sremski Karlovci (Καρλοβίκιο). Πέθανε στο Βελιγράδι το 2007. Θεωρείται από τους κορυφαίους και πιο δραστήριους ποιητές της σερβοκροατικής ποίησης. Η κριτική τον θεωρεί “ποιητή του μεταιχμίου”, κάτι που ακριβώς χαρακτηρίζει το πολιτικό, κοινωνικό και πνευματικό πέρασμα των λαών της πρώην Γιουγκοσλαβίας από τη δεκαετία του ’80, οδυνηρά, στη δεκαετία του ’90. Ο Ράσα Λιβάδα στοιχειοθέτησε τη λεγόμενη “κριτική” γραφή στο πλαίσιο της σερβικής ποίησης. Ποιητικές συλλογές του μεταφράστηκαν σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο www.lemoni.gr
ΣΕΙΡΑ: Σύγχρονη ξένη ποίησηANNA AGUILAR AMAT
Μετάφραση-επίμετρο: Βασίλης Μανουσάκης
α’ κυκλοφορία: Νοέμβριος 2012
Σχήμα: 20×13 εκ., σελ.: 46, τιμή: 9,00 ευρώ, ISBN: 978-960-89807-7-8
Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με την ενίσχυση του καταλανικού Ινστιτούτου Ramon Llull
«Μελετώντας εμβριθέστερα τη «φωνή» της
Αννας Αγκιλάρ Αμάτ μέσα από την επιλογή των ποιημάτων στον παρόντα τόμο,
μπορεί άμεσα να διαπιστώσει κανείς τον ιδιαίτερο χειρισμό της γλώσσας,
ένα αμάλγαμα υφολογικό, δομικό, εν τέλει αισθητικό, το οποίο
εναρμονίζεται με τη λυρική της διάθεση. Ενδεικτικά, στο ποίημα «Να
πετάς» (Η σαύρα κινείται τόσο γρήγορα/ που μοιάζει να μην θλίβεται ποτέ.
/…/ Και βλέπουμε τους αετούς πολύ ήσυχους/ να στηρίζονται σε αόρατα
νήματα άγρυπνης αναμονής/ που και αυτό σημαίνει πάλη για τη ζωή), η
ποιήτρια απευθύνεται στο ζωικό βασίλειο με τρόπο αποτελεσματικό,
περιγράφοντας τον συναισθηματικό κόσμο της, πάνω απ’ όλα την τάση φυγής
από αέρος, με στόχο όχι ν’ αποφύγει τη θλίψη αλλά να τη μετατρέψει σε
δημιουργική δύναμη, ικανή ώστε να σηματοδοτήσει τον αγώνα επιβίωσης, την
ουσιώδη αναγέννησή της.
(απόσπασμα από το επίμετρο του Βασίλη Μανουσάκη)
(απόσπασμα από το επίμετρο του Βασίλη Μανουσάκη)
Βιογραφικό σημείωμα
Η Αννα Αγκιλάρ Αμάτ γεννήθηκε το 1962 στη Βαρκελώνη. Βρίσκεται στο προσκήνιο της λογοτεχνικής σκηνής της Ισπανίας, και ειδικότερα στο πλαίσιο της καταλανικής γλώσσας. Γράφει ποίηση και διδάσκει λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο, συνεργάζεται ως αρθρογράφος με περιοδικά, ενώ παράλληλα εκδίδει βιβλία ομοτέχνων της στον οίκο «Αντανακλάσεις» που έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια.
Η Αννα Αγκιλάρ Αμάτ γεννήθηκε το 1962 στη Βαρκελώνη. Βρίσκεται στο προσκήνιο της λογοτεχνικής σκηνής της Ισπανίας, και ειδικότερα στο πλαίσιο της καταλανικής γλώσσας. Γράφει ποίηση και διδάσκει λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο, συνεργάζεται ως αρθρογράφος με περιοδικά, ενώ παράλληλα εκδίδει βιβλία ομοτέχνων της στον οίκο «Αντανακλάσεις» που έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο – www.lemoni.gr
ΣΕΙΡΑ: Σύγχρονη ξένη ποίησηΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ
Εκδοση εκτός εμπορίου
α’ κυκλοφορία: Μάρτιος 2012
Σχήμα: 12Χ16 εκ., σελ.: 8, ISBN: 978-960-89807-4-7
Ενα ανέκδοτο ποίημα δίνει την αφορμή για ένα σχόλιο πολιτικής.
Στην εποχή της γενικευμένης κρίσης και
των ανάλογων επικρίσεων ο ποιητικός λόγος επανέρχεται ως διακύβευμα και
στοίχημα˙ μπορεί να θεωρηθεί το επιπλέον εργαλείο απέναντι στο γεγονός, η
λύση για την επερχόμενη βαρβαρότητα της πολιτικής, το υποκειμενικό
στοιχείο στην κοινωνία και τη σύγχρονη φοβία του Είναι. Μόνη βεβαιότητα
αποτελεί η αβεβαιότητα για τον δαμασμό της επικαιρότητας.
Η έκδοση κυκλοφορεί σε 300 αριθμημένα αντίτυπα. Τυπώθηκε με αφορμή την επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης. Το ποίημα αναδημοσιεύεται στο περιοδικό (.poema..) τ. 12
Σαράντα αντίτυπα διατέθηκαν από τα βιβλιοπωλεία «Λεμόνι» (Ηρακλειδών 22, Θησείο) και «Σαιξπηρικόν»
(Εθνικής Αμύνης 14, Θεσσαλονίκη), την Τετάρτη 21 Μαρτίου, ως
προσφερόμενα δωρεάν σε βιβλιόφιλους που εκείνη την ημέρα επέλεγαν την
αγορά βιβλίων ποίησης.
ΣΕΙΡΑ: Σύγχρονη ελληνική ποίηση
ΔΑΦΝΗ ΝΙΚΗΤΑ
Δίγλωσση έκδοση
α’ κυκλοφορία: Μάιος 2009
Σχήμα: 17Χ24 εκ., σελ.: 112, τιμή: 12 ευρώ, ISBN: 978-960-89807-1-6
Μετάφραση στα αγγλικά: Γιάννης
Γκούμας
Οι λέξεις της Δάφνης Νικήτα αναδίδουν
ευωδίες ποίησης από το πρώτο κιόλας ξεφύλλισμα της συλλογής – ανάμεσα σε
στίχους και εικόνες, διακυμάνσεις μεταξύ σιωπής και μελωδίας, πολλαπλές
εκφάνσεις του εγώ και του εμείς. Κάθε ποίημα μοιάζει με δοκιμή κι
εμπειρία πολύτιμη, πεφρασμένη με τρόπο άμεσο, ευσύνοπτο, σχεδόν πάντοτε
λακωνικό.
Η δημιουργός δοκιμάζει τα όρια του δομημένου ποιητικού της σύμπαντος με 23 νέα ποιήματα –τα περισσότερα παρουσιασμένα κατ’ αποκλειστικότητα στις ηλεκτρονικές σελίδες του περιοδικού (.poema..)– καθώς και με αναδιάταξη παλαιότερων ποιημάτων
της (22 τον αριθμό), προερχόμενων από τις συλλογές της «Μπουκάλια από
το ίδιο άρωμα» (Εν Τύποις, Λευκωσία 1999) και «Το βροχερό βαγόνι» (Το
Ροδακιό, Αθήνα 2007).
Πρόκειται, εν ολίγοις, για μια
αυτοπαρουσίαση˙ εδώ διαφαίνεται όχι μόνον η εξελικτική πορεία της Δάφνης
Νικήτα αυτή καθ’ εαυτή, αλλ’ επίσης προδίδεται η επιδίωξη να δοκιμάσει
εκ νέου, με ωριμότητα γραφίδας και νοός, το πέρασμα στη διάσταση όπου οι
συγκινήσεις, τα αντικείμενα, οι επιθυμίες, ο χρόνος στο δέρμα και ο
ορίζοντας του βλέμματος διαφοροποιούνται απ’ ό,τι συνήθως ονομάζεται
πραγματικότητα.
Η έκδοση κυκλοφορεί δίγλωσση, σε ελληνικά κι αγγλικά, με αφορμή τη συμμετοχή της ποιήτριας στις εκδηλώσεις της 53ης Μπιενάλε Βενετίας (7 Ιουνίου έως 22 Νοεμβρίου 2009), στο πλαίσιο της έκθεσης Making Worlds του καλλιτεχνικού διευθυντή Daniel Birnbaum, και συγκεκριμένα στην παραγωγή Making words.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο www.lemoni.gr
ΣΕΙΡΑ: Σύγχρονη ελληνική ποίησηΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ
Εκδοση εκτός εμπορίου, σε 400 αριθμημένα αντίτυπα
α’ κυκλοφορία: Σεπτέμβριος 2009
ISBN 978-960-89807-2-3
Δέκα ποιητικές ημερολογιακού τύπου
συνθέσεις, γραμμένες στη διάρκεια δέκα ημερών κατά τον Αύγουστο του
2009, στην περιοχή του Κάβο Γκάλλο στην Κορώνη Μεσσηνίας. Είναι η τρίτη
εκδοτική κατάθεση του ποιητή. Κριτική αποτίμηση από τον Κώστα
Παπαγεωργίου εδώ
ΣΕΙΡΑ: Σύγχρονη ελληνική ποίησηΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ
κασετίνα με 4 γκραβούρες και DVD, Τιμή: 13,50 ευρώ
α’ κυκλοφορία: Μάιος 2007
ISBN: 978-960-89807-0-9
Eνα βλέμμα στο μυστηριακό παρελθόν της
Κορώνης. Η μικρή καστροπολιτεία στην άκρη του Μεσσηνιακού Κόλπου
συνεχίζει ν’ αναπνέει με όλα τα χρώματά της ανέπαφα, με τη μνήμη των
χθεσινών και των σημερινών κατοίκων της, με το βλέμμα της στο μέλλον.
Μια ποιητική απεικόνιση με λέξεις και σιωπές, εικόνες και φαντασία.
Το διήγημα του Βασίλη Ρούβαλη αποτολμά μια σύντομη περιήγηση στη μεσαιωνική της ταύτοτητα περιπλέκοντας τα ιστορικά πρόσωπα
(τους ναυάρχους και τους στρατηγούς, τον Βενετό Δόγη και τους ανώνυμους
υπερασπιστές του κάστρου) με τη λογοτεχνική φαντασία. Η λευκοντυμένη
σημερινή Κορώνη, με τις κόκκινες κεραμιδωτές σκεπές και τους ελαιώνες
για στολίδια ξεπροβάλλει από μακριά, όμορφη και αινιγματική στα μάτια
των περαστικών. Σ’ αυτόν τον τόπο όμως, όπως ακριβώς στην “αδελφή”
Μεθώνη (τα δυο μάτια της Βενετιάς στη Μεσόγειο), δεν έχουν
πάψει ν’ αναμειγνύονται οι ντόπιες και οι ξένες λαλιές, οι χρονολογίες
γεμάτες πολέμους και ειρηνικές περιόδους, προσδοκίες και ευημερία. Κι
όσοι περνούν από εκεί, σταματούν να τη χαζέψουν, να τη τριγυρίσουν, να
τη γνωρίσουν για να έχουν να λένε αργότερα για μια ξεχωριστή, γραφική
πολίχνη που όσο στο βλέμμα κι αν χωρά τόσο ο νους δεν βάζει για τη
σπουδαία ιστορία της.
Η σύντομη λογοτεχνική αφιέρωση σ’ αυτή
την Κορώνη από τον συγγραφέα συμπληρώνεται από τέσσερις χαρακτηριστικές
γκραβούρες (χρονολογημένες από τον 16ο έως τον 19ο αιώνα). Την πολυτελή
έκδοση της κασετίνας (σκληρό εξώφυλλο) συνοδεύει το DVD με απεικονίσεις της σύγχρονης πόλης από τον φακό του φωτογράφου Σπύρου Κατωπόδη, υπό τη συνοδεία ήχων από τo έργο Quattro Staggioni του Antonio Vivaldi.
* Η έκδοση είναι τετράγλωσση: στα ιταλικά
(από τον Maurizio De Rosa), τα γερμανικά (από την Birgit Hildenbrand)
και τα αγγλικά (από τη Vivien Nilan).
Κεντρική διάθεση: Χρυσοβαλάντη Λευτάκη, βιβλιοπωλείο “Χαρτί και Μολύβι”, Κορώνη Μεσσηνίας, τηλ.: 0030-27250 22720
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)