Ενα μανιφέστο για την Ποίηση //της Ασημίνας Ξηρογιάννη

 http://bibliotheque.gr/?p=17100

[ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ/ΣΕ ΒΡΙΣΚΕΙ Η ΠΟΙΗΣΗ
ΕΚΔ.Κίχλη,2012]

 ΄ Eνα βλέμμα σαφές ,καθαρό,γοητευτικό για την ποίηση!Οι άπειρες διαστάσεις και εκδοχές της!Το απροσμέτρητο βάθος της!Η απύθμενη ζωοδόχος δύναμή της.Σε βρίσκει η ποίηση στην καθημερινή σου ζωή,αλλά και στα πιο απίθανα μέρη.Σε βρισκει η ποίηση όταν  όλα αρχίζουν,αλλά και όταν όλα έχουν τελειώσει.Κυρίως τότε.Είναι το μανιφέστο του Τίτου Πατρίκιου για την Ποίηση ,που εν τέλει δεν είναι καθόλου ''μια τέχνη περιττή''.Είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη του ανθρώπου και ΄΄έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα''.Είναι συνυφασμένη με τον εσωτερικό,διανοητικό,φαντασιακο κόσμο του ανθρώπου,αλλά και με τα  βιώματα,τις προσδοκίες,τα οράματα,τον στοχασμό,τις ενέργειες,τις προκλήσεις,την ηθική ή την μη ηθική του.Μια φορά με ρώτησαν τη γνώμη μου για τον θεό.'' Όταν τον  αναζητάς τον βρίσκεις.'',απάντησα..Το ίδιο θα πω και για την Ποίηση.Όταν την αναζητάς την βρίσκεις,ή την ξεθάβεις από παντού ή την δημιουργείς ο ίδιος.Σε βρίσκει,σου παρουσιάζεται όταν τη ζητήσεις.Και δεν είναι διώλου μεμπτό να παραδεχτείς πως την έχεις ανάγκη.Αυτό είναι και το πνεύμα του βιβλίου του Πατρίκιου,νομίζω!Άνθρωπε,σου είναι απαραίτητη η Ποίηση,γιατί σε αφυπνίζει,σε σοκάρει,σε συντροφεύει,σε θυμώνει,σε περιπαίζει,σε δελεάζει,σε πείθει,σε εξαπατά,σε απενοχοποιεί,σε κάνει να αναμετρηθείς με τον εαυτό σου,με όσα αρνήθηκες,όσα δεν τόλμησες,όσα  φοβηθηκες,όσα αγάπησες...''...[...]σου ψιθυρίζει   μυστικά που πρέπει εσύ να εξιχνίασεις /σου φωτίζει  πράγματα που  μέναν σκοτεινά ως τότε/ώσπου κάποια στιγμή σε ανταμοίβει για την αφοσίωσή σου/ σου αποκαλύπτει την αλήθεια,σου λέει καθαρά πως/ανήκει σε όλους/''
   Ο Πατρίκιος δεν δίνει ορισμούς για το τί είναι ποίηση.Δεν υποτιμώ (΄ούτε και ο Πατρίκιος φαντάζομαι)τους δεκάδες ορισμούς που έχουν δοθεί για την ποίηση και από λογοτέχνες και από μη λογοτέχνες.Κάποιοι από αυτούς αγγίζουν την αλήθεια των πραγμάτων.Αλλά πώς μπορεί κανείς την ποίηση(και κάθε τέχνη) να την κλείσει,να την φυλακίσει  μέσα σε έναν ορισμό;Η Ποίηση είναι (μεταξύ άλλων)Ιδέα  και οι ιδέες δεν εγκλωβίζονται ακόμα κι αν εγκλωβιστεί το σώμα.Η Ποίηση έχει να κάνει με την ψυχή του δημιουργού και του αναγνώστη οπότε είναι ιερή.Η  Ποίηση είναι όμως και πανταχού παρούσα,φιλτράρει την πραγματικότητα με ιδιαίτερους και ανοίκειους τρόπους,την αναδεικνύει και την αναιρεί την .ιδια στιγμή.Και για να το πω με τον τρόπο της αγαπημένης μου Μάτσης Χτζηλαζάρου...η Ποίηση μας ΕΚΡΙΖΩΝΕΙ...

ENA EΡΩΤΙΚΟ ΤΡΙΓΩΝΟ της ΑΣΗΜΙΝΑΣ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ

 

 

http://bookstand.gr/2013/02/26/%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%BF/ 

Χένρι και Τζουν

 
Αναΐς Νιν
μετάφραση: Γιώργος - Ίκαρος Μπαμπασάκης


Μεταίχμιο, 2011
396 σελ.
ISBN 978-960-501-336-3, [Κυκλοφορεί]Διαβάζω πάλι τα ημερολόγια της Αναίς Νιν....Κατά καιρούς επανέρχομαι σε αυτές τις τολμηρές σελίδες που ""καταγράφουν το χρονικό ενός ερωτικού τριγώνου''.Δυο γυναίκες,ένας άντρας.Τρία πρόσωπα που εμπλέκονται μεταξύ τους με ένα αλλόκοτο τρόπο.Η Αναίς Νιν  προβαίνει σε βαθιές εξομολογήσεις που πολλές φορές σοκάρουν.Ό πως  σημειώνει και ο μεταφραστής του βιβλίου Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης πρόκειται για ΄΄μια συγκλονιστική μαρτυρία της ολέθριας δυσαρμονίας ανάμεσα στη λογική και το πάθος,ανάμεσα στην επιθυμία και την πραγματικότητα,ανάμεσα στο όνειρό και την πράξη''.
Η Νιν  περιγράφει λεπτομερώς τις έντονες ψυχολογικές της μεταπτώσεις,τις ατελειώτες ηδονικές συνευρέσεις με τον εραστή της ,καθώς και τις ποικίλες συναισθηματικές της εκρήξεις.Δεν διατάζει να αποκαλύψει πράγματα πολύ προσωπικά με φοβερή ευφράδεια,θάρρος,καιι λυρική ωμότητα.Η εμπλοκή της με τον Μίλερ δεν είναι μονοδιάστατη.Ο άντρας αυτός είναι εραστής της,επίγειος θεός της,μέντοράς της,Μούσα της.Τον ερωτεύεται σφόδρα και γίνεται έρμαιο του άκρατου ενθουσιασμού  και αισθησιασμού του τ,ον οποίο και κείνη ανατροφοδοτεί και ενθαρρύνει ώστε μοιραία οι δυο τους να οδηγούνται σε  απολαυστικά ,αλλά και επικίνδυνα συνάμα μονοπάτια.Η Αναίς δεν ενδιαφέρεται γι αμια κανονική και ανιαρή ζωή,ούτε καλά καλά γιια τον  συμβατικό τραπεζίτη άνδρα της,τον Χιούγκο Γκάιλερ.Αφήνεται και ενδίδει στον ακόλαστο έρωτά της  για τον κατά πολύ μεγαλύτερό της συγγραφέα .Έναν έρωτα σαρκοβόρο που θα της δώσει και αφορμές και ερεθίσματα για δημιουργία.Οι επιστολές που ανταλλάσσουν μεταξύ τους οι εραστές είναι πάρα πολλές.Μονάχα μέσα στο 1932 ο Μίλερ έστειλε στην ερωμένη του εννιακόσιες πολυσέλιδες επιστολές,όπως  αναφέρεται στιο επίμετρο του βιβλίου.Tα πράγματα περιπλέκονται ακόμα πιο πολύ όταν η Αναίς συναντά την γυναίκα του Μίλερ,την Τζούν,από την οποία συμβαίνει να γοητεύεται επίσης.Μέσα στην ψυχή της γίνεται πόλεμος.Σοκάρεται .Τρομάζει.Επιτίθεται κατά του Μίλερ,προσπαθεί να τον υποβαθμίσει,κάνει πράξεις αντιφατικές μεταξύ τους,ακριβώς γιατί ο εσωτερικός της κόσμος εκρήγνυται.Αμφιταλαντεύεται συχνά ανάμεσα στον πόθο για ακρότητες  και στον πόθο για μια ήσυχη και ασφαλή ζωή.Ο Χένρυ Μίλερ είναι ο άντρας που θα απελευθερώσει σεξουαλικά τη Νιν,θα την λατρέψει ,θα την κάνει να αισθάνεται άκρως ποθητή όμορφη,εκλεκτή,αξιοζήλευτη ερωμένη.Της απελευθερώνει μαγικά τα  ένστικτα σε τέτοιο βαθμό που δεν ξέρει πως να το διαχειριστεί ,όπως ομολογεί και η ίδια.Βιώνει την απόλυτη ηδονή,την ανορθόδοξη απόλαυση,το μεθύσι του παράνομου έρωτα.''Κλαίμε και φιλόμαστε κι ερχόμαστε σε οργασμό την ίδια στιγμή''.Κλεισμένοι σε μια κάμαρα στο Κλισί ρουφάνε ο ένας τον άλλο,μιλάνε για ποίηση και λογοτεχνία,χάνουν τις ισορροπίες τους,παραλογίζονται,αλληλοσπαράσσονται,αλλά σε καμία περίπτωση δεν πλήττουν.Ο Μίλερ της κάνει παρατηρήσεις για τον τρόπο της γραφής της ,αυτή γενικά αναφέρει πως νιώθει ότι εξελίσσεται διαρκώς μαζί του..Από την άλλη εκφράζει απέχθεια και αηδία γι ατον ΄΄πεζό΄΄ άνδρα της.'''Μυρίζει τράπεζα ο Χιούγκο.Μυρίζει τράπεζα.Το σιχαίνομαι αυτό.Αηδιάζω.Κακόμοιρε Χιούγκο'',γράφει κάπου.Από την άλλη,η Αναίς φαντασιώνεται πράγματα με την Τζουν,την πανέμορφη και δυναμική γυναίκα του εραστή της.Σκορπάει και σε κείνη φιλιά ,χάδια και φιλήδονη διάθεση και κείνη ανταποκρίνεται.Κάποια στιγμή η Αναίς αναρωτιέται΄΄Ποιόν ζηλεύω άραγε;Tη Τζουν ή τον Χένρυ;''Από τη άλλη παρατηρεί:'΄Mην ψάχνεις το γιατί.Δεν υπάρχουν γιατί,δεν υπάρχουν αιτίες,ούτε εξηγήσεις ,ούτε λύσεις.''Μεσα στα ημερολόγια αυτά συναντά κανείς ωμές και πρόστυχες περιγραφές τρελού πόθου .Η αχόρταγη Αναιν δίνει ατελίωτες πορνογραφικές  περιγραφές των ερωτικών της περιπτύξεων  και κάποια στιγμή προς το τέλος του βιβλίου καταλήγει :''Θέλω να κυλιστώ στη σεξουαλικότητα ώσπου να την ξεπεράσω,ή να φτάσω στο σημείο κορεσμού που έχε αγγίξει ο Χένρι''.Μην μπαίνοντας καν στην διαδικασία να επιλέξει ,γεύεται  ό,τι της προσφέρεται ,ζώντας με οδύνη ,ηδονή και πειραματισμό ,ψάχοντας παράλληλα να βρει τη λογοτεχνική της φωνή ,η οποία εν τέλει θα είναι συνάρτηση των  αισθηματικών και σεξουαλικών της εμπειριών.Οποιος αγαπά τη ερωτική λογοτεχνία δεν έχει να διαβάσει το εν λόγω βιβλίο το οποίο θα είχε ενδιαφέρον να μελετήσει παράλληλα μ ε το εξής βιβλίο: Anais Nin και Henry Miller : Αλληλογραφία / σε μετάφραση πάλι του Γιώργου - Ίκαρου Μπαμπασάκη · επιμέλεια Γκάνθερ Στούλμαν. - 1η έκδ. - Αθήνα : Μεταίχμιο, 2007. - 274σ. · 24x17εκ. - (Τετ α Τετ).