7000 ΛΕΞΕΙΣ ΑΚΡΙΒΩΣ-ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΕΤΤΥ ΝΙΚΟΛΕΣΗ

Δεκέμβριος 2004,
Αρ.46.
7000 λέξεις ακριβώς

Στο <<Θέατρο Εμπρός>> <<7000>> ανταλλάσσουν η Μπέττυ Νικολέση και ο Βλάσης Ζώτης χωρίς να κοιταχθούν ούτε μια στιγμή,υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση της Αννας Μακράκη,με αφορμή το έργο του Κίμωνα Ρηγόπουλου.Εμείς συναντήσαμε στο σπίτι της την Μπέττυ Νικολέση και μας παραχώρησε την παρακάτω μίνι συνέντευξη.
ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ;
ΜΠ.ΝΙΚΟΛΕΣΗ :Επειδή η μητέρα μου ήταν ηθοποιός ,έζησα όλα μου τα παιδικά χρόνια μέσα στα θέατρα.Εχω κάτσει στα πόδια σημαντικών ανθρώπων,όπως ο Βόκοβιτς,ο Κατράκης,οΜινωτής.Μάλιστα έτυχε,σε ηλικία έξι χρονών να συμμετέχω σε παράσταση του Ευαγγελάτου στην Επίδαυρο ως παραχορήγημα.Η διάθεσή μου ήταν να γίνω σκηνογράφος,όμως μου μπήκε το μικρόβιο του ηθοποιού μετά τη συμμετοχή μου στην COMMEDIA του Σκούρτη,με μουσική Ξαρχάκου και σκηνοθεσία Ισίδωρου Σιδέρη.Αργότερα,φοίτησα στη Θεοδοσιάδη και όλα πήραν το δρόμο τους.

ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ;
MΠ.ΝΙΚΟΛΕΣΗ:Επειδή είναι η πρώτη παραγωγή του ΘΕΑΤΡΟΥ-ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ θέλαμε ένα έργο που να μας αρέσει,δηλαδή να΄ναι καθαρά ελληνικό,να΄χει σχέση με την πραγματικότητα του σήμερα,να΄ναι επίκαιρο.΄Ηταν μια πρόκληση,γιατί κρίναμε ότι ήτανένα κείμενο <<ηθοποιοκεντρικό>>,αν μπορώ να το πω έτσι,με την έννοια ότι μπορούσε να πετύχει ή όχι,ανάλογα με τη δουλειά των ηθοποιών.Διότι δεν στηρίζεται στα φανταχτερά σκηνικά,ούτε στην συγκλονιστική μουσική ή την πλοκή.

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΕΡΓΟ;
MΠ.ΝΙΚΟΛΕΣΗ:Μέσα σε μια ώρα και δέκα λεπτά δύο πρόσωπα ξεδιπλώνουν τις απόψεις τους για το τί σημαίνει νικητής,ηττημένος,γυναίκα,άνδρας,σχέση ,αγάπη.Προσπαθούν να πείσουν ,να συγκινήσουν ,να εκφραστούν μέσα από έναν αγώνα λόγων.Η Ιωάννα Μπλάτσου στο ΤΙΜΕ ΑΟUT έγραψε στην κριτική της για εμάς:<>,ένα σχόλιο που εύστοχα μεταφέρει την ποιότητα των ανθρώπων αυτών.

Η ΣΧΕΣΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ;
ΜΠ.ΝΙΚΟΛΕΣΗ:O ρόλος της Ιωάννας με δυσκόλεψε αρκετά,γιατί είναι μια γυναίκα πολύ διεκδικητική,επιθετική,ανταγωνιστική,αριβίστρια,αποφασισμένη να νικήσει πατώντας και επί πτωμάτων.Οσο κι αν υποδύεσαι ένα ρόλο,πρέπεινα ψάξεις να βρεις την αλήθεια του ρόλου μέσα σου.Κι εγώ ήμουν πιο κοντά στην ψυχοσύνθεση του Γιώργου,παρά στη δική της.


ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ;
MΠ.ΝΙΚΟΛΕΣΗ:Πρώτη.Ελπίζω και όχι τελευταία.Είναι η πρώτη φορά που έχουμε τόσο κοντινή επαφή μέσα από το Θέατρο.Γιατί έχει τύχει να συμπέσουμε σε δύο παραστάσεις ως ηθοποιοί,αλλά δεν ανταλλάξαμε λέξη,γιατί δεν είχαμε σκηνή μαζί.Στις πρόβες οποιαδήποτε δική μου ασυνείδητη απόπειρα να ξεφύγω από κάποιο σκόπελο,να είμαι ψεύτρα,να χρησιμοποιήσω κάποιο κλισέ προκειμένου να αποδώσω το ρόλο...έπεφτε στο κενό.Γιατί η Αννα με ήξερε...Εδώ πάει το <<δεν μπορείς να κρυφτείς γιατί εγώ σε γέννησα...>>


ΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
MΠ.ΝΙΚΟΛΕΣΗ:Προσπαθεί να βρει τη φυσιογνωμία της.Υποστηρίζω μια πολυφωνία σπουδών,όπου ο μαθητής επιλέγει από ποιόν και πώς θα διδαχθεί .Καλό θα ήταν να μπει το Θέατρο στα σχολεία ολοκληρωτικά,ώστε τα παιδιά από μικρή ηλικία να έρχονται σε επαφή με τον κόσμο του.

...Αίτημα: H AΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

Φεβρουάριος 2008
Αρ.61.

ΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ

Στις μέρες μας παρατηρείται το φαινόμενο της συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού θεατρικών σκηνών στο κέντρο της Αθήνας.Θα λέγαμε,μεταφορικά, ότι πρόκειται για την <<αστικοποίηση του θεάτρου>>Σας καταθέτω μια δική μου εμπειρία:το καλοκαίρι του 2004 κάποιοι αγαπημένοι φίλοι με προσκάλεσαν στο Μαρκόπουλο να παρακολουθήσω παράσταση των Βακχών από μία Ομάδα που άκουγε στο όνομα<<Περίακτοι>>.Για να μη μακρυγορώ,από τότε μέχρι σήμερα επιζητώ να βλέπω-και το κάνω-κάθε νέα δουλειά των <<Περιάκτων>>Σημειώνω τις ενδιαφέρουσες σκηνοθετικές προσσεγγίσεις του Σπύρου Κολιαβασίλη καιτο συλλογικό πνεύμα που διέπει κάθε φορά τις παραστάσεις ,και που αποτελεί προυπόθεση ,αλλά και ζητούμενο για ένα καλό και ποιοτικό θέατρο.Για τις ανάγκες του άρθρου αυτού μίλησα με τον κ.Κολιαβασίλη,ο οποίος πρόθυμα ανταποκρίθηκε και μου είπε τα εξής:<> πια περιλαμβάνει δύο σκηνές,την Κεντρική και την Παιδική και ο θίασός του αποτελείται από επαγγελματίες ηθοποιούς.Είναι το μοναδικό επαγγελματικό Θέατρο στην περιοχή της Ανατολικής Αττικής.Παρουσιάζει ετησίως τρία έργα,δύο κατά τη χειμερινή περίοδο-το ένα για παιδιά-και ένα το καλοκαίρι,το οποίο περιοδεύει σε δήμους,εντός και εκτός Αττικής.Φέτος στην Παιδική Σκηνή παρουσιάζουμε το έργο του Μάρκ Τουέιν<<Τομ Σώγιερ>>Είναι η όγδοη χρονιά που παρουσιάζουμε έργο για παιδιά.Η ανταπόκριση των σχολείων είναι πολύ μεγάλη.Πάντα προσπαθούμε να παρουσιάζουμε έργα χωρίς περιττές φιοριτούρες,εντυπωσιασμούς και καταστάσεις καζούρας,διότι τα παιδιά οφείλουμε να τα αντιμετωπίζουμε ως κανονικούς θεατές και όχι ως ένα εύκολο κοινό που πρέπει απλά να διασκεδάσει.Πρέπει και να ψυχαγωγηθεί.Στην Κεντρική Σκηνή φέτος ανεβάζουμε τον <<ΜΑΚΜΠΕΘ>> του Σαίξπηρ.Ενα πολυθεματικό έργο,γεμάτο συμβολισμούς,που κάθε του ερμηνεία στο τέλος φαντάζει φτωχή.Δώσαμε ιδιαίτερη σημασία στο μεταφυσικό στοιχείο του έργου διατηρώντας την μεσαιωνική ατμόσφαιρα του,κάνοντας το ,όμως, πιο ανθρώπινο,για να μπορεί να έχει θέση στο σήμερα.>>