Τα Τραγούδια της φυλακής
Δημήτρης Φύσσας
Προλεγόμενα: Ροβήρος Μαράνου-Καραντουμιτράκε
Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός, 2017
317 σελ.
*****
Όπως είναι γνωστό από την Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος, η Λαοκρατία Σερβίδου μάζευε τραγούδια της φυλακής απ' όταν ήταν πολιτική κρατούμενη. Όταν ηττήθηκε η εξέγερση της λεγόμενης "Ελεύθερης Ελλάδας" εναντίον της κυβέρνησης του ΚΚΕ (Πολυτεχνείο, Νοέμβρης 1973) και η Λαοκρατία σκοτώθηκε, οι γονείς της διαφυλάξανε τη συλλογή των τραγουδιών από τις έρευνες της ΛΑΚΡΑΣΦΑ (Λαϊκή Κρατική Ασφάλεια). Πολύ αργότερα, την εμπιστεύτηκαν για έκδοση στον Ροβήρο Μαράνου-Καραντουμιτράκε (Ρ.Μ.-Κ.), δρ Νοελληνικής Φιλολογίας, ο οποίος, αυθαίρετα, προόσθετε τραγούδια μέχρι σχεδόν τον θάνατό του (στο γνωστό αεροπορικό δυστύχημα της Ν. Παταγονίας, τέλη του 2016). Τελικά, η συλλογή έφτασε στον Δημήτρη Φύσσα, με τη φροντίδα του οποίου τώρα εκδίδεται. Είναι προφανές ότι το ανά χείρας βιβλίο καλύπτεται από τριπλό κόπιραϊτ: της οικογένειας Σερβίδου, της οικογένειας του Ρ.Μ.-Κ. και του Φύσσα. Είναι εξίσου προφανές ότι, παρόλο που περιέχει γύρω στα 400 τραγούδια - πολλά σχολιασμένα και όλα "βιβλιογραφημένα" - η συλλογή αυτή δεν κλείνει το θέμα. Γι' αυτό και από τον τίτλο του βιβλίου απουσιάζει το οριστικό άρθρο.
****
ZΩΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΓΧΟΡΔΟ
ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΠΙΑΝΟ
Στον ουρανό την πάτησα
Ρισκάρισα κι αμάρτησα
Στη γη χορεύουν λύκοι
Μαγκιά και νταηλίκι.
Με συννεφιά περπάτησα
Και μια σημαία άπλωσα
Χωρίς να έχω μία
Πλακώνει η αστυνομία.
Τα όνειρά μου φυλακή
Κι εγώ παρανομία.
Η κοινωνία χώρισε σε κάτω και σε πάνω
Ζωή για ένα έγχορδο και θάνατος για πιάνο.
Το νοίκι δεν το πλήρωσα
Σαν μάρτυρας μαρτύρησα
Και η στενή στενεύει
Για όποιον ταξιδεύει.
Οι φίλοι μου σκορπίσανε
Το παρελθόν το σβήσανε
Βαδίζω και πηγαίνω
Σε ράγες δίχως τραίνο.
Σ΄άλλο σταθμό τούς άφησα
Κι αλλού τους περιμένω.
Η κοινωνία χώρισε...
****
.
ΑΣΕ ΜΕ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΜΟΥ
Άσε με στη φυλακή μου
Άσε με μες στο κελί μου
Για τ’ απέξω δε με νοιάζει
Δεν με νοιάζει κι αν χαράζει
Κι αν χαράζει κι αν νυχτώνει
Και η μέρα αν τελειώνει
Μέσα ‘δω θέλω να μείνω
Φυλακής νερό να πίνω
Στέγη και τροφή για να ‘χω
Γιατί έξω άλλα θα πάθω
Εδώ θέλω να πεθάνω
Και την κοινωνία την κλάνω
Έξω είναι τα θηρία
‘Δω στα σίδερα, ησυχία.
[Μουρμούρικα δίστιχα, που τα σύνθεσε ο Μήτσος ο «Αρκουδιάρης», σεσημασμένος ποινικός κρατούμενος στις Φυλακές Αλικαρνασσού]
****
Πηγές :timelink.gr (φωτό)
βιβλιονέτ (εισαγωγή)
****
