Αλλαγές
Απ’ όλες τις αλλαγές
που έχουν συμβεί στη γλώσσα
αυτή που πιότερο με προβληματίζει
είναι η κατάργηση
του πρώτου πληθυντικού προσώπου.
*
Η σημασία της γραμματικής
Μην απαξιώνετε τη γραμματική.
Πρέπει να μάθουμε καλά
να διαχειριζόμαστε τις πτώσεις.
Κυρίως τις δικές μας.
*
Περιορισμοί
Δεν τους φοβάμαι τους περιορισμούς
μονάχα τρέμω μην τους συνηθίσω
και πώς μετά θα δραπετεύσω
από φυλακή με ανοιχτή την πόρτα;
*
Συμβιβασμοί
Αν κάποτε επιτρεπόταν
κι ήταν κάπως εφικτό
από τον πλούτο της ελληνικής
όλα θα τα ασφάλιζα
εκτός από μια λέξη·
«Συμβιβασμός».
Έτσι που να μην ξέραμε
ποτέ μας τι θα πει
και πάντα να διεκδικούσαμε
για εμάς μονάχα το καλύτερο.
*
Αν
Αν τα λόγια σου είχαν γεύση
θα έβαζες στο στόμα σου τόση πίκρα;
Αν οι πράξεις σου γύρναγαν σ' εσένα
θα ενεργούσες τόσο σκληρά και άδικα;
Αν η συνείδησή σου είχε μάζα
θα τη φόρτωνες με τόσο βαριές τύψεις;
Αν η ζωή σου ήταν χρυσός
θα την ξόδευες τόσο άσκοπα;
Αν δε λεγόσουν άνθρωπος
είσαι σίγουρος ότι θα ήσουν;
*
Αναίσχυντοι
Κι αφού κανείς δεν ντράπηκε
για όσα έκανε
ή για όσα έβλεπε
άλλοι να κάνουν
ντράπηκε η ίδια η ντροπή
και ντροπιασμένη
δεν εμφανίστηκε ποτέ
ξανά ανάμεσά μας.
*
Λύκος
Δεν είναι η πανσέληνος
που με κάνει να ουρλιάζω
αυτή απλώς δίνει την αφορμή να βγεις
και να μʼ ακούσεις.
Δεν είναι αγριάδα αυτή που κρύβεται
στο βλέμμα μου
είναι μια απέραντη μελαγχολία μοναξιάς.
Αυτήν την τόσο φωτεινή νύχτα
δε βγαίνει ουρλιαχτό φόβητρου
αλλά κραυγή απελπισίας
που δεν έχω συντροφιά να μοιραστώ
το φως της.
Κάποτε ήμουν άνθρωπος
συζητούσα με ανθρώπους
ερωτευόμουν ανθρώπους
αγαπούσα ανθρώπους.
Σήμερα είμαι λύκος
δε βρίσκω άνθρωπο να μιλήσω
και ουρλιάζω μόνος
δε βρίσκω άνθρωπο να ερωτευτώ
και μαραζώνω στο σκοτάδι
δε βρίσκω άνθρωπο να αγαπήσω,
όλα γίνονται για το φαΐ.
Όχι, δεν ήμουν πάντα λύκος.
Πρώτα ήμουν άνθρωπος και
οι άνθρωποι μʼ έκαναν λύκο.
Ίσως είναι και καλύτερα·
μπορεί να μη βρίσκω άνθρωπο
αλλά γεμάτος ο τόπος από πρόβατα.
*
Εξιδανίκευση
Και μόλις έφτασε στην Ιθάκη
ο Οδυσσέας κατάλαβε πως
η μεγαλύτερη τιμωρία
που του επέβαλε ο Ποσειδώνας
ήταν ότι του επέτρεψε να επιστρέψει
και να σταματήσει να ονειρεύεται
μια εξιδανικευμένη πατρίδα.
*
Ώρα μηδέν
Δίπλα μας γεννιούνται παιδιά
σε ερείπια
βομβαρδισμένων μαιευτηρίων.
Μεγαλώνουν βυζαίνοντας αίμα
από τα στήθια
των νεκρών μητέρων τους.
Παίζουν με ματωμένες σφαίρες
εμποτισμένες από τα σώματα
των σκοτωμένων πατέρων τους.
Μαθαίνουν τα πρώτα τους γράμματα
διαβάζοντας ημερήσια κηδειόχαρτα
με την ελπίδα να μη βρουν εκεί
τον αγνοούμενο αδερφό τους.
Δίπλα μας πνίγονται παιδιά
σε θάλασσα πλαστής ελπίδας
ακίβδηλου υγρού νεκροταφείου
απεγνωσμένων ψυχών.
Ευτυχώς, δίπλα μας.
Κι έτσι, ατάραχοι
γυρίζουμε την πλάτη και το βλέμμα
ατενίζοντας ανέμελοι προς την άλλη μεριά
και συνεχίζουμε την ονειροπόληση
της δυτικής ευδαιμονίας.
*
Τέρατα
Μην τα φοβάσαι
τα τέρατα, καρδιά μου.
Εμείς συνυπάρχουμε
με ανθρώπους.
Υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος;
* Tα ποιήματα εμπεριέχονται στην ποιητική συλλογή «Επαναπροσδιορισμός» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24γράμματα.
-----------------------------
Ο Αποστόλης Ζυμβραγάκης γεννήθηκε το 1988 στην Αττική. Είναιπτυχιούχος του τμήματος Φιλοσοφίας – Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση. Eργάζεται ως φιλόλογος Μέσης Εκπαίδευσης, ενώ από το 2011 έχει δημιουργήσει τη δημοφιλή ψηφιακή πλατφόρμα http://e-didaskalia.blogspot.gr με πλούσιο δωρεάν εκπαιδευτικό υλικό για όλες τις τάξεις του ελληνικού σχολείου. Το 2021 κυκλοφόρησε το βιβλίο του '' Όλη η ύλη των Νέων Ελληνικών Γ Λυκείου μέσα από 100+ ερωτήσεις και απαντήσεις'' , ενώ την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή '' Επαναπροσδιορισμός'' .
