ΑΥΤΟΑΝΑΦΟΡΙΚΟ
Με είπανε <ποιήτρια> και τρόμαξα.
Με είπανε <ποιήτρια> και τρόμαξα.
Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010
ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ <ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΑΣΩΝ>>,της Αναστασίας Γκίτση
Από την Ασημίνα Ξηρογιάννη
Τα μικρά με<κράτησαν> πιο πολύ από τα μεγάλα ποιήματα.Με ταξίδεψαν σε αισθήσεις περισσότερο,σε ερωτικές- ή άλλου τύπου -εξομολογήσεις,σε θύμησες,σε οικεία αισθήματα μέσα μου καλά σφαλισμένα.Σημειώνω ότι κάποιoι <τρόποι>,που βρίσκονται κάτω από τίτλους ποιημάτων ,αποτελούν μικρά,ανεξάρτητα ποιήματα,θα μπορούσαν δηλαδή να <σταθούν> και από μόνοι τους.[π.χ.από τα ποιήματα που παραθέτω παρακάτω...
Κι ευτυχώς που η ποίηση
σε λίγους μόνο στίχους διασώζει
ολάκερη τη θεική ευσπλαχνία...
Παράπλευρες ιστορίες,
μονόδρομες επιθυμίες που καταλήγουν
στο τίποτα και στα πάντα,
ίσως γιατί άθελά μας υφίστανται οι πιο όμορφες
ιστορίες ή τραγωδίες...
Λέξεις δεν κράτησα για σένα.
Τις όσμωσες όλες με τις αισθήσεις σου. ]
Αφουγκράστηκα τρυφερά τον πληγωμένο εαυτό μου,(επειδή <για μένα δεν ρώτησαν >οι άνθρωποι που θα ήθελα να ρωτούσαν)Αναστασία,ναι!Συμπλέουμε!
Παραθέτω εδώ τα εξής:
σελ:9
ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Κι ευτυχώς που η ποίηση
σε λίγους μόνο στίχους διασώζει
ολάκερη τη θεική ευσπλαχνία...
Στάλαξε λίγη νυχτιά
στην παλάμη μου
να ελευθερώνω
κάθε που θέλω να κλάψω...
Μην με δουν και
με χρεώσουν μ΄αδυναμία!
σελ:12
OΛΙΓΑΡΚΕΙΑ
Κύριε Ιησού Χριστέ,Υιέ Θεού,Ελέησον ημάς!
Κύριε Ιησού Χριστέ,Υιέ Θεού,Ελέησον ημάς
Μάζεψε ότι απέμεινε!
σου είπα έντρομη,
Ο κόσμος καταρρέει...
Κι εσύ στ΄αλήθεια
πώς μπόρεσες
και χώρεσες
όλα σου τα όνειρα
σ΄ένα μικρό κομποσχοίνι!
σελ:22
ΕΛΑ ΜΟΥ
Ακου...ακου...ακου με...
Ελα μου,
Ελα μου να με κατοικήσεις.
Αδειανό σαρκίο απόκαμε η επιθυμία μου.
σελ . 13
ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Παράπλευρες ιστορίες,
μονόδρομες επιθυμίες που καταλήγουν
στο τίποτα και στα πάντα,
ίσως γιατί άθελά μας υφίστανται οι πιο όμορφες
ιστορίες ή τραγωδίες...
Κόψε λίγη από τη vυχτιά σου
να΄χω να σε ποθώ τα βράδια
σε υπνώδεις αγναντεύσεις της αφής
θα΄ρθωνα ξαποστάσω
σ΄εσένα που θεικά υπήρξαν
τα καλέσματά σου
χωρίς να το θελήσεις.
(Γι΄αυτό σου λέγω)
οι ομορφότερες ιστορίες
άθελά μας υφίστανται.
ΑΝΔΟΡΡΑ
Λέξεις δεν κράτησα για σένα.
Τις όσμωσες όλες με τις αισθήσεις σου.
Μύριζες χίλια στόματα
και μια φωνή.
Μα απ΄όλα περισσότερο
τ΄αστέρια σου νοστάλγησα,
έτσι όπως τρυφερά
τυλίγαν
το κορμί μου.
Τα μικρά με<κράτησαν> πιο πολύ από τα μεγάλα ποιήματα.Με ταξίδεψαν σε αισθήσεις περισσότερο,σε ερωτικές- ή άλλου τύπου -εξομολογήσεις,σε θύμησες,σε οικεία αισθήματα μέσα μου καλά σφαλισμένα.Σημειώνω ότι κάποιoι <τρόποι>,που βρίσκονται κάτω από τίτλους ποιημάτων ,αποτελούν μικρά,ανεξάρτητα ποιήματα,θα μπορούσαν δηλαδή να <σταθούν> και από μόνοι τους.[π.χ.από τα ποιήματα που παραθέτω παρακάτω...
Κι ευτυχώς που η ποίηση
σε λίγους μόνο στίχους διασώζει
ολάκερη τη θεική ευσπλαχνία...
Παράπλευρες ιστορίες,
μονόδρομες επιθυμίες που καταλήγουν
στο τίποτα και στα πάντα,
ίσως γιατί άθελά μας υφίστανται οι πιο όμορφες
ιστορίες ή τραγωδίες...
Λέξεις δεν κράτησα για σένα.
Τις όσμωσες όλες με τις αισθήσεις σου. ]
Αφουγκράστηκα τρυφερά τον πληγωμένο εαυτό μου,(επειδή <για μένα δεν ρώτησαν >οι άνθρωποι που θα ήθελα να ρωτούσαν)Αναστασία,ναι!Συμπλέουμε!
Παραθέτω εδώ τα εξής:
σελ:9
ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Κι ευτυχώς που η ποίηση
σε λίγους μόνο στίχους διασώζει
ολάκερη τη θεική ευσπλαχνία...
Στάλαξε λίγη νυχτιά
στην παλάμη μου
να ελευθερώνω
κάθε που θέλω να κλάψω...
Μην με δουν και
με χρεώσουν μ΄αδυναμία!
σελ:12
OΛΙΓΑΡΚΕΙΑ
Κύριε Ιησού Χριστέ,Υιέ Θεού,Ελέησον ημάς!
Κύριε Ιησού Χριστέ,Υιέ Θεού,Ελέησον ημάς
Μάζεψε ότι απέμεινε!
σου είπα έντρομη,
Ο κόσμος καταρρέει...
Κι εσύ στ΄αλήθεια
πώς μπόρεσες
και χώρεσες
όλα σου τα όνειρα
σ΄ένα μικρό κομποσχοίνι!
σελ:22
ΕΛΑ ΜΟΥ
Ακου...ακου...ακου με...
Ελα μου,
Ελα μου να με κατοικήσεις.
Αδειανό σαρκίο απόκαμε η επιθυμία μου.
σελ . 13
ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Παράπλευρες ιστορίες,
μονόδρομες επιθυμίες που καταλήγουν
στο τίποτα και στα πάντα,
ίσως γιατί άθελά μας υφίστανται οι πιο όμορφες
ιστορίες ή τραγωδίες...
Κόψε λίγη από τη vυχτιά σου
να΄χω να σε ποθώ τα βράδια
σε υπνώδεις αγναντεύσεις της αφής
θα΄ρθωνα ξαποστάσω
σ΄εσένα που θεικά υπήρξαν
τα καλέσματά σου
χωρίς να το θελήσεις.
(Γι΄αυτό σου λέγω)
οι ομορφότερες ιστορίες
άθελά μας υφίστανται.
ΑΝΔΟΡΡΑ
Λέξεις δεν κράτησα για σένα.
Τις όσμωσες όλες με τις αισθήσεις σου.
Μύριζες χίλια στόματα
και μια φωνή.
Μα απ΄όλα περισσότερο
τ΄αστέρια σου νοστάλγησα,
έτσι όπως τρυφερά
τυλίγαν
το κορμί μου.
Σάββατο 26 Ιουνίου 2010
ΤΙΤΟΥ ΠΑΤΡΙΚΙΟΥ
Aραγε πώς γεννιέται
από ένα τίποτα η επιθυμία;
Πώς η επιθυμία γίνεται έρωτας,
...
ο έρωτας πώς αλλάζει
σε μακρινή ανάμνηση;
Aραγε πώς μπορεί
η ανάμνηση να σβήνει
μες στο τίποτα;
(«Κυκλικό», ΝΧ, 47)
από ένα τίποτα η επιθυμία;
Πώς η επιθυμία γίνεται έρωτας,
...
ο έρωτας πώς αλλάζει
σε μακρινή ανάμνηση;
Aραγε πώς μπορεί
η ανάμνηση να σβήνει
μες στο τίποτα;
(«Κυκλικό», ΝΧ, 47)
Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010
ΝΙΚΟΣ ΑΡΑΠΑΚΗΣ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
VARELAKI:Σε καλωσορίζω στο varelaki blog και ξεκινώ...
Πώς έμπλεξες με την συγγραφή;
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Να σου πω την αλήθεια, μάλλον τυχαία. Όταν άρχισα να γράφω, πριν πέντε περίπου χρόνια, δεν το είχα σκεφθεί καν ότι μπορεί να γίνω συγγραφέας. Μέχρι τότε η σχέση μου με τη λογοτεχνία ήταν από την πλευρά του αναγνώστη. Απλά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, έτυχε να έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο. Έτσι, ένα πρωί, χωρίς καν να καταλάβω το πως και το γιατί, έκατσα στην καρέκλα και άρχισα να γράφω το πρώτο μου μυθιστόρημα. Μετά πήραν όλο το δρόμο τους. Πάντως, τώρα που το σκέφτομαι πιο ψύχραιμα, αρχίζω να πιστεύω ότι το γράψιμο ήταν μια εσωτερική ανάγκη η οποία, αργά ή γρήγορα, θα εκδηλωνόταν.
VARELAKI:Οι λογοτεχνικές σου αναφορές...
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Αγαπάω ιδιαίτερα τους κλασσικούς συγγραφείς: Ντοστογιέφσκι, Χεμινγουέι, Μπαλζάκ, Ζολά, Κάφκα και όλη σχεδόν τη δική μας γενιά του ’30, με προεξάρχοντες τους Σωτήρη Πατατζή και Καραγάτση. Τον τελευταίο, παρότι σήμερα πολλοί τον απαξιώνουν, τον θεωρώ τον πιο ταλαντούχο Έλληνα μυθιστοριογράφο όλων των εποχών. Παρεμπιπτόντως να αναφέρω ότι, τη συγκεκριμένη συγγραφική γενιά, την εκτιμώ όχι μόνο για το ταλέντο της αλλά και για την ευρυμάθειά της. Όλοι σχεδόν όσοι την απάρτιζαν ήταν άνθρωποι με τεράστιο πλούτο γνώσεων.
VARELAKI:<ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ>-νέο βιβλίο.Πού αναφέρεται;Πώς προέκυψε;Λεπτομέριες παρακαλώ!
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:«ΤΟ ΔΙΚΙΟ» είναι ένα μυθιστόρημα που αναφέρεται στα χρόνια της Γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου. Αφορμή για τη συγγραφή του συγκεκριμένου μυθιστορήματος στάθηκε η γενικότερη αγάπη μου για την ιστορία. Ήταν μια καλή ευκαιρία για εμένα να διερευνήσω λεπτομερώς τι ακριβώς συνέβηκε τη συγκεκριμένη περίοδο. Αιτία όμως ήταν η προσωπική ιστορία της οικογένειας του πατέρα μου, η οποία πλήγηκε όσες λίγες από τον πόλεμο και τη Κατοχή. Πιο συγκεκριμένα δυο δίδυμα αδέλφια του πατέρα μου, ο Κοσμάς και ο Δαμιανός, χάθηκαν τότε. Ο πρώτος έπεσε στο Αλβανικό μέτωπο και ο δεύτερος συνελήφθη σε κάποιο μπλόκο στις αρχές του ’44 και εκτελέστηκε. Μετά την εκτέλεση του Δαμιανού ο πατέρας μου αποφάσισε να βγει στο βουνό και να γίνει αντάρτης με τον ΕΛΑΣ. Η απόφασή του αυτή έγινε η αιτία για να συγκρουστεί σκληρά με τον συντηρητικό πολιτικά αλλά και σαν χαρακτήρα πατέρα του. Αυτό, με δυο λόγια, είναι το ξεκίνημα της ιστορίας του βιβλίου.
«ΤΟ ΔΙΚΙΟ» είναι βασισμένο σε πολύ μεγάλο βαθμό στα πραγματικά ιστορικά περιστατικά της εποχής. Δυο περίπου χρόνια, όσο δηλαδή διήρκεσε η συγγραφή, μελέτησα συστηματικά την ιστορία της συγκεκριμένης περιόδου. Εκτός αυτού όμως, για καλή μου τύχη, εκτός από τα βιβλία, είχα την τύχη να με συνδράμουν στην προσπάθειά μου και τρεις φίλοι ιστορικοί, οι οποίοι ειδικεύονται στη συγκεκριμένη περίοδο. Θέλω να πιστεύω πως, όσοι μπουν στον κόπο να διαβάσουν το βιβλίο, ακόμη κι αν δεν έχουν καμία σχέση με τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, θα πάρουν μια εικόνα του τι συνέβη την ταραγμένη εκείνη περίοδο. Μέσα από το μύθο προσπάθησα να ερμηνεύσω και όχι μόνο να καταγράψω γεγονότα και συμπεριφορές και, θέλω να πιστεύω, σύμφωνα και με όσα μου είπαν οι φίλοι ιστορικοί που με βοήθησαν, ότι η προσπάθειά μου είναι επιτυχημένη.
Κλείνοντας την απάντησή μου, ας πω δυο λόγια ακόμη για το μυθιστόρημα. Καταρχήν στο βιβλίο εμπλέκονται η μυθοπλασία με την αλήθεια και το αποτέλεσμα είναι ένα πολυσέλιδο και πολυπρόσωπο μυθιστόρημα. Έρωτες, μάχες, διώξεις, αγωνία, αδιέξοδα, η ζωή και ο θάνατος, η μικροψυχία αλλά και η μεγαλοψυχία των Ελλήνων είναι τα υλικά που χρησιμοποίησα για να φτιάξω ένα μυθιστόρημα που εστιάζει στις δυσκολίες των καθημερινών ανθρώπων της εποχής. Γι’ αυτό, όταν με ρωτούν αν έχω γράψει ένα ιστορικό μυθιστόρημα, απαντώ πως το μυθιστόρημά μου –αν υποθέσουμε πως οι ταμπέλες είναι απαραίτητες– είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα σε συγκεκριμένο ιστορικό φόντο και με αρκετές πολιτικές αναφορές.
VARELAKI:Μια κλασσική ερώτηση...απλά ο καθένας μας που γράφει την απαντά διαφορετικά.Εσύ λοιπόν...γιατί γράφεις;
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Ίσως η απάντησή μου να φανεί λίγο μελό ή κλισέ, αλλά νομίζω ότι ισχύει για την πλειονότητα όσων γράφουν. «Το γράψιμο είναι ανάγκη». Στους περισσότερους προκύπτει ξαφνικά και απρόβλεπτα. Τουλάχιστον σε εμένα έτσι συνέβηκε. Απ’ όταν παράτησα τη δημοσιογραφία, οφείλω να ομολογήσω ότι είχα γράψει –για δέκα περίπου χρόνια– από ελάχιστα έως καθόλου. Όμως, κάποια στιγμή, άρχισα να γράφω άσχετα πράγματα σε ένα τετράδιο. Σιγά σιγά αυτό έγινε καθημερινή συνήθεια. Μέχρι που η συνήθεια έγινε έξη και με οδήγησε στη συγγραφή του πρώτου μου μυθιστορήματος.
VARELAKI:Φαίνεται πως διανύουμε με αντι-λογοτεχνική εποχή,αν μπορώ να το πω έτσι...Παρόλα αυτά κάποιοι επιμένουν στη λογοτεχνία...Αλλοι νοσταλγούν τους κλασικούς μας λογοτέχνες...
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Είναι γεγονός ότι η εποχή μας είναι γενικώς «αντί». Όμως η λογοτεχνία αφορά στη φαντασία και στο συναισθηματικό κόσμο των ανθρώπων. Καλή, κακή ή μέτρια, δεν έχει τόση σημασία, όσο οι άνθρωποι φαντάζονται και αισθάνονται, θα συνεχίσουν να γράφουν λογοτεχνία. Η λογοτεχνία είναι συνυφασμένη με την ύπαρξή μας ως είδος. Σχεδόν από την πρώτη στιγμή που ξεχωρίσαμε από τα υπόλοιπα ζώα και γίναμε έλλογα όντα, αρχίσαμε να διηγούμαστε ιστορίες. Τις πρώτες εκείνες εποχές οι πρόγονοί μας τις σκαλίζανε στους τοίχους, αργότερα τις έγραψαν στους πάπυρους, σήμερα τις τυπώνουμε στο χαρτί, αλλά τις βλέπουμε και στην οθόνη του υπολογιστή. Ο τρόπος μπορεί να άλλαξε, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Όπως είπα και πρωτύτερα, στους κλασσικούς συγγραφείς έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία. Όμως, νομίζω, ότι και σήμερα γράφονται αξιόλογα πράγματα. Απλώς δεν προβάλλονται τόσο πολύ. Σήμερα, που όλα έχουν σχέση με το χρήμα, προωθούνται πράγματα «εύπεπτα» με στόχο να πιάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους πελάτες.
VARELAKI:Λογοτεχνία και Πολιτική...
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Σχέση αίματος, θα έλεγα. Η λογοτεχνία και η πολιτική έχουν στενότατη συγγένεια. Ένας μεγάλος αριθμός της λογοτεχνικής παραγωγής, διαχρονικά, αφορά στην κριτική και καταγραφή της πολιτικής και των αποτελεσμάτων της. Όπερ σημαίνει ότι, αν αφαιρέσουμε την πολιτική από τη ζωή μας, στερούμε από τη λογοτεχνία την κινητήριο δύναμή της. Άλλωστε και εγώ ανήκω στην κατηγορία των συγγραφέων που ασχολούνται με τις παρενέργειες της πολιτικής. Το πρώτο μου μυθιστόρημα, το «ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ Η ΘΑΛΑΣΣΑ», ήταν μια αλληγορία για τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις και διαφορές. Αλλά και το καινούργιο, «ΤΟ ΔΙΚΙΟ», διερευνά τις ευθύνες της πολιτικής και των πολιτικών στην περίοδο της Κατοχής και του εμφυλίου.
VARELAKI:Λογοτεχνία και Διαδύκτιο...
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Εγώ είμαι κλασσικός αναγνώστης. Δεν θα μπορούσα ποτέ να διαβάσω ένα ολόκληρο βιβλίο στην οθόνη του υπολογιστή μου. Όμως, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι η ζωή προχωράει και, στο μέλλον, υπάρχει η πιθανότητα όλοι να διαβάζουμε από τις οθόνες. Το διαδίκτυο όμως νομίζω ότι μόνο καλά μπορεί να προσφέρει στη λογοτεχνία. Καταρχήν, δεν έχει σημασία από πού θα διαβάζει κάποιος, αλλά να διαβάζει. Και σε αυτή την κατεύθυνση το διαδίκτυο βοηθάει σίγουρα. Κατά δεύτερον, το διαδίκτυο, σε πολλούς ανθρώπους που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να εκδώσουν τη δουλειά τους σε βιβλία, δίνει την ευκαιρία να την κοινοποιήσουν στο κοινό. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να καταγραφεί στα θετικά του.
VARELAKI:Τί ονειρεύεσαι; Γράφεις κάτι καινούργιο;
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Γράφω ήδη, εδώ και λίγους μήνες, το τρίτο μου βιβλίο. Ένα μυθιστόρημα, θέλω να πιστεύω, διαφορετικό απ’ ό,τι έχω γράψει μέχρι τώρα. Χρησιμοποιώ για πρώτη φορά πρωτοπρόσωπη αφήγηση, και είναι ένα μυθιστόρημα που κινείται μεταξύ του μαγικού ρεαλισμού και της λογοτεχνίας του φανταστικού. Με δυο λόγια: Ένα φάντασμα διηγείται την ιστορία των κατοίκων ενός απομονωμένου χωριού –μια μικρογραφία της κοινωνίας μας– όπου συμβαίνουν διάφορα παράξενα. Περισσότερα θα μπορώ να πω σε κανένα χρόνο από τώρα...
Ονειρεύομαι δυο πράγματα: Πρώτον, να πάει καλά το καινούργιο μου βιβλίο και, δεύτερον, να καταφέρω, όπως ένας γνωστός και καταξιωμένος συνάδελφος, να πάρω δική μου εκπομπή στην τηλεόραση!!! Γιατί, ως γνωστόν, «τη δόξα πολλοί εμίσησαν, το χρήμα ουδείς».
VARELAKI:Σε καλωσορίζω στο varelaki blog και ξεκινώ...
Πώς έμπλεξες με την συγγραφή;
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Να σου πω την αλήθεια, μάλλον τυχαία. Όταν άρχισα να γράφω, πριν πέντε περίπου χρόνια, δεν το είχα σκεφθεί καν ότι μπορεί να γίνω συγγραφέας. Μέχρι τότε η σχέση μου με τη λογοτεχνία ήταν από την πλευρά του αναγνώστη. Απλά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, έτυχε να έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο. Έτσι, ένα πρωί, χωρίς καν να καταλάβω το πως και το γιατί, έκατσα στην καρέκλα και άρχισα να γράφω το πρώτο μου μυθιστόρημα. Μετά πήραν όλο το δρόμο τους. Πάντως, τώρα που το σκέφτομαι πιο ψύχραιμα, αρχίζω να πιστεύω ότι το γράψιμο ήταν μια εσωτερική ανάγκη η οποία, αργά ή γρήγορα, θα εκδηλωνόταν.
VARELAKI:Οι λογοτεχνικές σου αναφορές...
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Αγαπάω ιδιαίτερα τους κλασσικούς συγγραφείς: Ντοστογιέφσκι, Χεμινγουέι, Μπαλζάκ, Ζολά, Κάφκα και όλη σχεδόν τη δική μας γενιά του ’30, με προεξάρχοντες τους Σωτήρη Πατατζή και Καραγάτση. Τον τελευταίο, παρότι σήμερα πολλοί τον απαξιώνουν, τον θεωρώ τον πιο ταλαντούχο Έλληνα μυθιστοριογράφο όλων των εποχών. Παρεμπιπτόντως να αναφέρω ότι, τη συγκεκριμένη συγγραφική γενιά, την εκτιμώ όχι μόνο για το ταλέντο της αλλά και για την ευρυμάθειά της. Όλοι σχεδόν όσοι την απάρτιζαν ήταν άνθρωποι με τεράστιο πλούτο γνώσεων.
VARELAKI:<ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ>-νέο βιβλίο.Πού αναφέρεται;Πώς προέκυψε;Λεπτομέριες παρακαλώ!
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:«ΤΟ ΔΙΚΙΟ» είναι ένα μυθιστόρημα που αναφέρεται στα χρόνια της Γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου. Αφορμή για τη συγγραφή του συγκεκριμένου μυθιστορήματος στάθηκε η γενικότερη αγάπη μου για την ιστορία. Ήταν μια καλή ευκαιρία για εμένα να διερευνήσω λεπτομερώς τι ακριβώς συνέβηκε τη συγκεκριμένη περίοδο. Αιτία όμως ήταν η προσωπική ιστορία της οικογένειας του πατέρα μου, η οποία πλήγηκε όσες λίγες από τον πόλεμο και τη Κατοχή. Πιο συγκεκριμένα δυο δίδυμα αδέλφια του πατέρα μου, ο Κοσμάς και ο Δαμιανός, χάθηκαν τότε. Ο πρώτος έπεσε στο Αλβανικό μέτωπο και ο δεύτερος συνελήφθη σε κάποιο μπλόκο στις αρχές του ’44 και εκτελέστηκε. Μετά την εκτέλεση του Δαμιανού ο πατέρας μου αποφάσισε να βγει στο βουνό και να γίνει αντάρτης με τον ΕΛΑΣ. Η απόφασή του αυτή έγινε η αιτία για να συγκρουστεί σκληρά με τον συντηρητικό πολιτικά αλλά και σαν χαρακτήρα πατέρα του. Αυτό, με δυο λόγια, είναι το ξεκίνημα της ιστορίας του βιβλίου.
«ΤΟ ΔΙΚΙΟ» είναι βασισμένο σε πολύ μεγάλο βαθμό στα πραγματικά ιστορικά περιστατικά της εποχής. Δυο περίπου χρόνια, όσο δηλαδή διήρκεσε η συγγραφή, μελέτησα συστηματικά την ιστορία της συγκεκριμένης περιόδου. Εκτός αυτού όμως, για καλή μου τύχη, εκτός από τα βιβλία, είχα την τύχη να με συνδράμουν στην προσπάθειά μου και τρεις φίλοι ιστορικοί, οι οποίοι ειδικεύονται στη συγκεκριμένη περίοδο. Θέλω να πιστεύω πως, όσοι μπουν στον κόπο να διαβάσουν το βιβλίο, ακόμη κι αν δεν έχουν καμία σχέση με τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, θα πάρουν μια εικόνα του τι συνέβη την ταραγμένη εκείνη περίοδο. Μέσα από το μύθο προσπάθησα να ερμηνεύσω και όχι μόνο να καταγράψω γεγονότα και συμπεριφορές και, θέλω να πιστεύω, σύμφωνα και με όσα μου είπαν οι φίλοι ιστορικοί που με βοήθησαν, ότι η προσπάθειά μου είναι επιτυχημένη.
Κλείνοντας την απάντησή μου, ας πω δυο λόγια ακόμη για το μυθιστόρημα. Καταρχήν στο βιβλίο εμπλέκονται η μυθοπλασία με την αλήθεια και το αποτέλεσμα είναι ένα πολυσέλιδο και πολυπρόσωπο μυθιστόρημα. Έρωτες, μάχες, διώξεις, αγωνία, αδιέξοδα, η ζωή και ο θάνατος, η μικροψυχία αλλά και η μεγαλοψυχία των Ελλήνων είναι τα υλικά που χρησιμοποίησα για να φτιάξω ένα μυθιστόρημα που εστιάζει στις δυσκολίες των καθημερινών ανθρώπων της εποχής. Γι’ αυτό, όταν με ρωτούν αν έχω γράψει ένα ιστορικό μυθιστόρημα, απαντώ πως το μυθιστόρημά μου –αν υποθέσουμε πως οι ταμπέλες είναι απαραίτητες– είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα σε συγκεκριμένο ιστορικό φόντο και με αρκετές πολιτικές αναφορές.
VARELAKI:Μια κλασσική ερώτηση...απλά ο καθένας μας που γράφει την απαντά διαφορετικά.Εσύ λοιπόν...γιατί γράφεις;
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Ίσως η απάντησή μου να φανεί λίγο μελό ή κλισέ, αλλά νομίζω ότι ισχύει για την πλειονότητα όσων γράφουν. «Το γράψιμο είναι ανάγκη». Στους περισσότερους προκύπτει ξαφνικά και απρόβλεπτα. Τουλάχιστον σε εμένα έτσι συνέβηκε. Απ’ όταν παράτησα τη δημοσιογραφία, οφείλω να ομολογήσω ότι είχα γράψει –για δέκα περίπου χρόνια– από ελάχιστα έως καθόλου. Όμως, κάποια στιγμή, άρχισα να γράφω άσχετα πράγματα σε ένα τετράδιο. Σιγά σιγά αυτό έγινε καθημερινή συνήθεια. Μέχρι που η συνήθεια έγινε έξη και με οδήγησε στη συγγραφή του πρώτου μου μυθιστορήματος.
VARELAKI:Φαίνεται πως διανύουμε με αντι-λογοτεχνική εποχή,αν μπορώ να το πω έτσι...Παρόλα αυτά κάποιοι επιμένουν στη λογοτεχνία...Αλλοι νοσταλγούν τους κλασικούς μας λογοτέχνες...
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Είναι γεγονός ότι η εποχή μας είναι γενικώς «αντί». Όμως η λογοτεχνία αφορά στη φαντασία και στο συναισθηματικό κόσμο των ανθρώπων. Καλή, κακή ή μέτρια, δεν έχει τόση σημασία, όσο οι άνθρωποι φαντάζονται και αισθάνονται, θα συνεχίσουν να γράφουν λογοτεχνία. Η λογοτεχνία είναι συνυφασμένη με την ύπαρξή μας ως είδος. Σχεδόν από την πρώτη στιγμή που ξεχωρίσαμε από τα υπόλοιπα ζώα και γίναμε έλλογα όντα, αρχίσαμε να διηγούμαστε ιστορίες. Τις πρώτες εκείνες εποχές οι πρόγονοί μας τις σκαλίζανε στους τοίχους, αργότερα τις έγραψαν στους πάπυρους, σήμερα τις τυπώνουμε στο χαρτί, αλλά τις βλέπουμε και στην οθόνη του υπολογιστή. Ο τρόπος μπορεί να άλλαξε, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Όπως είπα και πρωτύτερα, στους κλασσικούς συγγραφείς έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία. Όμως, νομίζω, ότι και σήμερα γράφονται αξιόλογα πράγματα. Απλώς δεν προβάλλονται τόσο πολύ. Σήμερα, που όλα έχουν σχέση με το χρήμα, προωθούνται πράγματα «εύπεπτα» με στόχο να πιάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους πελάτες.
VARELAKI:Λογοτεχνία και Πολιτική...
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Σχέση αίματος, θα έλεγα. Η λογοτεχνία και η πολιτική έχουν στενότατη συγγένεια. Ένας μεγάλος αριθμός της λογοτεχνικής παραγωγής, διαχρονικά, αφορά στην κριτική και καταγραφή της πολιτικής και των αποτελεσμάτων της. Όπερ σημαίνει ότι, αν αφαιρέσουμε την πολιτική από τη ζωή μας, στερούμε από τη λογοτεχνία την κινητήριο δύναμή της. Άλλωστε και εγώ ανήκω στην κατηγορία των συγγραφέων που ασχολούνται με τις παρενέργειες της πολιτικής. Το πρώτο μου μυθιστόρημα, το «ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ Η ΘΑΛΑΣΣΑ», ήταν μια αλληγορία για τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις και διαφορές. Αλλά και το καινούργιο, «ΤΟ ΔΙΚΙΟ», διερευνά τις ευθύνες της πολιτικής και των πολιτικών στην περίοδο της Κατοχής και του εμφυλίου.
VARELAKI:Λογοτεχνία και Διαδύκτιο...
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Εγώ είμαι κλασσικός αναγνώστης. Δεν θα μπορούσα ποτέ να διαβάσω ένα ολόκληρο βιβλίο στην οθόνη του υπολογιστή μου. Όμως, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι η ζωή προχωράει και, στο μέλλον, υπάρχει η πιθανότητα όλοι να διαβάζουμε από τις οθόνες. Το διαδίκτυο όμως νομίζω ότι μόνο καλά μπορεί να προσφέρει στη λογοτεχνία. Καταρχήν, δεν έχει σημασία από πού θα διαβάζει κάποιος, αλλά να διαβάζει. Και σε αυτή την κατεύθυνση το διαδίκτυο βοηθάει σίγουρα. Κατά δεύτερον, το διαδίκτυο, σε πολλούς ανθρώπους που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να εκδώσουν τη δουλειά τους σε βιβλία, δίνει την ευκαιρία να την κοινοποιήσουν στο κοινό. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να καταγραφεί στα θετικά του.
VARELAKI:Τί ονειρεύεσαι; Γράφεις κάτι καινούργιο;
N.ΑΡΑΠΑΚΗΣ:Γράφω ήδη, εδώ και λίγους μήνες, το τρίτο μου βιβλίο. Ένα μυθιστόρημα, θέλω να πιστεύω, διαφορετικό απ’ ό,τι έχω γράψει μέχρι τώρα. Χρησιμοποιώ για πρώτη φορά πρωτοπρόσωπη αφήγηση, και είναι ένα μυθιστόρημα που κινείται μεταξύ του μαγικού ρεαλισμού και της λογοτεχνίας του φανταστικού. Με δυο λόγια: Ένα φάντασμα διηγείται την ιστορία των κατοίκων ενός απομονωμένου χωριού –μια μικρογραφία της κοινωνίας μας– όπου συμβαίνουν διάφορα παράξενα. Περισσότερα θα μπορώ να πω σε κανένα χρόνο από τώρα...
Ονειρεύομαι δυο πράγματα: Πρώτον, να πάει καλά το καινούργιο μου βιβλίο και, δεύτερον, να καταφέρω, όπως ένας γνωστός και καταξιωμένος συνάδελφος, να πάρω δική μου εκπομπή στην τηλεόραση!!! Γιατί, ως γνωστόν, «τη δόξα πολλοί εμίσησαν, το χρήμα ουδείς».
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΛΛΙΟΝΤΖΗ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Συνέντευξη στην Ασημίνα Ξηρογιάννη
varelaki:Αναστασία,πες μου λίγα για σένα και τη λογοτεχνία.Πώς ξεκίνησες να γράφεις,με τί κίνητρα;
Α.ΚΑΛΛΙΟΝΤΖΗ:Δεν είμαι καλή στο να μιλάω για μένα… Λίγα βασικά είναι ότι γεννήθηκα στην Αθήνα στις 3 Γενάρη του 1972, μεγάλωσα στην Αργυρούπολη, μοναχοπαίδι με όσα καλά ή κακά μπορεί τούτο να συνεπάγεται, φοίτησα στα δημόσια σχολεία της γειτονιάς μου, τέλειωσα τη Νομική, που ήταν το μεγάλο μου όνειρο, κι από το 1997 ασκώ τη μαχομένη δικηγορία χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος. Αν βεβαίως ρωτούσε κανείς τον πατέρα μου για μένα, θα σκιαγραφούσε το βιογραφικό μου με τρεις μονάχα λέξεις: βίος και πολιτεία . Η σχέση μου με τη λογοτεχνία, από το μετερίζι του αναγνώστη τουλάχιστον, ξεκίνησε από πολύ νωρίς-συγκεκριμένα από τότε που έμαθα να διαβάζω. Το διάβασμα είναι η πιο αγαπημένη συνήθειά μου, που βάσιμα πιθανολογώ πως θα με ακολουθεί μέχρι τον τάφο . Ξεκίνησα να γράφω… εντελώς απρόσμενα, απροσδόκητα…Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα φανταστεί ότι θα προέκυπτα και συγγραφέας στην πορεία της ζωής μου. Δεν ξέρω πως έγινε, ευθύς εξαρχής. Ήταν σαν…ένα ορμητικό ποτάμι, που φουσκώνει ξαφνικά και δεν ξέρεις πώς να το σταματήσεις, δεν μπορείς να το σταματήσεις και…γιατί όχι, δεν θ έ λ ε ι ς να το σταματήσεις. Το γράψιμο άλλωστε είναι ένα ταξίδι στο άγνωστο-κι αυτό είναι το δίχως άλλο γοητευτικό. Μίαν ωραία πρωίαν, λοιπόν, εν έτει 1999, καλοκαίρι ήταν, θυμάμαι, άνοιξα τον υπολογιστή και…αντί να δουλέψω μια δικογραφία, όπως είχα κατά νου, τσάκωσα τον εαυτό μου να ανοίγει ένα καινούργιο έγγραφο, άσχετο με τη δικογραφία, και να γράφει μια πρόταση από το πουθενά…κι έπειτα μια άλλη, και μια άλλη…ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που μου συνέβαινε αυτό που ακούμε να περιγράφεται ως «αυτόματη γραφή» και δεν μπορούσα να το σταματήσω με τίποτα. Δεν υπήρχε κίνητρο, δεν υπήρχε τίποτα. Ήταν μια σχεδόν ζωώδης α ν ά γ κ η.
varelaki:Το πρώτο βιβλίο σου...!Αναφορές και σχόλια..
Α.ΚΑΛΛΙΟΝΤΖΗ:Το πρώτο μου βιβλίο γεννήθηκε κάπως έτσι. Απρόσμενα αλλά και αβίαστα. Όλα εκείνα που είχα φέρει μαζί μου πίσω από την Κομοτηνή, την έσχατη και πανέμορφη αυτή ελληνική γη όπου πέρασα τέσσερα χρόνια απ’ η ζωή μου, όλα εκείνα τα χρώματα, τα αρώματα, το καλειδοσκόπιο ψυχών κι ανθρώπων, οι εμπειρίες, οι αναμνήσεις…όλα αυτά, τα πάντα, βγήκαν στο χαρτί, μέσα από τα μάτια δυο ανθρώπων, ενός Μουσουλμάνου και μιας Χριστιανής, που μοιράστηκαν έναν μεγάλο έρωτα. Όταν οι προτάσεις, η μία μετά την άλλη, τέλειωσαν κι έφτασα στο λυτρωτικό τέλος, ονόμασα το βιβλίο «ΚΟΜΟΤΗΝΗ». Το πήγα στις Εκδόσεις Λιβάνη, γιατί ήταν το μόνο σπίτι που θα ήθελα να φιλοξενήσει την «τρέλα» μου. Δεν περίμενα σπουδαία πράγματα, όχι γιατί δεν πίστευα στη δουλειά μου, αλλά γιατί δεν ήμουν απόλυτα σίγουρη ότι στα εκδοτικά δρώμενα βασιλεύει η αξιοκρατία. Όμως διαψεύστηκα: σε λιγότερο από έναν μήνα είχαμε υπογράψει συμβόλαιο! Η εκδότριά μου, η Γιώτα Λιβάνη, άλλαξε τον τίτλο «ΚΟΜΟΤΗΝΗ», γιατί όπως μου εξήγησε, χαριτολογώντας, της θύμιζε «θανατική καταδίκη». Βάφτισε το βιβλίο «ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΑΝΤΙΟ», το έβγαλε στην αγορά και…έγινε χαμός. Γύρω από το βιβλίο αυτό πλέχτηκε ένας μύθος, ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία και δη προσωπική μου ιστορία. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ισχύει. Ωστόσο χαίρομαι, γιατί από την τόση ενασχόληση του κόσμου φάνηκε ότι το βιβλίο αυτό είχε μέσα του μια αλήθεια, μια δύναμη…Εν πάση περιπτώσει επετεύχθη ο σκοπός μου, που δεν ήταν άλλος από το να κάνω τη μαγική Κομοτηνή γνωστή ως τα πέρατα της Οικουμένης…
varelaki:Πότε κυκλοφόρησε η ''Αγαστή Συνεργασία'' ;Tί πραγματεύεται;
Α.ΚΑΛΛΙΟΝΤΖΗ:Η «ΑΓΑΣΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ» είναι το έβδομο κατά σειρά από τα «παιδιά» μου. Κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2010. Είναι ένα βιβλίο που αγάπησα απερίγραπτα…Πραγματεύεται την ιστορία του Κωνσταντίνου, ενός ανθρώπου που για χάρη μιας γυναίκας απογυμνώθηκε οικεία βουλήσει από όλες τις ευκαιρίες της ζωής του και τελικά απόμεινε μόνος, με μόνη τη δόξα του συγγραφέα να τον συντροφεύει. Ώσπου ανακαλύπτει ότι οι εκδότες του τον εξαπατούν κ α ι αυτοί…και τότε αρχίζει το γλέντι Μέσα από την ιστορία του Κωνσταντίνου πραγματεύομαι όλα τα κακώς κείμενα που βασιλεύουν στην Ελλάδα του σήμερα, τη διαφθορά, την αναξιοκρατία, τη σαπίλα…Πραγματεύομαι επίσης τα εκδοτικά δρώμενα, διότι κι αυτός είναι ένας χώρος όπου δεν είναι τα πάντα ρόδινα…Εν τέλει, η κατακλείδα του βιβλίου είναι μία: ως που μπορεί να φτάσει ένας αδικημένος άνθρωπος…Ένα βιβλίο πολύ σημερινό, μέσα στο οποίο πολλοί από τους αναγνώστες έχουν βρει κάτι από τον εαυτό τους-όπως μου γράφουν στα μηνύματα που μου στέλνουν και χαίρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό.
varelaki:Ποιά άλλη τέχνη εκτός από αυτή του λόγου σε συγκινεί ή έχεις ασχοληθεί;
Α.ΚΑΛΛΙΟΝΤΖΗ:Με συγκινούν όλες οι μορφές τέχνης, γιατί μέσα απ’ αυτές ανακαλύπτω τη δημιουργία και, προχωρώντας έτι περαιτέρω, βλέπω μέσα απ’ αυτές το μεγαλείο του Θεού. Με συγκινεί βαθειά η ζωγραφική, αλλά είμαι εντελώς ανεπίδεκτη μαθήσεως, δεν μπορώ να σύρω γραμμή Ωστόσο έχω ασχοληθεί με τη μουσική πάρα πάρα πολύ. Είμαι διπλωματούχος του πιάνου…ασχέτως αν τώρα πια παίζω κυρίως μπαγλαμά .
varelaki:Διαβάζουν σήμερα οι Ελληνες;
Α.ΚΑΛΛΙΟΝΤΖΗ:Φαίνεται πως διαβάζουν περισσότερο απ’ όσο παλιά, κι αυτό είναι παρήγορο. Θα μπορούσα να πω ότι ανησυχώ σχετικά με το τ ι διαβάζουν, αλλά το παίρνω πίσω άμα τη εκφορά του λόγου. Δεν πειράζει, ας διαβάζουν γενικώς. Άλλωστε η κουβέντα περί ποιότητας είναι πολύ μακρά…Ας ξεκινήσουμε από την ποσότητα, κι έτσι ίσως μια μέρα να δοθεί μια ευκαιρία και στην ποιότητα.
Varelaki:Ηλεκρονικά μυθιστορήματα!!!!Ακου να δεις !Κι όμως υπάρχουν και μάλιστα,νομίζω πως ταιριάζουν με την εποχή...
Α.ΚΑΛΛΙΟΝΤΖΗ:Για να πω τη μαύρη αλήθεια, χρησιμοποιώ την τεχνολογία τόσο όσο ακριβώς χρειάζεται για να διευκολύνω τη δουλειά μου. Κατά τα λοιπά, ομολογώ με παρρησία ότι βρίσκω την ανάγνωση ενός βιβλίου μέσα από υπολογιστή εξαιρετικά σκυλοβαρετή . Τα ηλεκτρονικά μυθιστορήματα μπορεί να ταιριάζουν με την εποχή, σύμφωνοι, σε μένα προσωπικά δεν ταιριάζουν καθόλου. Αν δεν πιάσω το βιβλίο στα χέρια μου, να το μυρίσω, να ανασάνω το χαρτί και τις κουκιδίτσες που γίνονται μια ολόκληρη ιστορία, δεν ευχαριστιέμαι καθόλου. Να, δες, κάτι σαν την ιστορία με τα cd, που αντικατέστησαν τα βινύλια. Σύμφωνοι, το cd έχει μεγαλύτερη ποιότητα ήχου, όμως μπορεί να συγκριθεί με τίποτα το βινύλιο που κουβαλάει μια ολόκληρη ιστορία, η μαγεία του, τα συναρπαστικά «χρουτς χρουτς» στο πάλαι ποτέ πικάπ…
varelaki:Γράφεις κάτι τώρα;
Α.ΚΑΛΛΙΟΝΤΖΗ:Τώρα κάνω αγρανάπαυση, που λένε, και μαζεύω δυνάμεις για να ξαναρχίσω λίαν συντόμως. Έχω μέσα στο κεφάλι μου δυο έτοιμα βιβλία και δεν ξέρω ποιο να πιάσω πρώτο: έναν απαγορευμένο έρωτα ή μια σειρά από στιγμές στο κέντρο της Αθήνας γεμάτες πόνο και καταστροφή; Κοίτα που δεν έχω όρεξη να καταπιαστώ πρώτα με τον έρωτα . Βλέποντας όλ’ αυτά που συμβαίνουν γύρω μου, νιώθω μια προϊούσα και ακατανίκητη ανάγκη να τα καταγράψω, για να λειτουργήσω τρόπον τινά σαν «ιστορικός της εποχής» μου, όπως έχω ακούσει κάποιους να αποκαλούν το συγγραφέα. Ο έρωτας…μπορεί να περιμένει .
Σάββατο 19 Ιουνίου 2010
ΜΑΡΚΟΣ ΣΑΡΙΜΑΝΩΛΗΣ
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣ
...να βάψουμε το κόκκινο στους τοίχους με λευκό,
να σβήσουμε κάθε ανάμνηση του πολέμου
απο τα μάτια των παιδιών,
με το σεντόνι που σε φάσκιωνα ειρήνη να τυλίξεις,
και τα μάτια σου στην άκρη τους δεμένη
να μην κρατάνε μια σταγόνα παράπονου
να βλέπουνε τον κόσμο φωτεινό,
να χαίρουνται τα χρώματα απόψε και αύριο και πάντα!
γιατί είναι μάτια μικρού παιδιού
μάτια μικρού παιδιού...
είμαστε όλοι παιδιά του Ήλιου
και μιαν ημέρα οι νεκροί θα μας τιμήσουν,
στην άκρη κάποιου μύθου
ένα στιχάκι θα γράψουν και για εμάς
ο Όμηρος ίσως ή κάποιος μικρός Θεός,
στην προβλήτα της Ιστορίας
θα δέσουμε και εμείς,
ας είναι να γίνει με ειρήνη…
...να βάψουμε το κόκκινο στους τοίχους με λευκό,
να σβήσουμε κάθε ανάμνηση του πολέμου
απο τα μάτια των παιδιών,
με το σεντόνι που σε φάσκιωνα ειρήνη να τυλίξεις,
και τα μάτια σου στην άκρη τους δεμένη
να μην κρατάνε μια σταγόνα παράπονου
να βλέπουνε τον κόσμο φωτεινό,
να χαίρουνται τα χρώματα απόψε και αύριο και πάντα!
γιατί είναι μάτια μικρού παιδιού
μάτια μικρού παιδιού...
είμαστε όλοι παιδιά του Ήλιου
και μιαν ημέρα οι νεκροί θα μας τιμήσουν,
στην άκρη κάποιου μύθου
ένα στιχάκι θα γράψουν και για εμάς
ο Όμηρος ίσως ή κάποιος μικρός Θεός,
στην προβλήτα της Ιστορίας
θα δέσουμε και εμείς,
ας είναι να γίνει με ειρήνη…
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ-ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ
Το varelaki φιλοξενεί τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο!!!
ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΑ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Μη μου αγχώνεσαι
Δεν το κουνάω απ’ τη θέση μου
Αλλάζω απλά ταυτότητα
Μπορώ και προσαρμόζομαι
Κι από άνθρωπος σου σταθερός
Όσο περνάει ο καιρός
Θα γίνομαι εκκρεμότητα
Μη μου αγχώνεσαι
Απλά επιβιβάζομαι
Κι εγώ στη μονιμότητα
Μπορώ και συμβιβάζομαι
Και βλέπω τώρα την ουσία
Στις σχέσεις μόνο η απουσία
κρατά μια σταθερότητα
Ο άνθρωπος σου ο σταθερός
Όσο περνάει ο καιρός
θα γίνεται εκκρεμότητα.
ΑΕΡΑΚΙ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Ένα αεράκι θα φυσήξει στην Αθήνα
θα ταξιδέψουμε ξανά σ' εκείνα
με μια ανάγκη σα μεγάλη πείνα
για τη χαμένη μας ισχύ
Ένα αεράκι θα μας φέρει κάτι
που 'χουμε κρύψει κάτω απ' το κρεβάτι
αφού μοιράσαμε με το κομμάτι
ό,τι μπορεί κι ανησυχεί
Ένα αεράκι
σε σκόρπια φύλλα και ζωές
θα δώσει λύση...
από ένα τόσο δα μικρό παραθυράκι
που κάποιος ξέχασε να κλείσει
Ένα αεράκι ξαφνική ανάσα θα 'ρθει
και θα αλλάξει τις γραμμές του χάρτη
ένας Γενάρης αγκαλιά στο Μάρτη
κι εμείς θα ψάχνουμε παλτό
Ένα αεράκι θα μας πει την ιστορία
σα μια μεγάλη και τυχαία συγκυρία
κι εμείς θα μπούμε τη μεγάλη τιμωρία
γιατί δεν έχουμε εαυτό...
ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΓΑΠΕΣ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Να μπορούσα ν' αλλάξω του κόσμου
τις καινούριες μεγάλες αγάπες που περνάνε
Να μπορούσα με μια και καλή
να τις κάνω πολύ πιο πολύ να κρατάνε
Να μπορούσα ν' αλλάξω κι εκείνο
που με πιάνει μια λύσσα να δίνω σ' όποιον τύχει
Να μπορούσα να μη μετανιώνω
στην καρδιά όταν πρέπει να υψώνω νέα τείχη
Κι αν αγαπώ, θέλω ν' ακούω πως μ' αγαπάνε
κι αν αφεθώ, να 'χουνε κάπου να με πάνε
Και θ' αφεθώ, αρκεί να δω πως κάπου πάω
αρκεί αυτό - αυτό σημαίνει
Να μπορούσα ν' αλλάξω του κόσμου
τα που ξεχνιούνται
Να μπορούσανε μια και καλή
όσοι φεύγουν αυτά που έχουν πει να θυμούνται
Κι αν αγαπώ, θέλω ν' ακούω πως μ' αγαπάνε
κι αν αφεθώ, να 'χουνε κάπου να με πάνε
Και θ' αφεθώ, αρκεί να δω πως κάπου πάω
αρκεί αυτό - αυτό σημαίνει
αυτό σημαίνει
ΚΑΖΑΜΠΛΑΝΚΑ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Κώστας Τσίρκας
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Φόντο στη μισή ζωή μου
Η Καζαμπλάνκα
Κι η σκιά μου στον τοίχο προφίλ
Δώρο στην κρυφή φωνή μου η κάθε ατάκα
Ίδιο το σενάριο χρόνε σινεφίλ
Η Ίνγκριντ φεύγει
Πόσο το μισώ το αεροπλάνο
Πάντα κάτι έβρισκα να κάνω
Μην τους δω να ζούνε χωριστά
Ο Μπόγκι μένει
Πόσο τ' αγαπώ αυτό το πλάνο
Κάτι του ψιθύρισε το πιάνο
Κι έπεσαν οι τίτλοι βιαστικά
Κρύφτηκα παιδί κι απόψε
Στην Καζαμπλάνκα
Σαν ταινία ο χρόνος περνά
Μια ζωή στη γαλαρία, τσιγάρο τράκα
Ίδιο το σενάριο κόσμε σινεμά
Η Ίνγκριντ φεύγει
Πόσο το μισώ το αεροπλάνο
Πάντα κάτι έβρισκα να κάνω
Μην τους δω να ζούνε χωριστά
Ο Μπόγκι μένει
Πόσο τ' αγαπώ αυτό το πλάνο
Κάτι του ψιθύρισε το πιάνο
Κι έπεσαν οι τίτλοι βιαστικά...
Κάτι μου ψιθύρισε το πιάνο
Κι έπεσαν οι τίτλοι βιαστικά..
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Φτάσαμε στην Αλεξάνδρας ξημερώματα
να γλιτώσεις τους αποχαιρετισμούς
γύρω βρώμικα καφέ με ξένα ονόματα
προσκαλούνε μέσα τους περαστικούς
μήπως θες κάτι να φας να σε κρατήσει
μουσική στ' ακουστικά σου σιγανή
αποφεύγεις έτσι όποιον σου μιλήσει
σε ρωτάω κι ανεβάζεις τη φωνή
Και να κάνεις τη στιγμή συνηθισμένη
το αντίο, πάντα αντίο θα σημαίνει
Σ' ένα χάρτη με στυλό τραβάς το δρόμο σου
και τσιγάρα στρίβεις για τη διαδρομή
ένας τρόπος να σκοτώσεις, λες, το χρόνο σου
ένας τρόπος να σκοτώσεις τη στιγμή
Και να γύριζες να δεις, τι θα 'χε γίνει
αφού τίποτα δε διαρκεί στη μνήμη
Ένα τζιν μπουφάν φθαρμένο για το κρύο
κι ένας σάκος που σε λίγο θα εκραγεί
μ' ένα σάλτο μπαίνεις μες στο λεωφορείο
δε μ' αφήνεις τελευταία επιλογή...
Έφευγες από Αλεξάνδρας τα χαράματα
μ' ένα αρχαίο πούλμαν μπλε-πορτοκαλί
να μη δω το πρόσωπό σου μες στα κλάματα
με το χνώτο είχες θαμπώσει το γυαλί.
Και να σ' έβλεπα να κλαις, τι θα 'χε γίνει
αφού ο χρόνος τελικά όλα τα σβήνει
Σ΄ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΧΑΝΩ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Σ΄έχω βρει και σε χάνω
δανεική παρουσία
έχω τόσα να κάνω
και δεν έχουν ουσία
όπου είσαι πηγαίνω
δίχως λόγο να πάω
με τους φίλους σου βγαίνω
επαφή να κρατάω
Κάποιες μέρες ακούω
στη σιωπή τη φωνή σου
πάνε μέρες που λείπεις
κι είμαι ακόμα μαζί σου
σε ρωτάω τι έχεις
και σου λέω καλημέρα
σ΄αγαπάω μην τρέχεις
είσ΄ακόμα εδώ πέρα
Προσπαθώ να ξεχάσω
όμως κάτι συμβαίνει
ό,τι όμορφο πιάσω
να το δεις περιμένει
Σ΄ έχω βρει και σε χάνω
Σ΄έχω βρει...
Και σε χάνω...
Σ΄έχω βρει και σε χάνω
σταθερή μου αξία
η ζωή μου σε τάξη
κι η καρδιά σ΄αταξία
Έχεις γίνει συνήθεια
και το μόνιμο θέμα
σου δανείζω αλήθεια
να πληρώνεις το ψέμα
Κάποιες νύχτες στους δρόμους
σε τρακάρω τυχαία
είν΄αμάξια οι μόνοι
και οι σχέσεις τροχαία
στα παλιά μας τα στέκια
όπως πάντα συχνάζω
είχα πει πως θ΄αλλάξω
κι όσο αλλάζω σου μοιάζω
Σ΄έχω βρει και σε χάνω
Σ΄έχω βρει...
Και σε χάνω...
Σ΄έχω βρει και σε χάνω
Ο ΛΥΚΟΣ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Κάθε παιχνίδι έχει μια νίκη και μια ήττα
κι από παιδί το ξέρω, πριν την αλφαβήτα
όμως απόψε ούτε νίκη, ούτε ήττα.
Από μωρό κοιμάμαι με το φως σβησμένο
απ' το σκοτάδι ξέρω τι να περιμένω.
Έχω ένα λύκο στο μυαλό μου αναθρεμμένο.
Κι όσο τη γη αυτή γυρίζει με ένα σώμα
δεν έχει κλείσει τις παρτίδες του ακόμα.
Κι όσο στο στήθος η καρδιά του θα χτυπάει
θα τον κρατάει αυτή η ζωή κι ας μην του πάει.
Περνούν οι άνθρωποι νερό, σιγά το νέο
έχω γνωρίσει ένα ποσοστό γενναίο
μέσα στη θλίψη έχω μάθει να αναπνέω.
Και κάθε τόσο που γεμίζει το φεγγάρι
βγάζω το λύκο πριν τον πάρουνε χαμπάρι
από τη νύχτα τους εκδίκηση να πάρει.
Κι όσο τη γη αυτή γυρίζω με ένα σώμα
δεν έχω κλείσει τις παρτίδες μου ακόμα.
Κι όσο στο στήθος η καρδιά μου θα χτυπάει
θα με κρατάει αυτή η ζωή κι ας μη μου πάει.
ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΑ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Μη μου αγχώνεσαι
Δεν το κουνάω απ’ τη θέση μου
Αλλάζω απλά ταυτότητα
Μπορώ και προσαρμόζομαι
Κι από άνθρωπος σου σταθερός
Όσο περνάει ο καιρός
Θα γίνομαι εκκρεμότητα
Μη μου αγχώνεσαι
Απλά επιβιβάζομαι
Κι εγώ στη μονιμότητα
Μπορώ και συμβιβάζομαι
Και βλέπω τώρα την ουσία
Στις σχέσεις μόνο η απουσία
κρατά μια σταθερότητα
Ο άνθρωπος σου ο σταθερός
Όσο περνάει ο καιρός
θα γίνεται εκκρεμότητα.
ΑΕΡΑΚΙ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Ένα αεράκι θα φυσήξει στην Αθήνα
θα ταξιδέψουμε ξανά σ' εκείνα
με μια ανάγκη σα μεγάλη πείνα
για τη χαμένη μας ισχύ
Ένα αεράκι θα μας φέρει κάτι
που 'χουμε κρύψει κάτω απ' το κρεβάτι
αφού μοιράσαμε με το κομμάτι
ό,τι μπορεί κι ανησυχεί
Ένα αεράκι
σε σκόρπια φύλλα και ζωές
θα δώσει λύση...
από ένα τόσο δα μικρό παραθυράκι
που κάποιος ξέχασε να κλείσει
Ένα αεράκι ξαφνική ανάσα θα 'ρθει
και θα αλλάξει τις γραμμές του χάρτη
ένας Γενάρης αγκαλιά στο Μάρτη
κι εμείς θα ψάχνουμε παλτό
Ένα αεράκι θα μας πει την ιστορία
σα μια μεγάλη και τυχαία συγκυρία
κι εμείς θα μπούμε τη μεγάλη τιμωρία
γιατί δεν έχουμε εαυτό...
ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΓΑΠΕΣ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Να μπορούσα ν' αλλάξω του κόσμου
τις καινούριες μεγάλες αγάπες που περνάνε
Να μπορούσα με μια και καλή
να τις κάνω πολύ πιο πολύ να κρατάνε
Να μπορούσα ν' αλλάξω κι εκείνο
που με πιάνει μια λύσσα να δίνω σ' όποιον τύχει
Να μπορούσα να μη μετανιώνω
στην καρδιά όταν πρέπει να υψώνω νέα τείχη
Κι αν αγαπώ, θέλω ν' ακούω πως μ' αγαπάνε
κι αν αφεθώ, να 'χουνε κάπου να με πάνε
Και θ' αφεθώ, αρκεί να δω πως κάπου πάω
αρκεί αυτό - αυτό σημαίνει
Να μπορούσα ν' αλλάξω του κόσμου
τα που ξεχνιούνται
Να μπορούσανε μια και καλή
όσοι φεύγουν αυτά που έχουν πει να θυμούνται
Κι αν αγαπώ, θέλω ν' ακούω πως μ' αγαπάνε
κι αν αφεθώ, να 'χουνε κάπου να με πάνε
Και θ' αφεθώ, αρκεί να δω πως κάπου πάω
αρκεί αυτό - αυτό σημαίνει
αυτό σημαίνει
ΚΑΖΑΜΠΛΑΝΚΑ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Κώστας Τσίρκας
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Φόντο στη μισή ζωή μου
Η Καζαμπλάνκα
Κι η σκιά μου στον τοίχο προφίλ
Δώρο στην κρυφή φωνή μου η κάθε ατάκα
Ίδιο το σενάριο χρόνε σινεφίλ
Η Ίνγκριντ φεύγει
Πόσο το μισώ το αεροπλάνο
Πάντα κάτι έβρισκα να κάνω
Μην τους δω να ζούνε χωριστά
Ο Μπόγκι μένει
Πόσο τ' αγαπώ αυτό το πλάνο
Κάτι του ψιθύρισε το πιάνο
Κι έπεσαν οι τίτλοι βιαστικά
Κρύφτηκα παιδί κι απόψε
Στην Καζαμπλάνκα
Σαν ταινία ο χρόνος περνά
Μια ζωή στη γαλαρία, τσιγάρο τράκα
Ίδιο το σενάριο κόσμε σινεμά
Η Ίνγκριντ φεύγει
Πόσο το μισώ το αεροπλάνο
Πάντα κάτι έβρισκα να κάνω
Μην τους δω να ζούνε χωριστά
Ο Μπόγκι μένει
Πόσο τ' αγαπώ αυτό το πλάνο
Κάτι του ψιθύρισε το πιάνο
Κι έπεσαν οι τίτλοι βιαστικά...
Κάτι μου ψιθύρισε το πιάνο
Κι έπεσαν οι τίτλοι βιαστικά..
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Φτάσαμε στην Αλεξάνδρας ξημερώματα
να γλιτώσεις τους αποχαιρετισμούς
γύρω βρώμικα καφέ με ξένα ονόματα
προσκαλούνε μέσα τους περαστικούς
μήπως θες κάτι να φας να σε κρατήσει
μουσική στ' ακουστικά σου σιγανή
αποφεύγεις έτσι όποιον σου μιλήσει
σε ρωτάω κι ανεβάζεις τη φωνή
Και να κάνεις τη στιγμή συνηθισμένη
το αντίο, πάντα αντίο θα σημαίνει
Σ' ένα χάρτη με στυλό τραβάς το δρόμο σου
και τσιγάρα στρίβεις για τη διαδρομή
ένας τρόπος να σκοτώσεις, λες, το χρόνο σου
ένας τρόπος να σκοτώσεις τη στιγμή
Και να γύριζες να δεις, τι θα 'χε γίνει
αφού τίποτα δε διαρκεί στη μνήμη
Ένα τζιν μπουφάν φθαρμένο για το κρύο
κι ένας σάκος που σε λίγο θα εκραγεί
μ' ένα σάλτο μπαίνεις μες στο λεωφορείο
δε μ' αφήνεις τελευταία επιλογή...
Έφευγες από Αλεξάνδρας τα χαράματα
μ' ένα αρχαίο πούλμαν μπλε-πορτοκαλί
να μη δω το πρόσωπό σου μες στα κλάματα
με το χνώτο είχες θαμπώσει το γυαλί.
Και να σ' έβλεπα να κλαις, τι θα 'χε γίνει
αφού ο χρόνος τελικά όλα τα σβήνει
Σ΄ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΧΑΝΩ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Σ΄έχω βρει και σε χάνω
δανεική παρουσία
έχω τόσα να κάνω
και δεν έχουν ουσία
όπου είσαι πηγαίνω
δίχως λόγο να πάω
με τους φίλους σου βγαίνω
επαφή να κρατάω
Κάποιες μέρες ακούω
στη σιωπή τη φωνή σου
πάνε μέρες που λείπεις
κι είμαι ακόμα μαζί σου
σε ρωτάω τι έχεις
και σου λέω καλημέρα
σ΄αγαπάω μην τρέχεις
είσ΄ακόμα εδώ πέρα
Προσπαθώ να ξεχάσω
όμως κάτι συμβαίνει
ό,τι όμορφο πιάσω
να το δεις περιμένει
Σ΄ έχω βρει και σε χάνω
Σ΄έχω βρει...
Και σε χάνω...
Σ΄έχω βρει και σε χάνω
σταθερή μου αξία
η ζωή μου σε τάξη
κι η καρδιά σ΄αταξία
Έχεις γίνει συνήθεια
και το μόνιμο θέμα
σου δανείζω αλήθεια
να πληρώνεις το ψέμα
Κάποιες νύχτες στους δρόμους
σε τρακάρω τυχαία
είν΄αμάξια οι μόνοι
και οι σχέσεις τροχαία
στα παλιά μας τα στέκια
όπως πάντα συχνάζω
είχα πει πως θ΄αλλάξω
κι όσο αλλάζω σου μοιάζω
Σ΄έχω βρει και σε χάνω
Σ΄έχω βρει...
Και σε χάνω...
Σ΄έχω βρει και σε χάνω
Ο ΛΥΚΟΣ
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Κάθε παιχνίδι έχει μια νίκη και μια ήττα
κι από παιδί το ξέρω, πριν την αλφαβήτα
όμως απόψε ούτε νίκη, ούτε ήττα.
Από μωρό κοιμάμαι με το φως σβησμένο
απ' το σκοτάδι ξέρω τι να περιμένω.
Έχω ένα λύκο στο μυαλό μου αναθρεμμένο.
Κι όσο τη γη αυτή γυρίζει με ένα σώμα
δεν έχει κλείσει τις παρτίδες του ακόμα.
Κι όσο στο στήθος η καρδιά του θα χτυπάει
θα τον κρατάει αυτή η ζωή κι ας μην του πάει.
Περνούν οι άνθρωποι νερό, σιγά το νέο
έχω γνωρίσει ένα ποσοστό γενναίο
μέσα στη θλίψη έχω μάθει να αναπνέω.
Και κάθε τόσο που γεμίζει το φεγγάρι
βγάζω το λύκο πριν τον πάρουνε χαμπάρι
από τη νύχτα τους εκδίκηση να πάρει.
Κι όσο τη γη αυτή γυρίζω με ένα σώμα
δεν έχω κλείσει τις παρτίδες μου ακόμα.
Κι όσο στο στήθος η καρδιά μου θα χτυπάει
θα με κρατάει αυτή η ζωή κι ας μη μου πάει.
Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΣΕ ΤΟΙΧΟΥΣ
...ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ <ΚΡΙΣΗΣ ΜΙΑΣ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ>
"Τα πτυχία copies κτώνται"
(Σε τοίχο στην περιοχή Γκύζη)
"Κολόμβε, γαμώ την περιέργειά σου"
(Decadence, Αθήνα)
"Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές,
μόνο αντιπαθητικοί αντικαπνιστές"
(Τ.Ε.Ι., Αθήνας)
"Το Lifestyle είναι μαγικό,
από μηδενικό σε κάνει νούμερο"
(Γκάζι, Αθήνα)
"Θεσσαλονίκη, η μόνη πόλη που γράφεται με δύο Σίγμα και προφέρεται με δύο Λάμδα"
(Μύλος, Θεσσαλονίκη)
"Διατηρείτε την Αθήνα καθαρή.
Πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά"
(Μεταξουργείο, Αθήνα)
"Ο Χριστός πέθανε, ο Αινστάιν πέθανε,
και Εγώ δεν αισθάνομαι καλά τελευταία"
(Αν club, Αθήνα)
"Συμμετέχω, Συμμετέχεις, Συμμετέχει, Συμμετέχουμε, Συμμετέχετε,
Αποφασίζουν"
(οδός Σινώπης, Αθήνα)
"Αυτοί που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, !
εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε"
(λεωφόρος Αλεξάνδρας , Αθήνα)
"Αν τα λάθη διδάσκουν, τότε έχω καταπληκτική μόρφωση"
(οδός Μπενάκη, Αθήνα)
"Η χώρα καταστρέφεται από την αδιαφορία,
αλλά τι με νοιάζει εμένα;"
(λόφος Στρέφη, Αθήνα)
"Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε
που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα"
(πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα)
"Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους"
(Ψυρρής, Αθήνα)
"Έγχρωμη TV, Ασπρόμαυρη Ζωή"
(οδός Στουρνάρα, Αθήνα)
"Μην τα περιμένετε όλα από την Αστυνομία.
Χτυπηθείτε μόνοι σας"
(Παπασωτηρίου, οδός Στουρνάρα, Αθήνα)
"Τα πτυχία copies κτώνται"
(Σε τοίχο στην περιοχή Γκύζη)
"Κολόμβε, γαμώ την περιέργειά σου"
(Decadence, Αθήνα)
"Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές,
μόνο αντιπαθητικοί αντικαπνιστές"
(Τ.Ε.Ι., Αθήνας)
"Το Lifestyle είναι μαγικό,
από μηδενικό σε κάνει νούμερο"
(Γκάζι, Αθήνα)
"Θεσσαλονίκη, η μόνη πόλη που γράφεται με δύο Σίγμα και προφέρεται με δύο Λάμδα"
(Μύλος, Θεσσαλονίκη)
"Διατηρείτε την Αθήνα καθαρή.
Πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά"
(Μεταξουργείο, Αθήνα)
"Ο Χριστός πέθανε, ο Αινστάιν πέθανε,
και Εγώ δεν αισθάνομαι καλά τελευταία"
(Αν club, Αθήνα)
"Συμμετέχω, Συμμετέχεις, Συμμετέχει, Συμμετέχουμε, Συμμετέχετε,
Αποφασίζουν"
(οδός Σινώπης, Αθήνα)
"Αυτοί που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, !
εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε"
(λεωφόρος Αλεξάνδρας , Αθήνα)
"Αν τα λάθη διδάσκουν, τότε έχω καταπληκτική μόρφωση"
(οδός Μπενάκη, Αθήνα)
"Η χώρα καταστρέφεται από την αδιαφορία,
αλλά τι με νοιάζει εμένα;"
(λόφος Στρέφη, Αθήνα)
"Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε
που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα"
(πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα)
"Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους"
(Ψυρρής, Αθήνα)
"Έγχρωμη TV, Ασπρόμαυρη Ζωή"
(οδός Στουρνάρα, Αθήνα)
"Μην τα περιμένετε όλα από την Αστυνομία.
Χτυπηθείτε μόνοι σας"
(Παπασωτηρίου, οδός Στουρνάρα, Αθήνα)
Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010
ΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ !//// Σεφέρης και Μαρώ. Αλληλογραφία Α' (1936-1940)
O Σεφέρης στη Μαρώ
[Αθήνα] Κυριακή πρωί. [29 Σεπτεμβρίου 1940]
Μόλις τώρα πήρα το πρωινό μου και διάβασα το γράμμα σου. Ανάσανα που ξέρω πως έρχεσαι την Παρασκευή. Δεν ξέρεις πώς σε περιμένω. Γιατί αυτές τις τελευταίες μέρες σ' έχω φριχτά επιθυμήσει. Τί τα θέλεις, σε στερήθηκα όλο το καλοκαίρι και γιατί ήσουν μακριά και γιατί ίσως, μ' όλες αυτές τις ανόητες ιστορίες, κι όταν ήσουν ακόμα κοντά μου, δεν σε είχα όπως θα το ήθελα. - Όλο μου το σώμα πονεί από επιθυμία. Σκέπτομαι πως μπορεί να σε κρατήσω γυμνή απάνω μου και όλα χάνουνται, όπου και να βρίσκομαι, ό,τι και να κάνω. Είναι αστείο κάποτε να βλέπω τον εαυτό μου σαν έναν υπνοβάτη ή σαν έναν τυφλό που σε ψάχνει με τις παλάμες απλωμένες και με τα μάτια κλειστά. Είμαι ελεεινά καυλωμένος, χρυσό, και δε σκέπτομαι τίποτε άλλο παρά πώς να σε γαμήσω ατέλειωτα μια ολόκληρη νύχτα.
Και δεν μπορώ να σου γράψω αλλιώς.
ΓΙΩΡΓΟΣ
[ΥΓ.] Γράψε μου δυο λόγια μόλις λάβεις το γράμμα. Και μην ξεχνάς να γράφεις σωστά τη διεύθυνσή μου.
Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΩΝ -ΔΡΑΣΕΙΣ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ο Π.Ε.ΣΥ.Θ (Πανελλήνιος Επιστημονικός Σύλλογος Θεατρολόγων) θα παρουσιάσει μια ημερίδα με τίτλο «Ο Κόσμος του Θεάτρου»
και αντικείμενο τα πεδία επαγγελματικής δράσης ενός θεατρολόγου.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια του Athens Fringe Festival 2010 www.fringefestival.gr.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ «Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ»
Κυριακή 20 Ιουνίου 2010
Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»
www.hellenic-cosmos.gr
Κτήριο 56, Είσοδος Γ, Πειραιώς 254, Ταύρος
(δίπλα από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών)
ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
10.30: Προσέλευση
11.00-12.00: Εργαστήριο θεατρικού παιχνιδιού για παιδιά Προσχολικής ηλικίας
«Ας παίξουμε ένα παραμύθι», Θεατρικό παιχνίδι με βάση το ελληνικό παραμύθι
«Η Ανθούσα, η Ξανθούσα, η Μακρομαλλούσα»
12.00-13.00: Εργαστήριο Θεατρικού Παιχνιδιού για παιδιά Δημοτικού
«Ο Κουτσοκόκοτας», ελάτε να ακούσετε και να παίξετε την ιστορία ενός μεγάλου-μικρού ήρωα του Κουτσοκόκοτα…
13.00-14.00: Εργαστήριο Θεατρικού Παιχνιδιού Εφήβων
«Ο ρόλος των αντικειμένων στο θέατρο», με αφορμή ένα απλό καθημερινό αντικείμενο θα χτίσουμε ρόλους και θα δημιουργήσουμε μικρές ιστορίες
14.15-14.45: Συζήτηση-Ενημέρωση για το Θέατρο στην Εκπαίδευση
14.45-15.00: Προβολή ταινίας «Ο κόσμος του Θεάτρου»
Παράλληλες Δράσεις
α) Εργαστήρι ζωγραφικής: Ο κύριος Πινέλος και η κυρία Πινέλου σας περιμένουν να ζωγραφίσετε με την φαντασία σας
β) Εργαστήρι κατασκευής θεατρικής μάσκας: για όλες τις ηλικίες
γ) Έκθεση Θεατρικής Αφίσας
δ) Info Point – Γραφείο Πληροφόρησης για τις δράσεις του Π.Ε.ΣΥ.Θ
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ/ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
16.30-18.30: Ανοικτή Συζήτηση
«Αντικείμενα επαγγελματικής δράσης ενός Θεατρολόγου»
Συντονισμός: Μελίνα Πλαστή
1. Κέλλυ Διαπούλη, θεατρολόγος με ειδίκευση στην πολιτιστική διοίκηση. «Ο ρόλος του θεατρολόγου στην ανάπτυξη των καλλιτεχνικών φεστιβάλ»
Από τη δεκαετία του 1950 αναπτύσσονται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης πολλά θεματικά καλλιτεχνικά φεστιβάλ. Στο πέρασμα των χρόνων, ορισμένα από αυτά καταφέρνουν να γίνουν πόλος έλξης για μεγάλες μερίδες του κοινού και μοχλοί οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής στην οποία διεξάγονται. Στόχος της παρουσίασης είναι να εξηγήσει τις βασικές προϋποθέσεις ανάπτυξης ενός θεματικού φεστιβάλ σε διεθνές καλλιτεχνικό γεγονός, το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ο θεατρολόγος στην αναπτυξιακή πορεία ενός φεστιβάλ και τις διαθρωτικές αλλαγές που πρέπει να συντελεστούν σε επίπεδο πολιτιστικής πολιτικής προκειμένου να προωθηθεί η ανάπτυξη των θεματικών καλλιτεχνικών φεστιβάλ στην Ελλάδα.
2. Μυρόεσσα Μεταξά, θεατρολόγος, δημοσιογράφος – κριτικός θεάτρου. «Ο θεατρολόγος ως δημοσιογράφος και κριτικός στα ηλεκτρονικά μέσα»
Η Μυρόεσσα Μεταξά είναι υπεύθυνη του τομέα θεάτρου στο www.mixtape.gr, το οποίο αποτελεί το πρώτο ιδιωτικής πρωτοβουλίας ηλεκτρονικό πολυθεματικό πολιτιστικό περιοδικό στην Ελλάδα. Στην συγκεκριμένη παρουσίαση θα εξηγήσει τον τρόπο λειτουργίας ενός τέτοιου περιοδικού τόσο σε επίπεδο ύλης, όσο και σε επίπεδο διοίκησης.
3. Μαρία Σούμπερτ, θεατρολόγος – συγγραφέας – Γραφείο Τύπου Πολιτιστικών Εκδηλώσεων. «Επικοινωνία - Γραφείου Τύπου μέσω θεατρολογίας»
Το θέατρο είναι ένας κόσμος από μόνο του. Είναι όμως και ένας κόσμος που τέμνεται με άλλους κόσμους. Ξέροντας θέατρο, μπορείς να μάθεις και να καταλάβεις πολλά. Μπορεί να μην ακούγεται αυτονόητο, κρίνοντας όμως από τον αριθμό των συναδέλφων που απασχολούνται στον τομέα αυτό, θα πρέπει κανείς να καταλήξει στο ότι ναι...: το θέατρο είναι ένας κόσμος από μόνο του, αλλά είναι ένας κόσμος που εμπεριέχει και όλους τους υπόλοιπους.
4. Μαρία Χατζηεμμανουήλ, θεατρολόγος – μεταφράστρια. «Ο μεταφραστής ως εισηγητής δραματολογίου».
Λόγω της ενασχόλησής μου αποκλειστικά με τη θεατρική μετάφραση τα τελευταία 5 χρόνια και της συνεργασίας μου με αρκετούς σκηνοθέτες τόσο της παλιότερης όσο και της νεότερης γενιάς, θα μιλήσω για την προσωπική μου αυτή εμπειρία από την πλευρά του θεατρολόγου-μεταφραστή αλλά και εισηγητή δραματολογίου.
5. Κατερίνα Κωνσταντινάκου, θεατρολόγος – δραματολόγος. «Ο θεατρολόγος ως δραματολόγος παράστασης»
Ποιο το πεδίο του δραματολόγου κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας μιας παράστασης. Η συνεργασία του (και οι επικαλυπτόμενες αρμοδιότητες) με το συγγραφέα και το σκηνοθέτη, πριν και κατά τη διάρκεια των προβών. Τα διεθνή δεδομένα και τα ελληνικά παραδείγματα (με βάση την προσωπική μου πείρα)
6. Μαρία Παπαλέξη, θεατρολόγος – βοηθός καλλιτεχνικής Διεύθυνσης στο θέατρο του Νέου Κόσμου. «Συγγραφή πρωτότυπων άρθρων για προγράμματα θεατρικών παραστάσεων».
Πέρα από το σχολιασμό ενός θεατρικού κειμένου, που μπορεί να δημοσιευτεί και αναδημοσιευτεί σε διάφορα προγράμματα παραστάσεων του ίδιου έργου, έχει πάντα ενδιαφέρον να παρουσιάζονται σ' ένα πρόγραμμα κάποιες σκέψεις, απόψεις, ιδέες που διατρέχουν τη συγκεκριμένη παράσταση, του συγκεκριμένου θιάσου. Η σύνταξη τέτοιων άρθρων αποτελεί συνήθως τη συνέχεια της θεωρητικής υποστήριξης της παράστασης από τον θεατρολόγο/δραματολόγο.
7. Βασίλης Μαρτσάκης, θεατρολόγος. «Θεατρολόγος και ερευνητική – συγγραφική ομάδα. Το παράδειγμα της έκδοσης «Μάνος Κατράκης στη ζωή, τη σκηνή και την οθόνη».
18.30-20.00: H Θεατρική Ομάδα του Π.Ε.ΣΥ.Θ παρουσιάζει:
«Ολόκληρο το Fringe σε 90 λεπτά», μια διαφορετική προσέγγιση των θεατρικών συμμετοχών του φετινού Athens Fringe Festival.
Καλούμε: γονείς μαζί με τα παιδιά τους, σχολεία, παιδικούς σταθμούς, πολιτιστικούς συλλόγους να μετέχουν στα πρωινά (με ελεύθερη είσοδο) εργαστήρια θεατρικού παιχνιδιού που διοργανώνει ο Σύλλογος μας.
Καλούμε όλους όσους ασχολούνται με τον Πολιτισμό (ηθοποιούς, σκηνοθέτες, θεατρολόγους, όσους ασχολούνται με την πολιτιστική διοίκηση, δασκάλους, δραματολόγους κλπ) ή απλά όσους αγαπούν την τέχνη του Θεάτρου, να έρθουν να μας γνωρίσουν από κοντά.
Το μεσημέρι θα υπάρξει ένα Κοινωνικό Μουσικό Διάλειμμα από τους Φοιτητές του Τμήματος Μουσικών Σπουδών (ώρα:15.00). Μετά ακριβώς τις δικές μας εκδηλώσεις (ώρα: 20.00) στον ίδιο χώρο θα ακολουθήσει συμμετοχή των συντελεστών του 2ου Φεστιβάλ Πανευρωπαϊκού Θεάτρου. Στα πλαίσια αυτής της παρουσίασης θα λάβει χώρα και η χοροθεατρική performance του 1ου Γυμνασίου Ηλιούπολης με τίτλο: «Γιατί άργησα να γυρίσω εκείνο το Σάββατο το βράδυ» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μίχου.
Τέλος η βραδιά θα λήξει με την performance «Μικρές σκηνές Καθημερινής Βίας» (ώρα: 21.30) από τη Διεθνή Αμνηστία.
Η ημερίδα είναι η αφορμή να συναντηθούμε όλοι μαζί και να συμμετέχουμε στο διαδραστικό «Κόσμο του Θεάτρου», ο οποίος θα βρει στέγη την Κυριακή 20 Ιουνίου στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».
Ο Π.Ε.ΣΥ.Θ (Πανελλήνιος Επιστημονικός Σύλλογος Θεατρολόγων) θα παρουσιάσει μια ημερίδα με τίτλο «Ο Κόσμος του Θεάτρου»
και αντικείμενο τα πεδία επαγγελματικής δράσης ενός θεατρολόγου.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια του Athens Fringe Festival 2010 www.fringefestival.gr.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ «Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ»
Κυριακή 20 Ιουνίου 2010
Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»
www.hellenic-cosmos.gr
Κτήριο 56, Είσοδος Γ, Πειραιώς 254, Ταύρος
(δίπλα από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών)
ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
10.30: Προσέλευση
11.00-12.00: Εργαστήριο θεατρικού παιχνιδιού για παιδιά Προσχολικής ηλικίας
«Ας παίξουμε ένα παραμύθι», Θεατρικό παιχνίδι με βάση το ελληνικό παραμύθι
«Η Ανθούσα, η Ξανθούσα, η Μακρομαλλούσα»
12.00-13.00: Εργαστήριο Θεατρικού Παιχνιδιού για παιδιά Δημοτικού
«Ο Κουτσοκόκοτας», ελάτε να ακούσετε και να παίξετε την ιστορία ενός μεγάλου-μικρού ήρωα του Κουτσοκόκοτα…
13.00-14.00: Εργαστήριο Θεατρικού Παιχνιδιού Εφήβων
«Ο ρόλος των αντικειμένων στο θέατρο», με αφορμή ένα απλό καθημερινό αντικείμενο θα χτίσουμε ρόλους και θα δημιουργήσουμε μικρές ιστορίες
14.15-14.45: Συζήτηση-Ενημέρωση για το Θέατρο στην Εκπαίδευση
14.45-15.00: Προβολή ταινίας «Ο κόσμος του Θεάτρου»
Παράλληλες Δράσεις
α) Εργαστήρι ζωγραφικής: Ο κύριος Πινέλος και η κυρία Πινέλου σας περιμένουν να ζωγραφίσετε με την φαντασία σας
β) Εργαστήρι κατασκευής θεατρικής μάσκας: για όλες τις ηλικίες
γ) Έκθεση Θεατρικής Αφίσας
δ) Info Point – Γραφείο Πληροφόρησης για τις δράσεις του Π.Ε.ΣΥ.Θ
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ/ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
16.30-18.30: Ανοικτή Συζήτηση
«Αντικείμενα επαγγελματικής δράσης ενός Θεατρολόγου»
Συντονισμός: Μελίνα Πλαστή
1. Κέλλυ Διαπούλη, θεατρολόγος με ειδίκευση στην πολιτιστική διοίκηση. «Ο ρόλος του θεατρολόγου στην ανάπτυξη των καλλιτεχνικών φεστιβάλ»
Από τη δεκαετία του 1950 αναπτύσσονται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης πολλά θεματικά καλλιτεχνικά φεστιβάλ. Στο πέρασμα των χρόνων, ορισμένα από αυτά καταφέρνουν να γίνουν πόλος έλξης για μεγάλες μερίδες του κοινού και μοχλοί οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής στην οποία διεξάγονται. Στόχος της παρουσίασης είναι να εξηγήσει τις βασικές προϋποθέσεις ανάπτυξης ενός θεματικού φεστιβάλ σε διεθνές καλλιτεχνικό γεγονός, το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ο θεατρολόγος στην αναπτυξιακή πορεία ενός φεστιβάλ και τις διαθρωτικές αλλαγές που πρέπει να συντελεστούν σε επίπεδο πολιτιστικής πολιτικής προκειμένου να προωθηθεί η ανάπτυξη των θεματικών καλλιτεχνικών φεστιβάλ στην Ελλάδα.
2. Μυρόεσσα Μεταξά, θεατρολόγος, δημοσιογράφος – κριτικός θεάτρου. «Ο θεατρολόγος ως δημοσιογράφος και κριτικός στα ηλεκτρονικά μέσα»
Η Μυρόεσσα Μεταξά είναι υπεύθυνη του τομέα θεάτρου στο www.mixtape.gr, το οποίο αποτελεί το πρώτο ιδιωτικής πρωτοβουλίας ηλεκτρονικό πολυθεματικό πολιτιστικό περιοδικό στην Ελλάδα. Στην συγκεκριμένη παρουσίαση θα εξηγήσει τον τρόπο λειτουργίας ενός τέτοιου περιοδικού τόσο σε επίπεδο ύλης, όσο και σε επίπεδο διοίκησης.
3. Μαρία Σούμπερτ, θεατρολόγος – συγγραφέας – Γραφείο Τύπου Πολιτιστικών Εκδηλώσεων. «Επικοινωνία - Γραφείου Τύπου μέσω θεατρολογίας»
Το θέατρο είναι ένας κόσμος από μόνο του. Είναι όμως και ένας κόσμος που τέμνεται με άλλους κόσμους. Ξέροντας θέατρο, μπορείς να μάθεις και να καταλάβεις πολλά. Μπορεί να μην ακούγεται αυτονόητο, κρίνοντας όμως από τον αριθμό των συναδέλφων που απασχολούνται στον τομέα αυτό, θα πρέπει κανείς να καταλήξει στο ότι ναι...: το θέατρο είναι ένας κόσμος από μόνο του, αλλά είναι ένας κόσμος που εμπεριέχει και όλους τους υπόλοιπους.
4. Μαρία Χατζηεμμανουήλ, θεατρολόγος – μεταφράστρια. «Ο μεταφραστής ως εισηγητής δραματολογίου».
Λόγω της ενασχόλησής μου αποκλειστικά με τη θεατρική μετάφραση τα τελευταία 5 χρόνια και της συνεργασίας μου με αρκετούς σκηνοθέτες τόσο της παλιότερης όσο και της νεότερης γενιάς, θα μιλήσω για την προσωπική μου αυτή εμπειρία από την πλευρά του θεατρολόγου-μεταφραστή αλλά και εισηγητή δραματολογίου.
5. Κατερίνα Κωνσταντινάκου, θεατρολόγος – δραματολόγος. «Ο θεατρολόγος ως δραματολόγος παράστασης»
Ποιο το πεδίο του δραματολόγου κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας μιας παράστασης. Η συνεργασία του (και οι επικαλυπτόμενες αρμοδιότητες) με το συγγραφέα και το σκηνοθέτη, πριν και κατά τη διάρκεια των προβών. Τα διεθνή δεδομένα και τα ελληνικά παραδείγματα (με βάση την προσωπική μου πείρα)
6. Μαρία Παπαλέξη, θεατρολόγος – βοηθός καλλιτεχνικής Διεύθυνσης στο θέατρο του Νέου Κόσμου. «Συγγραφή πρωτότυπων άρθρων για προγράμματα θεατρικών παραστάσεων».
Πέρα από το σχολιασμό ενός θεατρικού κειμένου, που μπορεί να δημοσιευτεί και αναδημοσιευτεί σε διάφορα προγράμματα παραστάσεων του ίδιου έργου, έχει πάντα ενδιαφέρον να παρουσιάζονται σ' ένα πρόγραμμα κάποιες σκέψεις, απόψεις, ιδέες που διατρέχουν τη συγκεκριμένη παράσταση, του συγκεκριμένου θιάσου. Η σύνταξη τέτοιων άρθρων αποτελεί συνήθως τη συνέχεια της θεωρητικής υποστήριξης της παράστασης από τον θεατρολόγο/δραματολόγο.
7. Βασίλης Μαρτσάκης, θεατρολόγος. «Θεατρολόγος και ερευνητική – συγγραφική ομάδα. Το παράδειγμα της έκδοσης «Μάνος Κατράκης στη ζωή, τη σκηνή και την οθόνη».
18.30-20.00: H Θεατρική Ομάδα του Π.Ε.ΣΥ.Θ παρουσιάζει:
«Ολόκληρο το Fringe σε 90 λεπτά», μια διαφορετική προσέγγιση των θεατρικών συμμετοχών του φετινού Athens Fringe Festival.
Καλούμε: γονείς μαζί με τα παιδιά τους, σχολεία, παιδικούς σταθμούς, πολιτιστικούς συλλόγους να μετέχουν στα πρωινά (με ελεύθερη είσοδο) εργαστήρια θεατρικού παιχνιδιού που διοργανώνει ο Σύλλογος μας.
Καλούμε όλους όσους ασχολούνται με τον Πολιτισμό (ηθοποιούς, σκηνοθέτες, θεατρολόγους, όσους ασχολούνται με την πολιτιστική διοίκηση, δασκάλους, δραματολόγους κλπ) ή απλά όσους αγαπούν την τέχνη του Θεάτρου, να έρθουν να μας γνωρίσουν από κοντά.
Το μεσημέρι θα υπάρξει ένα Κοινωνικό Μουσικό Διάλειμμα από τους Φοιτητές του Τμήματος Μουσικών Σπουδών (ώρα:15.00). Μετά ακριβώς τις δικές μας εκδηλώσεις (ώρα: 20.00) στον ίδιο χώρο θα ακολουθήσει συμμετοχή των συντελεστών του 2ου Φεστιβάλ Πανευρωπαϊκού Θεάτρου. Στα πλαίσια αυτής της παρουσίασης θα λάβει χώρα και η χοροθεατρική performance του 1ου Γυμνασίου Ηλιούπολης με τίτλο: «Γιατί άργησα να γυρίσω εκείνο το Σάββατο το βράδυ» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μίχου.
Τέλος η βραδιά θα λήξει με την performance «Μικρές σκηνές Καθημερινής Βίας» (ώρα: 21.30) από τη Διεθνή Αμνηστία.
Η ημερίδα είναι η αφορμή να συναντηθούμε όλοι μαζί και να συμμετέχουμε στο διαδραστικό «Κόσμο του Θεάτρου», ο οποίος θα βρει στέγη την Κυριακή 20 Ιουνίου στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».
AΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ-ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ 2-ΔΟΚΙΜΕΣ
Μόνο τις μικρές ώρες τις νύχτας
είμαι ο ποιητής που προσδοκώ.
Πάλι η λέξη δεν καθρέφτισε τη σκέψη
Πάλι η σκέψη πληγώθηκε απ΄τη λέξη
Πάλι η σκέψη παρέμεινε σκέψη
Χωρίς ειρμό
βαδίζω στο χαμό
Με είπες <ποιητή>
και τρόμαξα.
Ποίηση-οργασμός
σχεδόν συνώνυμα.
Το ποίημα που δεν τελειώνει
δεν τελειώνει
τελειώνει
δεν
Αντέχεις τους στίχους μου,
Εμένα όχι.
Οι λέξεις που αγαπώ
με βασανίζουν
Θέλουν οπωσδήποτε να βολευτούν.
Πάλεμα
Ανάσα
Παίγνιο
Περιπλάνηση
Ηθική
Θέατρο
Ζήλια
Δίλλημα
Ερως
Θα σας αντισταθώ.
Ιδανικά
Κατάθλιψη
Ξόρκι
Pοές
Στίγμα
Τύχη
Υφος
Φόβος
Φύγετε μακριά μου.
Ουτοπία
Περίγραμμα
Χάλια
Ψέμμα
Ονειρο
Μακριά μου!
Δεν
Oι λέξεις που μ΄αγαπούν
θέλουν οπωσδήποτε να βολευτούν.
Οχι.
είμαι ο ποιητής που προσδοκώ.
Πάλι η λέξη δεν καθρέφτισε τη σκέψη
Πάλι η σκέψη πληγώθηκε απ΄τη λέξη
Πάλι η σκέψη παρέμεινε σκέψη
Χωρίς ειρμό
βαδίζω στο χαμό
Με είπες <ποιητή>
και τρόμαξα.
Ποίηση-οργασμός
σχεδόν συνώνυμα.
Το ποίημα που δεν τελειώνει
δεν τελειώνει
τελειώνει
δεν
Αντέχεις τους στίχους μου,
Εμένα όχι.
Οι λέξεις που αγαπώ
με βασανίζουν
Θέλουν οπωσδήποτε να βολευτούν.
Πάλεμα
Ανάσα
Παίγνιο
Περιπλάνηση
Ηθική
Θέατρο
Ζήλια
Δίλλημα
Ερως
Θα σας αντισταθώ.
Ιδανικά
Κατάθλιψη
Ξόρκι
Pοές
Στίγμα
Τύχη
Υφος
Φόβος
Φύγετε μακριά μου.
Ουτοπία
Περίγραμμα
Χάλια
Ψέμμα
Ονειρο
Μακριά μου!
Δεν
Oι λέξεις που μ΄αγαπούν
θέλουν οπωσδήποτε να βολευτούν.
Οχι.
Τρίτη 15 Ιουνίου 2010
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ- ΠΟΙΗΣΗ ΤΕΛΟΣ
Οι λέξεις που δεν με ταξίδεψαν
Οι λέξεις που περίσσευαν
Οι ποιητές που τους ταξίδευαν άλλοι -κι ας μην ήταν ποιητές-
Η στείρα επανάληψη εννοιών,τρόπων,συνδυασμών-για την ασφάλεια ρε γαμώτο-
Ποίηση τέλος
Οι μη ποιητές
Που άλλος Καβάφης δεν θα υπάρξει
Οσοι μανιοκαταθλιπτικοί έγραψαν ποιήματα
και οι κριτικοί που τους εξύμνησαν
Γίναμε όλοι ποιητές
Ποίηση τέλος ,λοιπόν
Η ευκολία να γράφουν όλοι <ποιήματα>
Ακρως πληγωτικό
Αναζητώ αυτό που θα ναι Ποίηση
Μια συνάντηση με την Ποίηση
Αναζητώ
Ξανά.
Πρώτη Δημοσίευση
Οι λέξεις που περίσσευαν
Οι ποιητές που τους ταξίδευαν άλλοι -κι ας μην ήταν ποιητές-
Η στείρα επανάληψη εννοιών,τρόπων,συνδυασμών-για την ασφάλεια ρε γαμώτο-
Ποίηση τέλος
Οι μη ποιητές
Που άλλος Καβάφης δεν θα υπάρξει
Οσοι μανιοκαταθλιπτικοί έγραψαν ποιήματα
και οι κριτικοί που τους εξύμνησαν
Γίναμε όλοι ποιητές
Ποίηση τέλος ,λοιπόν
Η ευκολία να γράφουν όλοι <ποιήματα>
Ακρως πληγωτικό
Αναζητώ αυτό που θα ναι Ποίηση
Μια συνάντηση με την Ποίηση
Αναζητώ
Ξανά.
Πρώτη Δημοσίευση
Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010
ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ
Το varelaki ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙ:
5 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ Π. ΚΡΑΝΙΩΤΗ ΑΠΟ ΤΟ "ΕΝΔΟΓΡΑΜΜΑ":
Ενδόγραμμα
Ενδόγραμμα
λεκτικών παροξυσμών,
εντός γραμμάτων
κοινών ή κενών,
σε δειλές προτάσεις
με κρυμμένες κραυγές,
χωροχρονική ασυνέχεια
απαλλακτικών πορισμάτων
με αθώωση ενόχων,
απατηλή περιπέτεια
ενδόμυχων συγκρούσεων
με ήττες νικητών.
Αμαρτωλές γωνίες
«Νίκωνος Μετανοείτε»
στο ημερολόγιο
συννεφιασμένου πρωινού,
με τη βροχή νʼ αντέχει,
αμετανόητα να ξεπλένει
ενοχών Ερινύες,
νίκες και ήττες
σε αμαρτωλές γωνίες
πεζοδρομίων και δωματίων,
στιγμών ελασσόνων
κι ομοίων.
Κλεπταποδόχοι
Λαξεμένα βράχια
με εικόνες
εντόνων συναισθημάτων,
γυμνά καδρόνια
με πίνακες
απρόσωπων ενδυμάτων,
πλάνες κατʼ εξακολούθηση
ανενεργών ηφαιστείων,
αλάνες υπό εξαφάνιση
παιδικών βίων,
πληγές θυμωμένες
σε δίκες στημένες
κι εμείς εντολοδόχοι
ιδεών κλεπταποδόχοι.
Έδδα
Αγανίππη
μʼ εμπνεύσεις
«a la carte»,
σε πεζές εποχές,
βήματα μάρκετινγκ
μεθυσμένων «8»
επάλληλου χθες,
ποιητική Έδδα
αλλότριων καιρών
με δίπολα «Yes!».
Τα «εγώ» της συγνώμης
Λερναία Ύδρα
τα δάκρυα
της αντοχής των άλλων,
που έθαψαν
λόγια της οκάς
σαν έβρεξε ο πόνος
απʼ το μηδέν
ως το πολύ
των έντεκα πληγών μας,
σαν θέλησες
μέρες του χιονιά
να γίνουν πρωτοβρόχια,
πνίγοντας σʼ ένα πρωινό
ψιθύρους αλητείας,
γεμίζοντας με σύννεφα
τον ουρανό της λήθης,
κλαίγοντας
θύματα του νου,
πατώντας υποσχέσεις,
ματώνοντας,
βαδίζοντας
σε τύψης μονοπάτια,
προβάλλοντας εντέχνως
«εγώ» κρυμμένα
σε συγνώμη.
5 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ Π. ΚΡΑΝΙΩΤΗ ΑΠΟ ΤΟ "ΕΝΔΟΓΡΑΜΜΑ":
Ενδόγραμμα
Ενδόγραμμα
λεκτικών παροξυσμών,
εντός γραμμάτων
κοινών ή κενών,
σε δειλές προτάσεις
με κρυμμένες κραυγές,
χωροχρονική ασυνέχεια
απαλλακτικών πορισμάτων
με αθώωση ενόχων,
απατηλή περιπέτεια
ενδόμυχων συγκρούσεων
με ήττες νικητών.
Αμαρτωλές γωνίες
«Νίκωνος Μετανοείτε»
στο ημερολόγιο
συννεφιασμένου πρωινού,
με τη βροχή νʼ αντέχει,
αμετανόητα να ξεπλένει
ενοχών Ερινύες,
νίκες και ήττες
σε αμαρτωλές γωνίες
πεζοδρομίων και δωματίων,
στιγμών ελασσόνων
κι ομοίων.
Κλεπταποδόχοι
Λαξεμένα βράχια
με εικόνες
εντόνων συναισθημάτων,
γυμνά καδρόνια
με πίνακες
απρόσωπων ενδυμάτων,
πλάνες κατʼ εξακολούθηση
ανενεργών ηφαιστείων,
αλάνες υπό εξαφάνιση
παιδικών βίων,
πληγές θυμωμένες
σε δίκες στημένες
κι εμείς εντολοδόχοι
ιδεών κλεπταποδόχοι.
Έδδα
Αγανίππη
μʼ εμπνεύσεις
«a la carte»,
σε πεζές εποχές,
βήματα μάρκετινγκ
μεθυσμένων «8»
επάλληλου χθες,
ποιητική Έδδα
αλλότριων καιρών
με δίπολα «Yes!».
Τα «εγώ» της συγνώμης
Λερναία Ύδρα
τα δάκρυα
της αντοχής των άλλων,
που έθαψαν
λόγια της οκάς
σαν έβρεξε ο πόνος
απʼ το μηδέν
ως το πολύ
των έντεκα πληγών μας,
σαν θέλησες
μέρες του χιονιά
να γίνουν πρωτοβρόχια,
πνίγοντας σʼ ένα πρωινό
ψιθύρους αλητείας,
γεμίζοντας με σύννεφα
τον ουρανό της λήθης,
κλαίγοντας
θύματα του νου,
πατώντας υποσχέσεις,
ματώνοντας,
βαδίζοντας
σε τύψης μονοπάτια,
προβάλλοντας εντέχνως
«εγώ» κρυμμένα
σε συγνώμη.
Σάββατο 12 Ιουνίου 2010
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
...Εστω και καθυστερημένα...το varelaki δημοσιεύει τα αποτελέσματα από τον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ενωσης Λογοτεχνών 2008.
πηγή:ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ
πηγή:ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ
ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΙΝΟΙ
Αποτελέσματα του Πανελλήνιου διαγωνισμού σε όλα τα είδη του λόγου της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών του έτους 2008
ΠΟΙΗΣΗ – ΒΡΑΒΕΙΑ
Μαστοροδήμου Χρύσα: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος ποιήματος: Διερμηνείς
Ψευδώνυμο: Χρυσάνθη Ρωμανού (Λάρισα)
#
Καπνιά Βάγια: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος ποιήματος: Αναμονή
Ψευδώνυμο: Μαρίνα Κομνηνού ( Καρδίτσα )
#
Κουκουφίκη Αργυρώ: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος ποιήματος: Καταιγίδα
Ψευδώνυμο: Μιμόζα (Θεσσαλονίκη)
#
Μαυρογιάννη Δήμητρα: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος ποιήματος: Ούτε πανί ούτε στεριά
Ψευδώνυμο: Μιμίκα (Βόλος)
#
Κουντούρη Καλλιόπη: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος ποιήματος: Ατιτλο
Ψευδώνυμο: Νεφέλη Γαλανού (Ρόδος)
#
Μερκενίδου Ελένη: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος ποιήματος: Οι Βαλκυρίες
Ψευδώνυμο: Αριάδνη Ευωνύμου (Θεσσαλονίκη)
.
.
ΠΟΙΗΣΗ – ΕΠΑΙΝΟΙ
ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Χούσος Ευσέβιος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος ποιήματος: Τ’ανθρώπινο περβόλι
Ψευδώνυμο: Πλάτων (Αθήνα)
#
Περέογλου Δημήτριος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος ποιήματος: Κατάδυση
Ψευδώνυμο: Αττικός (Αθήνα)
#
Γραμμένος Δημήτριος : ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος ποιήματος: Ασκοπος σκοπός
Ψευδώνυμο: Νικόλαος Θαλασσινός (Ηράκλειο Κρήτης)
#
Τσιλιγκίρης Σαράντης: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Γρίφοι
Ψευδώνυμο: Αλέξης Σταυριανός ( Καναδάς )
#
Πασκάλ Νάνσυ: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου:
Ψευδώνυμο: Ολυμπία Φιλίππου ( Βέλγιο )
.
.
ΒΡΑΒΕΙΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ
Καρδαρά – Δημητριάδη Μαρία: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Αγγελος φύλακας στις χαράδρες της Χελιδόνας
Ψευδώνυμο: Δερμάτι (Αθήνα)
#
Τέρνερ Σοφία: A’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Ολομεμιάς
Ψευδώνυμο: Maamz ( Αθήνα )
#
Κασουλίδης Ανδρέας: B’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Σίμκε, που πάει να πει σύμβολο
Ψευδώνυμο: Οδυσσέας Βασσαρίδης ( Λάρνακα Κύπρου )
#
Λύτρα – Χαραρά Ελένη: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Προς έκδοσιν
Ψευδώνυμο: ΑθΩΡ (Αθήνα)
#
Τορτoρέλης Χαράλαμπος Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Υιοθεσία
Ψευδώνυμο: Αρης Τορτ ( Ζάκυνθος )
.
.
ΕΠΑΙΝΟΙ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ
Ταλάντης Ευθύμιος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Θολά νερά σε δύσβατα χωράφια
Ψευδώνυμο: Θόαντας (Αμφισσα)
#
Δαγκλής Οδυσσέας: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Το πεζοδρόμιο
Ψευδώνυμο: Sondersaah (Πάτρα)
.
.
ΒΡΑΒΕΙΑ ΔΟΚΙΜΙΟΥ 2009
Πης Βασίλειος: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Περί ειρωνείας και ύφους
Ψευδώνυμο: ( Κώς )
#
Αρχιμανδρίτης Μάξιμος Αδαμίδης Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Η διαμόρφωση του πνεύματος του χριστιανού
μέσω της τέχνης
Ψευδώνυμο: Σμυρνιός ( Αθήνα )
#
Ευσταθίου Παναγιώτης: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Η επιχειρησιακή ηθική
Ψευδώνυμο: Γιώργος Οικονόμου ( Πειραιάς )
#
Μπάτρας Νίκος: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Οι ελεύθερες φωνές
Ψευδώνυμο: Μηδέν ( Αθήνα )
#
Αντωνόπουλος Αντώνης: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Μη χάνεσαι, η ποίηση σου δίνει το χέρι της
Ψευδώνυμο: ΕΡΗΣ ( Αθήνα )
.
.
ΕΠΑΙΝΟΙ ΔΟΚΙΜΙΟΥ
Παχίτη Μαρία: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: «Εδιζησάμην εμεωυτόν»
Ψευδώνυμο: Ηράκλειτος ( Λευκωσία Κύπρου )
#
Τορτορέλης Χαράλαμπος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Ταμπέλες στην ερωτική ζωή των ανθρώπων
Ψευδώνυμο: Γιν Γιαν ( Ζάκυνθος )
#
Τούλας Παύλος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Η φάτσα μου
Ψευδώνυμο: Ο Λαλιζιώτης ( Θεσσαλονίκη )
.
.
ΒΡΑΒΕΙΑ – ΘΕΑΤΡΙΚΑ
Χουνσή Ελενα: A’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Μητρώα
Ψευδώνυμο: Κατερίνα Αθανασίου (Βαθύ Σάμου)
#
Χριστοφορίδου – Αντωνιάδου Ανδρή: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Αυταπάτες
Ψευδώνυμο: Αλκμήνη – Διάνειρα (Λεμεσός Κύπρου)
#
Μήτση Αγγελική – Ειρήνη: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Ο δρόμος για το δάσος ή Διακτίνιση
Ψευδώνυμο: Λίζα Σίμς (Αθήνα)
.
.
ΕΠΑΙΝΟΙ – ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ
Παχίτη Μαρία: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Παράταιροι κόσμοι
Ψευδώνυμο: Τ. Eliot ( Λευκωσία – Κύπρος)
#
Χριστοφοράτου Ελένη: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Η δίψα
Ψευδώνυμο: Ευδία ( Αθήνα )
#
Μητροπούλου Σμαραγδή: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Η γή της επαγγελίας
Ψευδώνυμο: Λούνα ( Αθήνα )
.
.
ΒΡΑΒΕΙΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ
Πούλιας Κωνσταντίνος: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Τα μεγάλα σημάδια
Ψευδώνυμο: Δημήτρης Αυγερινός ( Καβάλα )
#
Μπατουδάκης Αγγελος: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: «Η γυναίκα του Αγίου»
Ψευδώνυμο: Mickey Mouse ( Αθήνα )
#
Βολουδάκη Νυνέττα: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Ο χειμώνας της αλλαγής
Ψευδώνυμο: Jane Doe ( Αθήνα )
#
Ηλιάδου Κυριακή: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Ενα ουράνιο τόξο μέσα στη νύχτα
Ψευδώνυμο: ΣΑΝΤΙ ( Θεσσαλονίκη )
#
Μαργαρίτης Κυριάκος: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Κυπριακό ρέκβιεμ
Ψευδώνυμο: Αρσένος Θησέας ( Αθήνα )
#
Μάτσου Μ. Κατερίνα: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: «Μακεδόνων σκέψεις» - Στη πόλη χωρίς ιστορία...
Ψευδώνυμο: ( Κοζάνη )
#
Αβρααμίδου – Πλούμπη Βίβιαν: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: «Η ψυχή του χρυσού»
Ψευδώνυμο: Μάρκος Μαμωνάς ( Τσεχία )
.
.
ΕΠΑΙΝΟΙ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ
Πρασσάς Γεώργιος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Ολα ήταν μια παρεξήγηση
Ψευδώνυμο: Νικηφόρος Νικηφόρου ( Θεσσαλονίκη )
#
Ρομπόλας Γεώργιος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Μονοπάτι
Ψευδώνυμο: Αργύρης Κούρσαλης ( Αθήνα )
#
Ντακάκης Νίκος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Ψυχαρίδα
Ψευδώνυμο: Νίκος Χωραίτης ( Ρέθυμνο )
#
Τζίτζη Μαρία: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Ρόγες στα χείλη
Ψευδώνυμο: Λυδία ( Αθήνα )
#
Γεωργακούδη Θεοδώρα: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Μαμάδες – γιαγιάδες
Ψευδώνυμο: Θανάσης ( Αλεξανδρούπολη)
.
.
ΒΡΑΒΕΙΑ ΝΟΥΒΕΛΑΣ
Λιλή Αικατερίνη: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Ροκ άγγελοι
Ψευδώνυμο: Λίνα Κατράκη (Ηράκλειο Κρήτης)
#
Μαδεμλής Ιωάννης: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Οταν σβήνουν τα φώτα
Ψευδώνυμο: Αλκης Σιδηρόπουλος (Ιωάννινα)
#
Μελιτάς Χάρης: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Θεωρίες πιθανοτήτων
Ψευδώνυμο: Απολλόδωρος (Αθήνα)
.
.
ΕΠΑΙΝΟΙ ΝΟΥΒΕΛΑΣ
Ξηρογιάννη Ασημίνα: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Το σώμα που έγινε σκιά
Ψευδώνυμο: Μυρτώ Καραβίτη (Αθήνα )
#
Χουσνή Ελένη: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Ο δρόμος σου και ο δρόμος μου ένα άτυπο σταυροδρόμι.
Ψευδώνυμο: Κατερίνα Αθανασίου (Βαθύ Σάμου)
#
Σκαρλάτου Ιωάννα: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Μητέρα
Ψευδώνυμο: Μουσικό καρουζέλ (Αθήνα)
.
.
ΒΡΑΒΕΙΑ – ΠΑΡΑΜΥΘΙ 2009
Πήλιου Αννα: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Μάιρα, η νεράιδα του φεγγαριού
Ψευδώνυμο: ΕΛΠΙΔΑ ΖΩΗ ( Πρέβεζα )
#
Καρυστινού Βασιλική: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: «Ενα αρχαίο Ελληνικό παραμύθι»
Ψευδώνυμο: Νιόβη Μαβή ( Κάλαμος Αττικής )
#
Δασκαλάκη Μαρία: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Τα γυάλινα μπουκαλάκια της Περακείνας
Ψευδώνυμο: Ερωφίλη ( Ηράκλειο Κρήτης )
.
.
ΕΠΑΙΝΟΙ – ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Καρτσωνάκη Χριστίνη – Ολγα: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Πού μένει η κυρία Δύναμη ;
Ψευδώνυμο: ΧΟΚ ( Αθήνα )
#
Κατσιαβού Ελένη: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Ενα παραμύθι λίγο αλλοιώς...
Ψευδώνυμο: Vincencia (Αθήνα )
#
Αλεξάνδρου Γιώτα: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Οι νταήδες του βυθού και ο Ρομπέν των
Θαλασσών
Ψευδώνυμο: Νεφέλη Αλεξίου ( Αθήνα )
.
.
Νικόλαος Ταβουλάρης
Πρόεδρος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών
Αναρτήθηκε από ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ
ΠΟΙΗΣΗ – ΒΡΑΒΕΙΑ
Μαστοροδήμου Χρύσα: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος ποιήματος: Διερμηνείς
Ψευδώνυμο: Χρυσάνθη Ρωμανού (Λάρισα)
#
Καπνιά Βάγια: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος ποιήματος: Αναμονή
Ψευδώνυμο: Μαρίνα Κομνηνού ( Καρδίτσα )
#
Κουκουφίκη Αργυρώ: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος ποιήματος: Καταιγίδα
Ψευδώνυμο: Μιμόζα (Θεσσαλονίκη)
#
Μαυρογιάννη Δήμητρα: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος ποιήματος: Ούτε πανί ούτε στεριά
Ψευδώνυμο: Μιμίκα (Βόλος)
#
Κουντούρη Καλλιόπη: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος ποιήματος: Ατιτλο
Ψευδώνυμο: Νεφέλη Γαλανού (Ρόδος)
#
Μερκενίδου Ελένη: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος ποιήματος: Οι Βαλκυρίες
Ψευδώνυμο: Αριάδνη Ευωνύμου (Θεσσαλονίκη)
.
.
ΠΟΙΗΣΗ – ΕΠΑΙΝΟΙ
ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Χούσος Ευσέβιος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος ποιήματος: Τ’ανθρώπινο περβόλι
Ψευδώνυμο: Πλάτων (Αθήνα)
#
Περέογλου Δημήτριος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος ποιήματος: Κατάδυση
Ψευδώνυμο: Αττικός (Αθήνα)
#
Γραμμένος Δημήτριος : ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος ποιήματος: Ασκοπος σκοπός
Ψευδώνυμο: Νικόλαος Θαλασσινός (Ηράκλειο Κρήτης)
#
Τσιλιγκίρης Σαράντης: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Γρίφοι
Ψευδώνυμο: Αλέξης Σταυριανός ( Καναδάς )
#
Πασκάλ Νάνσυ: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου:
Ψευδώνυμο: Ολυμπία Φιλίππου ( Βέλγιο )
.
.
ΒΡΑΒΕΙΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ
Καρδαρά – Δημητριάδη Μαρία: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Αγγελος φύλακας στις χαράδρες της Χελιδόνας
Ψευδώνυμο: Δερμάτι (Αθήνα)
#
Τέρνερ Σοφία: A’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Ολομεμιάς
Ψευδώνυμο: Maamz ( Αθήνα )
#
Κασουλίδης Ανδρέας: B’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Σίμκε, που πάει να πει σύμβολο
Ψευδώνυμο: Οδυσσέας Βασσαρίδης ( Λάρνακα Κύπρου )
#
Λύτρα – Χαραρά Ελένη: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Προς έκδοσιν
Ψευδώνυμο: ΑθΩΡ (Αθήνα)
#
Τορτoρέλης Χαράλαμπος Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Υιοθεσία
Ψευδώνυμο: Αρης Τορτ ( Ζάκυνθος )
.
.
ΕΠΑΙΝΟΙ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ
Ταλάντης Ευθύμιος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Θολά νερά σε δύσβατα χωράφια
Ψευδώνυμο: Θόαντας (Αμφισσα)
#
Δαγκλής Οδυσσέας: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Το πεζοδρόμιο
Ψευδώνυμο: Sondersaah (Πάτρα)
.
.
ΒΡΑΒΕΙΑ ΔΟΚΙΜΙΟΥ 2009
Πης Βασίλειος: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Περί ειρωνείας και ύφους
Ψευδώνυμο: ( Κώς )
#
Αρχιμανδρίτης Μάξιμος Αδαμίδης Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Η διαμόρφωση του πνεύματος του χριστιανού
μέσω της τέχνης
Ψευδώνυμο: Σμυρνιός ( Αθήνα )
#
Ευσταθίου Παναγιώτης: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Η επιχειρησιακή ηθική
Ψευδώνυμο: Γιώργος Οικονόμου ( Πειραιάς )
#
Μπάτρας Νίκος: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Οι ελεύθερες φωνές
Ψευδώνυμο: Μηδέν ( Αθήνα )
#
Αντωνόπουλος Αντώνης: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Μη χάνεσαι, η ποίηση σου δίνει το χέρι της
Ψευδώνυμο: ΕΡΗΣ ( Αθήνα )
.
.
ΕΠΑΙΝΟΙ ΔΟΚΙΜΙΟΥ
Παχίτη Μαρία: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: «Εδιζησάμην εμεωυτόν»
Ψευδώνυμο: Ηράκλειτος ( Λευκωσία Κύπρου )
#
Τορτορέλης Χαράλαμπος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Ταμπέλες στην ερωτική ζωή των ανθρώπων
Ψευδώνυμο: Γιν Γιαν ( Ζάκυνθος )
#
Τούλας Παύλος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Η φάτσα μου
Ψευδώνυμο: Ο Λαλιζιώτης ( Θεσσαλονίκη )
.
.
ΒΡΑΒΕΙΑ – ΘΕΑΤΡΙΚΑ
Χουνσή Ελενα: A’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Μητρώα
Ψευδώνυμο: Κατερίνα Αθανασίου (Βαθύ Σάμου)
#
Χριστοφορίδου – Αντωνιάδου Ανδρή: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Αυταπάτες
Ψευδώνυμο: Αλκμήνη – Διάνειρα (Λεμεσός Κύπρου)
#
Μήτση Αγγελική – Ειρήνη: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Ο δρόμος για το δάσος ή Διακτίνιση
Ψευδώνυμο: Λίζα Σίμς (Αθήνα)
.
.
ΕΠΑΙΝΟΙ – ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ
Παχίτη Μαρία: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Παράταιροι κόσμοι
Ψευδώνυμο: Τ. Eliot ( Λευκωσία – Κύπρος)
#
Χριστοφοράτου Ελένη: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Η δίψα
Ψευδώνυμο: Ευδία ( Αθήνα )
#
Μητροπούλου Σμαραγδή: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Η γή της επαγγελίας
Ψευδώνυμο: Λούνα ( Αθήνα )
.
.
ΒΡΑΒΕΙΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ
Πούλιας Κωνσταντίνος: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Τα μεγάλα σημάδια
Ψευδώνυμο: Δημήτρης Αυγερινός ( Καβάλα )
#
Μπατουδάκης Αγγελος: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: «Η γυναίκα του Αγίου»
Ψευδώνυμο: Mickey Mouse ( Αθήνα )
#
Βολουδάκη Νυνέττα: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Ο χειμώνας της αλλαγής
Ψευδώνυμο: Jane Doe ( Αθήνα )
#
Ηλιάδου Κυριακή: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Ενα ουράνιο τόξο μέσα στη νύχτα
Ψευδώνυμο: ΣΑΝΤΙ ( Θεσσαλονίκη )
#
Μαργαρίτης Κυριάκος: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Κυπριακό ρέκβιεμ
Ψευδώνυμο: Αρσένος Θησέας ( Αθήνα )
#
Μάτσου Μ. Κατερίνα: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: «Μακεδόνων σκέψεις» - Στη πόλη χωρίς ιστορία...
Ψευδώνυμο: ( Κοζάνη )
#
Αβρααμίδου – Πλούμπη Βίβιαν: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: «Η ψυχή του χρυσού»
Ψευδώνυμο: Μάρκος Μαμωνάς ( Τσεχία )
.
.
ΕΠΑΙΝΟΙ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ
Πρασσάς Γεώργιος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Ολα ήταν μια παρεξήγηση
Ψευδώνυμο: Νικηφόρος Νικηφόρου ( Θεσσαλονίκη )
#
Ρομπόλας Γεώργιος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Μονοπάτι
Ψευδώνυμο: Αργύρης Κούρσαλης ( Αθήνα )
#
Ντακάκης Νίκος: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Ψυχαρίδα
Ψευδώνυμο: Νίκος Χωραίτης ( Ρέθυμνο )
#
Τζίτζη Μαρία: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Ρόγες στα χείλη
Ψευδώνυμο: Λυδία ( Αθήνα )
#
Γεωργακούδη Θεοδώρα: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Μαμάδες – γιαγιάδες
Ψευδώνυμο: Θανάσης ( Αλεξανδρούπολη)
.
.
ΒΡΑΒΕΙΑ ΝΟΥΒΕΛΑΣ
Λιλή Αικατερίνη: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Ροκ άγγελοι
Ψευδώνυμο: Λίνα Κατράκη (Ηράκλειο Κρήτης)
#
Μαδεμλής Ιωάννης: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Οταν σβήνουν τα φώτα
Ψευδώνυμο: Αλκης Σιδηρόπουλος (Ιωάννινα)
#
Μελιτάς Χάρης: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Θεωρίες πιθανοτήτων
Ψευδώνυμο: Απολλόδωρος (Αθήνα)
.
.
ΕΠΑΙΝΟΙ ΝΟΥΒΕΛΑΣ
Ξηρογιάννη Ασημίνα: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Το σώμα που έγινε σκιά
Ψευδώνυμο: Μυρτώ Καραβίτη (Αθήνα )
#
Χουσνή Ελένη: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Ο δρόμος σου και ο δρόμος μου ένα άτυπο σταυροδρόμι.
Ψευδώνυμο: Κατερίνα Αθανασίου (Βαθύ Σάμου)
#
Σκαρλάτου Ιωάννα: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Μητέρα
Ψευδώνυμο: Μουσικό καρουζέλ (Αθήνα)
.
.
ΒΡΑΒΕΙΑ – ΠΑΡΑΜΥΘΙ 2009
Πήλιου Αννα: Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Μάιρα, η νεράιδα του φεγγαριού
Ψευδώνυμο: ΕΛΠΙΔΑ ΖΩΗ ( Πρέβεζα )
#
Καρυστινού Βασιλική: Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: «Ενα αρχαίο Ελληνικό παραμύθι»
Ψευδώνυμο: Νιόβη Μαβή ( Κάλαμος Αττικής )
#
Δασκαλάκη Μαρία: Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ
Τίτλος έργου: Τα γυάλινα μπουκαλάκια της Περακείνας
Ψευδώνυμο: Ερωφίλη ( Ηράκλειο Κρήτης )
.
.
ΕΠΑΙΝΟΙ – ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Καρτσωνάκη Χριστίνη – Ολγα: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Πού μένει η κυρία Δύναμη ;
Ψευδώνυμο: ΧΟΚ ( Αθήνα )
#
Κατσιαβού Ελένη: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Ενα παραμύθι λίγο αλλοιώς...
Ψευδώνυμο: Vincencia (Αθήνα )
#
Αλεξάνδρου Γιώτα: ΕΠΑΙΝΟΣ
Τίτλος έργου: Οι νταήδες του βυθού και ο Ρομπέν των
Θαλασσών
Ψευδώνυμο: Νεφέλη Αλεξίου ( Αθήνα )
.
.
Νικόλαος Ταβουλάρης
Πρόεδρος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών
Αναρτήθηκε από ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ-ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ 1-ΔΟΚΙΜΕΣ
Η σκέψη μου δεν χωράει σε λέξεις,
καλύτερα,δεν μπορώ τη σκέψη μου να τη χωρέσω σε λέξεις,
καλύτερα,δεν επαρκώ.
*
Ποίηση
Προσποίηση
*
Α-πορία ίσον ποιητικό αδιέξοδο
ίσον αδιέξοδο λεξιλογικό
ισον αδιέξοδο συνδιασμού λέξεων
ισον αδιέξοδο εύρεσης λέξεων.
*
Ξενυχτώ χρόνια
Ξενυχτώ νανουρίζοντας λέξεις
*
Μού ΄παν ήταν τρεις:
Kαβάφης
Σολωμός
Παπαδιαμάντης
[Με αυτή τη σειρά]
Μπορεί να ναι αλήθεια.
*
Λευκές κόλλες.
Ε,και;
*
Στίξη που αιωρείται.
*
Την ατεχνία μου την ονόμασα <συνωμοσία των λέξεων>
*
Δεν γράφεται έτσι η ποίηση,
Χωρίς ταξίδι ζωής.
*
Γυρίζω σ΄αυτό που άφησα μισό
-σ΄αυτό που έχει την αξίωση να λέγεται <ποίημα> και να είναι-και
φεύγω πάλι.
*
Πάλι αλλάζω
άλλαξα
θα αλλάξω
μια λέξη.
*
Παιδεμός.
*
Συντρίβομαι από αυτό που αδυνατώ να εκφράσω.
*
Με αφήσανε οι λέξεις.
Χωρισμός.
*
Εννοιες-λέξεις
Σκόρ 1-0
*
Αν ανατείλλει μαγικό συνταιριασμα
θα ανατείλλω κι εγώ.
*
Ψοφάω για τις μέρες που δεν έπιασα στυλό.
*
Δεν γράφω σήμερα,
απεργεί η σκέψη.
*
Εγώ
Εσύ
Στη μέση η Ποίηση .
*
Παίζω
Ποίηση εγώ
Ποίηση εσύ.
*
Οι λέξεις μου ο καθρέφτης μου
-Μα η λέξη δεν καθρέφτισε τη σκέψη
-Μα η σκέψη πληγώθηκε από τη λέξη.
-Μα η σκέψη παρέμεινε σκέψη,δεν έγινε λέξη...
Πρώτη Δημοσίευση
καλύτερα,δεν μπορώ τη σκέψη μου να τη χωρέσω σε λέξεις,
καλύτερα,δεν επαρκώ.
*
Ποίηση
Προσποίηση
*
Α-πορία ίσον ποιητικό αδιέξοδο
ίσον αδιέξοδο λεξιλογικό
ισον αδιέξοδο συνδιασμού λέξεων
ισον αδιέξοδο εύρεσης λέξεων.
*
Ξενυχτώ χρόνια
Ξενυχτώ νανουρίζοντας λέξεις
*
Μού ΄παν ήταν τρεις:
Kαβάφης
Σολωμός
Παπαδιαμάντης
[Με αυτή τη σειρά]
Μπορεί να ναι αλήθεια.
*
Λευκές κόλλες.
Ε,και;
*
Στίξη που αιωρείται.
*
Την ατεχνία μου την ονόμασα <συνωμοσία των λέξεων>
*
Δεν γράφεται έτσι η ποίηση,
Χωρίς ταξίδι ζωής.
*
Γυρίζω σ΄αυτό που άφησα μισό
-σ΄αυτό που έχει την αξίωση να λέγεται <ποίημα> και να είναι-και
φεύγω πάλι.
*
Πάλι αλλάζω
άλλαξα
θα αλλάξω
μια λέξη.
*
Παιδεμός.
*
Συντρίβομαι από αυτό που αδυνατώ να εκφράσω.
*
Με αφήσανε οι λέξεις.
Χωρισμός.
*
Εννοιες-λέξεις
Σκόρ 1-0
*
Αν ανατείλλει μαγικό συνταιριασμα
θα ανατείλλω κι εγώ.
*
Ψοφάω για τις μέρες που δεν έπιασα στυλό.
*
Δεν γράφω σήμερα,
απεργεί η σκέψη.
*
Εγώ
Εσύ
Στη μέση η Ποίηση .
*
Παίζω
Ποίηση εγώ
Ποίηση εσύ.
*
Οι λέξεις μου ο καθρέφτης μου
-Μα η λέξη δεν καθρέφτισε τη σκέψη
-Μα η σκέψη πληγώθηκε από τη λέξη.
-Μα η σκέψη παρέμεινε σκέψη,δεν έγινε λέξη...
Πρώτη Δημοσίευση
Σάββατο 5 Ιουνίου 2010
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ-ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
VARELAKI:Χριστίνα,πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με την μετάφραση;Πώς ξεκίνησες...εννοώ ήταν συνειδητή επιλογή ή υπήρξε κάτι,κάποια αφορμή...που σε οδήγησε σε αυτό;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μετάφραση όταν ήμουν ακόμη στο σχολείο, πρώτη μου απόπειρα το Within you and Without you του George Harrison. Μου άρεσαν πολύ οι στίχοι αυτού του τραγουδιού και ήθελα να το δω και Ελληνικά...
Η αφορμή όμως για να ασχοληθώ ουσιαστικά, και τελικά επαγγελματικά, με τη μετάφραση ήταν μια παράσταση του Dumb Waiter του Χάρολντ Πίντερ που την είδα στο Βρετανικό Συμβούλιο παιγμένη από Άγγλους ηθοποιούς. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ο λόγος του Πίντερ και με έβαλε σε σκέψεις... μεταφραστικές εννοώ.
Ένα χρόνο αργότερα είδα στο Θέατρο Τέχνης την παράσταση της "Προδοσίας". Αποφάσισα να αναζητήσω αμετάφραστα κείμενα του Πίντερ και να ασχοληθώ μαζί τους. Είχα την τύχη να γνωρίζω τον Δημήτρη Κεχαϊδη ο οποίος μου έδωσε ένα βιβλίο με μονόπρακτα του Πίντερ τα οποία και μετέφρασα. Ο άντρας μου Βάιος Παγκουρέλης με παρότρυνε να τα δώσω στον Κάρολο Κουν να τα δει και να μου πει τη γνώμη του. Ο Κουν επέλεξε ένα -ήταν τρία- για το αφιέρωμα του Θεάτρου Τέχνης στο Θέατρο του Παράλογου. Ήταν το 1982. Το έργο ήταν το "Τοπίο".
VARELAKI:Aπό ποιές γλώσσες κυρίως μεταφράζειs;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Μεταφράζω μόνο από Αγγλικά.
VARELAKI:Eπιλέγεις και μεταφράζεις ό,τι σου αρέσει και το θεωρείς καλό κείμενο ή μεταφράζεις μετά από παραγγελία;Tί συμβαίνει συνήθως;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Συνήθως μεταφράζω μετά από παραγγελία. Δεν έχω πια χρόνο για να μεταφράζω μόνο ό,τι μου αρέσει. Όμως σε όλη μου την μεταφραστική πορεία σπάνια έχω μεταφράσει έργα που δεν μου άρεσαν. Δηλαδή μεταφράζω από παραγγελία αλλά θέτω τον όρο να μου αρέσει το κείμενο.
VARELAKI:Δεν πρέπει να ναι πολλοί που ασχολούνται συστηματικά με την θεατρική μετάφραση στις μέρες μας...Eίναι κάποιος αυνάδελφός σου που θαυμάζεις;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Πράγματι δεν είναι πολλοί αυτοί που ασχολούνται συστηματικά με τη θεατρική μετάφραση και στις μέρες μας και στο παρελθόν.
Υπάρχει ένας μεταφραστής τον οποίο ήθελα να φτάσω σε μεταφραστικό αλλά και σε προσωπικό ήθος. Είναι ο Κωστής Σκαλιόρας. Ελπίζω ακόμη να τα καταφέρω κάποια μέρα...
VARELAKI:Eίναι η μετάφραση αναδημιουργία;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Θέλω να πιστεύω ότι η μετάφραση είναι τέχνη, άρα είναι δημιουργία.
Για μένα το ζητούμενο είναι ο μεταφραστής να μένει πιστός στο πρωτότυπο χωρίς όμως να προδίδεται -εξαιτίας της πιστότητας- το κείμενο στη γλώσσα στην οποία μεταφέρεται.
VARELAKI:Πώς πορεύεται το ελληνικό θέατρο;H κρίση των ημερών εντοπίζεται και στο θέατρο;Γίνονται σημαντικά πράγματα ή ανακυκλώνονται τα παλιά και δοκιμασμένα;Eίναι κάποια ομάδα ή σχήμα που ξεχωρίζεις;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Το Ελληνικό θέατρο πορεύεται όπως μπορεί, φαντάζομαι. Πάντα υπήρχαν δυσκολίες πόσο μάλλον τώρα που η οικονομική κρίση πλήττει άμεσα τη διασκέδαση των Ελλήνων. Εκτός από τον άρτο, θα μας κόψουν και τα θεάματα φυσικά. Γι' αυτό χρειάζεται συσπείρωση δυνάμεων.
Προσωπικά πιστεύω ότι και ενδιαφέροντα πράγματα γίνονται, και καθόλου κακό δεν είναι να επιστρέφουν κάποιοι στα "παλιά και δοκιμασμένα". Αρκεί το αποτέλεσμα να είναι καλό, πράγμα που ισχύει έτσι κι αλλιώς σε όλες τις περιπτώσεις, όλοι κρινόμαστε από το αποτέλεσμα.
Έχω συνεργαστεί, και ελπίζω ότι θα συνεργαστώ και στο μέλλον, με πολλές ομάδες και σχήματα. Δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποιους, θα ήμουν άδικη.
VARELAKI:Κάποιος σκηνοθέτης που έχεις συνεργαστεί και θεωρείς ότι έχει προσφέρει στο ελληνικό θέατρο;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Θεωρώ ότι ο Γιάννης Χουβαρδάς έχει προσφέρει στο Ελληνικό θέατρο. Το Θέατρο του Νότου υπήρξε για ένα διάστημα -τηρουμένων των αναλογιών- ό,τι το Θέατρο Τέχνης παλαιότερα. Έφερε σε επαφή τους νεότερους θεατές με νέους θεατρικούς συγγραφείς και νέα ρεύματα δίνοντας όμως βάρος και στους κλασσικούς. Επίσης έδωσε ευκαιρία σε νέους, ταλαντούχους ηθοποιούς και σκηνοθέτες να ξεδιπλώσουν τις ικανότητές τους. Κι εγώ έμαθα πολλά από τη συνεργασία μου με τον Γιάννη και τον ευγνωμονώ γι' αυτό.
VARELAKI:Tα άμεσα μεταφραστικά σου σχέδια...
XΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Τα άμεσα μεταφραστικά μου σχέδια δεν είναι -προς το παρόν- ανακοινώσιμα... πολλά πράγματα για τον χειμώνα δεν έχουν αποφασιστεί ακόμη.
VARELAKI:Χριστίνα,πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με την μετάφραση;Πώς ξεκίνησες...εννοώ ήταν συνειδητή επιλογή ή υπήρξε κάτι,κάποια αφορμή...που σε οδήγησε σε αυτό;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μετάφραση όταν ήμουν ακόμη στο σχολείο, πρώτη μου απόπειρα το Within you and Without you του George Harrison. Μου άρεσαν πολύ οι στίχοι αυτού του τραγουδιού και ήθελα να το δω και Ελληνικά...
Η αφορμή όμως για να ασχοληθώ ουσιαστικά, και τελικά επαγγελματικά, με τη μετάφραση ήταν μια παράσταση του Dumb Waiter του Χάρολντ Πίντερ που την είδα στο Βρετανικό Συμβούλιο παιγμένη από Άγγλους ηθοποιούς. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ο λόγος του Πίντερ και με έβαλε σε σκέψεις... μεταφραστικές εννοώ.
Ένα χρόνο αργότερα είδα στο Θέατρο Τέχνης την παράσταση της "Προδοσίας". Αποφάσισα να αναζητήσω αμετάφραστα κείμενα του Πίντερ και να ασχοληθώ μαζί τους. Είχα την τύχη να γνωρίζω τον Δημήτρη Κεχαϊδη ο οποίος μου έδωσε ένα βιβλίο με μονόπρακτα του Πίντερ τα οποία και μετέφρασα. Ο άντρας μου Βάιος Παγκουρέλης με παρότρυνε να τα δώσω στον Κάρολο Κουν να τα δει και να μου πει τη γνώμη του. Ο Κουν επέλεξε ένα -ήταν τρία- για το αφιέρωμα του Θεάτρου Τέχνης στο Θέατρο του Παράλογου. Ήταν το 1982. Το έργο ήταν το "Τοπίο".
VARELAKI:Aπό ποιές γλώσσες κυρίως μεταφράζειs;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Μεταφράζω μόνο από Αγγλικά.
VARELAKI:Eπιλέγεις και μεταφράζεις ό,τι σου αρέσει και το θεωρείς καλό κείμενο ή μεταφράζεις μετά από παραγγελία;Tί συμβαίνει συνήθως;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Συνήθως μεταφράζω μετά από παραγγελία. Δεν έχω πια χρόνο για να μεταφράζω μόνο ό,τι μου αρέσει. Όμως σε όλη μου την μεταφραστική πορεία σπάνια έχω μεταφράσει έργα που δεν μου άρεσαν. Δηλαδή μεταφράζω από παραγγελία αλλά θέτω τον όρο να μου αρέσει το κείμενο.
VARELAKI:Δεν πρέπει να ναι πολλοί που ασχολούνται συστηματικά με την θεατρική μετάφραση στις μέρες μας...Eίναι κάποιος αυνάδελφός σου που θαυμάζεις;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Πράγματι δεν είναι πολλοί αυτοί που ασχολούνται συστηματικά με τη θεατρική μετάφραση και στις μέρες μας και στο παρελθόν.
Υπάρχει ένας μεταφραστής τον οποίο ήθελα να φτάσω σε μεταφραστικό αλλά και σε προσωπικό ήθος. Είναι ο Κωστής Σκαλιόρας. Ελπίζω ακόμη να τα καταφέρω κάποια μέρα...
VARELAKI:Eίναι η μετάφραση αναδημιουργία;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Θέλω να πιστεύω ότι η μετάφραση είναι τέχνη, άρα είναι δημιουργία.
Για μένα το ζητούμενο είναι ο μεταφραστής να μένει πιστός στο πρωτότυπο χωρίς όμως να προδίδεται -εξαιτίας της πιστότητας- το κείμενο στη γλώσσα στην οποία μεταφέρεται.
VARELAKI:Πώς πορεύεται το ελληνικό θέατρο;H κρίση των ημερών εντοπίζεται και στο θέατρο;Γίνονται σημαντικά πράγματα ή ανακυκλώνονται τα παλιά και δοκιμασμένα;Eίναι κάποια ομάδα ή σχήμα που ξεχωρίζεις;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Το Ελληνικό θέατρο πορεύεται όπως μπορεί, φαντάζομαι. Πάντα υπήρχαν δυσκολίες πόσο μάλλον τώρα που η οικονομική κρίση πλήττει άμεσα τη διασκέδαση των Ελλήνων. Εκτός από τον άρτο, θα μας κόψουν και τα θεάματα φυσικά. Γι' αυτό χρειάζεται συσπείρωση δυνάμεων.
Προσωπικά πιστεύω ότι και ενδιαφέροντα πράγματα γίνονται, και καθόλου κακό δεν είναι να επιστρέφουν κάποιοι στα "παλιά και δοκιμασμένα". Αρκεί το αποτέλεσμα να είναι καλό, πράγμα που ισχύει έτσι κι αλλιώς σε όλες τις περιπτώσεις, όλοι κρινόμαστε από το αποτέλεσμα.
Έχω συνεργαστεί, και ελπίζω ότι θα συνεργαστώ και στο μέλλον, με πολλές ομάδες και σχήματα. Δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποιους, θα ήμουν άδικη.
VARELAKI:Κάποιος σκηνοθέτης που έχεις συνεργαστεί και θεωρείς ότι έχει προσφέρει στο ελληνικό θέατρο;
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Θεωρώ ότι ο Γιάννης Χουβαρδάς έχει προσφέρει στο Ελληνικό θέατρο. Το Θέατρο του Νότου υπήρξε για ένα διάστημα -τηρουμένων των αναλογιών- ό,τι το Θέατρο Τέχνης παλαιότερα. Έφερε σε επαφή τους νεότερους θεατές με νέους θεατρικούς συγγραφείς και νέα ρεύματα δίνοντας όμως βάρος και στους κλασσικούς. Επίσης έδωσε ευκαιρία σε νέους, ταλαντούχους ηθοποιούς και σκηνοθέτες να ξεδιπλώσουν τις ικανότητές τους. Κι εγώ έμαθα πολλά από τη συνεργασία μου με τον Γιάννη και τον ευγνωμονώ γι' αυτό.
VARELAKI:Tα άμεσα μεταφραστικά σου σχέδια...
XΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΜΠΟΥ ΠΑΓΚΟΥΡΕΛΗ: Τα άμεσα μεταφραστικά μου σχέδια δεν είναι -προς το παρόν- ανακοινώσιμα... πολλά πράγματα για τον χειμώνα δεν έχουν αποφασιστεί ακόμη.
Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010
ΘεατρικάΒραβεία του ΥΠΠΟ 2OO9
Κρατικά βραβεία θεάτρου του ΥΠΠΟ
Δημοσιεύθηκε: 24.05.10 04:00
Το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού ανακοινώνει τους νικητές από τους διαγωνισμούς Κρατικών Βραβείων Θεατρικών Έργων έτους 2009. Πιο συγκεκριμένα απονέμονται τα εξής βραβεία:
1. ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ
Η Επιτροπή που συνεδρίασε με παρόντες τους κ.κ. Γιώργο Χριστοφιλάκη, Πρόεδρο, Κοραή Δαμάτη, Αντιπρόεδρο, Κώστα Παπαπέτρο, Άννα (Αννέτα) Μολύβα και Κατερίνα Αποστόλου μέλη, αξιολόγησε τα 49 έργα που υποβλήθηκαν στο διαγωνισμό και απένειμε τα εξής βραβεία:
Το Α΄ Βραβείο στον Σωτήρη Σαμπάνη
Για το έργο του : «Ευγενείς αγωνίες» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Αλέξανδρος Απολλωνάτος»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι εννέα χιλιάδες ευρώ (9.000 €)
Το Β΄ Βραβείο στον Μιχάλη Κόκκορη
Για το έργο του: «Στάχτη και Burberry» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Άγγελος Ιγνατίου»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι πέντε χιλιάδες ευρώ (5.000 €)
Το Γ΄ Βραβείο στον Μιχαήλ Άνθη
Για το έργο του: «88» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Ιάκωβος Ρώσος»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι τρεις χιλιάδες ευρώ (3.000 €)
2. ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Η Επιτροπή που συνεδρίασε με παρόντες τους κ.κ. Τιτίκα Στασινοπούλου, Πρόεδρο, Ασημίνα (Μίνα) Πέτρου-Βενετσάνου, Αντιπρόεδρο, Κώστα Φέρη, Νικόλαο Κούκη και Ευανθία (Εύη) Προύσαλη-Αθανασίου μέλη, αξιολόγησε τα 123 έργα που υποβλήθηκαν στο διαγωνισμό και απένειμε τα εξής βραβεία:
Το Α΄ Βραβείο στην Βιβή Πηνιώτη
Για το έργο της : «Ο θάνατος του Αντονέλο» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Franko Manchini»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι οχτώ χιλιάδες ευρώ (8.000 €)
Το Β΄ Βραβείο στον Χρήστο Αγγελάκο
Για το έργο του : «Οι δυο μας τώρα» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Αλέξης Παπαδάκης»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι πέντε χιλιάδες ευρώ (5.000 €)
Το Γ΄ Βραβείο από κοινού
α. στον Στυλιανό Αθανασούλια
Για το έργο του : «Η αναμονή» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Αρίσταρχος» και
β. στον Αντώνη Περιστεράκο
Για το έργο του : «Του παππού το γέλιο» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Νίκος Βραδυνός»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι τρεις χιλιάδες ευρώ (3.000 €) 3. ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ
Η Επιτροπή που συνεδρίασε με παρόντες τους κ.κ. Κωνσταντίνο (Κωστή) Μεγαπάνο, Πρόεδρο, Γιάννη Ζουγανέλη, Γιάννη Χρυσούλη, Χρήστο Χαλαζιά και Χαρίκλεια (Λεία) Χατζοπούλου-Καραβία, μέλη, αξιολόγησε τα 38 έργα που υποβλήθηκαν στο διαγωνισμό και απένειμε τα εξής βραβεία:
Το Α΄ Βραβείο δεν απονέμεται
Το Β΄ Βραβείο στην Αγγελική Δαρλάση
Για το έργο της : «Τότε που κρύψαμε έναν άγγελο» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Μάξιμος Κωνσταντίνου»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι πέντε χιλιάδες ευρώ (5.000 €)
Το Γ΄ Βραβείο στην Μάγια Δεληβοριά
Για το έργο της : «Αδέρφια ενωμένα ποτέ νικημένα» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Θάλεια»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι τρεις χιλιάδες ευρώ (3.000 €)
Δημοσιεύθηκε: 24.05.10 04:00
Το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού ανακοινώνει τους νικητές από τους διαγωνισμούς Κρατικών Βραβείων Θεατρικών Έργων έτους 2009. Πιο συγκεκριμένα απονέμονται τα εξής βραβεία:
1. ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ
Η Επιτροπή που συνεδρίασε με παρόντες τους κ.κ. Γιώργο Χριστοφιλάκη, Πρόεδρο, Κοραή Δαμάτη, Αντιπρόεδρο, Κώστα Παπαπέτρο, Άννα (Αννέτα) Μολύβα και Κατερίνα Αποστόλου μέλη, αξιολόγησε τα 49 έργα που υποβλήθηκαν στο διαγωνισμό και απένειμε τα εξής βραβεία:
Το Α΄ Βραβείο στον Σωτήρη Σαμπάνη
Για το έργο του : «Ευγενείς αγωνίες» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Αλέξανδρος Απολλωνάτος»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι εννέα χιλιάδες ευρώ (9.000 €)
Το Β΄ Βραβείο στον Μιχάλη Κόκκορη
Για το έργο του: «Στάχτη και Burberry» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Άγγελος Ιγνατίου»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι πέντε χιλιάδες ευρώ (5.000 €)
Το Γ΄ Βραβείο στον Μιχαήλ Άνθη
Για το έργο του: «88» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Ιάκωβος Ρώσος»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι τρεις χιλιάδες ευρώ (3.000 €)
2. ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Η Επιτροπή που συνεδρίασε με παρόντες τους κ.κ. Τιτίκα Στασινοπούλου, Πρόεδρο, Ασημίνα (Μίνα) Πέτρου-Βενετσάνου, Αντιπρόεδρο, Κώστα Φέρη, Νικόλαο Κούκη και Ευανθία (Εύη) Προύσαλη-Αθανασίου μέλη, αξιολόγησε τα 123 έργα που υποβλήθηκαν στο διαγωνισμό και απένειμε τα εξής βραβεία:
Το Α΄ Βραβείο στην Βιβή Πηνιώτη
Για το έργο της : «Ο θάνατος του Αντονέλο» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Franko Manchini»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι οχτώ χιλιάδες ευρώ (8.000 €)
Το Β΄ Βραβείο στον Χρήστο Αγγελάκο
Για το έργο του : «Οι δυο μας τώρα» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Αλέξης Παπαδάκης»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι πέντε χιλιάδες ευρώ (5.000 €)
Το Γ΄ Βραβείο από κοινού
α. στον Στυλιανό Αθανασούλια
Για το έργο του : «Η αναμονή» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Αρίσταρχος» και
β. στον Αντώνη Περιστεράκο
Για το έργο του : «Του παππού το γέλιο» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Νίκος Βραδυνός»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι τρεις χιλιάδες ευρώ (3.000 €) 3. ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ
Η Επιτροπή που συνεδρίασε με παρόντες τους κ.κ. Κωνσταντίνο (Κωστή) Μεγαπάνο, Πρόεδρο, Γιάννη Ζουγανέλη, Γιάννη Χρυσούλη, Χρήστο Χαλαζιά και Χαρίκλεια (Λεία) Χατζοπούλου-Καραβία, μέλη, αξιολόγησε τα 38 έργα που υποβλήθηκαν στο διαγωνισμό και απένειμε τα εξής βραβεία:
Το Α΄ Βραβείο δεν απονέμεται
Το Β΄ Βραβείο στην Αγγελική Δαρλάση
Για το έργο της : «Τότε που κρύψαμε έναν άγγελο» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Μάξιμος Κωνσταντίνου»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι πέντε χιλιάδες ευρώ (5.000 €)
Το Γ΄ Βραβείο στην Μάγια Δεληβοριά
Για το έργο της : «Αδέρφια ενωμένα ποτέ νικημένα» που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Θάλεια»
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι τρεις χιλιάδες ευρώ (3.000 €)
Για τον ΑΤΜΟ της Ν.Ζαχαροπούλου[ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ 2008] //// Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη
Ατμός
Ποιήματα
Νατάσα Ζαχαροπούλου
Ανατολικός, 2008
87 σελ.
****
Τρυφερό,προσιτό,λιτό.
Ποιητική ανάταση,ευφορία.
Οι λέξεις με πάνε, με φέρνουν,είμαι ανάλαφρη,πετώ.
Μακριά από φλυαρίες,περιττολογίες,ακαθαρσίες...είμαι ασφαλής.
Ερχεται και με ανακουφίζει.Με βυθιζει στη στιγμή και-συνάμα- με πάει παραπέρα.
Είναι λίγο,μα δεν τελειώνει.
Καλπάζει σαν τον άνεμο.
Εξατμίζεται.
Ατμός.
Το διαβάζω.
Ξανά.
Και ξανά.
Ολάκερο.
Ξαναστέκομαι στις ομορφιές:
-Με μιαν ανάσα
ενώνομαι χωρίζω
-Θραύσμα κήπου
άκρη ουρανού
Ακροβατώ.
-Ανέβαινε η νύχτα
Ο έρωτας σκόνταψε
Εσταξε κίτρο
-Τσιλιμπουρδίζει
ο άνεμος στις ελιές-
σέρνει τραγούδια
-Στάσιμο
Νεύμα
Κρατς.
-Ατμός
το καλημέρισμα της μάνας μου
Ντύνομαι
Πάω σχολείο
Πάω ζωή
Και όχι μόνο
Ολο .
Ολο Ενα
Ολο ρέει
Ολο αλήθεια
Ολο αίσθηση
Ολο Ενέργεια
Αυτό.
Α.Ξ.
Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010
ΣΤΗΛΗ THE ARTMANIACS////KΩΣΤΑΣ ΚΑΤΣΟΥΛΑΡΗΣ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
Πότε ξεκίνησες να γράφεις;Πώς άρχισε αυτή η ιστορία;
Δύσκολο να πω. Πάντως, έναν Γενάρη του 1996 άρχισα να γράφω κάτι σαν ημερολόγιο, που εξελίχθηκε σε μια παράξενη νουβέλα, και τελικά στο πρώτο μου βιβλίο, τις "Ιστορίες από τον αφρό" (Εστία). Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά που έγραφα, αλλά κάτι καινούργιο συνέβαινε, το ένιωθα. Έχει κι η γραφή τη δική της μεταφυσική...
Ποιά τα λογοτεχνικά σου πρότυπα;
Δεν έχω πρότυπα. Υπάρχουν συγγραφείς με τους οποίους ταυτίζομαι ανά περιόδους, γιατί τυχαίνει να τους διαβάζω ή κάτι να μου κάνουν. Τελευταίος ήταν ο Τζ. Μ. Κουτσί.
Ποιό από τα βιβλία σου αγαπάς περισσότερο και γιατί;
Αγαπάω πολύ το πρώτο μου, ίσως επειδή είναι πρώτο. Και βέβαια ξεχωρίζω το τελευταίο μου, τη νουβέλα (πάλι) «Ο άντρας που αγαπούσε τη γυναίκα μου», ίσως επειδή είναι το τελευταίο.
Εχεις γράψει και ένα θεατρικό έργο ,νομίζω...
Αλήθεια είναι. Λέγεται «Όταν ο λύκος είναι εδώ», κι ανέβηκε μια ολόκληρη σεζόν στο Θέατρο Σημείο. Ήταν καταπληκτική εμπειρία να βλέπεις τα πρόσωπα των θεατών καθώς βλέπουν το δικό σου έργο.
BOOK PRESS!Πες τα όλα...!
Τα πάντα για την Book Press μπορεί να τα δει κανείς στο http://www.facebook.com/l/9e159;www.bookpress.gr. Εκεί έχει και κείμενα μέσα από τα οποία αυτοσυστηνόμαστε, ποιοι είμαστε, γιατί κάνουμε αυτό που κάνουμε, κλπ. Από εκεί μπορεί κανείς επίσης να ξεφυλλίσει το τελευταίο ή προηγούμενα φύλλα μας και να καταλάβει μόνος του πώς το παίζουμε το «παιχνίδι».
Λογοτεχνία και Διαδίκτυο....σημεία των καιρών!
Η λογοτεχνία έχει τη δική της ιστορία. Το διαδίκτυο είναι κάτι καινούργιο, κάτι πολύ ευρύτερο. Για την ώρα χρησιμοποιείται κυρίως ως media, αλλά πολλά καινούργια πράγματα συμβαίνουν. Γενικώς, κρατάω μικρό καλάθι για τα «δώρα» της τεχνολογίας, σε ό,τι αφορά την λογοτεχνία. Πάντα θα θέλουμε να διαβάσουμε μια ωραία ιστορία, ένα ωραίο ποίημα. Το μέσο αλλάζει από εποχή σε εποχή, αλλάζοντας εν μέρει και το περιεχόμενο, τους τρόπους, κ.λπ.
Τί ονειρεύεσαι;
Μια ήσυχη ζωή, με γραφή, ανάγνωση, λίγους φίλους με τους οποίους να μην χρειάζεται να ξεκινάω από το μηδέν για να πούμε δύο πράγματα. Βόλτες στη φύση. Και ξανά διάβασμα, γράψιμο, κ.λπ.
Αμεσα σχέδια....
Αγορά νέου υπολογιστή. Φύλλο Ιουνίου της Book Press. Κάνα κιλό λιγότερο.
Πότε ξεκίνησες να γράφεις;Πώς άρχισε αυτή η ιστορία;
Δύσκολο να πω. Πάντως, έναν Γενάρη του 1996 άρχισα να γράφω κάτι σαν ημερολόγιο, που εξελίχθηκε σε μια παράξενη νουβέλα, και τελικά στο πρώτο μου βιβλίο, τις "Ιστορίες από τον αφρό" (Εστία). Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά που έγραφα, αλλά κάτι καινούργιο συνέβαινε, το ένιωθα. Έχει κι η γραφή τη δική της μεταφυσική...
Ποιά τα λογοτεχνικά σου πρότυπα;
Δεν έχω πρότυπα. Υπάρχουν συγγραφείς με τους οποίους ταυτίζομαι ανά περιόδους, γιατί τυχαίνει να τους διαβάζω ή κάτι να μου κάνουν. Τελευταίος ήταν ο Τζ. Μ. Κουτσί.
Ποιό από τα βιβλία σου αγαπάς περισσότερο και γιατί;
Αγαπάω πολύ το πρώτο μου, ίσως επειδή είναι πρώτο. Και βέβαια ξεχωρίζω το τελευταίο μου, τη νουβέλα (πάλι) «Ο άντρας που αγαπούσε τη γυναίκα μου», ίσως επειδή είναι το τελευταίο.
Εχεις γράψει και ένα θεατρικό έργο ,νομίζω...
Αλήθεια είναι. Λέγεται «Όταν ο λύκος είναι εδώ», κι ανέβηκε μια ολόκληρη σεζόν στο Θέατρο Σημείο. Ήταν καταπληκτική εμπειρία να βλέπεις τα πρόσωπα των θεατών καθώς βλέπουν το δικό σου έργο.
BOOK PRESS!Πες τα όλα...!
Τα πάντα για την Book Press μπορεί να τα δει κανείς στο http://www.facebook.com/l/9e159;www.bookpress.gr. Εκεί έχει και κείμενα μέσα από τα οποία αυτοσυστηνόμαστε, ποιοι είμαστε, γιατί κάνουμε αυτό που κάνουμε, κλπ. Από εκεί μπορεί κανείς επίσης να ξεφυλλίσει το τελευταίο ή προηγούμενα φύλλα μας και να καταλάβει μόνος του πώς το παίζουμε το «παιχνίδι».
Λογοτεχνία και Διαδίκτυο....σημεία των καιρών!
Η λογοτεχνία έχει τη δική της ιστορία. Το διαδίκτυο είναι κάτι καινούργιο, κάτι πολύ ευρύτερο. Για την ώρα χρησιμοποιείται κυρίως ως media, αλλά πολλά καινούργια πράγματα συμβαίνουν. Γενικώς, κρατάω μικρό καλάθι για τα «δώρα» της τεχνολογίας, σε ό,τι αφορά την λογοτεχνία. Πάντα θα θέλουμε να διαβάσουμε μια ωραία ιστορία, ένα ωραίο ποίημα. Το μέσο αλλάζει από εποχή σε εποχή, αλλάζοντας εν μέρει και το περιεχόμενο, τους τρόπους, κ.λπ.
Τί ονειρεύεσαι;
Μια ήσυχη ζωή, με γραφή, ανάγνωση, λίγους φίλους με τους οποίους να μην χρειάζεται να ξεκινάω από το μηδέν για να πούμε δύο πράγματα. Βόλτες στη φύση. Και ξανά διάβασμα, γράψιμο, κ.λπ.
Αμεσα σχέδια....
Αγορά νέου υπολογιστή. Φύλλο Ιουνίου της Book Press. Κάνα κιλό λιγότερο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)