Μετάφραση από τα Γερμανικά: Θεοδόσης Κοντάκης
H Sarah Kirsch (1935-2013) είναι μια από τις σημαντικές ποιητικές φωνές της Γερμανίας της μεταπολεμικής εποχής. Έζησε μεγάλο μέρος της ζωής της στην Ανατολική Γερμανία, όπου και ωρίμασε ποιητικά κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970. Το 1977 κατάφερε να εγκατασταθεί στο Δυτικό Βερολίνο.
Στο ποιητικό της έργο, η αγάπη για τη φύση και η δίψα για ελευθερία συνδυάζονται, με τρόπο εύστροφο και παιγνιώδη, με μια ιδιαίτερη «έμφυλη» οπτική απέναντι στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της εποχής. Αντίστοιχα, η μορφή των ποιημάτων χαρακτηρίζεται από ιδιαιτερότητες στη σύνταξη και στη στίξη, καθώς υπακούει στον εσωτερικό ρυθμό του λόγου του ποιητικού υποκειμένου.
ελεύθεροι στίχοι
[freie verse]
Χθες βράδυ ξύπνησα κατάλαβα
πως είναι ώρα ν’ αποχαιρετήσω
τούτους τους στίχους. έτσι συμβαίνει πάντα
ύστερα από κάποια χρόνια. πρέπει να βγουν
έξω στον κόσμο. δεν είναι δυνατόν, αιώνια!
να τους κρατώ εδώ κάτω απ’ αυτή τη στέγη
τους καημένους. πρέπει να φεύγουν για την πόλη.
σε λίγους θα επιτραπεί αργότερα να γυρίσουν.
μα οι πιο πολλοί θα περιφέρονται κει έξω.
ποιος ξέρει τι θ’ απογίνουνε. ώσπου
να βρουν ανάπαυση.
***
Γατίσια ζωή
[Katzenleben]
Όμως οι ποιητές αγαπούν τις γάτες
κείνες τις ανεξέλεγκτες γαλήνιες
ελεύθερες εκείνες που περνούνε τη βροχή
τη νοεμβριάτικη με ύπνο κι όνειρο
σε μεταξένιες πολυθρόνες ή στα κουρέλια σιωπηλές
απαντούν στριφογυρνούν και συνεχίζουνε
να ζουν πίσω απ’ του κυνηγού το φράχτη
καθώς οι τρελαμένοι γείτονες δε σταματούν
να καταγράφουνε τις πινακίδες των αυτοκινήτων
κι αυτός που μες στους τέσσερις τοίχους φρουρείται
έχει από καιρό αφήσει πίσω του τα σύνορα
***
Στο δρόμο
[Unterwegs]
To σώμα μου που με συνοδεύει
αιώνια καταδικασμένο να το καταδιώκει
σκιά σκοτεινή
με τη μορφή σκύλου μανιασμένου
με μένα
Δυο λόγια γραμμένα με κιμωλία
πάνω στο δρόμο
στη βροχή
***
Eλαφρά
[Leicht]
Δεν ήτανε τίποτα που
να με κρατούσε καμιά στεριά
δε με απασχόλησε για καιρό. Πάντοτε
πηδούσα πάνω στο τελευταίο
καράβι που ’φευγε το Σεπτέμβρη.
***
*H Φωτό είναι παρμένη από εδώ
***
