.png)
[12]
Πόσο ωραία αργά το πρωί.
Οι ζεστές ακτίνες του ήλιου
τρυπώνουνε απ' το μισάνοιχτο παντζούρι
που ξέχασες να κλείσεις το βράδυ.
Παίζουν κρυφτό πάνω στα κρύα χειμωνιάτικα σκεπάσματα
στα παγωμένα μέλη.
Ανεβαίνουν.
Τώρα χαϊδεύουν τον λαιμό
το πρόσωπο
χλωμό
κίτρινο σαν τον ήλιο.
απ' το βράδυ
σαν το μισάνοιχτο παντζούρι
ξεχασμένο
άδειο σώμα.
Αμείλικτο νερό, Οι εκδόσεις των φίλων, 2019
