Translate

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

notationes /// KAΛΟΚΑΙΡΙ-ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016 /// ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ // ΕΓΩ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΘΑ ΚΡΑΤΑΩ ΕΩΣ ΘΑΝΑΤΟΥ


                                                                



Εγώ το μαύρο θα κρατάω έως θανάτου



Κώστας Γ. Παπαγεωργίου

Κέδρος, 2016
56 σελ.







Ο τελώνης της γραφής


Δεν ήταν πρωί αλλά νύχτα με απλώς αραιωμένο το μελάνι των φύλλων της.Στο θρόισμα των αποχρώσεων έτρεμε το φως όσο σκαρφάλωναν ξεθεωμένες οι ώρες κάτι επίγειες με βάρος σαλεμένο από το βάθρο

τους.Παράπλευρες απώλειες καταμετρά ο τελώνης της γραφής.  


***


Νοσταλγία μετάλλου


Νοσταλγία μετάλλου σημαίνει ανάσα μέσω των λουλουδιών που ερήμην του τρέφει.Σημάδι ευλύγιστο στο φως και πρόσταγμα έρωτα κηλιδωμένου από εικόνες ζωής που υψώνονται χωρίς κινδύνου επίγνωση χωρίς τρέμισμα αγάπης.   


***


'Ονειρα κήτη


Δεν είναι ο φόβος που γυμνώνει τα οστά παρά κάτι αόρατες κλωστές που συγκρατούν το ανάστημα στο ύψος της μέρας ώστε ανεμπόδιστα να παίζεται της πείνας το παιχνίδι.Κι αν ήταν νύχτα η θάλασσα με αστέρια θα κυμάτιζε το φως και στις ακτές των έρημων πρωινών δεν θα έβρισκες νεκρά τα όνειρα κήτη.
 

notationes /// KAΛΟΚΑΙΡΙ-ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016 /// ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΑΔΗΣ /// 'ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ









   

Χ.Ο.
                                       

   

                                                        

Ντραγκ  ντήλινγκς μέσω τηλεφώνου

Καρτοειδούς

Γιατί να επιτίθεσαι στα  τραμ;

To σύνδρομο της θέσης

Και αν μου εδόθη  τι μού εδόθη που θα' θελα

Μεταφραστής αγγελιών και αφισών εις το μετρό

Και στο χορτάρι στρας ή

Eίναι σκουπίδια;

Kυράτσες με τσιγάρα  και στο χέρι εσπρέσσο.



*Η φωτό παρμένη από εδώ

notationes /// KAΛΟΚΑΙΡΙ-ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016 /// Συνομιλία με ένα ποίημα της Ασημίνας Ξηρογιάννη "Παράξενη Αποσκευή" /// Του ΚΩΣΤΑ ΤΣΙΑΧΡΗ





ΠΑΡΑΞΕΝΗ   ΑΠΟΣΚΕΥΗ

Ένα  "θέλω"   με  βασανίζει   χρόνια  τώρα.
"Θέλω"   πολύπλευρο , πλουραλιστικό  , πολυδιάστατο .
Το  κουβαλώ  μαζί  μου   κι  όταν  δε  θέλω .
Θέλω   δεν  θέλω    εκείνο   με   κυνηγά .
Μου  αρέσει   μα  φοβάμαι  κιόλας.
Μήπως   αυτό  το  "θέλω"  ποτέ   δεν το  μπορέσω .



Γνώρισα την Ασημίνα Ξηρογιάννη σε μία βιβλιοπαρουσίαση .Θαυμάσιος άνθρωπος , με πολλά ταλέντα ,αλλά την ίδια στιγμή σεμνός και προσγειωμένος . Είχα την ευκαιρία να διαβάσω τα ποιήματά της και να την ανακαλύψω περισσότερο μέσα από τις λέξεις της . Η ανάγνωση συνεχίζεται .Ωστόσο , έμεινα λίγο παραπάνω σ΄ένα ποίημα το οποίο περιέχεται στη συλλογή της "Η προφητεία του ανέμου" [Εκδόσεις "Δωδώνη" , Αθήνα 2009] .Τιτλοφορείται "Παράξενη αποσκευή " και με κέντρισε ν' ανοίξω μια συνομιλία μαζί του . Ολιγόστιχο ποίημα . Έξι στίχοι που ο καθένας τους αυτονομείται με τη χρήση της τελείας και συμπυκνώνει μία μικρή αποκάλυψη από το υπαρξιακό σύμπαν της ποιήτριας . Η δομή του είναι η ακόλουθη : α]Προβάλλεται μία διαχρονική υπαρξιακή κατάσταση [Ένα "θέλω" με βασανίζει χρόνια τώρα.] β]Αποκαλύπτεται η ποιότητα του αιτίου αυτής της κατάστασης ["Θέλω" πολύπλευρο , πλουραλιστικό , πολυδιάστατο .] γ] Διαγράφεται μία αντίφαση σε δύο διαφορετικά επίπεδα ενέργειας : εγώ - εκείνο [Το κουβαλώ μαζί μου κι όταν δε θέλω . /Θέλω δεν θέλω εκείνο με κυνηγά .] δ] Ακολουθεί η κυρίαρχη συναισθηματική στάση [Μου αρέσει μα φοβάμαι κιόλας.] ε] Δίνεται σαφέστερα το αντικείμενο του φόβου [Μήπως αυτό το "θέλω" ποτέ δεν το μπορέσω .] . Από την άποψη της τεχνικής επιπλέον , είναι αισθητή η παρουσία των αντιθέσεων [θέλω - δε θέλω , το κουβαλώ - με κυνηγά , μου αρέσει -μα φοβάμαι , εγώ -εκείνο] .Οι αντιθέσεις αυτές , ωστόσο , λειτουργούν περισσότερο ως συνθέσεις , ως αλληλοσυμπληρώσεις . Πιο  αναλυτικά  , μέσα στο ποίημα υπάρχει ένα ευρηματικό παιχνίδι με τη λέξη "θέλω" , που μεταμορφώνεται σε υπαρξιακή αποσκευή με σχεδόν εφιαλτικές προεκτάσεις . Αρχικά , η βούληση λειτουργεί ως βασανιστική εμμονή [με βασανίζει χρόνια τώρα] . Με τρία σύνθετα επίθετα "πολύπλευρο" , "πλουραλιστικό" ," πολυδιάστατο" , συγγενικά μεταξύ τους , φανερώνεται η ποιότητα αυτής της βούλησης . Το "θέλω" επικαλύπτει σταδιακά και το "δε θέλω" κι αρχίζει έπειτα η καταδίωξη [εκείνο με κυνηγά ] . Αυτό το κυνήγι εγείρει αντιφατικά [ή μήπως κοντινά; ] συναισθήματα : ηδονή και φόβο . Στο τέλος , έρχεται ο αιφνιδιασμός : το θήραμα γίνεται κυνηγός , καταδιώκει πια εκείνο αυτό που το κυνηγούσε . Ο φόβος της σύλληψης γίνεται φόβος αποτυχίας . Κι ο ταξιδιώτης συμβιβάζεται με την αποσκευή του και το ανυπόφορο βάρος μετατρέπεται σε λόγο ύπαρξης.......[Η  ανάγνωση  συνεχίζεται]

Κώστας  Τσιαχρής 
 
 
ΑΝΑΣΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΑΠΌ : filologikesmaties