notationes///AΥΓΟΥΣΤΟΣ 2013///EΛΕΝΗ ΚΟΦΤΕΡΟΥ ////To ο (όμικρον) που δεν είναι μηδέν, αν και του μοιάζει..

Αφού σε ΄Οφι
παρεξηγημένο
εδώ και χιλιετίες
έζησε

σε Οδύνες
Οβίδες κι Οδυρμούς
ανάσες πήρε
και σε Ορόσημα
άχρηστα κατοίκησε,
στο Όζον της καταστροφής
γρήγορα μετακόμισε

και με το Όνειδος
στοίχειωσε
τα καταδικασμένα΄Oντα.

Τον εαυτό του
πια δεν άντεξε
κι όδευσε
στο χαμό του

Στην επιστολή που
άφησε έγραφε τα εξής:

Στʼ Όνειρο μόνο
ήθελα να υπάρχω
και Οπτασίες να Ορώ
της Ομορφιάς την Όψη
να υμνώ
και στην Ολότητα
του Σύμπαντος
να ομνύω
ʽΟταν απ' το αλφάβητο
διωχθώ
σε ένα ποίημα να χαθώ...


 **********************

Το καλοκαίρι υπάρχουν και περιοδικά... Του Νικου Δαββετα

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_27/07/2013_528080

Η οικονομική κρίση έπληξε τα τελευταία χρόνια και τα αξιόλογα λογοτεχνικά περιοδικά μας. Πολλά έκλεισαν, άλλα πέρασαν σε ένα... καθεστώς εφεδρείας. Υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις. Δύο περιοδικά που συνεχίζουν τον ευγενή αγώνα τους, παρά τα όποια προβλήματα και μάλιστα με ύλη πρωτότυπη, ασπαίρουσα, προκλητική, ικανή να σε αποσπάσει από τα βιβλία που στοιβάζονται στο γραφείο σου, είναι η «Ποιητική» των εκδόσεων Πατάκη, που διευθύνει ο ποιητής Χάρης Βλαβιανός και το εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενο «Εντευκτήριο», έργο ζωής του Γιώργου Κορδομενίδη. Και των δύο καλών περιοδικών τα θερινά τεύχη είναι μια δροσιστική βουτιά στην καθαρή λογοτεχνία. Ας ξεκινήσουμε από την «Ποιητική», της οποίας το δυνατό σημείο είναι τα δοκίμια. Στο παρόν τεύχος ξεχωρίζει για την προκλητικότητά του το δοκίμιο του Δημήτρη Παπανικολάου «Λέξεις που λέν και κρύβουν. Ψάχνοντας του Καβάφη τα μυστικά συρτάρια». Μια προσέγγιση του καβαφικού έργου που ακόμη κι αν διαφωνείς με αυτή, σε κεντρίζει να επανεξετάσεις μορφές της τέχνης του αποσιωπημένες από καιρό. Ακολουθεί ο Αντώνης Ζέρβας με το πόνημά του «Η παουντική αφήγηση», μια πλάγια ματιά στον κόσμο του Εζρα Πάουντ. Τέλος, να μην παραλείψουμε ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα στην πολιτική σκέψη του Ζακ Ντεριντά. Φυσικά από την «Ποιητική» δεν μπορεί να απουσιάζει η ποίηση. Εύχυμα τα νέα ποιήματα του Νίκου Λεβέντη, της Ηρώς Νικοπούλου και του Γιώργου Βέλτσου, όμως την παράσταση κλέβει ένας πεζογράφος. Το περιοδικό παρουσιάζει μια επιλογή από τα καλύτερα ποιήματα που έγραψε ο κορυφαίος Γερμανός συγγραφέας W.G. Sebald, σε μετάφραση της Λένιας Ζαφειροπούλου. Ο δημιουργός των «Ξεριζωμένων» και του «Αούστερλιτς» που σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα το 2001, αποδεικνύεται όχι μόνο μάστορας της πρόζας αλλά και του στίχου. Φαίνεται πως παρά τις πεζογραφικές του επιτυχίες δεν έπαψε ποτέ να ασχολείται με τη νεανική του αγάπη, την ποίηση. Το «Εντευκτήριο» έχει αμπαλάζ εορταστικό. Γιορτάζει τα 100 τεύχη του, μετά από 26 χρόνια διαρκούς παρουσίας και ο «επίμονος κηπουρός των γραμμάτων μας», ο εκδότης του Γιώργος Κορδομενίδης σκέφθηκε, σχεδίασε και επιμελήθηκε ένα πρωτότυπο αφιέρωμα, όπου το κάθε κείμενο έχει κάποια σχέση με τον μαγικό αριθμό 100. Ανταποκρίθηκαν παλιοί και νέοι συνεργάτες και το αποτέλεσμα του ευφάνταστου σχεδίου του είναι ένα ογκώδες χορταστικό τεύχος. Να μνημονεύσουμε εν τάχει τις καταθέσεις των Δ. Μαρωνίτη, Ντ. Χριστιανόπουλου, Κ. Δημουλά, Δ. Δασκαλόπουλου, Θ. Κοροβίνη, Δ. Νόλλα, αλλά και των νεότερων Θ. Γρηγοριάδη, Σ. Νικολαΐδου, Β. Αμανατίδη, Γ. Τριανταφυλλίδη. Γ. Σκαμπαρδώνη. Με διάθεση απολογισμού και το αεράκι των θερινών αποδράσεων ανάμεσα στις αράδες, τα περισσότερα κείμενα έχουν τη δική τους αξία ως λογοτεχνικές ψηφίδες, που συνθέτουν την εικόνα μιας ζωντανής παράδοσης. Από την υπόλοιπη ύλη, ξεχωρίζει το αφιέρωμα στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και στα εκατό χρόνια από τη γέννηση του συλλέκτη Γιώργου Κωστάκη, του ανθρώπου που διέσωσε τα σημαντικότερα έργα της ρωσικής πρωτοπορίας.

ΝΕΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΑΝΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ//ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Δεκαετία του ᾽50 και του ᾽60. Δεκαετία του 2000 και 2010. Νεανικά ποιήματα τότε, νεανικά ποιήματα τώρα. Διαβασμένα από τους νέους μας ποιητές.  

Ανδρέας Ανδρέου,Πάνος Αρβανίτης, Εσμεράλδα Γκέκα,
Άννα Γρίβα,Νίκος Ερηνάκης, Γιώργος Κουτούβελας,
Πόλυ Μαμακάκη, Μίνα Ξηρογιάννη.

Υπάρχουν ομοιότητες; Υπάρχουν διαφορές; Στην αυλή του art bar pems 'n crimes


Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013, 9:00 μμ
Βιβλιοπωλείο art bar Ποιήματα & Εγκλήματα Αγίας Ειρήνης 17, Μοναστηράκι (60 μέτρα από το μετρό), τηλ.210-3228839 


https://www.facebook.com/events/1398632540351029/

ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ//ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

 ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΑΦΙΕΡΩΣΗ


Οι ποητές μοιάζουν με μικρά θαύματα
Ένα αγγιγμα το χαμόγελο
Βλέμμα που υπερκερά την ύλη
Πιότερο από γουρλωμένα
Καψωμένα για γνώση
Μάτια.
Η πλήρωση και η γαλαντόμος ουσία.


**********


ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ


Στα όνειρά μας πότε πότε
Η γοργόνα αναδύεται
Μας τραγουδά στα χείλη
Μας φιλά
Εμάς τα δελφίνια της ρέμβης.

***********


ΔΕΝ Η ΜΗ

Δεν εχεις να θρέψεις τους δαίμονες
Δεν νιώθεις την ανεκτική σου νηνεμία
Δεν είσαι επιτιθέμενο αγρίμι
Ή μανδαρίνος στο σκοτάδι
Μη προσιτός ερωτηθείς
Μη επαρκής σωτηριολόγος
Ό,τι αφουγγράζεσαι στα όνειρα
Δεν ή μη θα καταλήγεις.

*************

ΣΥΝΕΧΙΖΑΝ ΛΟΙΠΟΝ

Συνέχιζαν να περνούν δίπλα μου
Παλιές εικόνες
Ασπρόμαυρες
Δεν έλεγαν να στριμωχθούν στο κάδρο
Και με βασάνιζαν
Γιγαντιαία θηρία ή ταπεινά.  


"Νηκτικός νους" (2001, Γαβριηλίδης).                       

Ασημίνα Ξηρογιάννη, Εποχή μου είναι η ποίηση / Asimina Xirogianni, My era is the poetry

Πες μου,
γιατί να γράφεις ποιήματα
όταν δεν υπάρχουν αναγνώστες;
Οι άνθρωποι απελπίστηκαν
και βγήκαν στους δρόμους.
Κι η ποίηση μοιάζει τώρα μακρινή ανάμνηση,
μια τέχνη γραφική…
Εδώ υπάρχει η ζωή που πρέπει να διασωθεί.
Υπάρχουν τα παιδιά
και τα παιδιά δεν μεγαλώνουν με λέξεις
Εδώ χρειάζονται χέρια και σώματα
και περίστροφα
που θα δολοφονούν τους δισταγμούς και τις αναβολές.



Tell me,
why you write poems
when there are no readers?
People are despaired
and took to the streets.
And poetry now seems a distant memory,
a picturesque art…
There is life here that must be rescued.
There are children
and children are not growing up with words
Here hands and bodies needed
and revolvers
killing hesitations and postponements.

English translation: Dimitri Troaditis


http://tokoskino.wordpress.com/2013/07/14/%CE%B1%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CE%BE%CE%B7%CF%81%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%80-2/

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ//ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

AΠΑΝΤΗΣΗ


Θυμάμαι,'ελεγες,'ελεγα,λέγαμε...
''Δώστε ένα λόγο''.
-Ποιός το δικό μας λόγο τώρα στόμωσε;
Γιατί;
Kαι τι'ν'αυτό που μας φιμώνει;
Kάτι που να θυμίζει σφίξιμο δοντιών,
χεριών,
χαμόγελο
σπίθα οργής,
δάκρυ ανθρώπινο,
ματιά,ερώτηση:

Σαν πέσει η σιωπή μες στο πηγάδι της
-χορεύουν οι σοφοί σα δερβισάδες.
Μα η ζωή μας δεν μασάει
τέτοιο κατάντημα
και τη σιωπή θερίζει.

***********


Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΜΙΛΑ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΞΙΚΑΝΟΥΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥΣ


Τους αποδίδει και προσθέσεις σκοτεινές
τους κρίνει,τους αποδομεί.Τί κρίμα!
Άκουσα να μιλά για του Μποτέρο και της
Κάλο τη ζωγραφική,πόσο ρηχά.
Και για τη νίκη του Ριβέρα επί τοίχου,
τόσο χλιαρά.
Σε λίγο θα μας πει και τον Λοτρέκ ηθικολόγο
ή πλούσιο πολύ τον εραστή του ονείρου.
Φαντάσου...
Είναι σα να λες ότι
κι ο πόνος είναι απόλαυσις
''πολλών αστέρων''.
Ο πόνος είναι
του εργάτη που κοιλοπονά
την ομορφιά,τα χρώματα
το απόσταγμα πολλών
συμπερασμάτων.

Δεν παύει όμως να' ναι πόνος.

notationes///IΟΥΛΙΟΣ 2013/// ΔΥΟ ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ

"ΕΧΕΤΕ 9 ΚΟΙΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ" των Νίκου Βουτσινά-Έφης Λαμπρινίδου
Αστυνομικό μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης


[...] Ο Jane L. έκανε τώρα επικόλληση το αρχείο κειμένου στον τοίχο του κι έπειτα έδωσε εντολή για "Δημοσίευση" στον ιστότοπο. Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, το σύστημα τον ενημέρωσε ότι η ανάρτηση του ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Δίχως να χάσει πολύτιμο χρόνο, πάτησε το πλήκτρο "Ρυθμίσεις ασφαλείας", επιλέγοντας "Απενεργοποίηση του λογαριασμού".

"Είστε σίγουρος;" τον ρώτησε ειρωνικά ο υπολογιστής του κι εκείνος έκανε κλικ στο "Ναι προς το παρόν. Ίσως επιστρέψω". Έπειτα χτύπησε αποφασιστικά την εντολή "Αποσύνδεση" χωρίς να συναινέσει σε οποιαδήποτε αποθήκευση του ζητήθηκε από την κεντρική μνήμη. Το μυστικό του ήταν πια ασφαλές. Έστρεψε αργά το βλέμμα του προς το δρόμο, κοιτάζοντας μέσα από το νοτισμένο τζάμι.

Ψιχάλιζε. Απέναντι, στη διάβαση για τους πεζούς, μαζί με κάνα - δυο ακόμα αμίλητους περαστικούς, η Stella K. περίμενε το φανάρι υπομονετικά ν' ανάψει πράσινο για να περάσει.

Ο Jane L. έβγαλε προσεκτικά το περίστροφο από το μικρό ταξιδιωτικό τσαντάκι και το ακούμπησε κάτω από το τραπέζι, ανάμεσα στα γόνατα του. Ύστερα κάρφωσε τα μάτια στη διασταύρωση και κράτησε την αναπνοή του [...]

**********************8
Φθινόπωρο 2011. Σε κεντρικό καφέ της Αθήνας ο μεταπτυχιακός φοιτητής του Πολυτεχνείου Ραφαήλ Σκαρλάτος γίνεται αυτόπτης μάρτυρας ενός τραγικού θανάτου. Ένα κιτρινισμένο ερωτικό σημείωμα κι ένα ψεύτικο facebook προφίλ θα παρασύρουν το νεαρό αυτόκλητο ντετέκτιβ στη δίνη μιας συγκλονιστικής ιστορίας, που εκτυλίσσεται παράλληλα με την έρευνά του στο διαδίκτυο.
Μία μυστηριώδης εξαφάνιση κι ένας φόνος σ’ ένα απομονωμένο εξοχικό σπίτι. Την υπόθεση αναλαμβάνει να εξιχνιάσει ο διοικητής της Υπηρεσίας Εγκληματολογικών Ερευνών, αστυνόμος Φαίδων Αγγέλου. Σύντομα θα λάβει ανώνυμα mail που θα υποδεικνύουν τον ένοχο. Είναι όμως πράγματι αυτός ο δολοφόνος; Και ποιος είναι ο άγνωστος πληροφοριοδότης; Πώς συνδέονται ένας φιλόδοξος δικηγόρος, μια αινιγματική γυναίκα, ένας άνθρωπος του υποκόσμου και το facebook σ’ αυτήν την παράξενη ιστορία; Οι απαντήσεις δε θα είναι εύκολες για τον ασυμβίβαστο αστυνόμο Αγγέλου. Θα χρειαστεί τη βοήθεια κάποιου, που βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά του, για να φτάσει τελικά στην αλήθεια.

Το «Έχετε 9 κοινούς φίλους» είναι ένα σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα, με γρήγορο ρυθμό και κινηματογραφική πλοκή, από το ζευγάρι των πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων Νίκου Βουτσινά και Έφης Λαμπρινίδου. Μια δύσκολη παρτίδα σκάκι, με φόντο την Ελλάδα της κρίσης και παίκτες το πάθος, το έγκλημα και τον απρόβλεπτο κόσμο του διαδικτύου. Εκεί όπου όλα μπορούν να συμβούν…

...από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης ,2013

Τα μέλη της διαδικτυακής πολιτιστικής ομάδας CRAFT (Crisis-Resistant Art Facebook Team) παρουσιάζουν το craftbook, το πρώτο συλλογικό τους βιβλίο, που περιλαμβάνει κείμενα, εικαστικά και φωτογραφίες, αποκλειστικά δικές τους δημιουργίες, σταχυολογημένες από τις αναρτήσεις τους στο Διαδίκτυο.
Το craftbook είναι το σημαντικότερο μέχρι σήμερα βήμα της κοινής τους πορείας, που ξεκίνησε το Σεπτέμβρη του 2011, όταν ιδρύθηκε η ομάδα CRAFT.
Στην εποχή του ατομικισμού, της κατήφειας και της οπισθοδρόμησης, τα μέλη της CRAFT κάνουν ένα βήμα μπροστά, επιλέγοντας το δρόμο της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης και της δημιουργικότητας για να αρθρώσουν μια δυνατή φωνή ενάντια στην Κρίση.


                                           

MAΡΙΚΑ ΣΥΜΕΩΝΙΔΟΥ///ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

• MΟΝΕΜΒΑΣΙΑ
  
  Σκληρή ομορφιά
  κρασί και ξύλο η μυρωδιά σου.
  Δεν μπορεί να σε αγγίξει κανείς.
  Μόνο ένα βλέμμα
  
   [ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ εκδ. Γαβριηλίδης]
  
  ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ
  
  Σου έχει συμβεί να κάνεις πράγματα που δεν θέλεις,
  σου έχει συμβεί να μη κάνεις πράγματα που θέλεις,
  έγινες πιόνι και λογικός.
  Αυτά που φοβόσουν ήρθαν.
  Κενή αγκαλιά, κενή φιλία, κενή εποχή, κενός ουρανός.
  Νομίζουν ότι θα σε πληγώσουν, θα σε υποβιβάσουν,
  θα σε υποτιμήσουν σεβόμενοι αυτούς που δεν τους σέβονται
  εκεί θα τους αφήσω.
  Μέσα από τα ταξίδια μου βλέπω Ελλάδα
  Και ας είναι ένας δρόμος μαρμάρινα θυμιατά.
• 
  
• 
  
  

  
  

  
  

  ΒΕΡΟΛΙΝΟ
  
  
  
  Τώρα πια με φυλάς
  κι ας μη με φιλάς
  όμως θέλω και να σε φιλήσω
  είπες.
  Αποκοιμίζοντας τον έρωτα αλλού,
  όπως κατάλαβες Τραιανό θα πάρω μαζί μου στο νησί
  κι εγώ νόμιζα ότι θα πάρεις εμένα
  είπες.
  Είσαι μέσα μου τί άλλο θέλεις
  είπα
  βαθια μέσα σου
  είπες
  Όταν διαβάζεις cummings
  ένα μόνο άτομο να σκέφτεσαι είπα
  εσένα πάντα
  είπες.
  
  
  
   Μ.Σ.

AXIΛΛΕΑΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ ////// ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ

Οι εποχές και η Ποίηση
1.

Δεν ξέρω τι είναι η Ποίηση.
Εποχή μου δεν είναι καμία ποίηση.

2.

Τις εποχές δεν τις μετράω με ποίηση.
Ούτε με κατακρεουργημένες πόρνες θρησκείες
πεταμένες στα σκουπίδια σε σακούλες πλαστικές
να βρουν λίγο φαγητό
οι ζητιάνοι θάνατοι.
Έτσι τρώγονται τα πάντα.
Με αειφορία απογνώσεων.
Την προσθέτεις σαν αλάτι και τα πετάς όλα.
Γυμνός.
Και θα περάσει ο βαρκάρης του Αχέροντα.
Γυμνός κι αυτός.

3.

Δεν έχω εποχή.
Μετράω τον χρόνο μ’ εποχές
και την Ποίηση με αντοχές.
Με ανάσες. Με σφυγμούς.
Καρδιογράφημα αθλήτριας ποίησης.

4.

Σήμερα δεν έχεις εποχή.
Γυρεύεις όμως απεγνωσμένα να την ορίσεις.
Άραγε είναι λύση η απάντηση
της Σφίγγας στον Οιδίποδα
και το ανέκδοτο των σουρεαλιστών ;
Για όλα φταίει ο άνθρωπος ;
Κι αν αυτή είναι η λύση,
τι στράβωσε στις υπόλοιπες μαθηματικές
εξισώσεις του ανθρώπου
και ορίσαμε λάθος τα πράγματα;

ΣΤΗΛΗ ΤΗΕ ΑRTMANIACS///BAΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ

...συνέντευξη στην ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ

---

Κύριε Λαλιώτη,σας καλωσορίζω στο varelaki/notationes και ξεκινώ αμέσως.Παρακολουθείτε , φαντάζομαι, τις πολιτικές,κοινωνικές και οικονομικές εξελιξεις!Ζούμε λοιπόν σε ανισόρροπους καιρούς.Σε καιρούς δύσκολους για την Ελλάδα ως έθνος και για τους πολίτες της.Τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στην κρίση .Και δεν είναι λίγοι οι συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης.Μέσα σε όλα αυτά ,μήπως οι Ποιητές και η Ποίησή τους περισσεύουν;Mήπως δεν είναι τούτη εποχή για Ποίηση και άλλα παρόμοια;

Είναι αστείο μια έκφραση εμφυλιοπολεμικής μνησικακίας όπως αυτή του Αναγνωστάκη να μας δεσμεύει τόσο, εκτός κι αν πάμε σε νέο εμφύλιο. Έχω πει σε ανύποπτο χρόνο ότι η ποίηση δεν εξαρτάται από αυτούς που τη γράφουν αλλά από αυτούς που την έχουν ανάγκη. Η ποίηση είναι η πολυτέλεια των κρίσεων κάθε είδους. Αν μας διαβάζει κανένας άνεργος θα το καταλάβει όπως το κατάλαβα κι εγώ όταν έμεινα άνεργος επί κλεπτοκρατίας.

• 
  

  
  

  
  Κάντε μου ένα σχόλιο για τη σύγχρονη λογοτεχνική πραγματικότητα.

  
  Ρευστή και με μια καινούρια δυναμικότητα. Οι αθάνατοι διαχειριστές της δυστυχώς πεθαίνουν και παρασύρουν μαζί τους και τους κοινούς τόπους που σταθεροποίησε η εξουσιαστική τους παρουσία. Από την άλλη το αρχείο γίνεται ψηφιακό και ξεβολεύει. Αργόσυρτα όπως είθισται σε μια λογοτεχνία με ήθος δημοσίου υπαλλήλου υπάρχουν θρήνοι και απλωμένα ποδαράκια στα νέα ψιχουλάκια του Κράτους.
• 
  
  

  
  

  
  

  
  Πώς βλέπετε το μέλλον της Ποίησης στον τόπο μας;

  
  Από την άποψη των γραφόντων λαμπρό από την άποψη των γραφομένων προβληματικό. Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου τιμωρημένο μόνο να δει από μακριά τη Γη Χαναάν της ποίησης του μέλλοντος. ( Γελάκι)
• 
  
  

  Λογοτεχνία και Διαδίκτυο.Σχήμα οξύμωρο,αλλά....

  
  Σχήμα νομοτελειακό. Με το ερώτημα κάτω από ποιούς όρους και με τι μορφή θα μας έλθει ο διανοούμενος του μέλλοντος που θα στηρίζεται μονάχα στο ψηφιακό αρχείο. Η έγνοια για μια διαδοχή του μαθησιακού και βιωματικού ήθους στο νέο αρχείο είναι πιο σημαντική από τα κλαψουρίσματα και τις προφητείες απωλείας.
  Γι αυτό και δεν αναλαμβάνουν να την σκεφτούν οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας στη διασταύρωση υπουργείων παιδείας και πολιτισμού.

Συμφωνείτε με τη γνώμη ότι, στον τόπο μας, όσοι συγγραφείς προβάλλονται είναι υπερεκτιμημένοι, ενώ όσοι έχουν πραγματικά αξία μένουν άγνωστοι;


Για το πρώτο σίγουρα. Αλλά αυτό οφείλεται στα εξωλογοτεχνικά ταλέντα που έχουν οι υπερεκτιμημένοι. Η κουτοπονηριά όμως των δημοσιογράφων δεν τους αφήνει να κατισχύσουν και τους έχει σε αναμονή, αν όχι σε λεπτή περιφρόνηση. Παραγνωρισμένοι αληθινά είναι όλοι οι σοβαροί λογοτέχνες εν Ελλάδι ακόμα και όταν τους συμπεριλαμβάνει ο συρφετός εργαλειακού λόγου, λογοτεχνικά περιοδικά, σχολεία, φροντιστήρια, ΑΣΕΠ, φιλολογικές σχολές, μεταπτυχιακοί νταβατζήδες. Εκκαλύπτουν τη σημασία τους με ορεκτικές ποσότητες σκουπιδιών δήθεν αναλυτικού λόγου.



Αγαπημένοι σας συγγραφείς ,ποιητές και μεταφραστές παλαιότεροι /σύγχρονοι.
 

Ελληνικά έμαθα από τους μεταφραστές. Η ελληνική λογοτεχνία είναι ολίγον αποπνικτική εκτός των ακραίων εκφάνσεών της. Σκαρίμπας, Πεντζίκης, Χειμωνάς, Καχτίτσης, Κυριακίδης, Θεοφίλου, Μήτσορα, Καραπάνου, ο Νόλλας στα δύο πρώτα, Γιατρομανωλάκης, Ξεξάκης, Θεοδωρίδης,Παπαδημητρακόπουλος, Γονατάς, συμπληρώστε μόνοι σας τους ελλείποντες. Από το άκρο του ο καθένας οδηγούσε στο κέντρο των συγχρόνων ζυμώσεων του παγκόσμιου παιχνιδιού της μυθοπλασίας. Και με αξιώσεις συνομιλίας όχι επαρχιώτικου εξιμπισιονισμού.
Από ποιητές ο Ρίλκε και ο Ρίλκε και ο Ρίλκε. Αλλά στις τροπές που με συντάραξαν βάζω τον Εμπειρίκο, τον Γκίνσμπεργκ, τον Λουίς Θερνούδα. Ο καθένας μου πρόσφερε και μια κρίση αναθεώρησης των ως τότε γραφομένων μου. Ξέρετε οι ποιητές ή διαβάζουν την Ιλιάδα και γράφουν την Οδύσσεια, οι περισσότεροι, ή διαβάζουν την Οδύσσεια και γράφουν την Ιλιάδα. Εγώ ανήκω στους πρώτους, όποτε μπορείτε να εικάσετε πως διαβάζω την ποιητική γραμματεία.
Αυτή η μερική απάντηση ως συμβολή στο γεγονός πως δεν υπάρχει μια ολική απάντηση που να περιέχει ένα σύμπαν όταν το βλέπεις από την άκρη της ανάγνωσής σου.

Αγαπημένα σας βιβλία.

Η Αρκούδα του Φώκνερ, Το Κουτσό του Κορτάσαρ, Η Αφροδίτη του Πιερ Λουί, Η Επανάληψη του Κίρκεγκααρντ, Ο τελευταίος Αποχαιρετισμός του Ρέιμοντ Τσάντλερ, και όλα τα βιβλία τούβλα, από δυο τόμους κι επάνω. (γελάκι). Αυτές οι ερωτήσεις είναι για να ερεθίσουμε τη ματαιοδοξία... Το: Ο ρωμαίος η Ιουλιέτα και τα σκοτάδια του Γιαν Οτσενάσεκ, έπεσε ποτέ στην αντίληψή σας;
Το Άριελ από τις εκδόσεις Ατλαντίς; Το Μες στους καπνούς του Οπίου του Κλωντ Φαρέρ; Τα Έξεργα του Μανιάτη; Την επόμενη φορά να με ρωτήσετε για τα μισημένα μου βιβλία. Θα είναι πιο πρωτότυπο. ( γελάκι).


Πέρα από την Τέχνη του λόγου, ποιά άλλη τέχνη σας συγκινεί;


Η μουσική γιατί με κάνει δίπατο. Από το διάφραγμα και κάτω λαϊκά, από το διάφραγμα και πάνω η Κλασική Μουσική. Ο νεοελληνικός διχασμός για μένα είναι μουσικός και απολαμβάνω πάντα την προσπάθεια να τον συγκεράσω. Ωραία το έφτιαξα το παραμυθάκι ε;
Ακριβώς όπως στους περισσότερους, σινεμάς, θέατρο, χορός, ζωγραφική με μια συνεχή απροσπάθεια πια όξυνσης του γούστου.
Ο εγκυκλοπαιδισμός στο καρότο της γενιάς μου που λεγόταν Νόμπελ ήταν απαραίτητος... Τι θα λέγαμε στην τελετή της απονομής;
( γελάκι)

Παρακολουθείτε θέατρο;

Όποτε με σύρουν το απολαμβάνω, και μετά την παράσταση ψάχνω να πω ότι ως φοιτητής έπαιρνα κάθε Τρίτη το Βήμα και με τις οδηγίες του Γεωργουσόπουλου έβλεπα καμιά πενηνταριά παραστάσεις το χειμώνα και σερνόμουνα πίσω από τους θιάσους από χωρίον εις χωρίον το καλοκαίρι... Μια μέρα πήγα να δω την Βουνίσια Γλώσσα του Πίντερ και η παράσταση δεν έγινε λόγω ελλέιψεως θεατών. Έκτοτε από νομάδας έγινα σποράδας ( Γελάκι)

Θεός;



Κατά βάθος σκέφτομαι πως δεν υπάρχει, αλλά όταν το λέω δεν πεθαίνω κι έτσι δεν μπορώ να το αποδείξω άμεσα. Και σε μια πολιτική κηδεία που πήγα παίζαν Μπετόβεν όποτε λέω τι πολιτική κηδεία με τέτοια μουσική είναι αυτή; Ακούω με προσοχή την εξόδιο ακολουθία κι όλο λέω να αποφασίσω αλλά το αναβάλλω. Τουλάχιστον ας υπάρχει ως κάτι για το οποίο είμαι μικρός να εκφέρω γνώμη. Εξ'άλλου η θρησκεία είναι αρρώστια και η Ορθοδοξία η θεραπεία της, που λέει και ο Ρωμανίδης. Το ότι γράφω ποιήματα θέλω δε θέλω σημαίνει, πάντως, πως υπάρχει.

H γνώμη σας για τα λογοτεχνικά βραβεία.
 
Εκ θεού είναι κι αυτά... Αν μου πείτε ποιος πήρε το Βραβείο της Ποιήσεως πριν τέσσερα χρόνια, θα σας θαυμάσω. Αυτό τα λέει όλα.

Γίνονται πολλές προσπάθειες τα τελευταία χρόνια για την υποστήριξη του ψηφιακού βιβλίου.

Γίνονται έντονες προσπάθειες για την καθυστέρηση της έλευσης του ψηφιακού βιβλίου. Αλλά αυτή η ιστορία τελειώνει τόσο που δεν χρειάζεται να μιλάμε γι αυτή. Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν... και δώστου κλάμα οι κερδοσκόποι οι υπερτιμολογητές.




Yπάρχει από πολύ κόσμο μια αγανάκτηση απέναντι στους εκδοτικούς οίκους και τις πολιτικές τους.Είναι δικαιολογημένη η αγανάκτηση αυτή;

Υπάρχουν εναλλακτικές, αντί να χαλάμε σάλιο και φαιά ουσία, ας ξεβολευτούμε να τις αναζητήσουμε. Επ' αυτού οι εκδότες δείχνουν την άλλη πλευρά της σχιζοφρένειας που τους κατέχει. Είναι στυγνοί μικρομπακάληδες. Στο λογοτεχνικό περιοδικό δίνουν συνέντεξη ως άνθρωποι του πνεύματος και ενίοτε ως μεγάλοι ερασταί..

Υπάρχουν νέοι εμπνευσμένοι ποιητές σήμερα;Ποιά λόγια θα απευθύνατε σε έναν νέο ποιητή

Υπάρχουν δύο κατηγορίες βασικά. Οι ντόκτους που προβάλλει το Κέντρο βιβλίου, μέτρια ταλέντα στα όρια της λογοκλοπής με ισχυρές προσφύσεις σε μηχανισμούς εκδοτικής και πανεπιστημιακής εξουσίας και οι άλλοι, εγώ τους λέω ακαριαίους, που προσπαθούν με δυσκολία να διαχειριστούν τους ήπιους αποκλεισμούς από τους μηχανισμούς των πρώτων. Το ταλέντο πάει με το αναπάγγελτο και οι δυσκολίες των αληθινών ταλέντων θα είναι αρκετές, αν και όχι σε επίπεδο λογοκρισίας με τα νέα μέσα διάδοσης. Γι αυτό και η μόνη μου έγνοια είναι όταν συναντάω νέο ποιητή να τον ρωτάω πως βιοπορίζει. Από την απάντηση τα καταλαβαίνω σχεδόν όλα.

Πόσα βιβλία έχετε μεταφράσει;Yπάρχει κάποιο που επιθυμείτε διακαώς να μεταφράσετε και ευελπιστειτε στο μέλλον;

Αρκετά. Το μεταφραστικό μου πρόγραμμα ναυάγησε. Από την Αμαλιάδα καταγόμενος νταβατζήδες του λεξικού Μπαμπινιώτη δεν ανέχομαι. Προετοιμάζομαι τριάντα χρόνια για μια μετάφραση. Η ώρα της ήρθε, αλλά θα την τυπώσω και τότε θα μαθευτεί ποια είναι. Θέλω να τους αποδείξω ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα χωρίς την διεφθαρμένη παρουσία καμιάς κρατικής βοήθειας. Να λασπώσω το βιβλίο στη μούρη τους. ( Γελάκι)

Ενδυμίων.Ποσα βιβλία έχει εκδώσει.Ειστε ανταγωνιστικός εκδότης;


Ο Ενδυμίων είναι εκδοτική παρέμβαση. Πολλοί στη αρχή πίστευαν ότι θα ενδώσω στην εξουσία του εκδότη. Απλά προσπαθώ να βγάζω βιβλία αξιοπρεπή, δηλαδή να με βρίζει αγαπητικά ο Καλιακάτσος όταν πέφτουν στα χέρια του, και με ενδιαφέρει ο σεβασμός της αξιοπρέπειας του γράφοντος καθώς και να τον δηλητηριάσω με το μεράκι των εκδόσεων. Το ότι αποκαλύπτει στις τιμολογήσεις του τη μεγάλη απάτη των εκδοτικών που εκδίδουν ποίηση, δεν ήταν στις προθέσεις μου. Ήταν όμως μια από τις κινήσεις που με έμαθε πως όταν ελέγχεις την τεχνολογία όλες οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα είναι χάρτινες τίγρεις. Ό,τι κάνω εγώ τώρα στον Ενδυμίωνα θα αποτελεί απαραίτητη σκευή του ποιητή στην επόμενη δεκαετία. Έχει ακόμη λίπος η έκδοση της ποίησης στην Ελλάδα και κάποιο θα το μαζεύουν όπως είναι φυσικό. Πάντως με τα σχεδόν πενήντα βιβλία του Ενδυμίωνα έχω ξεθυμάνει το πάθος μου για να κάνω εξώφυλλα κι έχω ξενυχτήσει στεναχωρημένος για τα ορθογραφικά σε βιβλίο, εγώ ο δυσορθόγραφος.

Πιο από τα δικά σας ποιητικά βιβλία αγαπάτε περισσότερο;

Ξέρετε η δημοκρατία των εκδόσεων έως εμφανίσεως διαδικτύου μου έχει αφήσει και μερικά βιβλία ανέκδοτα.
Ένα από αυτά που λέγεται: Τρεις Φορές ο Κήπος είναι το αγαπημένο μου.

Tί θεση εχει στη ζωή σας ο Γιώργος Μίχος;

Υπήρξε Μπορχεσιανό παιχνίδι που σαν παγίδα έπιασε πολλούς.
Με οδήγησε σε συμβιβασμούς σε αίθουσες δικαστηρίων, τώρα ίσως να κατάλαβαν αυτοί που με πήγαν ότι στο μέλλον θα κατηγορηθούν για φασίστες, και στην απόρριψη μιας δηλητηριασμένης από μνησικακία λογοτεχνίας όπως εκφράστηκε από το εισαγγελικό στυλάκι ενός περιοδικού που μας άφησε χρόνους. Τα υπόλοιπα στα Γιώργου Μίχου Άπαντα. Το όνομα στην πτωχή μας επαρχιακή λογοτεχνία είναι το χρώμα του αστεριού που υποχρέωναν οι Ναζί να φέρουν όλοι οι μη Άρειοι.

Τί ονειρεύεστε;Tί ελπίζετε;

Όταν είσαι νέος σκέφτεσαι το θάνατο. Ώριμος αρχίζεις να σκέφτεσαι το πως. Γιατί πριν πεθάνεις θα γεράσεις και θα
φιλήσεις ίσως εκεί που έφτυνες.
Εύχομαι ένα θάνατο γρήγορο, κι ας μη γράψω εκείνο το ποίημα του καρκινοπαθούς με τα στάδια της Κούμπλερ Ρος, κι ελπίζω να μη ζήσω τον πατέρα που είδα να ακολουθεί το φέρετρο του παιδιού του.
Ένας θάνατος με κάποιο παράδειγμα Υποτακτικής της Ισπανικής στο στόμα θα ήταν πολύ σικ και θα μου πήγαινε γάντι. Θάνατος με λέξεις στο στόμα από τη γλώσσα της επιθυμίας μου, ποιητικό, ε;
Φοβάμαι ότι χωρίς ένοπλη σύγκρουση η κρίση αυτή δεν θα πάρει τέλος.

notationes////ΙΟΥΛΙΟΣ 2013

http://varelaki.blogspot.gr/2013/07/notationesioy-2013-he-artmaniacsa.html

notationes///IOYΛΙΟΣ 2013//// ΣΤΗΛΗ ΤHE ARTMANIACS///AΛΕΞΗΣ ΖΗΡΑΣ 

 

********

 

 http://varelaki.blogspot.gr/2013/07/notationesioy-2013_984.html

notationes////IOYΛΙΟΣ 2013///ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ///ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ 

 

********

http://varelaki.blogspot.gr/2013/07/notationesioy-2013-poema.html 

notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ (.poema..)

******** 

 

http://varelaki.blogspot.gr/2013/07/notationesioy-2013_2460.html

notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΑΝΝ ΣΕΞΤΟΝ////ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ 

 

******** 

 

http://varelaki.blogspot.gr/2013/07/notationesioy-2013_9.html 

notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ ///ΘΑΝΑΤΟΥΣΙΑ

 

******** 

 

http://varelaki.blogspot.gr/2013/07/notationesioy-2013-19-20.html 

notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΗ ΠΟΙΗΣΗ [19ου και 20ου αιώνα] 

 

******** 

 

http://varelaki.blogspot.gr/2013/07/notationesioy-2013-2012.html 

notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΑΛΜΑΝΑΚ ΠΟΙΕΙΝ 2012 

 

******** 

 

http://varelaki.blogspot.gr/2013/07/notationesioy-2013niko.html

notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///NIKOΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ/////Ύμνος δοξαστικός για τις γυναίκες π' αγαπούμε 

 

******** 

 

http://varelaki.blogspot.gr/2013/07/notationes-2013-d-notationes.html

notationes ///ΙΟΥΛΙΟΣ 2013///ΤΟ ΒΟΟΚΣΤΑΝD ΣΤΟ NOTATIONES/// Η ΜΑΤΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ, Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ //ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ

 

******** 

 

http://varelaki.blogspot.gr/2013/07/notationesioy-2013.html

notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΙΑΣ///ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ 

 

******** 

 

http://varelaki.blogspot.gr/2013/07/notationesioy-2013-rcs.html

notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΣΤΗΛΗ ΤΗΕ ΑRΤΜΑΝΙΑCS///ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ

 

******** 

http://varelaki.blogspot.gr/2013/07/notationesi-2013.html

notationes///IΟΥΛΙΟΣ 2013/// ΔΥΟ ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΣΤΗΛΗ ΤΗΕ ΑRΤΜΑΝΙΑCS///ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ

..

.συνέντευξη στην Ασημίνα Ξηρογιάννη

---

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Σοφία,καλώς ήρθες στο varelaki...!Θα ήθελα μια συντομη αναφορα στα βιβλια/γραφές σου...

ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ:Eυχαριστώ Μίνα για τη φιλοξενία σε αυτή την όμορφη σελίδα!

Εγώ ξεκίνησα με ένα βιβλίο ποίησης το 2007 από τις εκδόσεις Δαρδανός-Τυπωθήτω, σειρά Λάλον Υδωρ που είχε τίτλο «Αν-επίκαιρα ποιήματα».

Mετά, το 2010, έβγαλα από τις εκδόσεις ΚΨΜ ένα πεζό βιβλίο με μικρά κείμενα σε στυλ χρονογραφήματος που αφορούσε τη μεταγλωσσική κώφωση από την οποία πάσχω και είχε τον τίτλο «Κουφός είσαι ρε; Δεν ακούς; ». Σε αυτό το βιβλίο υπάρχει ένθετο 16σέλιδο κόμικ από τον Σπύρο Δερβενιώτη, το οποίο βοηθάει στην ανάγνωσή του από παιδιά και εφήβους. Πρόκειται για μια χιουμοριστική προσέγγιση στην καθημερινότητα και στη ζωή μου, με τα προβλήματα και τα μπερδέματα που προκύπτουν λόγω της κώφωσης.

Το 2012, πριν από λίγους μήνες δηλαδή, προχώρησα σε μια μικρή συμβολική έκδοση ενός βιβλίου ποίησης με άλλους 2 ποιητές από τη Θεσσαλονίκη, τον Θάνο Γιαννούδη και τον Ααρών Μνησιβιάδη. Το βιβλίο έχει τον τίτλο Τρίλιζα και περιέχει 3 ποιήματα από τον καθένα μας (σονέτο, μπαλάντα και απλές στροφές). Εχει τυπωθεί στις εκδόσεις Βακχικόν και πρόκειται να παρουσιαστεί στη Θεσσαλονίκη την Τετάρτη 12/12/2012. Το βιβλίο αυτό αποτελεί φόρο τιμής στο βιβλιαράκι Τριώδιο που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Αγρα το 1991 και στο οποίο συμμετείχαν με μια μπαλάντα ο καθένας ο Διονύσης Καψάλης, ο Γιώργος Κοροπούλης και ο εκλιπών φίλος μας Ηλίας Λάγιος.

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Πές μου σχετικά με την Διαδικτυακή Ανθολογία που επιμελείσαι...Πότε ξεκινησαν οι εργασιες...με ποιό στόχο...πώς εξελίσσεται το εγχείρημα,με ποιά κριτηρια γίνεται η επιλογη των ποιητων ,αν υπαρχουν εμπόδια και εν τέλει...ποιά είναι η φιλοδοξία...

ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ:Το 2009 μαζί με τον Κώστα Κουτσουρέλη αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια διαδικτυακή ανθολογία σύγχρονης ποίησης σε παραδοσιακές μορφές. Προσδιορίσαμε το χρονικό όριο από δεκαετία του 1980 και μέχρι σήμερα. Ο στόχος μας ήταν να δείξουμε ότι η έμμετρη ποίηση συνεχίζει να γράφεται μέχρι και τις ημέρες μας. Αυτό το κάναμε επειδή μερικοί διαφωνούσαν, θεωρώντας πως η σύγχρονη ποίηση περιλαμβάνει αποκλειστικά ελεύθερο στίχο. Όμως εμείς καθημερινά επί δυο χρόνια ανεβάζαμε από ένα σύγχρονο έμμετρο ποίημα, αποδεικνύοντας εμπράκτως ότι πάρα πολλοί συνεχίζουν να γράφουν έμμετρα και σήμερα.

Από τους πρώτους που επέμειναν στην σύγχρονη ποίηση σε παραδοσιακές μορφές ήταν οι 3 ποιητές που ανέφερα παραπάνω (Καψάλης, Κοροπούλης και Λάγιος). Σήμερα όμως η ανθολογία μας περιλαμβάνει περισσότερα από 150 ονόματα ποιητών που συνεχίζουν να γράφουν σε παραδοσιακό στίχο.

Φέτος περάσαμε στη δεύτερη φάση της ανθολογίας μας, επεκτείνοντας χρονικά το όριο προς τα πίσω, μέχρι και τη δεκαετία του 1930, η οποία παραδοσιακά σηματοδότησε στη χώρα μας τη στροφή προς τον ελεύθερο στίχο (με την επίδραση της «γενιάς του 30» ). Ωστόσο εμείς δείχνουμε πως και εκείνες τις δεκαετίες (1930-1980) ποτέ δεν σταμάτησε να γράφεται η ποίηση και σε παραδοσιακές μορφές, παρά την κυριαρχία του ελεύθερου στίχου.

Πολύ κατατοπιστικά πάνω σε όλα αυτά είναι οι εισαγωγές, τα δοκίμια και τα άρθρα του Κώστα Κουτσουρέλη που αξίζει να τα διαβάσει κανείς, τόσο στην ανθολογία μας όσο και στον προσωπικό του ιστότοπο http://www.koutsourelis.gr/.

Στη δεύτερη φάση της ανθολογίας η ανανέωση γίνεται 3 φορές την εβδομάδα, ενώ επεικτείναμε και τη συντακτική ομάδα με την παρουσία των Μνησιβιάδη και Γιαννούδη που ανέφερα πριν, καθώς και με την πολύτιμη βοήθεια της Ελενας Σταγκουράκη. Και οι 3 νέοι συνεργάτες μας ενδιαφέρονται έντονα για τη σύγχρονη ποίηση σε παραδοσιακές μορφές και έχουμε δέσει σε μια ομάδα των πέντε ατόμων. Ολοι μαζί πλέον κάνουμε την επιλογή των ποιημάτων, παλαιότερων και σύγχρονων, ενώ επίσης η Μαρία Γιαγιάννου με την εικαστική της ματιά μας βοηθάει επιλέγοντας τις εικόνες που συνοδεύουν κάθε ποίημα.

Η ανθολογία μας ονομάζεται «Νέοι Ηχοι στο Παμπάλαιο Νερό» και θα τη βρείτε στη διεύθυνση: http://pampalaionero.wordpress.com/

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Λογοτεχία και διαδίκτυο μοιάζουν έννοιες ασύμβατες ,όμως γίνονται όμορφα πράγματα πιστεύω.Η λογοτεχνία ανθιζει στο διαδίκτυο(βλ.και αρθρο μου σχετικά

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.anagnwstes&id=16743)

ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ:Πράγματι πολύ όμορφο το άρθρο σου! Κι εγώ πιστεύω πως το διαδίκτυο βοηθάει πολύ στην εξάπλωση της ποίησης καθώς και στην επικοινωνία με τους ομοτέχνους. Προσωπικά και λόγω των προβλημάτων επικοινωνίας που επιφέρει η κώφωση δεν θα είχα καταφέρει να γνωριστώ με τόσους άλλους ποιητές ούτε να κάνω αυτά που κάνω εάν δεν με βοηθούσε η επικοινωνία μέσω του διαδικτύου. Σκέψου μόνο ότι έχω κάνει συνέκδοση με 2 ποιητές που ζουν στη Θεσσαλονίκη, ενώ εγώ ζω στην Αθήνα!Το μόνο πρόβλημα που βλέπω σε όλα αυτά είναι ότι πρέπει να υπάρχει ένα κριτικό φίλτρο στο τι θα δημοσιευτεί, γιατί υπάρχει η τάση να δημοσιεύονται ακρίτως τα πάντα! Γι' αυτό τον λόγο εμείς στο Παμπάλαιο Νερό προσπαθούμε πολύ ώστε να κάνουμε αυστηρή επιλογή του υλικού που έχουμε στα χέρια μας (παλαιότερου και σύγχρονου) ώστε να επιλεγούν και δημοσιευτούν τα κατά τη γνώμη μας άρτια ποιήματα.

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ποιά η γνώμη σου για το ψηφιακό βιβλίο και η σχέση σου με αυτό; Kινδυνεύει το έντυπο βιβλίο;

ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ:Νομίζω ότι στο άμεσο μέλλον δεν θα εκδίδονται τόσα πολλά έντυπα βιβλία ή θα εκδίδονται σε όλο και πιο περιορισμένο αριθμό αντιτύπων. Προσωπικά δεν φοβάμαι το ψηφιακό βιβλίο, γιατί για μένα το ζητούμενο είναι να επικοινωνήσω τις ιδέες και τη δουλειά μου. Γι' αυτό και στην προσωπική μου σελίδαhttp://www.sofiakolotourou.gr/ έχω ήδη ανεβάσει το σύνολο της δουλειάς μου (και τα κείμενα των βιβλίων).

Επίσης το βιβλίο Τρίλιζα εκδόθηκε σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων και υπάρχει και ως ψηφιακό βιβλίο στη διεύθυνση: http://www.vakxikon.gr/content/view/1200/5829/lang,el/

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Γνωρίζεις άλλες διαδικτυακές ανθολογίες ποίησης;

ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ:Νομίζω υπάρχουν αρκετές. Προσωπικά αγαπώ πολύ την ανθολογία του Τόλη Νικηφόρου «ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται» http://dreaming-in-the-mist.blogspot.gr/  και της Βίκυς Παπαπροδρόμου (και της Ελένης Μπέη) «ποίηση, ποιητές, ποιήματα, Θεσσαλονίκη». http://greek-translation-wings.blogspot.gr/ Τους γνωρίζω και τους δυο και ξέρω πως επιλέγουν ποίηση με βαθιά γνώση, αγάπη και μεράκι. Γι' αυτό και συστήνω τις ανθολογίες τους!

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Eίναι δύσκολοι οι καιροί που διανύουμε. Μήπως μέσα σε αυτούς η ποίηση είναι περιττή;

ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ:Εχω ακριβώς την αντίθετη άποψη και την έχω εκφράσει σε διάφορα ποιήματα. Προσωπικά εμπνέομαι πάρα πολύ και από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και γράφω γι αυτά. Θα κλείσω με ένα μικρό ποίημα που έχω αφιερώσει στους φίλους με τους οποίους εκδώσαμε την Τρίλιζα και συντάσσουμε το Παμπάλαιο Νερό και περιγράφει αυτό ακριβώς: ότι η ποίηση είναι μια ακριβή παρηγοριά για έναν «φαρμακωμένο» καιρό. Την ίδια ακριβώς πρόσκληση απευθύνω και στους αναγνώστες που θα διαβάσουν αυτή τη συνέντευξη: Να γράφετε και να μας στέλνετε ποιήματα για να ελπίζουμε και να κρατηθούμε σε αυτούς τους καιρούς!

Σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη!

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΣΑΝΤΑΣ

Στους Ααρών Μνησιβιάδη

και Θάνο Γιαννούδη, συμπαίκτες στην "Τρίλιζα"

Σας ζήτησα "ποιήματα της τσάντας" .

Γνωρίζατε: η απόλαυση ακριβή.

Ω φίλοι, εποχές της μασκαράτας

κι η ποίηση, η μόνη ανταμοιβή.

Με ποιήματα την τσάντα μου γεμίζω,

σας μνημονεύω όπου σταθώ κι όπου βρεθώ,

με δέκα στίχους σας μονάχα για να ελπίζω

σε τούτο το φαρμακωμένο τον καιρό.

Σε φύλλα Α4 εκτυπώνω

τα άδυτα, τα μύχια καθενός

και μόνη τ' απαγγέλω, εκεί που μόνο

το σύνορό μου είν' ο ουρανός.

Αν θέλετε να ζήσουμε για πάντα

με ποίηση γεμίστε μου την τσάντα.

notationes///IOYΛΙΟΣ 2013///ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΙΑΣ///ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Εάλω η πόλις


Ορδές βαρβάρων με περικύκλωσαν
νεκραναστημένοι ταγοί του τρόμου'
του Αννίβα αιμοσταγείς καβαλάρηδες
εκπαιδευμένα μηχανήματα θανάτου.


Τρόμος στην ταξιδεύτρα ψυχή μου
φοβισμένα τα φυτάδια των μπαξέδων'
κρυμμένος στα σύννεφα ο ήλιος
μολύβι η ανάσα στο στήθος μου.


Εάλω η πόλις
αναφωνεί ηττημένος ο ηγέτης'
πένθιμος ο ήχος της καμπάνας
αντάμα με το ηπειρώτικο μοιρολόγι.


Μαντεία και ναοί στην πυρά
σε κρύπτες τα λόγια των σοφών'
τροπαιοφόροι εισβάλλουν οι νικητές
στης Πυθίας το λείψανο ασελγούν.

Της πλαστικής σβάστικας ο ίσκιος
πέτρινη χορταριασμένη ταφόπλακα'
ηγέτης ο άψυχος κόσμος των αριθμών
απαγορευτικό στοπ στο όνειρο.

Ερείπια ο ναός του Απόλλωνα
ελπίδα και φως ο ύστατος χρησμός:
''To βασίλειο του απόλυτου  Τίποτα
κλάμα νεογέννητου θα ανατρέψει.''

Αυτόχθονες νεοέλληνες

Σπέρματα κολίγων είμαστε από πολλούς αιώνες.
Αίμα κοινό,πληβείων,
στις φλέβες τις δικές μας και στ'αδέλφια μας,
αγκωνάρια και ξερολιθιά,
σπίτι και βιος των πατεράδων μας.


Τουρκαλβανοί και Δόγηδες ασέλγησαν στο κορμί μας.
Μπασταρδεμένος αχταρμάς ανατολίτικης κουλτούρας
και φράγκικου καθωσπρεπισμού.
Ευνουχισμένα υπόλοιπα του Δωδεκάθεου ,
τυμβωρύχοι στη σκιά του Παρθενώνα.

Τραγοπόδαροι νεόπλουτοι του σύγχρονου Μεσαίωνα.
Των σαρκοφάγων αλόγων του Διομήδοι απόγονοι
νεορθόδοξοι μουλάδες με κοστούμι και σαγιονάρες
μεγαλόσταυροι και καμπαναριά οι μιναρέδες μας.

Στα τηλεοπτικά πρωινάδικα στείλαμε την Αφροδίτη
με Κινέζικα προιόντα αντικαταστήσαμε τον γέρο-Ήφαιστο.
Της πολυθρόνας αγωνιστές
αυνανιζόμαστε στις βραδυνές ειδήσεις
χαιρέκακοι οφθαλμοπόρνοι,Διονυσιακοί  ψευτοσάτυροι.


Τ´ονειρο του ΤΖΟΚΕΡ και του ΛΟΤΤΟ η σημαία μας
γαλαζοπράσινος μανδύας η εθνική μας συνείδηση.
Πανηγυρτζίδες,σαλτιμπάγκοι,εραστές του σκυλάδικου,
ξεβαμμένη καρικατούρα της Ιστορίας,αδέλφια μου,εμείς
οι ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ.

notationes ///ΙΟΥΛΙΟΣ 2013///ΤΟ ΒΟΟΚΣΤΑΝD ΣΤΟ NOTATIONES/// Η ΜΑΤΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ, Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ //ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ

http://bookstand.gr/2013/06/18/%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B9-%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B5%CE%B1%CF%83-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1/

Γράμματα από το Παρίσι στον Ανδρέα Εμπειρίκο (1946-1947) Και άλλα ανέκδοτα ποιήματα και πεζά της ίδιας περιόδου Μάτση Χατζηλαζάρου  επιμέλεια: Χρήστος Δανιήλ Άγρα, 2013

Γράμματα από το Παρίσι στον Ανδρέα Εμπειρίκο (1946-1947) Και άλλα ανέκδοτα ποιήματα και πεζά της ίδιας περιόδου Μάτση Χατζηλαζάρου  επιμέλεια: Χρήστος Δανιήλ Άγρα, 2013

Γράμματα από το Παρίσι στον Ανδρέα Εμπειρίκο (1946-1947) Και άλλα ανέκδοτα ποιήματα και πεζά της ίδιας περιόδου Μάτση Χατζηλαζάρου επιμέλεια: Χρήστος Δανιήλ

'Οτι εχει σχέση με την Μάτση Χατζηλαζάρου , ειναι γνωστό στους ανθρώπους που γνωρίζουν τις λογοτεχικές μου αγάπες(και όχι μονο σε αυτους πια) ότι με συγκινεί,με αφορά ,με εμπνέει ,με δονεί!
Ενα νέο βιβλίο από  τις εκδόσεις 'Αγρα που περιλαμβάνει τα γράμματα  που έστελνε η Μάτση
από το Παρίσι στον Αντρέα Εμπειρίκο έλκει αυτή τη φορά το ενδιαφέρον μου!Το βιβλίο αυτό ακόμα περιλαμβάνει και άλλα ανέκδοτα και πεζά της της ίδιας αυτής περιόδου ,1946-1947.Καθώς και 3 γαλλικά ποιήματα του Εμπειρίκου της ίδιας περιόδου,καθώς και πλούσιο ακυκλοφόρητο φωτογραφικό υλικό ,όπου το ζευγάρι αλληλοφωτογραφίζεται (το 1940 και το 1945).Την  εισαγωγή ,τον υπομνηματισμό και την επιμέλεια  έχει κάνει ο Χρήστος Δανιήλ.
  Στην εκτενή λοιπόν εισαγωγή του βιβλίου περιγράφεται πώς η Μάτση γνώρισε τον Αντρέα Εμπειρίκο και δίνεται ανάγλυφα όλη η πορεία της σχέσης τους!Αρχικά ήταν ο ψυχαναλυτής  της ,όμως δεν άργησαν να συνάψουν ερωτικές σχέσεις και να παντρευτούν.Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί και στον δάσκαλο και ψυχαναλυτή του Εμπειρίκου,τον Rene Laforgue,o οποίος είχε παντρευτεί αναλυόμενή του.Να σημειωθεί ότι σε συνέντευξη που είχε δώσει  η Μάτση στις αρχές  της δεκαετίας του 1980 στον ψυχίατρο Θανάση Τζαβάρα  είχε τονίσει ότι ''η μετάβαση από τη θέση της ψυχαναλυόμενης στη θέση της συζύγου έγινε,αφού είχε ήδη ολοκληρωθεί η θεραπευτική διαδικασία''.Ακόμα ,στην εισαγωγή συναντάμε αποσπάσματα ημερολογίου του Εμπειρίκου όπου μεταφέρει με ποιητικό τρόπο τις σκέψεις και τις εντυπώσεις του για  την όλη κατασταση που αφορά στους δύο εραστές,καθώς και τον απόλυτο τρόπο που βιώνουν τον έρωτά τους!

   Ήσουν σαν μια σιγή που την διαπερνά ο άνεμος

    [...]

   Στο γήπεδο της συναντήσεώς μας,που έγινε γήπεδο της αγάπης μας,
   δεν γειτνιάζουν άλλοι

   [...]


   Το κέλυφος του παρελθόντος έσπασε και βγήκες εσύ,γιομάτη,οριστική και με βελούδο που άφηνε ημιγυμνο το στήθος σου.Γι' αυτό τούτο το γήπεδον,δεν θα το λησμονήσω ποτέ.Θα το αγοράσω και ποτέ δεν θα το πουλήσω.

   [...]


  Στη συνέχεια ,ο Δανιήλ μας δίνει εκτενείς πληροφορίες για τα κρίσιμα παιδικά και εφηβικά χρόνια της Μάτσης ,για το ποιόν της οικογενείας της, τους εθισμένους στην μορφίνη γονείς της, την πρώιμη ορφάνια της, τις σπουδές της ,για την έναρξη της ψυχανάλυσης της Μάτσης μετά τα μέσα του 1936 ή έστω στις αρχές του 1937.
  Παρακάτω παίρνουμε μια γεύση από "Τα τεκταινόμενα'' του Εμπειρίκου,καθώς και από το ''Γραπτά'' του,στα οποία ,στην ουσία,μας δίνει ένα ολοκληρωμένο προρτρέτο της αγαπημένης του και για πρώτη φορά εκφράζει σε κείμενό του την άποψη /εκτίμησή του για την ποιητική της δημιουργία,η οποία εκείνη της εποχή(Ιανουάριος του 1942)δεν είχε ακόμα εκδηλωθεί δημόσια.


  Η Μάτση.Είναι η Μαρία των''Τεκταινομένων''δηλαδή η γυναίκα μου.

  [..]
 
  Η ελκυστική και πολυτάλαντη αυτή κοπέλα στέκει και με κοιτάζει με το κεφάλι ελαφρά γερμένο
από την μία πλευρά.Ο άνεμος παίζει με τα μαλλιά της και με το φόρεμά της που αφήνει να διαφαίνονται κάτω από τι λεπτό ύφασμα τα στήθη της και άλλες αρμονικές καμπύλες και ωραία σχήματα του σώματός της,κατά τρόπον εντόνως λυρικόν.

 [...]

 Δράττομαι μάλιστα της ευκαιρίας να επαναλάβω εδώ, ότι η γυναίκα μου είναι κατά την γνώμην μου η μεγαλύτερη ποιήτρια της νεώτερης Ελλάδας.

    Παρά  το απόλυτον της σχέσης τους και του άκρως γοητευτικού τρόπου που κι από τους δύο ποιητικά δηλώθηκε,θα ερθει η μοιραία στιγμή του χωρισμού,το 1943 με πρωτοβουλία της Μάτσης.Όταν γνώρισε τον νεαρό  ποιητή Αντρέα Καμπά,συνδέθηκε μαζί του ερωτικά και πήγε να μείνει μαζί του εγκαταλείποντας το σπίτι  του Εμπειρικου.Κι εκείνος  τέσσερα χρόνια αργότερα θα παντρευτεί την Βιβίκα Ζήση(κουμπάρος τους ο Οδυσσέας Ελύτης).Χωρισαν λίγο μετά την Κατοχή,αλλά ποτέ δεν έπαψαν να επικοινωνούν!.
   Έτσι,ο Εμπειρίκος με τις ενέργειές του θα είναι ένα από τα πρόσωπα που θα συμβάλλει  καθοριστικά στην μετάβαση της Μάτσης στο Παρίσι,για το οποίο αναχώρησε το 1945 ,με το θρυλικό πλοίο ''Ματαρόα'',μαζί με πολλόυς άλλους καλλιτέχνες συγγραφείς,στοχαστές και επιστήμονες ,με υποτροφία του γαλλικού κράτους.Και είχε στα χέρια της σημαντικές συστατικές επιστολές δοσμένες από τον πρώην 'αντρα της,ώστε να μπορέσει εύκολα να συναντήσει σημαντικές προσωπικότητες της εποχής,γάλλους υπερρεαλιστές καλλιτέχνες και ψυχαναλυτές. Ανάμεσα στους συνταξιδιώτες, ο τότε σύζυγός της Ανδρέας Καμπάς, ο μετέπειτα σύντροφός της Κορνήλιος Καστοριάδης, ο Κώστας Αξελός, η Μιμίκα Κρανάκη, ο Νίκος Σβορώνος, ο Μέμος Μακρής, ο Αριστομένης Προβελέγγιος, ο Κώστας Κουλεντιανός, ο Μάνος Ζαχαρίας και δεκάδες άλλοι. Η Μάτση  γράφει λοιπόν στον Αντρέα  για την νέα της ζωή στο Παρίσι,για τις συναντήσεις της αυτές,για τα αισθήματα και τις εμπειρίες της.Μάλιστα του απευθύνεται τρυφερά πάντα,αποκαλώντας τον ''gougouchaki μου''και ρωτώντας συχνά για την γυναίκα του Βιβίκα,οποία πρέπει και αυτή να είχε προσωπική επικοινωνία με τη Μάτση,όπως διαβάζουμε:«Η Βιβίκα μού έγραψε ένα γλυκύτατο γράμμα. Είσαι τυχερός - και αυτή συνδυάζει έναν κόσμο τετραδίου μικρού κοριτσιού με μια Μεσόγεια ωριμότητα και μια ρέμβη εις το βλέμμα όπως του Σηκουάνα. Βλέπω ότι αυτή η τελευταία φράση για το βλέμμα της Βιβίκας θα με βοηθήσει να τελειώσω το ποίημά μου για τον Σηκουάνα, που μέρες τώρα με παιδεύει». Στο τέλος κάθε επιστολής υπάρχει πολύτιμο Υπόμνημα που φωτίζει την επιστολή,επεξηγώντας βασικά σημεία της.

      (3η επιστολή)

  Y.Γ.Πάλι  αργοπόρησα το γράμμα σου-γιατί ήθελα να φύγει συγχρόνως με της Βιβίκας.Έν τω μεταξύ όμως έλαβα μέσω πρεσβείας την Ενδοχώρα.Μα τί ωραία που είναι Αντρέα μου.Είναι ποίηση.Δεν ξέρεις πόσο υπερηφανεύομαι ότι μου είναι αφιερωμένη η Ενδοχώρα.Ας την βλέπουνε οι νέοι την Ενδοχώρα κι ας μάθουμε ότι αξίζει κανείς  να γράφει μονάχα αν έχει αυτό το ποιητικό περίσσευμα που ξεχειλάει στο χαρτί-και να μην γράφουνε από σαχλαμάρα,όπως θα λιμοκοντόριζαν με μια αλυσίδα στο δάχτυλο(και στον εαυτό μου τα λέω αυτά-μονάχα θέλω να πιστεύω ότι σε μένα ανάμεσα από τις γραμμές ίσως φαίνεται,ότι ίσως καμιά μέρα γράψω.)

 

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ