Ασημίνα Ξηρογιάννη, Εποχή μου είναι η ποίηση / Asimina Xirogianni, My era is the poetry

Πες μου,
γιατί να γράφεις ποιήματα
όταν δεν υπάρχουν αναγνώστες;
Οι άνθρωποι απελπίστηκαν
και βγήκαν στους δρόμους.
Κι η ποίηση μοιάζει τώρα μακρινή ανάμνηση,
μια τέχνη γραφική…
Εδώ υπάρχει η ζωή που πρέπει να διασωθεί.
Υπάρχουν τα παιδιά
και τα παιδιά δεν μεγαλώνουν με λέξεις
Εδώ χρειάζονται χέρια και σώματα
και περίστροφα
που θα δολοφονούν τους δισταγμούς και τις αναβολές.



Tell me,
why you write poems
when there are no readers?
People are despaired
and took to the streets.
And poetry now seems a distant memory,
a picturesque art…
There is life here that must be rescued.
There are children
and children are not growing up with words
Here hands and bodies needed
and revolvers
killing hesitations and postponements.

English translation: Dimitri Troaditis


http://tokoskino.wordpress.com/2013/07/14/%CE%B1%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CE%BE%CE%B7%CF%81%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%80-2/