*
Όλη μου η ζωή μια αναμονή.
Από τότε που έφυγες
τα βράδια
σβήνω τα φώτα
βυθίζομαι.
Δεν καταλαβάινω αν ξημερώνει.
*
Ξεσκίζω τη γαλήνη μου
την άνευρη ζωή μου.
Και απλώνομαι.
Και πάω.
Στο ταξίδι των περιπλανήσεων
των αποπλανήσεων τα χνάρια ακολουθάω.
*
Εγώ ποτέ δεν είμαι εκεί που θέλω.
Κι όταν είμαι εκεί που θέλω
θα΄θελα να΄μουν αλλού.
*
Αφορίζω την ευαισθησία μου
την αρρώστια της ψυχής μου.
Και οργίζομαι και λέω
γιατί εμένα να με πληγώνουν
τα αναπάντητα ερωτήματα
τα ανέκφραστα συναισθήματα
τα γερασμένα μάτια
τα απογεύματα χωρίς εσένα.
Αφορίζω την ευαισθησία.
*
Κι αυτή η μέρα πέρασε.
Μέτρησα την αξία της με την ομορφιά της ανατολής.
Χωρίς αναστολές την απέρριψα
αδημονώντας για το πρωινό φως.
*
Φοβάμαι τις λέξεις
που δεν είναι δεμένες με τα βιώματά μου.
Έξω από μένα.
Σαν όνειρα ακυρωμένα.
Σαν απωθημένα.
*
Θέλω να πάρω ένα δρόμο.
Να πω:<Θα πάω από δω>
και να πάω.
*
Όλη μου η ζωή μια αναμονή.
Από τότε που έφυγες
τα βράδια
σβήνω τα φώτα
βυθίζομαι.
Δεν καταλαβάινω αν ξημερώνει.
*
Ξεσκίζω τη γαλήνη μου
την άνευρη ζωή μου.
Και απλώνομαι.
Και πάω.
Στο ταξίδι των περιπλανήσεων
των αποπλανήσεων τα χνάρια ακολουθάω.
*
Εγώ ποτέ δεν είμαι εκεί που θέλω.
Κι όταν είμαι εκεί που θέλω
θα΄θελα να΄μουν αλλού.
*
Αφορίζω την ευαισθησία μου
την αρρώστια της ψυχής μου.
Και οργίζομαι και λέω
γιατί εμένα να με πληγώνουν
τα αναπάντητα ερωτήματα
τα ανέκφραστα συναισθήματα
τα γερασμένα μάτια
τα απογεύματα χωρίς εσένα.
Αφορίζω την ευαισθησία.
*
Κι αυτή η μέρα πέρασε.
Μέτρησα την αξία της με την ομορφιά της ανατολής.
Χωρίς αναστολές την απέρριψα
αδημονώντας για το πρωινό φως.
*
Φοβάμαι τις λέξεις
που δεν είναι δεμένες με τα βιώματά μου.
Έξω από μένα.
Σαν όνειρα ακυρωμένα.
Σαν απωθημένα.
*
Θέλω να πάρω ένα δρόμο.
Να πω:<Θα πάω από δω>
και να πάω.
*
Σε βύζαξα σαν μωρό.
Το μεγάλο μου μωρό.
΄Ανδρα μου όμορφε,
κρυφή μου δύναμη,
η νοσταλγία μου μιλάει απόψε.
Είναι μια όμορφη βραδιά.
Μα τη φοβάμαι τούτη την ομορφιά
που μου θυμίζει πως το λίγο σου απόλαυσα μονάχα.
*
Το τοπίο αλλάζει
οι γραμμές μικραίνουν
κι ο χρόνος άλλος μοιάζει.
Έτσι που οι εποχές αγρίεψαν
κι η θάλασσα παλιώνει,
ο ορίζοντας πώς μοιάζει να θολώνει!
*
Γίνε αεράκι
κι έλα
ν΄ανταμώσεις
το βράδυ
τον ξενυχτισμένο μου έρωτα.
*
Ώρες ακίνητη πάνω σε ένα κρεβάτι να τον περιμένεις.
Παγιδευμένη σε έναν άρρωστο έρωτα
πιο εθιστικό και απο το πιο σκληρό ναρκωτικό.
Εικοσι χρόνια χαμένα (αυτή είναι η λέξη τελικά)
Εσύ να καις τη ζωή σου γενναιόδωρα
(γιατί;Ξέρεις ότι θα΄χεις κι άλλη;)
Aυτό ποτέ δεν το κατάλαβα ολόκληρο.Έν μέρει μόνο.
Πρέπει να νιώθεις πολύ μόνη,my love.
Σαφώς δυστυχισμένη.
Ως το τέλος.(Ποιό θα ΄ναι;)
*
Συχνά τις νύχτες δεν κοιμάμαι.
Φαντάζομαι πως ανοίγεις την πόρτα και μπαίνεις.
Έχεις λάγνο βλέμμα.
Χαιδεύεις τα κόκκινα μαλλιά.
Μυρίζεις το σώμα μου.
Εγώ δεν κουνιέμαι.
Σκύβεις
μου φιλάς το λαιμό.
Μετά φεύγεις
σιωπηλός
όπως ήρθες.
Μα εγώ εχω την αίσθηση πως κάτι ψιθυρίζεις,
σαν όνειρο πως λες
Μη σπαταλάς τις νύχτες σου,δεν θα΄ρθω.
http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showauthor&personsid=82428
http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showbook&bookid=142967
http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showbook&bookid=168468
Το μεγάλο μου μωρό.
΄Ανδρα μου όμορφε,
κρυφή μου δύναμη,
η νοσταλγία μου μιλάει απόψε.
Είναι μια όμορφη βραδιά.
Μα τη φοβάμαι τούτη την ομορφιά
που μου θυμίζει πως το λίγο σου απόλαυσα μονάχα.
*
Το τοπίο αλλάζει
οι γραμμές μικραίνουν
κι ο χρόνος άλλος μοιάζει.
Έτσι που οι εποχές αγρίεψαν
κι η θάλασσα παλιώνει,
ο ορίζοντας πώς μοιάζει να θολώνει!
*
Γίνε αεράκι
κι έλα
ν΄ανταμώσεις
το βράδυ
τον ξενυχτισμένο μου έρωτα.
*
Ώρες ακίνητη πάνω σε ένα κρεβάτι να τον περιμένεις.
Παγιδευμένη σε έναν άρρωστο έρωτα
πιο εθιστικό και απο το πιο σκληρό ναρκωτικό.
Εικοσι χρόνια χαμένα (αυτή είναι η λέξη τελικά)
Εσύ να καις τη ζωή σου γενναιόδωρα
(γιατί;Ξέρεις ότι θα΄χεις κι άλλη;)
Aυτό ποτέ δεν το κατάλαβα ολόκληρο.Έν μέρει μόνο.
Πρέπει να νιώθεις πολύ μόνη,my love.
Σαφώς δυστυχισμένη.
Ως το τέλος.(Ποιό θα ΄ναι;)
*
Συχνά τις νύχτες δεν κοιμάμαι.
Φαντάζομαι πως ανοίγεις την πόρτα και μπαίνεις.
Έχεις λάγνο βλέμμα.
Χαιδεύεις τα κόκκινα μαλλιά.
Μυρίζεις το σώμα μου.
Εγώ δεν κουνιέμαι.
Σκύβεις
μου φιλάς το λαιμό.
Μετά φεύγεις
σιωπηλός
όπως ήρθες.
Μα εγώ εχω την αίσθηση πως κάτι ψιθυρίζεις,
σαν όνειρο πως λες
Μη σπαταλάς τις νύχτες σου,δεν θα΄ρθω.
http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showauthor&personsid=82428
http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showbook&bookid=142967
http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showbook&bookid=168468
