ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ
Είναι ένα μυαλό
Αφημένο στο τραπέζι
Άθικτο
Μια καρδιά
Κι αυτή άθικτη
Κι ένα σώμα
Δύο μέτρα άπ΄τα χέρια σου
Βαθιά θιγμένο
*******
ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΄Η ΓΚΡΟ ΠΛΑΝ
Πάρε το σώμα σου
Με δυσκολεύει
Είναι τόσο υπαρκτό
Σκοντάφτω στους ώμους σου
Δεν βρίσκω τον ήλιο
Να βγω
Κι όλο κάτι τέτοια σου λέω
Ασυνάρτητα
***********
ΠΟΙΗΣΗ
Όπως όταν βάζεις την τελευταία πινελιά
Σ΄έναν κατάλευκο πίνακα
************
ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Τα επικίνδυνα ποιήματα
Τα ξέρεις,σε τραβάνε
Στο άπειρο
Το χάος
Το μηδέν
Χωρίς πρόσωπο
Είναι αυτά που
Σκίζεις ένα κάθετο πρωί
Και κάνεις πως
Ποτέ δεν υπήρξαν
************
ΣΥΝΟΔΕΙΑ
Κι ύστερα γίνεσαι
Πιο κυνικός κι απ΄το φεγγάρι
Πιο μόνος κι απ΄την παλάμη σου
Άηχος
Σχεδόν χρόνος
**************
ΨΥΧΡΟ
Ο ποιητής
Είναι αδίστακτος
Περνά
Πάνω άπ΄τα ανυποψίαστα ποιήματα
Περιεργάζεται προσεκτικά
Ένα προς ένα
Τα μέλη
-Νεογέννητες λέξεις-
Μες στο χέρι του πιάνει τα καχεκτικά
Και τα πνίγει
[Από την Ποιητική Συλλογή Απλά Πράγματα,
Γαβριηλίδης 2012]
