ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ Είναι ένα μυαλό Αφημένο στο τραπέζι Άθικτο Μια καρδιά Κι αυτή άθικτη Κι ένα σώμα Δύο μέτρα άπ΄τα χέρια σου Βαθιά θιγμένο ******* ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΄Η ΓΚΡΟ ΠΛΑΝ Πάρε το σώμα σου Με δυσκολεύει Είναι τόσο υπαρκτό Σκοντάφτω στους ώμους σου Δεν βρίσκω τον ήλιο Να βγω Κι όλο κάτι τέτοια σου λέω Ασυνάρτητα *********** ΠΟΙΗΣΗ Όπως όταν βάζεις την τελευταία πινελιά Σ΄έναν κατάλευκο πίνακα ************ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ Τα επικίνδυνα ποιήματα Τα ξέρεις,σε τραβάνε Στο άπειρο Το χάος Το μηδέν Χωρίς πρόσωπο Είναι αυτά που Σκίζεις ένα κάθετο πρωί Και κάνεις πως Ποτέ δεν υπήρξαν ************ ΣΥΝΟΔΕΙΑ Κι ύστερα γίνεσαι Πιο κυνικός κι απ΄το φεγγάρι Πιο μόνος κι απ΄την παλάμη σου Άηχος Σχεδόν χρόνος ************** ΨΥΧΡΟ Ο ποιητής Είναι αδίστακτος Περνά Πάνω άπ΄τα ανυποψίαστα ποιήματα Περιεργάζεται προσεκτικά Ένα προς ένα Τα μέλη -Νεογέννητες λέξεις- Μες στο χέρι του πιάνει τα καχεκτικά Και τα πνίγει [Από την Ποιητική Συλλογή Απλά Πράγματα, Γαβριηλίδης 2012]
