ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
«Ελάτε λίγο πιο κοντά!» [Ευγένιου Τριβιζά, Ο φωτογράφος Φύρδης Μίγδης], "Fractal", Οκτώβριος 2016
«Πολύ γέλιο με τον φαντασμένο βασιλιά και τον κακό και υποταγμένο καγκελάριο που έστριβε το μουστάκι του, θαυμασμός για τον ήρωα που ξέρει να κερδίζει τη ζωή του. Από την αρχή μέχρι το τέλος είναι διακριτές οι εικόνες στο μυαλό σου, η Βάλλυ Λιάπη όμορφα τις σχηματοποιεί, με ζωηρά χρώματα και σκίτσα συμβατά με το κλίμα του βιβλίου. Ο αναγνώστης απολαμβάνει ρυθμό, πετυχημένη πλοκή και έξυπνη γλώσσα που κεντρίζει τα παιδιά. Καθόλου περίτεχνη, πολύπλοκη, περιγραφική. Γλώσσα μέσω της οποίας ο έμπειρος αναγνώστης θα καταλάβαινε ποιος είναι ο συγγραφέας, ακόμα κι αν δεν έγραφε με ψευδώνυμο. Το ‘χει κατακτήσει αυτό ο Τριβιζάς, αν μη τι άλλο, να χτίζει ένα «ύφος» ιδιωτικό δικό του, με το οποίο όμως προάγει την παιδική λογοτεχνία. Η φαντασία χορεύει με ξέφρενους ρυθμούς στην περίπτωση του Τριβιζά και έχει τη δύναμη να ξεγελά κα τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.»
*****
Από το ημερολόγιο της Μελίνας [Ιωάννα Μπαμπέτα, Η Μελίνα ντετέκτιβ], "Fractal", Σεπτέμβριος 2016
«Με αφορμή μια ιστορία του Σήμερα μπορούν και γονείς και δάσκαλοι να συζητήσουν με τα παιδιά για τα κοινωνικά προβλήματα, το ρόλο του ανθρώπου απέναντι σε αυτά, καθώς και τα διφορούμενα συναισθήματα που πολλές φορές ιδιόρρυθμες καταστάσεις γεννούν. Γι ‘ αυτό και απαιτούν ιδιαίτερη ανάλυση και διάλογο με στόχο την διατήρηση των κατάλληλων ισορροπιών στην παιδική ψυχή.»
****
Ζήτημα ζωής και θανάτου [για παιδιά] [Μπριζίτ Λαμπέ, Η ζωή και ο θάνατος], "Fractal", Σεπτέμβριος 2016
«Το βιβλίο δεν διστάζει να μιλήσει για θάνατο και τη θέση του στην ανθρώπινη ζωή. Γιατί ο θάνατος αποτελεί μέρος της ανθρώπινης ζωής, είναι ο τελευταίος της σταθμός. Μερικές φορές αδίκως έρχεται πολύ νωρίς και αναπάντεχα βέβαια. Και τότε αναζητά κανείς τις απαντήσεις που δεν είναι πάντα εύκολο να δοθούν. Αλλά πάλι τί θα γινόταν, πώς θα ήταν η ζωή αν δεν πέθαινε κανείς; Eίναι φυσικό ακόμα και για ένα μικρό παιδί να αναρωτιέται τι υπάρχει μετά θάνατον. Είναι φυσικό να φοβόμαστε μην πεθάνουν άνθρωποι που αγαπάμε. Ο θάνατος μπορεί να είναι διδακτικός καμιά φορά. Εντείνει τις προσπάθειες για μια πιο ποιοτική ζωή.
Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από παιδιά που φοιτούν στην τετάρτη δημοτικού και πάνω, επειδή ερεθίζει τη σκέψη, φωτίζει το πνεύμα, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για γόνιμο διάλογο με τους μικρούς μαθητές, θέτει νέα ερωτήματα. Με αφορμή αυτό ο γονιός ή το δάσκαλος μπορούν να εξηγήσουν στο παιδί την έννοια της φιλοσοφίας, λέγοντάς του ότι ενδιαφέρεται να μελετήσει και να σκεφτεί πάνω στο πως περισσότερο από το τί.»
*****
Φιλαναγνωσίας το ανάγνωσμα [Μαρία Παπαγιάννη, Βιβλιοφάγος κατά... λάθος!], "Fractal", Σεπτέμβριος 2016
«Ένα βιβλίο με νόημα και μηνύματα κρυμμένα για τους μικρούς φίλους. Δίνει αφορμή για συζήτηση, είναι γεμάτο αμεσότητα, ζωντάνια και έχει λειτουργική εικονογράφηση από τους Τουλιάτου και Μπουλούμπαση. Στο τέλος εμπεριέχονται ασκήσεις-δραστηριότητες, όπως και σε όλα τα βιβλία της σειράς. Προτείνουμε το βιβλίο γιατί είναι λιτό και ουσιαστικό, καθόλου φλύαρο και μπορεί να διαβαστεί και από το ίδιο το παιδί που έχει μάθει να διαβάζει βοηθώντας το αβίαστα να εξασκήσει την αναγνωστική του ικανότητα απολαμβάνοντας παράλληλα μια όμορφη ιστορία.»
*****
Το είναι και το φαίνεσθαι [Α. Χ. Μπέντζαμιν, Ο βασιλιάς πουλί], "Fractal", Οκτώβριος 2016
«Το πρώτο εικονογραφημένο βιβλίο του Α. Χ. Μπέντζαμιν δένει θαυμάσια με τις διασκεδαστικές εικόνες του Τόνυ Ρος. Σε απόδοση Βερίνας Χωρεάνθη. Οι ισορροπίες χάνονται και οι ρόλοι αλλάζουν. Τελικά η ισορροπία αποκαθίσταται, αφού καλές συμφωνίες κλείνονται μεταξύ του βασιλιά και της ιδιότροπης γυναίκας του. Ένας φοβερός ανταγωνισμός. Σύγκρουση συμφερόντων. Τα πουλιά δεν έχουν καμία θέση μέσα στο παλάτι. Οι θέση τους είναι μέσα σε ειδικά διαμορφωμένους ορνιθώνες, όπου θα ζουν τη δική τους ζωή. Οι άνθρωποι έχουν τη δική τους ξεχωριστή ζωή και είναι λάθος, αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνο ίσως να μπλέκουμε τα πράγματα και να κάνουμε »ανίερα» παντρέματα. Το έργο προσφέρεται άνετα για δραματοποίηση από τους μαθητές και το δάσκαλο. Οι ρόλοι πολλοί και εκφραστικοί, μπορεί να ευνοήσουν και στο ξεδίπλωμα ενός όμορφου και λειτουργικού θεατρικού παιχνιδιού. Πλούσιες εικόνες, έντονη κινητικότητα, χαρακτήρες που επιδέχονται κριτικής και συζήτησης, ένα ζωηρό ανάγνωσμα με ρέουσα δομή και ελκυστική γραμμή. Μερικά πράγματα δίνουν την αίσθηση του παιχνιδιού, αλλά δεν είναι. Το παραμύθι διδάσκει χωρίς να έχει τόνο διδακτικό και αυτό το κάνει ξεχωριστό. Με έναν παιγνιώδη και χιουμοριστικό τρόπο προκαλεί ερωτήματα στα παιδιά, τους δίνει τροφή για σκέψη, τα υποβάλλει σε ρόλους, τα κατευθύνει να ξεκλειδώσουν τα μηνύματα.»
*****
Ο δράκος Μπουρμπουλήθρας [Σπύρος Πετρουλάκης, Ο δράκος Μπουρμπουλήθρας], diastixo.gr, 17.3.2017
«Ένα εξαιρετικό βιβλίο για τη δύναμη της φιλίας και της αγάπης που προτείνει ήθος στους μικρούς αναγνώστες. Η όμορφη και λειτουργική εικονοποιία του, η στρωτή του γλώσσα, η δράση του και η διδακτική του πνοή είναι εμφανή και αξιοπρόσεκτα. Πολλές φορές οι άνθρωποι, εμποτισμένοι με ποικίλες προλήψεις και προκαταλήψεις, εθελοτυφλούν ή αρνούνται να δουν την αλήθεια. Η κριτική σκέψη είναι απαραίτητη σε μικρούς και μεγάλους, όπως απαραίτητες είναι και οι καλές προθέσεις για τα πράγματα και τους ανθρώπους. Ο Σωτηράκης αφέθηκε στην παρέα με τον δράκο και έφτασε από την άγνοια στη γνώση και πήρε ένα μάθημα ζωής. Τίποτα δεν είναι απόλυτο στη ζωή ή, τουλάχιστον, τα περισσότερα πράγματα είναι σχετικά. Σημασία έχει να είμαστε πάντα πρόθυμοι να ψάχνουμε και να βρίσκουμε την αλήθεια, να έχουμε ανοιχτό μυαλό και ανοιχτή καρδιά. Είναι σημαντικό να το μάθουν αυτό οι μικροί αναγνώστες»
*****
Ακτινογραφώντας την παιδική ψυχή [Μάκης Τσίτας, Το όνομά μου είναι Δώρα!], "Fractal", Μάρτιος 2017
«Ο Μάκης Τσίτας βγάζει ακτινογραφία στην παιδική ψυχή. Διαβάζει το μυαλό και την ψυχή των μικρών φίλων, τους δίνει βήματα στα βιβλία του, τους δίνει λόγο και προβάδισμα, τους αγαπά. Φωτίζει, αποθεώνει τον ελεύθερο, αυθεντικό παιδικό κόσμο. Η Δώρα μέσα από τις υπερβολές της γίνεται μοναδική, και είναι σαφώς γνήσια εκπρόσωπος της γλυκιάς παιδικής ψυχής που ακόμα δεν έχει «μπουκώσει» από άχρηστες πληροφορίες, δεν έχει κουραστεί, δεν έχει διαφθαρεί και έχει την δύναμη να ταξιδεύει και τους ενήλικες ακόμα.
Τι να πω για την υπέροχη εικονογράφηση της ταλαντούχας Ρένιας Μεταλληνού; Μας χάρισε μια καλοσχεδιασμένη και πληθωρική Δώρα, ένα κορίτσι θαύμα που στήνει γύρω της έναν επίγειο παράδεισο από υπερβολές και ασύμμετρες επιθυμίες. Σχήματα και χρώματα σε πανδαισία! Όταν οι εικόνες μιλάνε και σε «παίρνουν μαζί τους» είναι ευτυχία. Και όταν οι εικόνες «δένουν »με το όλο πνεύμα του βιβλίου είναι επιτυχία!»
*****
Κάθε εμπόδιο για καλό! [Λίνα Μουσιώνη, Ζητείται άλογο για αμαζόνα], "Fractal", Μάρτιος 2017
«Ένα σοφό βιβλίο, επίκαιρο, σύγχρονη δράση και προβληματισμό μάς χαρίζει η Λίνα Μουσιώνη. Ευφάνταστες οι εικόνες της Ναταλίας Καπατσούλια. Μπορούν και μόνα τους τα παιδιά από την δευτέρα δημοτικού και πάνω να το διαβάσουν και να διασκεδάσουν, αλλά και να προβληματιστούν ανάλογα. Χρειαζόμαστε ακριβώς τέτοια παιδικά βιβλία με ψυχολογικές προεκτάσεις, αναφορά σε θέματα του σήμερα και που να αγγίζουν τον μικρό αναγνώστη, αλλά και τους γονείς και τους δασκάλους, ώστε να καλλιεργούν τη γόνιμη συζήτηση μεταξύ τους.»
*****
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου