ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΟΙ ΑΠΛΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
Θα προτιμούσε να μονολογήσει
χωρίς καμία κίνηση στο σώμα του θεατρική.
Μέσα στη σκέψη του να μπει.
Την σκέψη του να την προλάβει προτού να γεννηθεί
και πριν να τα σκεφτεί
τα λόγια του ν' αρχίσει.
Aλλά σ' αυτά τα δύσκολα μπροστά
το θέατρο του σώματος υπερτερεί.
Κι έτσι με μία κίνηση σχεδόν απλή
από την πρόκα του τον ξεκρεμά τον τοίχο
κι ανοίγει πίσω το κενό ωσάν ελευθερία.
Μα κι η ελευθερία άλλο κενό
και η αντήχηση μέσα σ' αυτό μικρή,
όχι γιατί λιγόστεψε η κραυγή
αλλά γιατί δεν έχει πλέον η φωνή
πού να χτυπήσει.
Και προτιμά ,σ' αυτά τα δύσκολα μπροστά,
εν τέλει να μονολογήσει.
-----------------------
ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ
Κατηγορίες βαριές του προσήψαν
ότι για πόλεμο διαρκώς ετοιμαζόταν
βαφτίζοντας εχθρό του το ελάχιστο.
'Εριχνε, είπαν,τα λεφτά σε πανοπλίες και εξοπλισμούς
μα σαν τον ρωτούσανε για τον εχθρό
εκείνος έδειχνε αόριστα πίσω από τα κορμιά τους.
Και σαν γυρνούσαν όλοι τους εκεί να δουν,
ακούω,τους έλεγε,τα ποδοβολητά
από το άλλο μέρος.
Όλους εν τέλει τους κατάφερε.
Τους έκανε στρατιώτες και πολεμούσαν ,όπως πίστευαν,
τον υπαρκτό εχθρό που δεν φαινόταν.
Μετά από καιρό
ένας μονάχα τόλμησε και ρώτησε
αν πρέπει πια να πολεμά ή όχι.
Και πήρε απ' τον καθένα την απάντηση:
ίσως κανένα δίλημμα δεν τέθηκε
για να ξεπεραστεί.
-------------------
Σπύρος Λ. Βρεττός
Γαβριηλίδης, 2012
53 σελ.
Θα προτιμούσε να μονολογήσει
χωρίς καμία κίνηση στο σώμα του θεατρική.
Μέσα στη σκέψη του να μπει.
Την σκέψη του να την προλάβει προτού να γεννηθεί
και πριν να τα σκεφτεί
τα λόγια του ν' αρχίσει.
Aλλά σ' αυτά τα δύσκολα μπροστά
το θέατρο του σώματος υπερτερεί.
Κι έτσι με μία κίνηση σχεδόν απλή
από την πρόκα του τον ξεκρεμά τον τοίχο
κι ανοίγει πίσω το κενό ωσάν ελευθερία.
Μα κι η ελευθερία άλλο κενό
και η αντήχηση μέσα σ' αυτό μικρή,
όχι γιατί λιγόστεψε η κραυγή
αλλά γιατί δεν έχει πλέον η φωνή
πού να χτυπήσει.
Και προτιμά ,σ' αυτά τα δύσκολα μπροστά,
εν τέλει να μονολογήσει.
-----------------------
ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ
Κατηγορίες βαριές του προσήψαν
ότι για πόλεμο διαρκώς ετοιμαζόταν
βαφτίζοντας εχθρό του το ελάχιστο.
'Εριχνε, είπαν,τα λεφτά σε πανοπλίες και εξοπλισμούς
μα σαν τον ρωτούσανε για τον εχθρό
εκείνος έδειχνε αόριστα πίσω από τα κορμιά τους.
Και σαν γυρνούσαν όλοι τους εκεί να δουν,
ακούω,τους έλεγε,τα ποδοβολητά
από το άλλο μέρος.
Όλους εν τέλει τους κατάφερε.
Τους έκανε στρατιώτες και πολεμούσαν ,όπως πίστευαν,
τον υπαρκτό εχθρό που δεν φαινόταν.
Μετά από καιρό
ένας μονάχα τόλμησε και ρώτησε
αν πρέπει πια να πολεμά ή όχι.
Και πήρε απ' τον καθένα την απάντηση:
ίσως κανένα δίλημμα δεν τέθηκε
για να ξεπεραστεί.
-------------------
Σπύρος Λ. Βρεττός
Γαβριηλίδης, 2012
53 σελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου