ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΑΣΤΡΩΝ
Δέσμες φιλιών καμώνονται το έπος
σέρνονται αργά,ρίχνοντας το μαύρο στο σκοτάδι
γυρνάνε τον ουρανό με τον τροχό και με το κάρο
και σπάνε με τη σειρά τα σουραύλια της νεότητας
στριμώχνονται τα άστρα στη θαλπωρή του ουρανού
και μέσα σε πέπλα ταξιδεύουν
ηλεκτρικά άνθη χλωμά και ακανόνιστα
εκλιπαρούν τη νύχτα
με τις κραυγές των καλωδίων και των καναλιών
βία και αβεβαιότητα
και στην ομίχλη εμφανίζονται αγαπημένοι
σαν θρόισμα
είναι λευκές οι λέξεις
και τα αστέρια τους είναι βαρίδια μπρούτζινα
πέφτοντας πλένονται
στο πλυντήριο των στεναγμών -το κανάλι της βροχής
*******
ΑΛΛΟΚΟΤΗ ΝΥΧΤΑ
Στις αποβάθρες του υπογείου σπάνια κάποιος αγγίζει το φως,
γιατί στους ουράνιους θόλους κορδώνονται αειθαλή δέντρα,
με συστοιχίες ευκίνητων κλαδιών
που ξυπνούν τις πέρδικες και τις πευκοβελόνες
και κάνουν τους συρμούς να μιλάνε
όπως ακούγεται ένας ραβίνος
έτσι που με συγ-κινεί ένα καρφί,
λάμπες,λαμπάκια και σήματα μόρς
όταν βγαίνουν δειλά από τις οπές
κάποιου φορέματος
που με χρώματα και φωνές κρύβει τα άστρα
γυναίκα είναι αυτή που κρύβει στα πόδια της
ένα ομοιοκατάληκτο ποίημα
και απλώνει τη μυρωδιά της στις τέσσερις διαστάσεις
μιας ανοιχτής πόρτας
-------------------------------------------------------------------
Πλυντήριο άστρων
Φάνης Παπαγεωργίουεπιμέλεια σειράς: Ιορδάνης Κουμασίδης
Λογότεχνον, 2013
64 σελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου