ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ [ ΑΠΌ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ VARELAKI ]

 

                              

 Η ανάρτηση αυτή γίνεται  με αφορμή την εκδήλωση  που συνδιοργανώνουν τα

                                       VAKXIKON 
                                        VARELAKI 
                                         στίγμαΛόγου

με θέμα  «Η ποίηση στην εποχή του διαδικτύου»

 Στο βασικό ερωτηματολόγιο του VARELAKI  στην
  ΣΤΗΛΗ THE ARTMANIACS////ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΣΤΟ VARELAKI 
υπάρχει ερώτηση  που είναι σχετική με το θέμα της εκδήλωσης.Ποίηση και Διαδίκτυο .Λογοτεχνία και Διαδίκτυο.Κάποτε  έτσι ακριβώς,κάποτε διατυπωμένη λίγο διαφορετικά.Προέβην λοιπόν  σε μια ανθολόγηση των σχετικών απαντήσεων των περισσότερων ανθρώπων που μου παραχώρησαν συνέντευξη,επειδή θεωρώ ότι παρουσιάζει ενδιαφέρον.Σχεδόν όλοι τους ποιητές και πεζογράφοι ,κάτι έχουν να μας πουν.

    


                                               Α.Ξ. 






ανθολόγηση/επιμέλεια :

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
________________________________________

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΛΑΝΑΣ:


Προσωπικά θεωρώ ότι η ποίηση [και γενικά η λογοτεχνία ] ανθίζει μέσα στο διαδίκτυο.Γίνονται όμορφες δημιουργικές ζυμώσεις και ανταλλαγές.
 
 Το διαδίκτυο είναι ένας εντελώς καινούργιος επικοινωνιακός τόπος και μια τεράστια -ασύλληπτη για τα μέχρι σήμερα δεδομένα- αποθήκη πληροφοριών, η οποία αυξάνει συνεχώς. Στο επίπεδο της επικοινωνίας, έχει το προνόμιο να μην περιορίζεται από τον συμβατικό χώρο και χρόνο. Επίσης απουσιάζουν από αυτό κάποιοι κλασσικοί θεσμοί, οι οποίοι εν πολλοίς περιορίζουν τις πνευματικές δραστηριότητες και αποκαρδιώνουν τους ανθρώπους που επιθυμούν να γράψουν ποίηση. Στο διαδίκτυο, καθένας μπορεί να δημοσιεύσει αυτό που έγραψε -και νομίζει πως είναι ποίηση- χωρίς να χρειάζεται τη συγκατάνευση ενός εκδότη, ενός κριτικού ή μερικών ομοτέχνων του. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον: μπορεί εύκολα να αυξηθεί ο αριθμός των ποιητικών κειμένων χωρίς ποιότητα, αφού το μοναδικό κριτήριο είναι οι απόψεις του ίδιου του συγγραφέα. Δεύτερον: μειώνονται οι αντιστάσεις που μπορεί να συναντούσε κάποια εντελώς καινοφανής ποιητική προσπάθεια. Στο επίπεδο της αποθήκευσης πληροφοριών, η ευκολία με την οποία μπορούν να εντοπιστούν τα πιο διαφορετικά βιβλία, καθώς και η «συνειρμική» διάσταση της δικτύωσης των πηγών, δημιουργούν ένα ερεθιστικό περιβάλλον συγκρητισμού, που οπωσδήποτε παρέχει ευκαιρίες πειραματισμών στην ποίηση.



******

ΚΩΣΤΑΣ ΑΡΚΟΥΔΕΑΣ

Λογοτεχνία και διαδίκτυο;

Πολύς θόρυβος, συχνά για το τίποτα. Το διαδίκτυο βοηθά έναν λογοτέχνη στο βαθμό που μπορεί να αποδρά από αυτό και να αφοσιώνεται στη τέχνη του. Αν παγιδευτεί σε αυτό, τέλειωσε. 

****** 

 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΘΗΝΑΚΗΣ

 Ποίηση και διαδίκτυο. 

'Ολοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Είναι μία ευτυχής σύμπτωσις.  

******  

 ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΓΓΕΛΑΚΟΣ

Λογοτεχνία και διαδίκτυο. 


-Πολυσχιδές το θέμα. Θα περιοριστώ αναγκαστικά σε μία του πτυχή, που τη βλέπω καθημερινά στο φέισμπουκ. Προσπαθώ να αντιμετωπίζω με συμπάθεια την αυτοαναφορικότητα όλων μας και την προσπάθεια να διαφημίζουμε τα βιβλία μας. Δυσανασχετώ όμως όταν μας βλέπω να γινόμαστε τελάληδες του ίδιου μας του έργου, ξεχνώντας πως η τέχνη είναι απλώς μια χειρονομία στη ζωή. Βρίσκεις ένα χέρι και το σφίγγεις. Κι αυτό είναι όλο.  

******  

ΑΛΕΞΗΣ ΖΗΡΑΣ


Λογοτεχνία και Διαδίκτυο.Σχήμα οξύμωρο,αλλά....

Για τη σχέση λογοτεχνίας και διαδικτύου, θα μπορούσα να πω πολλά. Εν συνόψει, θα έλεγα ότι είναι απολύτως καταστροφική, τουλάχιστον έτσι όπως διαμορφώθηκε ως τώρα. Η πληβειακή διαδικτυακή εξίσωση των πάντων, το ότι όλα είναι δεκτά και όλα υπηρετούν την  αλήθεια, η απάτη της «δημοκρατίας της πληροφορικής» , ο ανεξέλεγκτος πληθωρισμός του δημόσιου λόγου ο οποίος αναπαράγει στο πολλαπλούν τις στρεβλώσεις, η ομογενοποίηση κειμένων με κριτήριο το θέμα και όχι την αισθητική τους αξία, όλα αυτά τα σύνδρομα της αποδομικής τελετουργίας η οποία είναι συνυφασμένη με τη λειτουργία του διαδικτύου, έχουν καταστήσει παθητική την άλλοτε κριτική πρόσληψη. Με ταχύτατο βηματισμό δεν εξαφανίζεται μόνο η κριτική και η έρευνα (καθώς κάθε κριτική και κάθε έρευνα είναι διαθέσιμες σ΄ένα κοινό που δεν αξιολογεί αλλά μεταθέτει την ευθύνη της αξιολόγησης στις πλάτες των επομένων,κοκ) αλλά και η ίδια η λογοτεχνία. Η ευκολία της πρόσβασης έχει απομειώσει τη χαρά της ανακάλυψης  αλλά και την έννοια της σπουδαιότητας, της αξίας ενός έργου. Η μηχανή αναζήτησης της  Google που όλοι μας λίγο ως πολύ χρησιμοποιούμε, ακόμα και για τα απλούστατα, λόγω της επικράτησης της ερευνητικής και αναγνωστικής ραστώνης, είναι ένα από τα βασικά εργαλεία που ετοιμάζουν τους ολοκληρωτισμούς που καταφθάνουν. Καθώς, η εξομοίωση, φασιστική ή κομμουνιστική, είναι η μόνη εικόνα που έχει μπροστά της η οποιαδήποτε καταδολίευση μάς ορέγεται. «Οι νέες μηχανές αναζήτησης και αποθήκευσης ηλεκτρονικών πληροφοριών», διάβασα σε ένα αξιοσύστατο δοκίμιο του αμερικανού εκπαιδευτικού Ντέηβιντ Κλέμενς (βλ.περ. Φιλόλογος, τχ. 151, 2013), «μάς έχουν κάνει κενούς και ηλίθιους. Η μνήμη εξοστρακίζεται και πετιέται στα σύννεφα, ενώ η φαντασία εξωτερικεύεται με εικόνες από φιλμ, τηλεόραση και Google. Το αποτέλεσμα είναι να βρίσκουν οι σπουδαστές την ανάγνωση ενοχλητική, γιατί σ΄όλη τους τη ζωή τρέφονταν με εικόνες και επομένως αδυνατούν [οι ίδιοι] να σχηματίσουν εικόνες στο μυαλό τους»  

****** 

 ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ

Λογοτεχνία και Διαδίκτυο.Σχήμα οξύμωρο,αλλά....

Σχήμα νομοτελειακό. Με το ερώτημα κάτω από ποιούς όρους και με τι μορφή θα μας έλθει ο διανοούμενος του μέλλοντος που θα στηρίζεται μονάχα στο ψηφιακό αρχείο. Η έγνοια για μια διαδοχή του μαθησιακού και βιωματικού ήθους στο νέο αρχείο είναι πιο σημαντική από τα κλαψουρίσματα και τις προφητείες απωλείας.
Γι αυτό και δεν αναλαμβάνουν να την σκεφτούν οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας στη διασταύρωση υπουργείων παιδείας και πολιτισμού.

****** 


ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΠΑΣΤΑΚΑΣ





 Λογοτεχνία και Διαδίκτυο.

 

Το διαδίκτυο, κακά τα ψέματα, ανακάτεψε την τράπουλα. Στον κλειστό και ανθυγειινό αέρα των λογοτεχνικών καφενείων, τα πατροπαράδοτα στέκια της ελληνικής διανόησης, έφερε μια αύρα ζωογονοποιητική. Απλώς, εξέλειπεν το απαραίτητο στάδιο της μαθητείας, απ’ το οποίο περάσαμε όλοι εμείς που είμαστε ποιητές πριν από το διαδίκτυο. Οι σφαλιάρες. Τώρα οι ποιητές που γεννήθηκαν με το φέισμπουκ (η προηγούμενη φάση με τα προσωπικά ιστολόγια έχει πλέον παρέλθει ανεπιστρεπτί), αρνιούνται να στρώσουν το σβέρκο τους στην πατρική σφαλιάρα, αρνούνται να στρώσουν τον κώλο τους να γράψουν και να ξαναγράψουν τα στιχουργήματα που με τόση ευκολία ανεβάζουν στα κοινωνικά δίκτυα. Οι εθισμένοι των λάικς πολύ δύσκολα θα ανοίξουν το δικό τους δρόμο: απλώς υποκλίνονται ο ένας στις εικονικές φιλοφρονήσεις των άλλων. Να το πω διαφορετικά, γιατί και στη λογοτεχνία ισχύει ο κανόνας της Ψυχιατρικής «περί μιμήσεως προτύπου»: όταν μιμήσαι και θέλεις να ξεπεράσεις σε λάικ τον εικονικό σου φίλο ποιητή, δεν προκόβεις. Πρέπει να μιμήσαι υψηλά πρότυπα (Μούζιλ, Βαλερί, Ρίλκε απλώς για να αναφέρουμε κάποια ονόματα), αν θες να γράψεις έστω και στο 1% των δυνατοτήτων τους.

 


****** 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΙΣΑΝΟΓΛΟΥ

Ποίηση ,ή λογοτεχνία γενικότερα,και διαδίκτυο..ακουγεται οξύμωρο ,αλλά...



Γιατί όχι; Μόνο που θα πρέπει να είμαστε προσεχτικοί. Είναι δύσκολο μέσα σ’ αυτή την υπερ- πληροφόρηση να ξεχωρίσουμε την καλή λογοτεχνία και τους κατάλληλους ιστότοπους. Ήρθε σαν μια Ξαφνική Αφύπνιση, σαν ένας Κρότος. Ένα νέο όργανο που θα πρέπει να το εξερευνήσουμε. Το θετικό του διαδικτύου όσων αφορά στη λογοτεχνία είναι η αμεσότητα. και ο άπλετος χώρος. Μπορεί κάποιος να «δημοσιεύσει» ένα κείμενο άμεσα, όσο μεγάλο κι αν είναι. Ευτυχώς, τον τελευταίο καιρό βλέπω μια άνθιση σε ποιτικά -αισθητικά και θεματικά- ψηφιακά περιοδικά και μπλογκ. Αυτό είναι παρήγορο, μιας και ο συγγραφέας ή ο υποψήφιος αναγνώστης γίνεται πιο υποψιασμένος κι έτσι διαμορφώνεται ένα ψηφιακό λογοτεχνικό τοπίο πιο απαιτητικό και με υψηλότερες προσδοκίες. Από την άλλη, στα αρνητικά του διαδικτύου, θα έβαζα το γεγονός πως αυτή η αμεσότητα και η ευκολία στην δημοσίευση, αυτομάτως, μας καθιστά όλους εν δυνάμει ποιητές και συγγραφείς. Πάντως νομίζω πως ψηφιακή και έντυπη λογοτεχνία μπορούν να συνυπάρξουν –και θα συνυπάρξουν για αρκετό καιρό ακόμα- τουλάχιστον όσων αφορά στα περιοδικά και στα βιβλία . Πολλοί διαβάζουν κείμενα από το διαδίκτυο, όμως όλοι θέλουν να δουν το βιβλίο τους τ υ π ω μ έ ν ο. Η μεγαλύτερη παγίδα του διαδικτύου είναι το γεγονός ότι μας καθιστά «εφησυχασμένους»: έχουμε όλη την γ ν ώ σ η «αποθηκευμένη» στον σκληρό δίσκο. Μουσικές, ποίηση, ταινίες με σκοπό κάποια στιγμή να διαβάσουμε να ακούσουμε να δούμε όλες αυτές τις ταινίες που έχουμε. Τις έχουμε, όμως δεν τις κατέχουμε. Μιας και τα πάντα βρίσκονται ε κ ε ί. Δίπλα μας, αλλά όχι μέσα μας. Είμαστε οι άνθρωποι που τα έχουμε ό λ α. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι ! 

 

****** 

AΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ

 Από τη φύση του το διαδίκτυο  ευνοεί,διαδίδει και στηρίζει τον πλουραλισμό και το σεβασμό στην διαφορετικότητα ο,τι κι αν σημαίνει αυτό.Και  εδώ θα πούμε το  αυτονόητο ,δηλαδή ότι  όλα εξαρτώνται  από τον τρόπο που τα χρησιμοποιεί κανείς τα πράγματα.


*******

ΒΑΣΙΛΗΣ ΖΗΛΑΚΟΣ

Ποίηση και διαδίκτυο. 

Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά η τυπωμένη ποίηση, η ποίηση στο χαρτί, βρίσκεται στο φυσικό της σπίτι. Eξηγούμαι : μέρος της γοητείας της ποίησης είναι ότι είναι το μοναδικό είδος λόγου που βρίσκεται τόσο κοντά στη γη. Εννοώ, στις πέτρες, στο νερό, στη λάσπη, στα ούρα, στις κατσίκες,στον  θάνατο...Και εφόσον το χαρτί προέρχεται από την φύση με έναν τρόπο που είναι πιο άμεσος θαρρώ από την άχαρη οθόνη του υπολογιστή μας, η ποίηση και το ποίημα νοιώθουν πολύ άνετα μέσα σε αυτό. Στην πράξη, η συμφωνία είναι κάτι παραπάνω από έκδηλη. Ο ποιητής που φτιάχνει μόνος του το βιβλίο του, πιστεύει ότι η διαδικασία επιλογής του μεγέθους, του χαρτιού και του γράμματος είναι πολύ σπουδαία γιατί συνεχίζει την διαδικασία της συγγραφής. Το ένα μπαίνει μέσα στο άλλο. Δυστυχώς, λίγοι ποιητές σήμερα γνωρίζουν τα της τυποτεχνίας- ο Γεωργούσης και ο Γκάντζης, είναι οι μοναδικοί από τους παλιούς που επιμένουν. Και ο Σελαβής ξεχωρίζει σε αυτόν τον τομέα  απ' τους νέους δημιουργούς. Ωστόσο, με όλα αυτά που σου γράφω, δεν θέλω να υποτιμήσω τον ρόλο του διαδικτύου. Σιχαίνομαι βέβαια να ακούω από τους φορείς των ηλεκτρονικών περιοδικών να λένε ότι είναι εκδότες με την ίδια ευκολία που λέω εγώ ή ο Αγγελής, ότι είμαστε εκδότες, και μάλιστα δικαιωματικά, τη στιγμή που πληρώνουμε αδρά για να εξασφαλίσουμε την ποιότητα στις παραγωγές μας. Το διαδίκτυο, από την άλλη, βοηθάει, στην προώθηση, αν αυτό είναι το ζητούμενο, και σίγουρα βοηθάει στην ενημέρωση, που είναι κάτι καλό.

****** 

ΒΙΚΤΩΡ ΤΣΙΛΩΝΗΣ

Λογοτεχνία και Διαδίκτυο.Σχήμα οξύμωρο,αλλά....

 
Kαθόλου οξύμωρο. Είναι κι αυτό ένα "Μέσον". Μέσον όμως, όχι αυτoσκοπός ούτε πεδίο αυτοπραγμάτωσης. Η λογοτεχνία για πολλούς αιώνες ακόμα θα μυρίζει χαρτί και μελάνι.

****** 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ

Προσωπικά θεωρώ ότι η ποίηση [και γενικά η λογοτεχνία ] ανθίζει μέσα στο διαδίκτυο. Γίνονται όμορφες δημιουργικές ζυμώσεις και ανταλλαγές.(Το έχω μάλιστα υποστηρίξει δημόσια σε σχετικό άρθρο μου στο Protagon). Ποιά είναι δική σας άποψη αναφορικά με το θέμα ''Λογοτεχνία και διαδίκτυο''. 

Είμαι σύμφωνος με την άποψη ότι η λογοτεχνία μπορεί ν’ ανθοφορήσει στο διαδίκτυο, αρκεί να μπορέσει ο αναγνώστης να πετάξει από την όρασή του τα σκουπίδια, γιατί πολλές αναρτήσεις είναι για πέταμα. Κάνω κι εγώ χρήση συστηματική του διαδικτύου αναρτώντας, με το προσωπείο του «χαρτοκόπτη», κάθε πρωί ένα ποίημα με πλήρη βιβλιογραφική τεκμηρίωση –ένα ποίημα που «μιλάει» στην δική μου αισθητική και προσδοκία και που, κατά τεκμήριο, αρέσει και στους «αναγνώστες» μου…

****** 

ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΕΜΜΥΔΑΣ

Ποίηση και Διαδίκτυο 

 
Μάλλον πληθώρα, ανεβαίνει ξαφνικά και το ίδιο ξαφνικά εξαφανίζεται. Στο διαδίκτυο περισσεύει η οικονομία. Βέβαια μπορεί να κάνει και καλό αν μπουχτίσουμε με όλα αυτά τα περιττά, ξεφουσκώσει και επανέλθουμε στην οικονομία του εντύπου. 

****** 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ

Ποίηση και Διαδίκτυο...

Το νέο εργαλείο διατύπωσης και διάδοσης της ποιητικής τέχνης είναι το διαδικτυακό περιβάλλον. Αλλοτε ήταν η περγαμηνή, το πινάκιον, ο χαρτοπολτός. Σήμερα εμφανίστηκε ετούτη η δυνατότητα μέσα από την τρέχουσα τεχνολογία. Ωστόσο, η Ποίηση «αναπνέει» και ξεδιπλώνει τη γοητευτική ομορφιά της μέσα από το βιβλίο, κι εννοώ το αληθινό βιβλίο.

***** 

 ΔΗΜΗΤΡΑ  ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

 Προσωπικά θεωρώ ότι η ποίηση [και γενικά η λογοτεχνία ] ανθίζει μέσα στο διαδίκτυο.Γίνονται όμορφες δημιουργικές ζυμώσεις και ανταλλαγές.(Το εχω μάλιστα υποστηρίξει δημόσια σε σχετικό άρθρο μου στο Protagon).Ποιά είναι δική σας άποψη αναφορικά με το θέμα <<Λογοτεχνία και διαδίκτυο>>.

 

Είναι αλήθεια ότι το διαδίκτυο  κατακλύζεται από μια ποιητικότροπη έκφραση και της ανάγκης των ανθρώπων για επικοινωνία και της ορμής τους  προς αναγνώριση. Ανθίζει πράγματι  ένα πάθος οικοδόμησης μιας ιδιαίτερης ταυτότητας ποιητή και αυτό έχει μια εξαιρετικά σύνθετη ψυχαναλυτική και κοινωνιολογική ερμηνεία. Όμως , το γεγονός ότι στο διαδίκτυο ο καθένας μπορεί να έχει το κοινό του μειώνει δραματικά την έκταση και το βάθος των κριτηρίων σχετικά με το τι είναι πράγματι ποίηση. Κάποια λοξή εικόνα, λίγος προφανής ανθρωπισμός και  ένα  ευγενές συναίσθημα είναι συνήθως  αρκετά, για να αποσπάσεις  ένα like αλλά σίγουρα δεν είναι καθόλου αρκετό, για να είναι πράγματι ποίημα αυτό που σου δίνει τόση ικανοποίηση επειδή  το  έγραψες και αρέσει…

 ***** 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΛΛΗΣ

Λογοτεχνία και διαδίκτυο. 

Η λογοτεχνία δεν θα μπορούσε να μείνει αμέτοχη σ΄ αυτόν τον νέο τρόπο επικοινωνίας. Μου αρέσει που όσο περνά ο καιρός και φεύγει η πρώτη αμηχανία, εμφανίζονται στο διαδίκτυο ποιοτικές σελίδες που ασχολούνται με το βιβλίο. Άνθρωποι με μεράκι, με πάθος για την καλή λογοτεχνία, πραγματικοί σκαπανείς της γνώσης. Τους θαυμάζω. Η αυτοκρατορία των μίντια, που έλυναν κι έδεναν όλα αυτά τα χρόνια έχει καταρρεύσει. Μια νέα εποχή ξεκινά. Μου αρέσει που εδώ δεν υπάρχουν κλίκες, ούτε συμφέροντα. Και πιστεύω πως μέσα από το διαδίκτυο θα γνωρίσουμε τα πρώτα έργα μεγάλων συγγραφέων του μέλλοντος.

 ***** 

ΝΕΣΤΟΡΑΣ ΠΟΥΛΑΚΟΣ

Λογοτεχνία και Διαδίκτυο.

Συνδυάζονται με πολύ ενδιαφέρον. Όχι μόνον λόγω της σταδιακής διάδοσης των ηλεκτρονικών βιβλίων αλλα και των νέων δυνατοτήτων που πιστεύω ότι θα δώσει το Διαδύκτιο σε συγγραφείς ως προς την προώθηση και δημοσιοποίηση των έργων τους. Φυσικά το Διαδίκτυο βοηθά πολλαπλώς: είναι μια ανοιχτή, παγκοσμία βιβλιοθήκη όπου μπορείς να βρεις τα πάντα όταν τα χρειάζεσαι. Αρκεί να το πίνεις, να μην σε πίνει.

 ***** 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ

Λες να έρθει μια εποχή που όλοι θα διαβάζουμε ηλεκτρονικά μυθιστορήματα;

Νομίζω πως θα συμβεί αλλά όχι άμεσα, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Σε είκοσι, τριάντα χρόνια το πολύ θα διαβάζουμε μυθιστορήματα σε ηλεκτρονική μορφή. Η ουσία ωστόσο παραμένει ο λόγος. Έντυπος ή ηλεκτρονικός, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Είναι ζήτημα εποχής και εξέλιξης.

 ***** 

 ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ

Λογοτεχία και διαδίκτυο μοιάζουν έννοιες ασύμβατες ,όμως γίνονται όμορφα πράγματα πιστεύω.Η λογοτεχνία ανθιζει στο διαδίκτυο

Κι εγώ πιστεύω πως το διαδίκτυο βοηθάει πολύ στην εξάπλωση της ποίησης καθώς και στην επικοινωνία με τους ομοτέχνους. Προσωπικά και λόγω των προβλημάτων επικοινωνίας που επιφέρει η κώφωση δεν θα είχα καταφέρει να γνωριστώ με τόσους άλλους ποιητές ούτε να κάνω αυτά που κάνω εάν δεν με βοηθούσε η επικοινωνία μέσω του διαδικτύου. Σκέψου μόνο ότι έχω κάνει συνέκδοση με 2 ποιητές που ζουν στη Θεσσαλονίκη, ενώ εγώ ζω στην Αθήνα!Το μόνο πρόβλημα που βλέπω σε όλα αυτά είναι ότι πρέπει να υπάρχει ένα κριτικό φίλτρο στο τι θα δημοσιευτεί, γιατί υπάρχει η τάση να δημοσιεύονται ακρίτως τα πάντα! Γι' αυτό τον λόγο εμείς στο Παμπάλαιο Νερό προσπαθούμε πολύ ώστε να κάνουμε αυστηρή επιλογή του υλικού που έχουμε στα χέρια μας (παλαιότερου και σύγχρονου) ώστε να επιλεγούν και δημοσιευτούν τα κατά τη γνώμη μας άρτια ποιήματα. 

 * Όλη η συνέντευξη σχετίζεται με την διαδικτυακή ποιητική ανθολογία που επιμελείται η Κολοτούρου,καθώς και με το ψηφιακό βιβλίο.

  **** 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΚΑΡΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗΣ

Λογοτεχνία και Διαδίκτυο.

 

Το Διαδίκτυο είναι πολύ χρήσιμο για αναμεταδόσεις πληροφοριών και για αλλεπάλληλα private jokes. Ποτέ δεν θα χαθεί η μαγεία τού να πιάνεις μολύβι και χαρτί. Κάποιοι, εμείς οι λίγοι ευτυχείς, τ’ αδέρφια εμείς, we few, we happy few, we band of brothers, δεν παρατάμε το μελάνι, το χαρακάκι, το τετράδιο με το ντύμα, τους καβγάδες στο ουζομεζεδοπωλείο, τη συνάφεια, τον ιδρώτα και το χνώτο του φίλου, το αναψοκοκκίνισμα όταν σου τη δίνει επειδή σου έθιξαν μια παράγραφο ενός τυπογραφικού από ένα βιβλίο κάποιου συγγραφέα που σου έκανε σκόνη τέσσερις χιλιάδες ψευδαισθήσεις, τα εκατομμύρια (κυριολεκτώ) τσιγάρα που κάηκαν γράφοντας και διαβάζοντας – ε, όχι, όλα αυτά, συν τα λίτρα του τσίπουρου, της βότκας, του οίνου, και του ουίσκυ (με ύψιλον, παρακαλώ), όσο έγραφες κι άκουγες Ιωάννη Σεβαστιανό και Μάρκο Βαμβακάρη και Τομ Γουέιτς, όχι, όλα αυτά δεν μπορεί να τα προσφέρει το Διαδίκτυο, δεν γίνεται. Και είναι δική μας δουλειά να μη χαθούν. Και δεν θα χαθούν.

**** 

Βαγγέλης Ραπτόπουλος

 

Λογοτεχνία και Διαδίκτυο.

 

  

Παράλληλα σύμπαντα, όσο κι αν εφάπτονται πότε πότε.

 

**** 

ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ

Προσωπικά θεωρώ ότι η ποίηση [και γενικά η λογοτεχνία ] ανθίζει μέσα στο διαδίκτυο.Γίνονται όμορφες δημιουργικές ζυμώσεις και ανταλλαγές.(Το εχω μάλιστα υποστηρίξει δημόσια σε σχετικό άρθρο μου στο Protagon).Ποιά είναι δική σας άποψη αναφορικά με το θέμα <<Λογοτεχνία και διαδίκτυο>>.

Το διαδίκτυο είναι ένα σύγχρονο μέσο που παρέχει την ευκολία της δημοσίευσης και τη δυνατότητα πρόσβασης σε ένα ευρύτερο κοινό. Ποτέ άλλοτε δεν δημοσιεύονταν τόσα πολλά ποιήματα αλλά και πεζά κείμενα και ποτέ άλλοτε δεν τα διάβαζαν τόσοι πολλοί αναγνώστες. Σημαντικός είναι βέβαια και ο σχολιασμός τους. Το μοναδικό μειονέκτημα, κατά τη γνώμη μου, είναι η ίδια η ευκολία, ο οποία ποτέ δεν υπήρξε καλός σύμβουλος στη λογοτεχνία. Συνολικά, θεωρώ ότι ο ρόλος του διαδικτύου είναι πολύ θετικός και απόδειξη είναι το γεγονός ότι διατηρώ χρόνια τώρα μια ιστοσελίδα και τρία ιστολόγια, ενώ ταυτόχρονα είμαι και στο facebook.

 ****


 

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ

 Προσωπικά θεωρώ ότι η ποίηση [και γενικά η λογοτεχνία ] ανθίζει μέσα στο διαδίκτυο.Γίνονται όμορφες δημιουργικές ζυμώσεις και ανταλλαγές.(Το εχω μάλιστα υποστηρίξει δημόσια σε σχετικό άρθρο μου στο Protagon).Ποιά είναι δική σας άποψη αναφορικά με το θέμα <<Λογοτεχνία και διαδίκτυο>>.

 Το Ίντερνετ είναι περιοχή μεγάλης και ανεξέλεγκτης ευκολίας. Δίνει τη ευχέρεια σε όλους να είναι πομποί και δέκτες αντιστοίχως, αδοκίμαστων ποιοτήτων. Μπορούν να πουν και να ακούσουν τα πάντα, ανεξαρτήτως αξίας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αυταπάτη από το να νομίζουμε ότι όσοι περισσότεροι μιλούν τόσο μεγαλύτερα οφέλη προσκομίζονται στις έννοιες, στις ποιότητες, στις προτάσεις του λόγου. Δεν υπάρχει δημοκρατία στην καλλιτεχνική έκφραση. Ή, να το πω ορθότερα, η πράξη της τέχνης περιφρονεί τη δημοκρατία. Είναι ένα βαθιά αριστοκρατικό παίγνιο. Όποιος έχει μοχθήσει  επιχειρώντας να αναμετρηθεί με τη Μορφή καταλαβαίνει τι εννοώ. Όπως συνέβαινε με τους χρυσοθήρες, συχνά ο μόχθος της γραφής παίρνει χρόνια για να παραγάγει έναν στίχο. Το Ίντερνετ δίνει βήμα στον καθένα να διαβιβάσει στον κόσμο εκείνο που νομίζει άξιο λόγου. Έζησα στο ραδιόφωνο (δεκαετία του '80) τη συμμετοχή των ακροατών στο δημόσιο λόγο. Σκωπτικά, για την πρωτογένεια που μεταδιδόταν έτσι, το  έλεγαν τότε «Το μικρόφωνο στο λαό». Πάντοτε η γενικευμένη ευκολία, η πρωτοβάθμια σκέψη και το αφελές κριτήριο είναι ένα παράσιτο στη σοβαρότητα.

**** 

 
ΝΑΤΑΣΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

Λογοτεχνία και διαδίκτυο. Κάπως ακούγεται αυτό…

Το διαδίκτυο έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς ανθρώπους που ασχολούνται με το γράψιμο να έρθουν σ’ επαφή με έναν μεγάλο αριθμό χρηστών. Αυτή είναι η μία πλευρά. Η ευκολία ν’ αναζητήσεις κάποιον, να διαβάσεις κείμενά του, να βρεις πολλές πληροφορίες γι’ αυτόν που κάποιες άλλες εποχές ήθελε πολύ τρέξιμο. Η άλλη πλευρά όμως παραμένει η ίδια: Η πλευρά δηλαδή της λογοτεχνικής αξίας των δημοσιοποιημένων κειμένων. Η ευρεία διαδικτυακή δημοσιότητα ή η μεγάλη επισκεψιμότητα κάποιων ιστοχώρων δεν προϋποθέτουν και την λογοτεχνική αξία των δημοσιευμένων κειμένων. Και μέσω αυτού του τρόπου μπορεί κάποιος επίσης να συναντήσει και μαργαριτάρια και σκουπίδια. Οπότε, είτε κάποιος στέκεται μπροστά από τους «περιορισμένους» πάγκους ή τα ράφια ενός βιβλιοπωλείου ή μπροστά στην αχανή διαδικτυακή τράπεζα πληροφοριών, πάντα παίζει ρόλο η ιδιαιτερότητά του ως αναγνώστη, η επάρκειά του, ο τρόπος που φιλτράρει ή αποδέχεται άρρητα άκριτα το κάθε τι ως μοναδικό, εξαιρετικό ή ό,τι άλλο παρεμφερές. 

**** 

NΙΚΟΣ ΑΡΑΠΑΚΗΣ

 

 Λογοτεχνία και Διαδίκτυο...

Εγώ είμαι κλασσικός αναγνώστης. Δεν θα μπορούσα ποτέ να διαβάσω ένα ολόκληρο βιβλίο στην οθόνη του υπολογιστή μου. Όμως, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι η ζωή προχωράει και, στο μέλλον, υπάρχει η πιθανότητα όλοι να διαβάζουμε από τις οθόνες. Το διαδίκτυο όμως νομίζω ότι μόνο καλά μπορεί να προσφέρει στη λογοτεχνία. Καταρχήν, δεν έχει σημασία από πού θα διαβάζει κάποιος, αλλά να διαβάζει. Και σε αυτή την κατεύθυνση το διαδίκτυο βοηθάει σίγουρα. Κατά δεύτερον, το διαδίκτυο, σε πολλούς ανθρώπους που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να εκδώσουν τη δουλειά τους σε βιβλία, δίνει την ευκαιρία να την κοινοποιήσουν στο κοινό. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να καταγραφεί στα θετικά του. 

**** 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΩΤΑΚΗΣ

Λογοτεχνία και Διαδίκτυο.

Ποτέ δε χάρηκα αυτό το πάντρεμα, όμως είναι πλέον μια πραγματικότητα. Αν οι προθέσεις παραμένουν ίδιες, αν το άρωμα της λογοτεχνίας είναι παρόν, τότε όλα είναι στη θέση τους, ανεξάρτητα από το μέσο. 

**** 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ

Λογοτεχνία και Διαδίκτυο.

Το Διαδίκτυο έχει επαναφέρει μια λογοτεχνικότητα και μάλιστα πιο ανοιχτή στο προσκήνιο. Υπάρχει μια δυναμική που δεν έχει μάλιστα δείξει ακόμα τα δόντια της. Πιστεύω οι άνθρωποι γράφουν περισσότερο στην εποχή μας χάρη στο Διαδίκτυο, περισσότερο από κάθε προηγούμενη εποχή. Ο παθητικός δέκτης της τηλεόρασης και η τηλεόραση νομίζω πως είναι είδη προς εξαφάνιση. 

**** 

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΣΟΥΛΑΡΗΣ 

 Λογοτεχνία και Διαδίκτυο....σημεία των καιρών!

 Η λογοτεχνία έχει τη δική της ιστορία. Το διαδίκτυο είναι κάτι καινούργιο, κάτι πολύ ευρύτερο. Για την ώρα χρησιμοποιείται κυρίως ως media, αλλά πολλά καινούργια πράγματα συμβαίνουν. Γενικώς, κρατάω μικρό καλάθι για τα «δώρα» της τεχνολογίας, σε ό,τι αφορά την λογοτεχνία. Πάντα θα θέλουμε να διαβάσουμε μια ωραία ιστορία, ένα ωραίο ποίημα. Το μέσο αλλάζει από εποχή σε εποχή, αλλάζοντας εν μέρει και το περιεχόμενο, τους τρόπους, κ.λπ.

  

**** 

ΒΟΥΛΑ ΜΑΣΤΟΡΗ

Η γνώμη σας για το ηλεκτρονικό μυθιστόρημα; Δαβάζεται, λέει, μόνο ηλεκτρονικά. Δεν είναι τυπωμένο σε χαρτί... Σημεία των καιρών ε;

  

Προς τα κει βαδίζουμε – στα ηλεκτρονικά βιβλία. Θα σωθούν δέντρα έτσι, αλλά φοβάμαι για το μέλλον των πνευματικών δικαιωμάτων... Και με προβληματίζει επίσης η δωρεάν ανάγνωση καινούριων βιβλίων στο διαδίκτυο. Την εποχή που ξεκινούσα τη συγγραφική μου πορεία, είχα την οικονομική δυνατότητα να πληρώσω κάποιον εκδοτικό οίκο και να μου εκδόσει ό,τι βιβλίο ήθελα. Ένας καλός φίλος τότε μου είχε πει: «Για να γίνεις πραγματικός συγγραφέας, θα πρέπει να βρεις εκδότη που να πιστέψει σε σένα και να επενδύσει σε βιβλίο σου». Και είχε απόλυτο δίκιο. Νομίζω πως το ίδιο ισχύει και σήμερα στην ηλεκτρονική εποχή. Το δωρεάν ηλεκτρονικό βιβλίο αμφιβάλλω αν μπορεί να καθιερώσει έναν συγγραφέα – εκτός κι αν διαθέσει μόνο το πρώτο βιβλίο του δωρεάν, έτσι ώστε να τον γνωρίσουν ανέξοδα όσο γίνεται πιο πολλοί αναγνώστες και να τον αγαπήσουν. Χμ, ίσως να είναι και καλή ιδέα τελικά!

****