Στις κρύπτες του χρόνου
Ποιήματα
Λία Μεγάλου - Σεφεριάδη
Εκδόσεις Καστανιώτη, 1997
94 σελ.
****
Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Να ταξιδεύω με το κορμίσου
σ' ένα τοπίο υπερφωτισμένο
μέσα σε ηδονές
που κυλούν
σαν παχύρρευστα μέταλλα:
αργά
και βαριά
κι αθεράπευτα.
****
ΚΥΘΗΡΑ
Το χέρι του
σημαδεμένο,τρυφερό,αμείλικτο
όριζε τη νύχτα
όριζε το καλοκαίρι'
ήταν για να φυτεύει ευχές
για να φυτεύει φωτιές
το χέρι του.
****
ΕΚΔΟΧΗ
Καθώς κοιμόταν ξεσκέπαστη
της κατέβασε
στη γυμνή πλάτη
τρεις κάθετες
προς τη σπονδυλική στήλη
τσεκουριές'
έπειτα φόρεσε
τις πιτζάμες του
κι αποκοιμήθηκε
ονειρευόμενος
ένα πανύψηλο δέντρο
ευθυτενές
κι εκείνην
καθισμένη
στη σκιά του
να κεντάει
και να λέει...
****
Ο 'ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
Όποιος τολμάει
την ερώτηση
ακούει τη σιωπή
σαν ένα πέτρινο μαστό
μες στην παλάμη.
****
ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ
Κάθε πρωί ο επιστάτης
πλένει με το λάστιχο τους διαδρόμους
το γήπεδο και τον κισσό του τοίχου.
Ένας έφηβος
με πρόσωπο παιδικό
κι αντρίκιο κορμί
ασκείται στο μονόζυγο.
Ένας ωραίος κένταυρος.
Κάθε πρωί ο θάνατος
φαίνεται αδύνατος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου