notationes /// ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ -ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2015 /// ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΛΙΑΚΟΥ //// ΣΙΩΠΗ

Σιωπή

Μαριάννα Πλιάκου

Πολύτροπον, 2015
48 σελ.

*****



ΧΑΟΣ


Όχι, δεν είναι θηλυκό.
Δεν είν’ η Αταξία.

Ούτε αρσενικό.
Δεν είν’ ο Όλεθρος.

Το Χάος είναι ουδέτερο.
Μέσα μας βλάστησε,
μαύρο λουλούδι που ποτίζει ο Χρόνος.



*****


ΣΙΣΥΦΟΣ


Χρόνια στο ίδιο δυάρι του Αδη,
ο ιδρώτας παλεύει με το γκρι πουκάμισο.
Μια παλιά φωτογραφία στο παρόν αντιμιλά,
χωρίς επιτυχία.
Και το γραμμωμένο βινύλιο,
καμώνεται πως αναπνέει ακόμα.


Και τότε μου το είπε:
“Μια μέρα ο βράχος δε γλίστρησε,
μα στάθηκε στην κορυφή.
Κι εγώ κοίταξα τα χέρια μου τα ματωμένα
και μετά πάνω, μια χαραμάδα που έχυνε φως.
Δε δίστασ’ άλλο:
του ‘δωσα μια και πάλι πήρε τον κατήφορο.

Μη με ρωτάς γιατί. Το ξέρεις ήδη.”



*****


ΧΡΟΝΟΣ (ΙΙ) 



Αντικριστά καθίσαμε και πάλι.

Εμείς εδώ,
με σκαλιστές σκιές στο μέτωπο
τις ώρες της επιθυμίας ν’ασβεστώνουμε
με τρύπιους τενεκέδες λογικής.
Και στην ελπίδα του είμαι,
το δεν είμαι να γευόμαστε,
σ’ ετούτο τον παράλογο εμφύλιο.

Σιωπηλός, απέναντι, εσύ.
δεν ξέρω τι μυρίζεις,

Σοφία ή Σαρκασμό.




*****



ΟΧΙ  ΕΜΕΙΣ


Και το ποτάμι τρέχει πίσω στην πηγή.
Κι εμείς που δε προλάβαμε να πιούμε,
πέτρες πετάμε στην κοιλιά του.
Λες κι αυτό να φταίει.
Αυτό κ’ οι Άλλοι.

Μα προπαντός οι Άλλοι. 



*****