Συνέντευξη στην Ασημίνα Ξηρογιάννη
κ..Νίκα σας καλοσωρίζω στο varelaki και αμέσως ρωτώ ...πώς ξεκίνησε η ιστορία της δικής σας λογοτεχνίας.
Γεννήθηκα σε ένα σπίτι γεμάτο βιβλία τα οποία λειτουργούσαν σαν μαγνήτης. Από τη στιγμή που έμαθα να διαβάζω (κάτι που έγινε πολύ γρήγορα και σχεδόν αυτόματα) ακολουθησα πιστά τη ρότα που υποδείκνυε η πυξίδα.
Το ''Κορίτσι ζόρικο'' θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει'' γυναικείο βιβλίο''..
Το "Κοριτσι Ζόρικο" είναι το πρωτόλειό μου. Είναι προϊόν παρόρμησης, παράπονου ακομα και παραίσθησης σε κάποια σημεία. Όλα αυτα πράγματι χαρακτηρίζουν την γυναικεία φύση.
Εχετε λογοτεχνικές επιρροές;Yπάρχει κάποιος συγγραφέας που σας έχει αφήσει το στίγμα του...;
Αν και εκτιμώ πολλούς από τους νεότερους ποιητές και πεζογράφος Έλληνες και αλλοδαπούς, επιστρέφω πάντα στους κλασικούς. Το θεωρώ φυσικό και απολύτως βέβαιο ότι έχω επιρροές από παλιότερα ή πιο πρόσφατα διαβάσματα, όμως δεν είμαι σε θέση να το διακρίνω. Υποθέτω πως ο αναγνώστης μπορεί να το κάνει με μεγάλύτερη ευκολία και ειλικρινά θα χαιρόμουν να το ακούσω.
To ''Προσπαθώντας τον ήλιο'' είναι ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο.Συχνά ,ειδικά τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα,πολλοί συγγραφείς κάνουν βιβλίο την ιστορία της ζωής τους.Θα μας βάλετε λίγο μέσα στο εργαστήρι σας να μας πείτε πώς γράφτηκε το βιβλίο;
Αυτό το κείμενο ήταν μια οφειλή. Έπρεπε να ξεχρεώσω. Έπρεπε να αποδεσμευτώ και είχε φτάσει το πλήρωμα του χρόνου. Δεν έχω να πω κάτι ιδιαίτερο για το πώς γράφτηκε. Καθόμουν μπροστά στον υπολογιστή και πληκτρολογούσα, αβίαστα, χωρίς καν να φιλτράρω τη σκέψη μου, χωρίς να εχω συγκεκριμένο πλάνο ή προορισμό.
Πώς είναι η ζωή σας μετά την τρομερή σας περιπέτεια;TΙ ελπίζετε,τι ονειρεύεστε;
Δύσκολη ερώτηση. Αναγκάστηκα να κάνω καινούργιες συμβάσεις. Να αναμετρηθώ με έναν εαυτό ο οποίος μου ήταν εντελώς άγνωστος και να τον αγαπήσω όσο του άξιζε. Ναι, λοιπόν. Είναι δύσκολη η ζωή ενός ατόμου με αναπηρία στην ελληνική πραγματικότητα. Δεν θα προχωρήσω σε λεπτομέρειες. Ελπίζω να διατηρήσω την πνευματική μου διαύγεια. Ονειρεύομαι ταξίδια, αλλά και πάλι δεν θα σας πω περισσότερα. Θέλω και στα όνειρά μου να διατηρήσω το copyright.
Ένα σχόλιο για τη λογοτεχνική παραγωγή στην Ελλάδα.
Ομολογώ πως παρακολουθώ πολύ επιλεκτικά την βιβλιοπαραγωγή στην Ελλάδα. Υπάρχουν λαμπρές περιπτώσεις δημιουργών οι οποίοι μένουν στα "αζήτητα" καθώς και το αντίθετο.
Η σχέση σας με την ποίηση.
Καταφύγιο είναι για εμένα η ποίηση. Κρυσφήγετο. Παρηγοριά.
Λογοτεχνία και διαδίκτυο ...
Πιστεύω πως το διαδίκτυο βοηθά την λογοτεχνία όταν ήδη ο χρήστης του είναι "πεπαιδευμένος". Αλλιώς μπορεί να αποπροσανατολίσει ακόμα και να συσκοτίσει κάποιον που είναι ανυποψίαστος, αφελής ή απλά καλοπροαίρετος.
Θα σας δίνω λέξεις ,θα μου δίνετε σκέψεις
Θάλασσα:
Πολιτική:
Tέχνη:
Λέξη:
Τέλος:
Μνήμη
Αντοχή:
Oρίζοντας;
Eρωτας;
Καθρέφτης
Κόκκινο
(Μου αρέσει αυτό το παιχνίδι. Θα απαντώ κι εγώ μονολεκτικά ή όσο πιο λακωνικά γίνεται)
Θάλασσα = μήτρα,ζωή Πολιτική = αδιέξοδο Τέχνη = η οδός Λέξη = άνθρωπος Τέλος = αφορμή για μια καινούργια αρχή Μνήμη = το μέλλον αντεστραμμένο Αντοχή = Αποτέλεσμα εξάσκησης, συνώνυμη ενίοτε με τον εγωισμό Ορίζοντας = του μυαλού το παραπέρα Έρωτας = Η κινητήριος δύναμη Καθρέφτης = ζήτημα οπτικής γωνίας,φαντασίας,συνήθειας Κόκκινο = ρέουσα θερμότητα
Θεός;
Αν η λέξη Θεός προέρχεται από το ρήμα θέω που σημαίνει τρέχω, τότε πρόκειται για κάτι άπιαστο. Δεν με ενδιαφέρει να το εξηγήσω. Πιστεύω στο Θεό γιατί το έχω ανάγκη και γιατί πιστεύοντας αναπαύεται η σκέψη μου.
Πιστεύετε στα λογοτεχνικά βραβεία;
Έχω την πεποίθηση ότι τα λογοτεχνικά βραβεία είναι κυρίως αποτέλεσμα δημοσίων σχέσεων, γνωριμιών και μέθοδευσεων. Τουλάχιστον έτσι συμβαίνει στις μέρες μας. Δεν ξέρω τι γινόταν παλαιότερα.
Eνα σχόλιο για την κριτική και τους κριτικούς..
Η κριτική είναι ένας τομέας που απαιτεί υπομονή, καλλιέργεια και συνεχή ενασχόληση. Θαυμάζω απεριόριστα τους κριτικούς που σκύβουν με γνώση και σεβασμού πάνω στο έργο άλλων και τεκμηριώνουν την άποψή τους είτε θετική είναι αυτή είτε αρνητική.
Γράφετε κάτι τώρα;
Είμαι ερασιτέχνης με την κυριολεξία του όρου. Όποτε λοιπόν ο μικρός Έρως με χτυπάει με το βέλος του κάθομαι και γράφω.
Το ''Κορίτσι ζόρικο'' θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει'' γυναικείο βιβλίο''..
Το "Κοριτσι Ζόρικο" είναι το πρωτόλειό μου. Είναι προϊόν παρόρμησης, παράπονου ακομα και παραίσθησης σε κάποια σημεία. Όλα αυτα πράγματι χαρακτηρίζουν την γυναικεία φύση.
Εχετε λογοτεχνικές επιρροές;Yπάρχει κάποιος συγγραφέας που σας έχει αφήσει το στίγμα του...;
Αν και εκτιμώ πολλούς από τους νεότερους ποιητές και πεζογράφος Έλληνες και αλλοδαπούς, επιστρέφω πάντα στους κλασικούς. Το θεωρώ φυσικό και απολύτως βέβαιο ότι έχω επιρροές από παλιότερα ή πιο πρόσφατα διαβάσματα, όμως δεν είμαι σε θέση να το διακρίνω. Υποθέτω πως ο αναγνώστης μπορεί να το κάνει με μεγάλύτερη ευκολία και ειλικρινά θα χαιρόμουν να το ακούσω.
To ''Προσπαθώντας τον ήλιο'' είναι ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο.Συχνά ,ειδικά τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα,πολλοί συγγραφείς κάνουν βιβλίο την ιστορία της ζωής τους.Θα μας βάλετε λίγο μέσα στο εργαστήρι σας να μας πείτε πώς γράφτηκε το βιβλίο;
Αυτό το κείμενο ήταν μια οφειλή. Έπρεπε να ξεχρεώσω. Έπρεπε να αποδεσμευτώ και είχε φτάσει το πλήρωμα του χρόνου. Δεν έχω να πω κάτι ιδιαίτερο για το πώς γράφτηκε. Καθόμουν μπροστά στον υπολογιστή και πληκτρολογούσα, αβίαστα, χωρίς καν να φιλτράρω τη σκέψη μου, χωρίς να εχω συγκεκριμένο πλάνο ή προορισμό.
Πώς είναι η ζωή σας μετά την τρομερή σας περιπέτεια;TΙ ελπίζετε,τι ονειρεύεστε;
Δύσκολη ερώτηση. Αναγκάστηκα να κάνω καινούργιες συμβάσεις. Να αναμετρηθώ με έναν εαυτό ο οποίος μου ήταν εντελώς άγνωστος και να τον αγαπήσω όσο του άξιζε. Ναι, λοιπόν. Είναι δύσκολη η ζωή ενός ατόμου με αναπηρία στην ελληνική πραγματικότητα. Δεν θα προχωρήσω σε λεπτομέρειες. Ελπίζω να διατηρήσω την πνευματική μου διαύγεια. Ονειρεύομαι ταξίδια, αλλά και πάλι δεν θα σας πω περισσότερα. Θέλω και στα όνειρά μου να διατηρήσω το copyright.
Ένα σχόλιο για τη λογοτεχνική παραγωγή στην Ελλάδα.
Ομολογώ πως παρακολουθώ πολύ επιλεκτικά την βιβλιοπαραγωγή στην Ελλάδα. Υπάρχουν λαμπρές περιπτώσεις δημιουργών οι οποίοι μένουν στα "αζήτητα" καθώς και το αντίθετο.
Η σχέση σας με την ποίηση.
Καταφύγιο είναι για εμένα η ποίηση. Κρυσφήγετο. Παρηγοριά.
Λογοτεχνία και διαδίκτυο ...
Πιστεύω πως το διαδίκτυο βοηθά την λογοτεχνία όταν ήδη ο χρήστης του είναι "πεπαιδευμένος". Αλλιώς μπορεί να αποπροσανατολίσει ακόμα και να συσκοτίσει κάποιον που είναι ανυποψίαστος, αφελής ή απλά καλοπροαίρετος.
Θα σας δίνω λέξεις ,θα μου δίνετε σκέψεις
Θάλασσα:
Πολιτική:
Tέχνη:
Λέξη:
Τέλος:
Μνήμη
Αντοχή:
Oρίζοντας;
Eρωτας;
Καθρέφτης
Κόκκινο
(Μου αρέσει αυτό το παιχνίδι. Θα απαντώ κι εγώ μονολεκτικά ή όσο πιο λακωνικά γίνεται)
Θάλασσα = μήτρα,ζωή Πολιτική = αδιέξοδο Τέχνη = η οδός Λέξη = άνθρωπος Τέλος = αφορμή για μια καινούργια αρχή Μνήμη = το μέλλον αντεστραμμένο Αντοχή = Αποτέλεσμα εξάσκησης, συνώνυμη ενίοτε με τον εγωισμό Ορίζοντας = του μυαλού το παραπέρα Έρωτας = Η κινητήριος δύναμη Καθρέφτης = ζήτημα οπτικής γωνίας,φαντασίας,συνήθειας Κόκκινο = ρέουσα θερμότητα
Θεός;
Αν η λέξη Θεός προέρχεται από το ρήμα θέω που σημαίνει τρέχω, τότε πρόκειται για κάτι άπιαστο. Δεν με ενδιαφέρει να το εξηγήσω. Πιστεύω στο Θεό γιατί το έχω ανάγκη και γιατί πιστεύοντας αναπαύεται η σκέψη μου.
Πιστεύετε στα λογοτεχνικά βραβεία;
Έχω την πεποίθηση ότι τα λογοτεχνικά βραβεία είναι κυρίως αποτέλεσμα δημοσίων σχέσεων, γνωριμιών και μέθοδευσεων. Τουλάχιστον έτσι συμβαίνει στις μέρες μας. Δεν ξέρω τι γινόταν παλαιότερα.
Eνα σχόλιο για την κριτική και τους κριτικούς..
Γράφετε κάτι τώρα;
Είμαι ερασιτέχνης με την κυριολεξία του όρου. Όποτε λοιπόν ο μικρός Έρως με χτυπάει με το βέλος του κάθομαι και γράφω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου