*
Από τον ιμάντα πήρα τις
βαλίτσες
βγήκα στην αίθουσα αφίξεων
ήσουν τριών και με
υποδέχτηκες.
Από τον ιμάντα παίρνεις
τις βαλίτσες
βγαίνεις στην αίθουσα
αφίξεων
είμαι πενήντα δυο και σε
υποδέχομαι.
Θέλει δε θέλει ο χρόνος
μίκρυνα
ένα παιδάκι.
Κλαίει ήσυχα και χώνεται
στη αγκαλιά σου.
·
Ήσουν εδώ. Χαρτιά βιβλία
σκόρπια, μια αταξία.
Ήσουν εδώ. Μπουμπούκιαζαν
οι λέξεις, κάθε πρωί νοτίζονταν οι φθόγγοι, μελίρρυτοι, γλύκαιναν τα νέα,
φιλτράριζαν τις πιο βαριές ειδήσεις.
Όλα σε τάξη. Αποστειρωμένο
σπίτι.
Μυρίζει καθαριστικό,
φρεσκάδα!
Και λείπεις.
Φθόγγοι τραχιοί μού
γδέρνουν το λαρύγγι,
με βομβαρδίζουνε ειδήσεις
χωρίς έλεος.
Σαν μετανάστη που παλεύει
άτσαλα να μιμηθεί τον ντόπιο όλη η γλώσσα μου.
·
Πήρε το «εδώ» του και
έφυγε.
Πήγε «εκεί» που τώρα είναι
δικό του εδώ.
Ρίζωσε. Πετάει μικρά
κλαράκια πράσινα φυλλούρια.
Ρουφάει δροσοσταλίδες που
την αυγή παίρνουν τα χρώματα
του ουράνιου τόξου.
Ριζωμένη εδώ, νιώθω τις
ρίζες μου να τρέμουν.
Ούτε πουλιά ούτε άνθη στα
κλαδιά μου.
Ποτέ δεν υπήρξα τόσο
φυλλοβόλα.
********
Αποσπάσματα από ευρύτερη
ενότητα ποιητικής συλλογής υπό έκδοση, από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου