[από το βιβλίο Ανάσκελη με πυρετό,εκδόσεις Μανδραγόρας 2012]
********
********
Απλοποίηση
********
αλλά είναι στιγμές που δεν ξέρω πώς να ζήσω
Νανούρισμα
Τα όνειρα δε κοιμούνται πια στα κρεβάτια τους
Παίρνουν τις πάνινες κούκλες και φτάνουν στο Προσκεφάλι
Πιπιλίζουν τους αντίχειρες που φυλάω στο πρώτο συρτάρι
Είμαι ανήλικη. Δίποδη. Δυστυχώς
Δε νυστάζω
ΠΙΑΝΩ ΌΣΟ ΧΩΡΟ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ ΖΩ ΑΝΑΣΚΕΛΗ
Suck my finger
********
Αγόρια ιππότες κορίτσια μαύρες κότες
Είμαι το κορίτσι που ισορρόπησε νωρίς
στα τακούνια της μαμάς
Είμαι το κορίτσι που ξεχείλωνε τις μπλούζες του
με μαξιλάρια των εφτά μηνών περίπου
Ξέρω σχοινάκι,γιο-γιο,τσιγκολελέτα
Σκέτο καφέ δεν ήπια ποτέ
Πάντοτε έσταζε στην Κούπα η αριστερή μου θηλή
********
Απλοποίηση
Πρωτότοκα επισφαλής παρατηρούσα τη μαμά
να φουσκώνει επικίνδυνα
Στην κοιλιά της είπαν, είχε μπει ένα σποράκι
Πέντε μήνες μετά πέθαναν οι αγκαλιές
Τα παιχνίδια
Ο μπαμπάς
Από έξι χρονών έχω να φάω πασατέμπο
********
Νεσεσέρ
Κάθε φορά που σε φιλώ
σα να΄θελα να σπάσω την πυκνότητά σου
να ξέρεις φταίει εκείνο το μικρό ψαλίδι
που σκέφτομαι πως θα' τανε αν
το΄μπηγα στο στήθος μου ή στο δικό σου
την ώρα που κόβω τα νύχια μου
τις άκρες των μαλλιών μου
σ΄αγαπώ, δεν με κακοποίησαν ποτέ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου