ΛΙΛΙΑΝ ΜΠΟΥΡΑΝΗ//Δύο Ποιήματα

***** 
 [ΕΡΩΜΑΤΑ,Εκδ.Μανδραγόρας 2012]

 ΔΕΝΤΡΟ

Είμαι ένα δέντρο γυμνό
που πληθαίνει στη ρίζα.
Δεν έχω ίσκιο.
Τα φύλλα μου στη γη τα ρίχνω
για ν΄αφρατεύει το χώμα
κι από τα λουλούδια μου
είναι οι στήμονες κομμένοι
μη γίνει ο ύπνος μου μυριστικός
και λιγοθυμήσει
κανένα όνειρο ανήλικο
μες το αειθαλές δικό μου.
Ανήκω μόνο στη βροχή
στον άνεμο
και στη βουρκωμένη 
ερημιά του  τοπίου.
Μου ανήκει 
το τρέμουλο 
μιας πλάτης

που ακούμπησε φευγαλέα
ο δισταγμός του μαχαιριού
πριν με  χαράξει για πάντα.




***** 


ΧΑΡΑΚΙΡΙ

 

Κάθε ποίημα είναι 
ένα αποτυχημένο χαρακίρι.
Ξεκινάς με τη βεβαιότητα
ότι κρατάς την πιο αιχμηρή λέξη
και καταλήγεις ν΄αναρωτιέσαι
αν το επόμενο θα σε λυτρώσει
με κάποια
που κόβει καλύτερα.



*****




Ω  !μοναξιά
μοναδική
κι αδιαίρετη
όσο κι αν ο ' Ερωτας
σε εξαπατά,
η ηδονή σε παραπλανεί,
το φύλο σε παγιδεύει,
θα πεθάνεις
αλυσοδεμένη
με το ομόκλινο ψέμα σου.