XΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ /// ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

 

ΜAXH EΠΙΒΙΩΣΗΣ

Μή γυρίσεις το κεφάλι αν με δείς
να πουλώ στυλό στους δρόμους
θάναι που ήρθαν, τα χρόνια που σου έλεγα
κι έπεσαν και στους δικούς μου ώμους.

Χάρισέ μου τότε, μιάς στιγμής χαμόγελο
μιά ματιά αετίσια
θέλει κότσια σε καιρούς προσκυνημένους
να περπατάς με την ψυχή σου ίσια.

Μην κοιτάξεις τα παγωμένα χέρια μου
που θα τρέμουνε στο κρύο
θάναι που θα κοιτώ να σώσω την καρδιά μου
απ' της μιζέριας το ψυγείο.

Το μαντήλι σου μοναχά
άστο επίτηδες να πέσει
να κυλίσει μπρός στα πόδια μου
το αίμα μου να δέσει.

Το αίμα που θα χύνεται
απ' του κρανίου μου την βρύση
λόγω σκέψης που ξοδεύω, χρόνια για να βρώ
της επιβίωσης την λύση.

*Η φωτό είναι παρμένη από : http://www.zoomblog.org/2013/07/blog-post_27.html