Κείμενα: Σόνια Ζαχαράτου
Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι
Σκηνογραφική επιμέλεια: Χριστίνα Κωστέα
Διαβάζουν οι ηθοποιοί : Παναγιώτα Βλαντή και Τζένυ Θεωνά.
Φεστιβάλ «Αναλόγιο 2016», Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, (σκηνή Φρυνίχου), τηλ. 210 3222464.
Δευτέρα 3 Oκτώβρη, ώρα 8 μμ., εισιτήριο 5 ευρώ.
«Η μάνα σου» διανύει απόσταση άχρονη και συμπαντική. Είναι το δέος μπροστά στη δημιουργία. Είναι η μάνα που από γενιά σε γενιά αφήνει τα σημάδια της. Ανεξίτηλα, ακόμη κι όταν η κόρη γίνει μάνα και φέρει την άλλη κόρη που, με τη σειρά της γίνεται μάνα. «Η μάνα σου» είναι η κραυγή που διασχίζει το χάος. Ο πόνος του αποχωρισμού από τη μήτρα, ο πόνος του αποχωρισμού από τον θάνατο. Ο άφαντος και ανέκφραστος πόνος. Ο οδυνηρός αποχωρισμός που διαλευκαίνεται και μέσα από τη σχέση με το άλλο φύλο. Το άλλο φύλο που μπορεί να οδηγήσει στην αυτογνωσία, στον παράδεισο ή στην κόλαση.
Το έργο «Όνειρα με τη μαμά» διανύει μία απόσταση άχρονη και συμπαντική. Γιατί η σχέση της μάνας με την κόρη είναι ένα θέμα που αφορά όλες τις γυναίκες σε όλα τα πλάτη και μήκη της Γης και συμβαίνει πάντα από απαρχής κόσμου. Τα «Όνειρα με τη μαμά» είναι μία σειρά ποιημάτων και κειμένων που αναφέρονται σε αυτή τη μοναδική σχέση. Η καταγραφή γίνεται από τη μεριά της κόρης, η οποία ανασύρει μνήμες από τα παιδικά της χρόνια, μνήμες που την ακολουθούν σε όλη τη ζωή της. Είναι η καταγραφή του ψυχικού κόσμου της, ένα μοτίβο που επαναλαμβάνεται σε αυτή τη μοναδική σχέση ανάμεσα σε αμέτρητες γυναίκες. Η αξεδιάλυτη και άσβεστη αγάπη για την άλλη γυναίκα που την έφερε στον κόσμο, αγάπη που ακολουθείται από το δέος μπροστά στη δημιουργία, αλλά και από χαρές, πίκρες και ενοχές που ο χρόνος σωρεύει. Ο ομφάλιος λώρος δεν λύεται εύκολα. Ίσως και να μη λύεται ποτέ. Η μάνα που δεν ζει πια, βρίσκεται μέσα στα όνειρα που ανασύρονται από το υποσυνείδητο και συνταράσσουν. Είναι η μάνα που από γενιά σε γενιά αφήνει τα σημάδια της. Ανεξίτηλα, ακόμη κι όταν η κόρη γίνει μάνα και φέρει την άλλη κόρη που, με τη σειρά της γίνεται μάνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου