HΛΙΑΣ ΣΕΦΕΡΛΗΣ//ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

 Από τη συλλογή  ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΟΥΣ

1.

Τοποθέτησα τα βότσαλά  μου

Να κοιτούν ανατολικά

όντας πεθαμένα

Εκ γενετής

2.

Θέλω να ασελγήσω σε κάθε κορώνα

Πλασμένη - επί ταύτα - ερημικής τέρψης

Πολυ-αμήχανος Οδυσσέας σε κενό

Εκτρέφομαι με τα σωματικά υγρά σας

Παρασιτώ στα άκρα σας

Ενταφιάζω τη βουλιμία μου

Σε στίχους ανορθόγραφους

-με εικονικό μελάνι-

Κολλάω τη γλώσσα μου στον ουρανίσκο

Οι φθόγγοι μου - ανώνυμοι ήχοι

Κροτάλισμα κερμάτων

Σας συλλέγω στο αριστερό μου μάτι

   - Ένας μονήρης Κύκλωπας -

Και μυρικάζω με τη τέφρα

Που έπλασε τη λέξη       

3.

Ταυτίζω τις φορές

-μάτια γάτας πίσω από μεταλλική πόρτα-

Της απουσίας σου

Με φλέβες θάλασσας

Διάσπαρτες στην πυκνότητα

Εκείνες τις νύχτες

Με το άσπρο σκοτάδι

Που γνωρίζω

Τη χημική διεργασία του σώματος

Κατευνάζω και θάβω το πρόσωπο σου

Είσαι το -απόλυτα - ανατομικό παιχνίδι μου  

4.

Έγδαρα περιμετρικά τη μνήμη

Και τύλιξα τα οστά μου

      -κατάσταση απάνθρωπη-

Οι βάλτοι από τότε σου χρησίμευαν

σε εποχή λειψυδρίας

Άγγιζες με τις φτέρνες σου το νερό

Σμίλευες τα άκρα σου

Ονόμασα τα δάχτυλα μου

Κάθε μέρα ξεριζώνω από ένα

Τα έκρυψα.

Έμαθα πως είσαι σαρκοφάγο