Καλλιτέχνες αντισταθείτε στην Αντίσταση της Ασημινας Ξηρογιάννη

Με αφορμή το βιβλίο Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ,του Στίβεν Πρέσσφιλντ,εκδ.Πατάκη


ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ

Πόσες φορές έχεις βρεθεί μπροστά σε λευκή κόλλα,κοιτώντας την αμήχανα!Πόσες φορές θέλεις να πας να γράψεις το επόμενο κεφάλαιο για το μυθιστόρημα που ξεκίνησες,κι ομως μένεις καρφωμένος στον καναπέ και παρακολουθείς αποβλακωμένος τηλεόραση!Πόσες φορές αφορίζεις και υβρίζεις την απέραντη αναβλητικότητά σου!Θέλεις να καταπιαστείς με την όποια τέχνη σου και κάτι σε καθηλώνει σε αδράνεια,μια αόρατη δύναμη σε σαμποτάρει κλείνοντάς σου το μάτι ειρωνικά.Στο βιβλίο του Ο Πόλεμος της Τέχνης,την ανασταλτική δύναμη για δημιουργία ο Στίβεν Πρέσσφιλντ την ονομάζει ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ .Η Αντίσταση είναι σκοτάδι ,είναι μπλοκάρισμα,είναι σκέτημιζέρια,καλύτερα....δυστυχία!Η Αντίσταση είναι η κόλαση του δημιουργού.Η Αντίσταση είναι φραγμός για την έλευση της Τέχνης στον κόσμο.Αντιστεκόμενος στη ροπή του προς την Τέχνη,ο καλλιτέχνης αντιστέκεται στη φυσική ροή της ύπαρξής του.Η Αντίσταση είναι αργός θάνατος.
Απομακρύνεσαι από τα όνειρά σου,ματαιώνεις σχέδια,βασανίζεσαι που κρατάς μέσα σου εγκλωβισμένα τα πάντα,εικόνες,σκέψεις,ιδέες.Όλα θαμμενα μέσα σου,στο ειναι σου.Σε κυριεύει πανικός οτι ποτέ δεν θα βγουν στο φως,ότι η φωνή σου θα πνιγεί στον Αδη.Ο Πρέσσφιλντ που δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου ειδους βιβλια με δοκιμιακό χαρακτήρα υποστηρίζει ότι η Αντίσταση είναι πληγωτική και ξυπνάει τον φόβο.Ο φοβος ομως την ενδυναμώνει και την θρέφει.Οσο δηλαδή πιο πολύ φοβάται ο καλλιτέχνης ,τόσο πιο πολύ αναβάλλει την δημιουργία του και πέφτει στην καταθλιψη.Ο μόνος τρόπος για να νικήσουμε την Αντίσταση ,ειναι να τιθασεύουμε τον φόβο!Πρεπει να παλεύουμε αδιακοπα για την δημιουγία....και μάλιστα χωρις καθυστερήσεις ή προφάσεις ή αναβολές.Γιατί «ό,τι μπορείς να κάνεις,ή ονειρεύεσαι να κάνεις,ξεκίνα το.Η τόλμη κρύβει μέσα της ευφυία,μαγεία και δύναμη.Ξεκίνα το αμέσως ,που λέει και ο Γκαίτε.Είναι μαγικό να αρχίζεις ένα έργο,μαγικό να το συνεχίζεις και μαγικό να το τελειώνεις.Ενα υπέροχο ταξιδι που ηδονίζει τον καλλιτέχνη,αρκεί να βουτά μέσα σε αυτό με ολο του το είναι,ψυχή τε και σώματι.Δεν ειναι ευκολο ισως να ξεκινάς,κατά το «κάθε αρχή και δύσκολη » του λαού.Οι αρχαίοι Έλληνες έκαναν επίκληση στη Μούσα και αναζητούσαν την εύνοιά της για να μπουν στον Παράδεισο,στη Δημιουργία.Ο Σωκράτης στον Φαίδρο του Πλάτωνα κάνει λόγο «για τα καλά αποτελέσματα της μανίας που προέρχεται από τους θεούς »Τρίτη λοιπόν είναι η κατοχή του πνεύματος και η μανία,η οποία μορφώνει τις ,μελλοντικές γενιές,αφού έχει καταλάβει αγνή και παρθένα ψυχή,την εξεγείρει,και την οδηγεί σε βακχική συμπεριφορά,υμνώντας δηλαδή αμέτρητα ανδραγαθήματα των παλαιότερων και με ωδές και με άλλα ποιητικά μέσα.Όποιος μάλιστα φτάνει στις πύλες της ποίησης,χωρίς να κατέχεται από τη Μανία των Μουσών,ότι τάχα μονο με την τεχνική του θα γίνει καλός ποιητής,ανεπιτυχής αποβαίνει ο ίδιος.και αφανίζεται η ποίηση του σώφρονα ποιητή από την ποίηση αυτών που νιώθουν μανία[Πλάτων,Φαίφρος,μετ.Φιλολογική Ομάδα Κάκτου,Κάκτος 1993]
Πώς προέκυψαν ο ΄Αμλετ,ο Παρθενώνας,η Γκουέρνικα;Eιναι ακριβώς επειδή οι καλλιτέχνες νίκησαν την αντίσταση!
Ο Πρέσσφιλντ έγραψε ένα βιβλίο για τις πολλαπλές μάχες που οφείλει να δώσει ο καλλιτέχνης προκειμένου να δημιουργήσει.Αμέτρητοι εχθροί προσπαθούν να τον αποπροσανατολίσουν και να τον απομακρύνουν από την Τέχνη του.Ο Frank Defort γράφει για το βιβλίο του Πρέσσφιλντ:«Ναι.Ο Πόλεμος της Τέχνης είναι η κόλαση του καθενός μας.»Ο Στίβεν Πρέσσφιλντ είναι ο δικός μας Clausewitz,που μας δείχνει πώς μπορούμε να νικήσουμε τους τέσσερις βασικούς αντιπάλους:oκνηρία,αδράνεια,δικαιολογίες και αναβλητικότητα.

***