ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Πέτρα
Ψαλίδι
Χαρτί
Θρύψαλα τα μυωπικά γυαλιά σου
Κομμάτια τ΄άγουρα φτερά σου
Κάτσε τώρα να γράψεις τα τραυματά σου
****
ΠΙΣΤΕΥΩ
Πιστεύω εις χρόνο αμείλικτο και πανδαμάτωρ
Εις ζωή βίαιη ,αβέβαιη κα θαυματοφόρα
Και εις άνθρωπο συνάμα θελκτικό και αποκρουστικό
Και πιστεύω και σε μένα
καθώς άλλον πιότερο δικό μου δεν έχω
να συλλαμβάνει τα όνειρά μου
και να τα ντύνει με σάρκα και οστά.
****
POESIA
Μην είναι πόρτα
που με κόπο ξεκλειδώνεις και τρέχεις μακριά;
Mήν είναι δρόμος
που σε διώχνει από τους άλλους και σ' οδηγεί σε σένα;
Mήπως νερό
που ξεπλένει τις στρώσεις του βρωμερού άλγους
που' χει βουτηχτεί το κορμί σου;
Σιωπή ιερή στους βουερούς ναούς του πλήθους ;
'H κραυγή αυτιστικού παιδιού
αποσυρμένου άπ' 'ολα τα προσποιητά;
Pολό ι που τις ώρες ρυθμίζει όπως τους πρέπει,
ναυαγοσώστης στιγμών που βουλιάζουν
και μιας ζωής που κατακλύζεται;
Eίναι ίσως θαύμα,
παρακαταθήκη,ιστορία,φυλακή,
λέξεις στοιχισμένες,
γέννημα ματαιόδοξης ζήσης,
ξερατά άρρωστης φύσης,
άνθη σε θαλασσινό παρτέρι
ή χρυσάφι σ΄ένα χέρι,
πληγή ή γιατρικό,σφαίρα,
ξυράφι ,σχοινί
ή αντικαταθλιπτικό;
****
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου