Translate

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

ΘΟΔΩΡΗΣ ΒΟΡΙΑΣ - ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Σκιές στο πρόσωπό σου,
σκοτάδια
σου αγκαλιάζουνε τα μάτια
κι εγώ θέλω
τ΄άστρα σου ν΄αγναντέψω.

Σε μια φωτογραφία
πως να  χωρέσει  λίγος έρωτας,
κι απ΄το κορμί σου
να στάξει μια σταγόνα
θηλυκότητας
στα δάχτυλά μου.


******


Εμείς υπάρχουμε


Εμείς υπάρχουμε για να βουλώνουμε
Τις χαραμάδες στα παραθύρια των φιλοσόφων
Εμείς υπάρχουμε ανάμεσα στους άλλους
Για να μας δείχνουν με το δάχτυλο
Εμείς τρεφόμαστε από λοξές ματιές
Από κρύα αγγίγματα

Εμείς ζητάμε
Τί άραγε ζητάμε;
Έναν έρωτα
Μια πατρίδα στα όνειρά μας
Ένα στίχο να κυλάει
Ένα στίχο να δακρύσουμε
Να ζεσταθούμε αδέρφια ποιητές  



*******

ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ

Σκύβω πάλι μέσα μου
να σκάψω, να βρω στίχους
κι  όλο αμφιβάλλω...
θ΄αναδυθούν ξανά
πίσω στο φως;


*********


Μη σπαταλήσεις όλα τα όνειρά σου


Μη σπαταλήσεις όλα τα όνειρά σου
μονάχα σε μια νύχτα.

Φύλαξε κάτι για τη νύχτα-φωτιά,
να 'χεις κι εσύ ν' ανάψεις
ένα δαυλό για το δρόμο.

Φύλαξε κάτι για μια νύχτα απόγνωσης
-που η ψυχή θα λαχταράει-
να 'χεις να στρώσεις δίπλα σου
κορμί και πόθο,
ιδρώτα ν' ανταλλάξεις.

Φύλαξε κάτι για μια νύχτα πόνου,
στίχους να κάνεις τα όνειρα,
να 'χεις να σκάβεις μέσα στην καρδιά,
να μην πνιγείς,
πάτο να βρεις για να πατήσεις.

Φύλαξε κάτι για το τέλος.
Πρώτα θα φύγει η ψυχή,
μετά το χούι
κι ύστερα τ' όνειρο.



******



Ρωγμές γεννούν τη νύχτα

Απόψε για σένα τρυπιέται
το σκοτάδι απ' το φεγγάρι.
Οι δρόμοι της Σαλονίκης παραμονεύουν
κι εσύ μαραίνεσαι με μια ζωή στην ταμπακιέρα
που δε σε κόφτει πώς να τη στρίψεις άφιλτρο
κι αφήνεις να στη φουμάρουν τυχοδιώκτες.

Δεν είναι γι' άλλον
τα φώτα των μακρινών χωριών
που τρεμοπαίζουν,
για σένα γεννήθηκε η νύχτα.

Αν ξεκολλήσεις απ' τις σπασμένες πλάκες
των πεζοδρομίων
-κι οι τοκογλύφοι χάσουν ένα σίγουρο χαρτί-
τότε θα δεις θεούς και δαίμονες
να τριγυρνάνε στ' απόμερα σοκάκια.

Θα δεις τη νύχτα να ξεπετιέται
απ' τις ρωγμές παλιόσπιτων διατηρητέων
και θ' ανασάνεις, στα γεννητούρια,
τ' αρώματα των νυχτολούλουδων.