1o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΟΙΗΣΗΣ /// ΔΗΜΟΣ ΣΥΚΥΩΝΙΩΝ

 

 1η Συνάντηση Ποιητών στο Κιάτο Κορινθίας

Σάββατο 22 και Κυριακή 23 Ιουλίου 2023

ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ: Σε τι χρειάζονται οι ποιητές σήμερα;

Χώρος συναντήσεων η Δημοτική Βιβλιοθήκη.

EΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΧΜΕΤΗΣ /// ΑΝ Μ ΄ ΑΓΑΠΟΥΣΕΣ

Ε.Αχμέτης 

Αν μ αγαπούσες, απόψε όλα θ άλλαζαν.
Θα σταματούσε η βροχή,
θα κόπαζε ο αέρας που παίρνει τις σελίδες
και τις σκορπά κι οι λέξεις δραπετεύουν.
Δεν θα ακούγονταν μία στο τόσο οι χορδές της κιθάρας,
δεν θα μύριζε κονιάκ και σοκολάτα υγείας.
Αν μ αγαπούσες, είμαι σίγουρος
πως θα σταματούσε ο Βαρλάιν να εκθειάζει το σώμα του Ρεμπω.
Θα μιλούσε πια, για τα ποιήματά του.
Ο Βρεττάκος θα ήταν ο πρώτος μας ποιητής με Νόμπελ.
Η Αφροδίτη της Μήλου θα είχε χέρια,
μα δεν ξέρω αν θα ήταν πιο όμορφη.
Ξέρεις καμία φορά αυτό που λείπει στον άλλο,
τον κάνει τόσο ελκυστικό σε μας.
Αν μ αγαπούσες, δεν θα ήμουν τόσο λυρικός.
Μάλλον πεζός θα γινόμουν.
Και θα έγραφα άρθρα κι όχι ποιήματα.
Για να μπορέσουμε να ζήσουμε.
Ένα μεροκάματο για να κάνουμε οικογένεια κι ένα παιδί.
Καθημερινές σκέψεις σε στήλη εφημερίδας,
από μια άσχετη αφορμή θα μιλούσα για κάτι σημαντικό.
Η γραφή μου με τον καιρό θα ξέφτιζε.
Θα έγραφα για να γράφω.
Αλλά θα είχα εσένα.
Το να θυσιάσει κάνεις την ποίηση στον βωμό του Έρωτα,
δεν είναι έγκλημα.
Το να θυσιάσεις όμως τον έρωτα στο βωμό της ποίησης,
αυτό είναι κακούργημα.
Αν μ αγαπούσες, θα πηγαίναμε τις Κυριακές στον εθνικό κήπο.
Θα βλέπαμε ταινίες, θα πηγαίναμε θέατρο, θα παίζαμε θέατρο.
Θα σου διάβαζα Σαίξπηρ, Μπωτλαιρ, Νερούδα
και κάποια δικά μου από άλλες ερωτικές μου στιγμές.

Α όχι, μην σουφρώνεις τα φρύδια σου,
οι ποιητές είναι διασκορπισμένα κομμάτια.
Η Τέχνη τους βοηθά να γίνονται κάποιες στιγμές ένα.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ //// ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΟ

Οι εκδόσεις Εκάτη  σας προσκαλούν 
στην παρουσίαση το νέου βιβλίου του Ελευθέριου Αχμέτη με τίτλο 

ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΟ

την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου και ώρα 20:00
στο βιβλιοπωλείο ΜΩΒ ΣΚΙΟΥΡΟΣ ,
πλατεία Καρύτση 3, Αθήνα

Το βιβλίο παρουσιάζουν οι:

Γιώργος Σταματόπουλος,συγγραφέας-δημοσιογράφος

Αντώνης Τσόκος,ποιητής

Ασημίνα Ξηρογιάννη,θεατρολόγος,ποιήτρια,κριτικός

Θα απαγγείλλει η ηθοποιός Χριστίνα Δαλαμάγκα.

Θα συνοδεύσουν τις απαγγελίες οι μουσικοί Pedro Fabian,Herman Mayer.


****

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΧΜΕΤΗΣ /// ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΟ /// ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΦΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

Γράφει η Ελευθερία Σοφιανοπούλου,μεταφράστρια

Το 2013, διάβασα την πρώτη ποιητική συλλογή του Ελευθέριου Αχμέτη, το «Επτά». Κοινά θεατρικά βιώματα με βοήθησαν πολύ να τον καταλάβω και να ταυτιστεί μαζί του η σκέψη μου. Στο «Επτά» εκφράζει την ανάγκη του για επανασύσταση των εννοιών και των λέξεων και βασικά του ερεθίσματα είναι οι αισθήσεις και τα συναισθήματα. Ο τρόπος που το καταφέρνει αυτό είναι μέσω αναθεώρησης της γλώσσας, καλοδουλεμένης ομοιοκαταληξίας ορισμένες φορές, ρυθμού και πειραματισμού με πολλούς τρόπους γραφής ποιημάτων. Κάτι που με κάνει να αναρωτιέμαι αν στο Ιντερμέδιο κατέληξε σε πιο ελεύθερο τρόπο γραφής επειδή βρήκε τη φωνή του ή αν το Ιντερμέδιο είναι αυτό που δηλώνει, δηλαδή το ενδιάμεσο, και τι θα δούμε στην επόμενη συλλογή. Ο λυρισμός και η ελπίδα της νιότης είναι εμφανείς, ταυτόχρονα όμως κάθε του λέξη είναι όπλο. Το «Επτά» με γέμισε με μια αγάπη για τη ζωή, για τον έρωτα, για την ποίηση, για το θέατρο, με μια ελπίδα για τον κόσμο και για τη νιότη και πολλά ακόμα συναισθήματα που δεν θα ήθελα να εκθέσω, πάντα ανάλογα με τα βιώματά μου.Το 2018, διάβασα τη δεύτερη ποιητική συλλογή του, το «Ιντερμέδιο». Αυτό που παρατηρείς πρώτα ξεφυλλίζοντας το Ιντερμέδιο είναι η διάταξη των ποιημάτων, που συντηρεί μία εννοιολογική συνοχή και δημιουργεί διακριτές συναισθηματικές ενότητες. Διαβάζοντάς το, εντόπισα τη λακωνικότητα και το πάντρεμα ενός ώριμου ρεαλισμού (που αποφεύγει τον κυνισμό και τις τυπολατρίες) και του εγγενή λυρισμού του, ως ανθρώπου. Ο γάμος αυτός είναι δείγμα επεξεργασίας των βιωματικών εμπειριών του και του περάσματος του χρόνου. Τα ποιήματά του, στίχοι των οποίων στέκονται ίσα στο βάθρο μαζί με τον Μπουκόφσκι και τον Λειβαδίτη αλλά που η γενιά των social media θα τους χρησιμοποιούσε για ενημέρωση της κατάστασής τους, μιλάνε για πολλά θέματα, μεταξύ άλλων, την ηδονή που γίνεται οδύνη και το αντίστροφο, την απώλεια, τον έρωτα και την έλλειψή του από τη ζωή. Ο Λευτέρης συνεχίζει να είναι ποιητής των αισθήσεων και των συναισθημάτων, να απογυμνώνει τα ένστικτα και τις αισθήσεις για να φτάσει στο «εγώ» του και στον κόσμο. Λίγο με φόβισε η αυστηρή αυτοκριτική του, μέσα στον έρωτά του για τον υπόλοιπο κόσμο και για τις απίστευτες δυνατότητες του ανθρώπου, σε αντίθεση με το πώς ο μέσος άνθρωπος επιλέγει "να κόψει κι άλλο ύφασμα" από το να σταθεί αντάξιος. Ο ίδιος όμως στα μάτια μου στέκεται αντάξιος. Αντάξιος του εαυτού του, της εποχής του, της ποίησης και του σύγχρονου σκεπτόμενου ανθρώπου.Ο Λευτέρης δεν μένει απαθής. Δεν μιλάει για τον "χειμώνα που έχουμε", αλλά ακόμα κι όταν νυχτώνει, "στέκεται και φωνάζει", προπομπός της άνοιξης και του καλοκαιριού.
 Σ’ ευχαριστώ πολύ Λευτέρη γι’ αυτό το αποκαλυπτικό ταξίδι! Καλή ζωή και δημιουργία σου εύχομαι και μακριά από τις καφέ Αρκούδες!

Οnotationes/// ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2017 /// EΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΧΜΕΤΗΣ /// ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

Jean Honor Fragonard, To κλεμμένο φιλί. Δεκαετία 1780. Μουσείο Ερμιτάζ. Αγ. Πετρούπολη.

Ιδρωμένα τα κορμιά μας

εδώ και ώρα

δεν έχει ζέστη απόψε

μα η καύλα αλλάζει την θερμοκρασία

και τους παλμούς μας.

Ένα βοριαδάκι μόνο

δροσίζει τις πατούσες,

θα ξεκινήσω από τα χείλη σου

θα βάλω την γλώσσα πίσω από τα δόντια

για να εξασφαλίσω την σιωπή σου˙

Αν στα δαγκώσω μην φοβηθείς

είναι αρχή, στο τέλος θα ξέρουμε

αν στην ηδονής το σκοτάδι

διαβάσουμε το ποίημα.

Στα στήθη σου θα σταθώ

να γευτώ στις ρώγες σου

την ομορφιά του Αυγούστου.

( Από την ανέκδοτη συλλογή Ιντερμέδιο )

***

EΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΧΜΕΤΗΣ /// ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ /// ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Ξενοδοχείο πολλών αστεριών

Φέρνει ο άνεμος

στάλες από θάλασσα στα χείλη,

γεύομαι τις αναμνήσεις των ταξιδιών.

Πελάγη, σοκάκια, χοντρές γάτες

μεταξωτά ρούχα, (με κινέζικη ετικέτα)

χειροποίητα σκουλαρίκια

κι εκκλησιές που χτίστηκαν κατά λάθος

πάνω σε αρχαίους ναούς.

Ακριβά κοκτέιλ και προσποιητή ανεμελιά.

Ξενοδοχεία πολλών αστεριών

που μυρίζουν κόπρανα γαϊδουριών,

μα κοιμήθηκα καλά απόψε˙

μονάχα, να! Είδα το πρόσωπό μου

σ’ ένα ξύλινο παράθυρο,

φορούσα μια μάσκα που είχε ζαρώσει,

την έβγαλα με δυσκολία

τόση που μάτωσα το στόμα και τα μάτια μου.

Στο καράβι με κοιτούσαν παράξενα,

δεν είχαν ξαναδεί άνθρωπο χωρίς μάσκα;

 *****

Δωδέκατο θερινό όνειρο

Ύστερα από χρόνια

σ’ ένα μπαρ στην πλατεία Καρύτση,

συναντηθήκαμε ξαφνικά

σαν να είχε προγραμματιστεί.

Η πρώτη φορά ήταν σ’ ένα όνειρο θερινό.

Ήπια μπίρα, εσύ αψέντι

έτσι καλούν οι βασίλισσες τις νεράιδες

μαζεύτηκαν μετά κι άλλα ξωτικά,

ηθοποιοί, λογοτέχνες, μια Τουρκάλα μεταφράστρια

και κάτι μεθυσμένοι.

Μες στην τόση φασαρία

εγώ ήθελα να δαγκώσω τα χείλη σου,

μάχη, να ματώσουν

με το αίμα θα με θυμώσουν.

Δύο ποιήματα από την υπό έκδοση ποιητική συλλογή «Ιντερμέδιο» του Ελευθέριου Αχμέτη  που κυκλοφορεί τον Σεπτέμβριο 2017, από την ΕΚΑΤΗ.

Ο Ελευθέριος Αχμέτης γεννήθηκε το 1986 στο Κιάτο. Ασχολείται με το θέατρο. Δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 2014 με τον τίτλο ΕΠΤΑ ( εκδ. Εκάτη), με την οποία ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα ( 2015).Αρθρογραφεί σε εφημερίδες, διαδικτυακά περιοδικά και άλλα έντυπα. Διατηρεί το μπλογκ : Και τι άλλο είναι η τέχνη παρά λεπτομέρειες με την διεύθυνση : 
http//:eletheriosaxmetis@gmail.com

To ΕΠΤΑ  ακολουθεί η ποιητική συλλογή «Ιντερμέδιο».

***

notationes MAΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2015 /// EΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΧΜΕΤΗΣ /// ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

                                                            



Γιατί ; 

Γιατί ψάχνεις την στιγμή μέσα στο ποίημα; 
γιατί ψάχνεις στα λόγια μου καθρέφτες; 
στις λέξεις είναι θολό το είδωλο!
μόνο στα μάτια των άλλων υπάρχεις. 

 ****



Τα ξεραμένα χείλη μου 



Τα ξεραμένα χείλη μου
τα πότισα με λίγο ψεύτικο νερό. 


Βλέπεις έχουν καιρό πολύ να ματωθούν,
να ιδρώσουν ακουμπισμένα σε στήθη,
ή να υγρανθούν ζυγώνοντας άλλα χείλη που μιλούν,
ή που σιωπούν προσφέροντας την ίδια ηδονή. 


Έδωσε κι η γλώσσα λίγο χρόνο ακόμα,
μα, δεν έχει λόγια αυτή η γλώσσα,
μονάχα κάποια γράμματα. 



 ****


Για λίγο 

Κι ήθελα να μυρίσω τον κόσμο
ταξίδευα ψηλά και συνέχεια
όμως ήσουν ο κήπος 
και ήσουν δίπλα μου, μα λίγο...