 |
| Ντενί Εμορίν ,Στην Αιωνιότητα,εκδ.Vakxikon.gr |
Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος
«Ποίηση είναι αυτό, που χάνεται στη
μετάφραση», γράφει ο Robert Frost και αναποδογυρίζοντας αυτόν τον ορισμό μπορούμε να πούμε ότι καλή
μετάφραση είναι εκείνη, που δεν χάνει την ποίηση. Εκείνη, που θα κάνει τον
αναγνώστη να νιώσει πως διάβασε ποίηση. Κι όταν η ποίηση έχει μεταφραστεί
σωστά, τότε μεταδίδονται πολύ σημαντικά έργα, όπως η ποιητική συλλογή του Ντενί
Εμορίν: «Στην αιωνιότητα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις: “Vakxikon.gr” σε μετάφραση Ανδρονίκης Δημητριάδου.
Η ποιητική συλλογή του Ντενί Εμορίν «Στην
αιωνιότητα», ξεκινά από μια πεσιμιστική αντίληψη, τόσο κοινωνικά όσο και
υπαρξιακά, με αποτέλεσμα ο ποιητής απελπισμένα να γράψει: «Γιατί οι λέξεις
σκοτώνουν / σίγουρη να ‘σαι / με έχουν σκοτώσει εδώ και καιρό / μπροστά σε ένα
ποίημα ρημαγμένο» και αλλού: «Κάποτε το ξέρω / θα πεθάνω μονάχος / σε μια
διαδρομή δίχως έλεος.»
Τι είναι, όμως, εκείνο, που μπορεί να
κάνει τον άνθρωπο να ελπίζει ακόμα και στις χειρότερες στιγμές; Για τον Ντενί
Εμορίν είναι η αγνή ερωτική αγάπη. Ο ποιητής δεν ξεχωρίζει την αγάπη από τον
έρωτα ή μάλλον, θεωρεί ότι δεν υπάρχει έρωτας χωρίς αγάπη. Ο έρωτας για τη
γυναίκα γίνεται αγάπη για τον συνάνθρωπο. Σε μια εποχή αλόγιστης βίας, πολέμων
και καταστροφών ο Ντενί Εμορίν γίνεται πρεσβευτής της αγάπης: «Όμως / ορκίζομαι
/ το όνομά σου θα κραυγάσω / ακόμα μία φορά / πριν σκοτωθώ στις πύλες / του
κόσμου».
Όμως, δεν είναι μόνο τα κοινωνικά
προβλήματα, που απασχολούν τον Ντενί Εμορίν. Οι υπαρξιακές συγκρούσεις, που
ταλανίζουν τον άνθρωπο, αντιμετωπίζονται επίσης, με αγνή ερωτική αγάπη. Ο
έρωτας κάνει τον άνθρωπο να νιώσει, πως έχει νικήσει, έστω και προσωρινά τον
θάνατο. Τον κάνει να αισθανθεί για λίγο αθάνατος και να ξεχάσει την τραγική του
μοίρα: «Έλα μαζί μου αγάπη μου / θα με βοηθήσεις να ξεπεράσω / το θάνατο μέσα
μου».
Προς το τέλος της ποιητικής συλλογής του
Ντενί Εμορίν «Στην αιωνιότητα» υπάρχει μια μικρή ενότητα με τον τίτλο: «Η
έκταση του κόσμου», που περιέχει ποιήματα, που εμπνεύστηκε ο ποιητής όταν
επισκέφτηκε μια έκθεση της ζωγράφου Ξιαογιάνγκ Γκαλάς. Εδώ η ποίηση του Εμορίν
παίρνει πινέλο και ζωγραφίζει λέξεις με αριστοτεχνικό τρόπο: «Εύθραυστα / είναι
τα χρώματα της ζωής / διαρκώς πρέπει να τα φροντίζεις / και / προσεκτικά να τα
μαζεύεις μετά τη χρήση.»
Συμπερασματικά, η ποιητική συλλογή του
Ντενί Εμορίν «Στην αιωνιότητα» είναι ένα πολύ σημαντικό εκδοτικό εγχείρημα και
η πολύ προσεγμένη μετάφραση της Ανδρονίκης Δημητριάδου βοηθάει τον αναγνώστη να
νιώσει το έργο και, για να ξαναθυμηθούμε τον Frost, να βρει την ποίηση.
