Translate

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Panaït Istrati Τα γαϊδουράγκαθα του Μπάραγκαν






ISBΝ: 978-960-9441-59-9, διάστ. 17Χ12, σελ. 160, τιμή 9,59 €

                                                                      



Mετάφραση από τα γαλλικά: Γιώργος Μανάδης, εισαγωγή: Διαμαντής Καράβολας





Αφιερώνω αυτό το βιβλίο στον λαό της Ρουμανίας και στους έντεκα χιλιάδες που δολοφονήθηκαν από τη Ρουμάνικη κυβέρνηση στα εξής τρία χωριά: το Stanilesti, το Băilești  και τη Hodivoaia, που ισοπεδώθηκαν από τους βομβαρδισμούς. Τα εγκλήματα αυτά διαπράχθησαν τον Μάρτιο του 1907 και μέχρι στιγμής παραμένουν ατιμώρητα.


Παναΐτ Ιστράτι, Μάρτιος 1928

 

Τα Γαϊδουράγκαθα του Μπάραγκαν γράφτηκαν το 1928. Το βιβλίο διασώζει την μνήμη μιας αυθόρμητης, ανοργάνωτης και ηρωικής εξέγερσης τριών χωριών της Ρουμανίας ενάντια στην πείνα και τη σκληρή εκμετάλλευση που είχαν επιβάλει οι τσιφλικάδες της περιοχής. Το αποτέλεσμα ήταν να ισοπεδωθούν τα χωριά αυτά και να σφαγιασθούν οι κάτοικοί τους από τον ρουμανικό στρατό. Η περιγραφή γίνεται μέσα από τα μάτια ενός παιδιού χωρίς οικογένεια, ενός περιπλανώμενου αλητάκου, και απηχεί τα βιώματα του συγγραφέα από την εποχή που ο ίδιος, ως παιδί, περιπλανιόταν ανέστιος στη ρουμάνικη ύπαιθρο αναζητώντας την τύχη του. 


Ο Παναΐτ Ιστράτι (1884-1935) γιος μιας ρουμάνας πλύστρας κι ενός παράνομου κεφαλλονίτη καπνεμπόρου συγκαταλέγεται στις λιγοστές αλλά γοητευτικές περιπτώσεις κορυφαίων συγγραφέων όπου η ίδια η ζωή τους υπήρξε ένα μεγάλο μυθιστόρημα. Ασπούδαστος, έζησε όλη τη νιότη του μέσα στις πιο άθλιες συνθήκες, γυρίζοντας διάφορες χώρες και αλλάζοντας δεκάδες επαγγέλματα για να επιβιώσει. Οι ιδέες και η δράση του στο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα της εποχής του, του στοίχησαν πολλές διώξεις αλλά και συγκρούσεις με εχθρούς και φίλους. Έγινε συγγραφέας από σύμπτωση, μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια αυτοκτονίας. Από ένα γράμμα του, ο συγγραφέας Ρομέν Ρολάν διέγνωσε το ταλέντο του, και τον παρότρυνε, αλλά και τον στήριξε, ώστε να γράψει τα βιώματα και τα διδάγματά του απ’ το μεγάλο σχολείο του δρόμου. Ως συγγραφέας επισκέφτηκε το 1928 την Ελλάδα και το Σανατόριο Σωτηρία (όντας φυματικός ο ίδιος) όπου κατήγγειλε τις άθλιες συνθήκες νοσηλείας. Σε εκδήλωση, η οποία εξελίχθηκε σε διαδήλωση, μίλησε για την Οκτωβριανή Επανάσταση και την κατάσταση στη Ρωσία (που την είχε επισκεφτεί μαζί με τον Νίκο Καζαντζάκη πριν έρθει στην Ελλάδα), κάτι που στοίχησε στον ίδιον την άμεση απέλασή του απ’ τη χώρα, και μια δίκη στον Δημήτρη Γληνό ως υπεύθυνου διοργανωτή της εκδήλωσης.  


Χαρακτηρίστηκε ως «ο Γκόρκυ των Βαλκανίων». Αλλά και Τζακ Λόντον των Βαλκανίων να χαρακτηριζόταν κι αυτό σωστό θα ήταν...


--


εκδόσεις Φαρφουλάς
τηλ. 2111845583


--

Διαμαντής Καράβολας
εκδόσεις-βιβλιοπωλείο Φαρφουλάς
τηλ. 2111845583
http://www.farfoulas.gr

'ΕΛΥΑ ΒΕΡΥΚΙΟΥ /// ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ





                                 





Η  θάλασσα της νήψης




Πού είναι ένα σύννεφο να δώσει χρώμα 

απόψε στην ερήμωση ;

Κυλά το φως σε καταρράκτη ανάμεσα στα 

φύλλα της οδύνης.

Κουράστηκα, αλλά η ψυχή στο τέλος 

έβρισκε ανάπαυση,

γλάρος που αέναα φτερουγίζει πάνω από 

τη θάλασσα της νήψης.




Γι' αυτό και ό,τι μου έλειψε, το χάρισα 
διπλό.
Αντιστάθηκα.
Σε αυτό το ταξίδι δεν κράτησα, παρά μόνο δύο ανταύγειες πορφυρές,
τα δειλινά να μου θυμίζουν την τραγική ιλαρότητα της ύπαρξης.




*****


 


 Αγρυπνία





Απόγευμα.

Τριγύρω ξέπνοα φύλλα να 

αναστέλλουν τη θλίψη.

Είμαι μία ρίζα ασθενική,

που ψάχνει να βρει φως για να βλαστήσει.

Ένα πουλί πετά μες στο δωμάτιο,

σκορπά, γύρη χρυσή, ο χρόνος.

Από αλήθεια ανυψώνονται τα πράγματα,

από αγάπη ανασταίνονται σε ιδέες.

Μέσα σε λάμψεις γκριζοπράσινες
πεθαίνει

ήσυχα 

το σκοτάδι της σιωπής μου.




Αποχωρώ.
Η νύχτα απλώνει στο μυαλό τις μυστικές πηγές της.
Το ημίφως παίρνει τις σωστές διαστάσεις του,
σχεδιάζει θάλασσες, νησιά στις άκρες των δαχτύλων.
Η αγρυπνία, σημαίνον της πληρότητας.
Η ώρα είναι τρεις,
γράφω
και τα κεριά μου δεν είναι πια σβησμένα.



Από τη νέα προς έκδοση ποιητική συλλογή  ''Τα νηπτικά της θάλασσας ''