ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΑΠΟΣΚΕΥΗ
Ένα "θέλω" με βασανίζει χρόνια τώρα.
"Θέλω" πολύπλευρο , πλουραλιστικό , πολυδιάστατο .
Το κουβαλώ μαζί μου κι όταν δε θέλω .
Θέλω δεν θέλω εκείνο με κυνηγά .
Μου αρέσει μα φοβάμαι κιόλας.
Μήπως αυτό το "θέλω" ποτέ δεν το μπορέσω .
Γνώρισα την Ασημίνα Ξηρογιάννη σε μία βιβλιοπαρουσίαση .Θαυμάσιος
άνθρωπος , με πολλά ταλέντα ,αλλά την ίδια στιγμή σεμνός
και προσγειωμένος . Είχα την ευκαιρία να διαβάσω τα ποιήματά
της και να την ανακαλύψω περισσότερο μέσα από τις λέξεις της . Η
ανάγνωση συνεχίζεται .Ωστόσο , έμεινα λίγο παραπάνω σ΄ένα
ποίημα το οποίο περιέχεται στη συλλογή της "Η προφητεία του
ανέμου" [Εκδόσεις "Δωδώνη" , Αθήνα 2009] .Τιτλοφορείται "Παράξενη
αποσκευή " και με κέντρισε ν' ανοίξω μια συνομιλία μαζί του .
Ολιγόστιχο ποίημα . Έξι στίχοι που ο καθένας τους αυτονομείται
με τη χρήση της τελείας και συμπυκνώνει μία μικρή
αποκάλυψη από το υπαρξιακό σύμπαν της ποιήτριας . Η δομή του είναι η
ακόλουθη : α]Προβάλλεται μία διαχρονική υπαρξιακή κατάσταση
[Ένα "θέλω" με βασανίζει χρόνια τώρα.] β]Αποκαλύπτεται η
ποιότητα του αιτίου αυτής της κατάστασης ["Θέλω" πολύπλευρο ,
πλουραλιστικό , πολυδιάστατο .] γ] Διαγράφεται μία αντίφαση σε
δύο διαφορετικά επίπεδα ενέργειας : εγώ - εκείνο [Το κουβαλώ
μαζί μου κι όταν δε θέλω . /Θέλω δεν θέλω εκείνο με
κυνηγά .] δ] Ακολουθεί η κυρίαρχη συναισθηματική στάση [Μου
αρέσει μα φοβάμαι κιόλας.] ε] Δίνεται σαφέστερα το αντικείμενο
του φόβου [Μήπως αυτό το "θέλω" ποτέ δεν το μπορέσω .] . Από
την άποψη της τεχνικής επιπλέον , είναι αισθητή η παρουσία των
αντιθέσεων [θέλω - δε θέλω , το κουβαλώ - με κυνηγά , μου
αρέσει -μα φοβάμαι , εγώ -εκείνο] .Οι αντιθέσεις αυτές ,
ωστόσο , λειτουργούν περισσότερο ως συνθέσεις , ως
αλληλοσυμπληρώσεις . Πιο αναλυτικά , μέσα στο ποίημα υπάρχει ένα
ευρηματικό παιχνίδι με τη λέξη "θέλω" , που μεταμορφώνεται σε
υπαρξιακή αποσκευή με σχεδόν εφιαλτικές προεκτάσεις . Αρχικά ,
η βούληση λειτουργεί ως βασανιστική εμμονή [με βασανίζει χρόνια
τώρα] . Με τρία σύνθετα επίθετα "πολύπλευρο" , "πλουραλιστικό" ,"
πολυδιάστατο" , συγγενικά μεταξύ τους , φανερώνεται η ποιότητα
αυτής της βούλησης . Το "θέλω" επικαλύπτει σταδιακά και το
"δε θέλω" κι αρχίζει έπειτα η καταδίωξη [εκείνο με κυνηγά ] .
Αυτό το κυνήγι εγείρει αντιφατικά [ή μήπως κοντινά; ]
συναισθήματα : ηδονή και φόβο . Στο τέλος , έρχεται ο
αιφνιδιασμός : το θήραμα γίνεται κυνηγός , καταδιώκει πια
εκείνο αυτό που το κυνηγούσε . Ο φόβος της σύλληψης γίνεται
φόβος αποτυχίας . Κι ο ταξιδιώτης συμβιβάζεται με την αποσκευή
του και το ανυπόφορο βάρος μετατρέπεται σε λόγο
ύπαρξης.......[Η ανάγνωση συνεχίζεται]
Κώστας Τσιαχρής