Κορίτσι. Η ζωγραφική στο καφέ
Το κορίτσι εκείνο μισούσε την απουσία
Και τώρα ζει μαζί της
Οι σιωπές σου
στραμπουλάνε τον χρόνο μου
Είμαι μια γυναίκα που σε περιμένει
Προσποιούμαι ότι ζω σε μια άλλη εποχή
Τα απογεύματα βυθίζομαι στον Σούμπερτ
Τα βράδια ο ύπνος με έχει ξεχασμένη
Το κορίτσι μέσα μου διαμαρτύρεται
Δεν έχω βλέμμα ούτε για τη θάλασσα πια
(Το κορίτσι εκείνο αγαπούσε τη θάλασσα)
C’est la vie!
Nα πορεύεσαι με απώλειες.
Και να αντέχεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου