ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ///ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Ο ΛΟΣΤΡΟΜΟΣ

Ποθούσε να ταξιδέψει.
Η θάλασσα τον μαγνήτιζε
κι οι ορίζοντες φαντάζαν ανοιχτοί.
Κάποτε το μπόρεσε.
Χρόνια θαλασσοδέρνεται λοστρόμος
με τον ορίζοντα γεμάτο μεροκάματα.
Στο τέλος της βάρδιας
μετεωρίζεται με τα θαλασσοπούλια στην κουπαστή.
Δεν είναι η θάλασσα αυτή που τόνε πνίγει.


ΕΡΙΝΥΕΣ

Περπατώντας στους δρόμους της Αθήνας,
συχνά θυμόταν τον Ορέστη.
Τον φανταζόταν να μπαίνει κυνηγημένος στην πόλη
βρίσκοντας εδώ επιτέλους το δίκιο του.
΄Ισως και τώρα να μπορούσε κανείς
να βρει το δίκιο του σ' αυτή την πόλη.
Φτάνει να τον κυνηγούσαν Ερινύες.
Μα ποιός πιστεύει πια σ' αυτές;
Ποιός τις φοβάται;


ΤΟ ΒΑΡΟΣ

Σκέφτηκε να ξαλαφρώσει από τ' άχρηστα.
΄Αλλα πέταξε, άλλα χάρισε.
Κράτησε μόνο τους στίχους.
Από τ' ασήκωτο βάρος τους
ποτέ δε θά 'θελε
να ξαλαφρώσει.