Ο εραστής μου έρχεται σε ίππο ιπτάμενο
σε ιπτάμενα φιλιά και μαύρα χαλινάρια.
οι λέξεις τότε ψόφια άλογα
ψόφια και τα τακούνια μου όταν δεν
τρυπούν τα πλαϊνά του αλόγου
(το μοκασίνι φτηναίνει χωρίς το πάθος·
μετά θα πει η Σύλβια
δεν κάνεις πια δεν κάνεις).
οι Ναζί είναι γυναίκες που δεν ξέρουν την αγάπη
καταλήγουν φθινόπωρο χειμώνας ενοχή.
Η εμπνεόμενη στις αγκαλιές
βρίσκω ένα θέρος αισθηματικό χωρίς την
εποχή του. Φτιάχνω κι ένα χρυσάνθεμο σαν άντρα
(την ώρα που ο άντρας σε σέρνει στα φιλιά
κάτι συμβαίνει μέσα στο Σύμπαν).
Γράφω τώρα τα σώματα το πάθος τον εραστή
να πέσω στα φιλιά τα χρυσάνθεμα.
Πώς θα γίνει η ψυχή
απλή ενιαία και γυμνή;
Κλεοπάτρα Λυμπέρη
από τη συλλογή Το μηδέν σε φωλιά, 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου