ΚΑΤΙ
'Ενα απροσδιόριστο κάτι
Φτερούγιζε στο μυαλό μου
Και με κατέτρωγε όλη μέρα
Ένα ανύπαρκτο κάτι
Μα εν τέλει τόσο υπαρκτό
Που μ΄εκοβε σε φέτες
*
ΤΟ ΚΕΝΟ
Ω το απόλυτο κενό
Το απόλυτο κενό
Πληρούται μόνο με απόλυτο κενό
*
ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΝΕΡΑ
Η πόλη πίσω φασματική μικραίνει
Κατηφορίζουν παντα σκοτεινά νερά
Προτρέχοντας σε σημασίες αμφίσημες
Λες κι η πόλη ωθεί σε δρόμους ρευστούς
Τη μελαγχολία του πλήθους
Κι εγώ μαζί λοιπόν
Ωθούμαι σκοτεινός και πένομαι.
*
ΠΡΙΝ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ
Λίγο πριν τα μεσάνυχτα
Όταν θαύμαζα μόνος
Το ξαφνικό φεγγάρι
'Ενας βάτραχος με συνέδραμε
Κελαρύζοντας σαν νερό
*
ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ;
-Eι,τι περιμένεις κα μαρμάρωσες;
-To πιθανό!
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου