Αναδημοσίευση από το Ενα συν ένα ///
Ποίηση, Άνοιξη του 2020 Ασημίνα Ξηρογιάννη Εγκλεισμός Ανούσιος κορεσμός Όνειρο λάγνο η Άνοιξη Και συ ζητάς τ΄αδύνατα Γιατί είναι η ποίηση μια τρυφερή ρωγμή Και μπορεί -κάθε στιγμή- τη μοναξιά να χαϊδεύει (Ενώ ταυτόχρονα στα μάτια με θράσος να την κοιτάει) Ελεύθερος πολιορκημένος στο διαμέρισμά σου -εκεί Με μανία στίχους κατασκευάζεις Για μια χαμένη εποχή Και τούτο -στ΄αλήθεια- σου χαρίζει μια κάποια ηδονή *** Ποιητική παρέμβαση στη μάσκα Δεν υπάρχουν φίμωτρα στη ζωή και στην τέχνη μόνο λέξεις με δύναμη ικανές να διαπεράσουν κάθε εμπόδιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου