Σε καθαρίζω από τα
λέπια. Σε απιθώνω στον νεροχύτη, ανοίγω
τη βρύση. Σε ξεπλένω από το αλάτι,
από τους βράχους, από μέδουσες, από
ναυάγια, απ’ τον Τιτανικό, από σπασμένο
ορίζοντα. Μ’ ένα μαχαίρι αφαιρώ τα
εντόσθια. Τον Ιωνά, μια πνιγμένη κιβωτό,
ένα ζευγάρι περιστέρια που σωθήκανε,
αφού δεν πέφτανε από τον ουρανό. Είσαι το νέο ψάρι
της λαχτάρας. Και το παλιό του κορεσμού.
Πέντε χιλιάδες λέξεις από θαύμα σε
βάζουνε σε χαμηλή φωτιά. Σε χύτρα μιας
παλιάς κοπής που δεν ρυθμίζει
διακόπτης. Αργόσυρτος να είναι ο χρόνος
αν κάποιος πρέπει να καεί παράγοντας καινούργιο
φως. Πολυσύλλαβο το μπλε
αν είναι η θάλασσά σου.
Αδιάβροχες λέξεις, Μανδραγόρας 2024
*Η φωτογραφια είναι παρμένη από το pexels
****
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου