Αρ.46.
7000 λέξεις ακριβώς
Στο <<Θέατρο Εμπρός>> <<7000>> ανταλλάσσουν η Μπέττυ Νικολέση και ο Βλάσης Ζώτης χωρίς να κοιταχθούν ούτε μια στιγμή,υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση της Αννας Μακράκη,με αφορμή το έργο του Κίμωνα Ρηγόπουλου.Εμείς συναντήσαμε στο σπίτι της την Μπέττυ Νικολέση και μας παραχώρησε την παρακάτω μίνι συνέντευξη.
ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ;
ΜΠ.ΝΙΚΟΛΕΣΗ :Επειδή η μητέρα μου ήταν ηθοποιός ,έζησα όλα μου τα παιδικά χρόνια μέσα στα θέατρα.Εχω κάτσει στα πόδια σημαντικών ανθρώπων,όπως ο Βόκοβιτς,ο Κατράκης,οΜινωτής.Μάλιστα έτυχε,σε ηλικία έξι χρονών να συμμετέχω σε παράσταση του Ευαγγελάτου στην Επίδαυρο ως παραχορήγημα.Η διάθεσή μου ήταν να γίνω σκηνογράφος,όμως μου μπήκε το μικρόβιο του ηθοποιού μετά τη συμμετοχή μου στην COMMEDIA του Σκούρτη,με μουσική Ξαρχάκου και σκηνοθεσία Ισίδωρου Σιδέρη.Αργότερα,φοίτησα στη Θεοδοσιάδη και όλα πήραν το δρόμο τους.
ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ;
MΠ.ΝΙΚΟΛΕΣΗ:Επειδή είναι η πρώτη παραγωγή του ΘΕΑΤΡΟΥ-ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ θέλαμε ένα έργο που να μας αρέσει,δηλαδή να΄ναι καθαρά ελληνικό,να΄χει σχέση με την πραγματικότητα του σήμερα,να΄ναι επίκαιρο.΄Ηταν μια πρόκληση,γιατί κρίναμε ότι ήτανένα κείμενο <<ηθοποιοκεντρικό>>,αν μπορώ να το πω έτσι,με την έννοια ότι μπορούσε να πετύχει ή όχι,ανάλογα με τη δουλειά των ηθοποιών.Διότι δεν στηρίζεται στα φανταχτερά σκηνικά,ούτε στην συγκλονιστική μουσική ή την πλοκή.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΕΡΓΟ;
MΠ.ΝΙΚΟΛΕΣΗ:Μέσα σε μια ώρα και δέκα λεπτά δύο πρόσωπα ξεδιπλώνουν τις απόψεις τους για το τί σημαίνει νικητής,ηττημένος,γυναίκα,άνδρας,σχέση ,αγάπη.Προσπαθούν να πείσουν ,να συγκινήσουν ,να εκφραστούν μέσα από έναν αγώνα λόγων.Η Ιωάννα Μπλάτσου στο ΤΙΜΕ ΑΟUT έγραψε στην κριτική της για εμάς:<
Η ΣΧΕΣΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ;
ΜΠ.ΝΙΚΟΛΕΣΗ:O ρόλος της Ιωάννας με δυσκόλεψε αρκετά,γιατί είναι μια γυναίκα πολύ διεκδικητική,επιθετική,ανταγωνιστική,αριβίστρια,αποφασισμένη να νικήσει πατώντας και επί πτωμάτων.Οσο κι αν υποδύεσαι ένα ρόλο,πρέπεινα ψάξεις να βρεις την αλήθεια του ρόλου μέσα σου.Κι εγώ ήμουν πιο κοντά στην ψυχοσύνθεση του Γιώργου,παρά στη δική της.
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ;
MΠ.ΝΙΚΟΛΕΣΗ:Πρώτη.Ελπίζω και όχι τελευταία.Είναι η πρώτη φορά που έχουμε τόσο κοντινή επαφή μέσα από το Θέατρο.Γιατί έχει τύχει να συμπέσουμε σε δύο παραστάσεις ως ηθοποιοί,αλλά δεν ανταλλάξαμε λέξη,γιατί δεν είχαμε σκηνή μαζί.Στις πρόβες οποιαδήποτε δική μου ασυνείδητη απόπειρα να ξεφύγω από κάποιο σκόπελο,να είμαι ψεύτρα,να χρησιμοποιήσω κάποιο κλισέ προκειμένου να αποδώσω το ρόλο...έπεφτε στο κενό.Γιατί η Αννα με ήξερε...Εδώ πάει το <<δεν μπορείς να κρυφτείς γιατί εγώ σε γέννησα...>>
ΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
MΠ.ΝΙΚΟΛΕΣΗ:Προσπαθεί να βρει τη φυσιογνωμία της.Υποστηρίζω μια πολυφωνία σπουδών,όπου ο μαθητής επιλέγει από ποιόν και πώς θα διδαχθεί .Καλό θα ήταν να μπει το Θέατρο στα σχολεία ολοκληρωτικά,ώστε τα παιδιά από μικρή ηλικία να έρχονται σε επαφή με τον κόσμο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου