ΧΡΥΣΑ ΜΑΣΤΟΡΟΔΗΜΟΥ /// ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Δημόσια αναμονή

Περάσαμε το ένα τρίτο της ζωής μας
σε αίθουσες δημόσιας αναμονής 
κοιτάζοντας τα παπούτσια του μπροστινού μας
κλωτσώντας το μέλλον μας
σε θυρίδες δίχως φως 

Το άλλο τρίτο
σε λάθος ανθρώπους το ξοδέψαμε
σε συναισθήματα δίχως αξία 
και σε φιλίες χωρίς αντίκρισμα κανένα

Σε λάθος κόσμο επενδύσαμε
στη χώρα που κατάπιε 
τα όνειρά μας
πιστεύοντας 
κίβδηλους υποκριτές

Για αυτό δε θέλω να αναρωτιέμαι 
πόσος κλασματικός χρόνος μου απέμεινε. 

Τόσος λίγος χρόνος
για τόσα πολλά λάθη.

***

Απουσία

κλειδιά στο τραπέζι
η παρουσία σου˙
τώρα 
κλειδιά στο τραπέζι
η απουσία σου

***

Ποίηση

Ποίηση δεν είναι τίποτε άλλο
παρά προδομένες λέξεις 
που πνίγονται 
σε κορμιά από τον καιρό βασανισμένα

δεν είναι τίποτε άλλο 
παρά φωνές που θέλουν να ακουστούν
ασφυκτιούν σε θνητά σώματα
ζητούν αέρα 

Ποίηση δεν είναι παρά
ένα έμβρυο που αγωνιά
τη μέρα να αντικρύσει

δεν είναι παρά 
διαβάτες χαμένοι μες την νύχτα
που καταφύγιο ποθούν να βρουν

Ποίηση δεν είναι παρά
ψυχές φυλακισμένες
που ελευθερία και δικαίωση αποζητούν

δεν είναι παρά
κραυγές χαράς ή πόνου 
που όταν δεν αντέχουν πια
Γίνονται ποιήματα

***

Κλειδιά στο τραπέζι,Οδός Πανός 2018

***