ΠΕΡΙ ΖΩΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ της Ασημίνας Ξηρογιάννη

                                          

ΖΩΗ

ΜΑΡΙΚΑ ΣΥΜΕΩΝΙΔΟΥ σειρά: Ελληνική πεζογραφία σελ. 51 διαστ. 12X16,5

1η έκδοση Κυκλοφορεί

---

...Γραφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη
Ξεκινώ να μιλώ για τη Zωή και δηλώνω μια κάποια αμηχανία.Πώς μπορούμε να τα βγάζουμε πέρα με ιστορίες που έχουν ένα τέλος καλό με τη έννοια ότι είναι αισιόδοξο στη βάση του,όλοι εμείς που γράφουμε ιστορίες με κακό τέλος;
    Η Ζωή είναι ένα σύγχρονο αφήγημα,ευσύνοπτο,με αρχή μέση και τέλος,με κεντρικούς και δευτερεύοντες ήρωες ,με αληθοφάνεια ,φρεσκάδα και ζωηράδα και λόγο που ρέει αβίαστα χωρίς να κουράζει.Καθαρό και ξάστερο,εμπλουτισμένο με ποιητικά στοιχεία ή αλλιώς ένα διασκεδαστικό πάντρεμα ποιητικού και  πεζού λόγου.Έτσι ο αναγνώστης σκοντάφτει ευχάριστα πάνω σε στίχους ποιητών ή κείμενα συγγραφέων  που αγαπά η Μαρίκα Συμεωνίδου,(όπως Τζέιμς Τζόυς,Τίτος Πατρίκιος ,Δημήτρης Λιαντίνης),αλλά και στίχους δικούς της.Η Συμεωνίδου αποδεικνύει πρώτα από όλα πόσο καλή αναγνώστρια είναι,ένα προσόν που πρέπει να διαθέτει όποιος φιλοδοξεί να γίνει καλός συγγραφέας.Οχι μόνο έντονη διακειμενική διάθεση λοιπόν ,αλλά και θαρραλέα πραγμάτωση της .Ο  αναγνώστης οδηγείται σε επιμέρους συνδέσεις που πυροδοτούν τη σκέψη και το συναίσθημα του και τον ωθούν να αναλογιστεί ή να αναστοχαστεί πράγματα που μπορεί να γνωρίζει μεν ,αλλά αλίμονό του αν τα θεωρήσει δεδομένα.Τελικά ποιό από τα δύο πρέπει να παίρνουμε περισσότερο στα σοβαρά;Tη ζωή ή την τέχνη;Μέσα από το εν λόγω κείμενο μάς δίνεται η αίσθηση πως η ζωή,γνήσια και αυθεντική,ξεπερνά κάθε τέχνη.Ωστόσο,η τέχνη οφείλει να συνεχίσει να υπάρχει μέσα στο χρόνο και να επιτελεί τη λειτουργία της.Είναι ευλογία σε κάθε μας βήμα να στιγματιζόμαστε από την τέχνη και τα προιόντα της.Είναι ευλογία η τέχνη να μας αποδομεί τη ζωή και να μας προτείνει ανοίκειους τρόπους ανασύνθεσής της.



   Οι χαρακτήρες υπάρχουν μέσα στο αφήγημα(προτιμώ εδώ τη λέξη ''αφήγημα'',παρά διήγημα ) μας φαίνονται οικείοι,κυκλοφορούν δίπλα μας ή σίγουρα κάτι έχουμε ακούσει να λένε γι αυτούς όχι μόνο στους κοινωνικούς μας κύκλους,αλλά και στην τηλεόραση και στα ΜΜΕ γενικότερα.Πλέκονται και διαπλέκονται όλοι μεταξύ τους ,κάνοντας κύκλους στο γαιτανάκι της ζωής.'Ερωτες μοιραίοι,πολιτικές ίντριγκες,μια στυγερή δολοφονία,κομματικές εξάρσεις,πολιτικά σκάνδαλα,κοινωνική παθογένεια,πάθη,μυστήριοι και γοητευτικοί ποιητές και μεταφραστές,ταξίδια όλα αυτα και άλλα κυκλοφορούν μόνα τους και αλληλοδιαπλεκόμενα μέσα στο αφήγημα.Δεν είναι καθόλου ευχάριστη ιστορία στη βάση της αφού μιλά για απώλεια προσώπων που αγαπάμε.Ωστόσο η αφηγήτρια δεν φαίνεται να έχει ύφος περίλυπο,δεν κρατάει καν μαντήλι.Δίνει την αίσθηση ότι έχει αποστασιοποιηθεί πια από τα γεγονότα και  τα αφηγείται με άνεση τονίζοντας πως η ζωή δεν  εχει μόνο τη μοναδική δύναμη  να δημιουργεί πληγές,αλλά και να τις επουλώνει κιόλας,επιφέροντας μια δικαιοσύνη ή,αλλιώς,μια κάθαρση.Το θέμα είναι να συμφιλιωνόμαστε κάθε φορά  με τους φόβους και τις πληγές μας.Να τα αγαπάμε για να μπορούμε να προχωρούμε ,αλλιώς αφανιζόμαστε μοιραία.



    Το πρώτο πράγμα που αναρωτιέται κανείς όταν διαβάζει τη Ζωή είναι αν είναι αληθινή ιστορία.Λίγη σημασία έχει όμως η απάντηση.' Αλλωστε όλες οι  ιστορίες εμπεριέχουν στοιχεία και από τον κόσμο της φαντασίας ,αλλά και από τον κόσμο της πραγματικότητας.Της πραγματικότητας που ακόμα κι αν θέλουμε να την αγνοήσουμε,δεν μας αφήνει εκείνη.Με τίποτα όμως.Είναι και τα βιώματά μας ή μη βιώματά μας που μας καθορίζουν  κάθε φορά.Είναι και τα κρυφά μας όνειρα που πολλές φορές προσπαθούμε να τα πραγματώσουμε μέσω της γραφής.Το ζήτημα είναι να εξετάζουμε κάθε φορά αν ο εκάστοτε συγγραφέας φροντίζει καλά να κρύβει το αληθινό του πρόσωπο πίσω από καλοσχεδιασμένους ήρωες,κατά πόσο μετουσιώνει τις προσωπικές του εμπειρίες σε τέχνη του λόγου,καθώς και τον τρόπο με τον οποίο φιλτράρει πρόσωπα και καταστάσεις.Πιστεύω πως αυτό που έλεγε  ο 'Eλιοτ για την ποίηση ταιριάζει να συνδεθεί και με την πεζογραφία:"Poetry is not a turning loose of emotion, but an escape from emotion; it is not the expression of personality, but an escape from personality. ''(H ποίηση δεν είναι μια στροφή χαλαρά από συγκίνηση,αλλά μια απόδραση από το συναίσθημα.Δεν είναι η έκφραση της προσωπικότητας ,αλλά μια απόδραση από την προσωπικότητα.''

ΓΕΩΡΓΙΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΟΥ //// ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Σημειώσεις για την ελαφρότητα του χιονιού

 

Οι αναπάντεχοι έρχονται ως εμάς
χιονίζοντας.
Το προηγούμενο βράδυ μάς ξεκουφαίνουν
καθώς πέφτουν αθόρυβα στην αυλή.
Απ’ όπου να τους πιάσεις, δεν λερώνονται.
Σφυρίζουν τη λήξη ενός παρατεταμένου χειμώνα
ρίχνουν άσπρες, κλεφτές ματιές στο μέρος της καρδιάς μας
εμείς το καταλαβαίνουμε
και παίρνουμε ύφος βαθιά προσβεβλημένο.
Γιατί οι καρδιές μας, κύριοι, ήταν ήδη μες στο μάτι σας
έλαμπαν από κάπου μέσα του
η σάρκα του ματιού σας ανατρίχιαζε
απ’ την ιστορική έλλειψη διακριτικότητας.
Έτσι σιγά σιγά
οι λυρικοί τόνοι μετατοπίζονται σαν έπιπλα
από το μάτι στην καρδιά
κι από κει έξω στην άπλα της αυλής μας
εκχιονίζοντας.


πηγή: θράκα




                                                         

Ο ποιητής έξω από τα νερά του



σε μια έκθεση ζωγραφικής. Στέκεται μπροστά
στον πίνακα. Βλέπει τη ροδιά φουντωτή απλώνει
το χέρι και κόβει ένα ρόδι από τα χαμηλά
κλαδιά. Ο ζωγράφος το αντιλαμβάνεται
εκνευρισμένος:
- Υπαινίσσεσθε κάποιου είδους συγγένεια
μεταξύ μας, κύριε; Ζω χρόνια μακριά από την
πατρίδα.


πηγή :βιβλιονέτ

Το γραμμένο



Κάνουν λάθος
όταν η ταραχή ή η βιασύνη τους
σχηματίζει άλλους αριθμούς απ' ό,τι τα εξασκημένα δάχτυλα.
Όταν εμπιστεύονται τον ύπνο τους
πλάι σε στόματα ανοιχτά που ξεφυσούν
το χθεσινό καπνό μιας άφαντης φωτιάς.
Κάνουν λάθος όταν μετρούν τα λάθη τους
και τα βρίσκουνε λειψά.
Όμως, το πιο μεγάλο λάθος διαπράξανε
(και τώρα τους πονάει φρικτά
σαν μια τομή φρεσκοραμμένη δύο ημερών
που το παραμικρό γελάκι ή ο τυχαίος βήχας
την τεντώσανε στα άκρα)
όταν απ' την αρχή μέσα στον κόσμο
διακρίνανε
κι αμέσως αγαπήσαν, οι σαλοί, όσους
τους έμελλε ν' αγαπηθούν και τίποτ' άλλο.



Από τη συλλογή Δικαίωμα προσδοκίας (2008)


Πηγή:http://greek-translation-wings.blogspot.gr/2009/02/blog-post_6488.html

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ //// Anamneza του ΔΙΟΝΥΣΗ ΜΑΡΙΝΟΥ

                                                           

Στις 30 Απριλίου (7 μ.μ.) η Anamneza και ο Διονύσης Μαρίνος πηγαίνουν στο βιβλιοπωλείο Booktalks (Π.Φάληρο/Αρτέμιδος 47& Αγ. Αλεξάνδρου 58), για να παρουσιαστούν. 




Μιλούν για το βιβλίο:

Αμαλία Ρούβαλη - ποιήτρια

Μίνα Ξηρογιάννη - ποιήτρια

Διαβάζει ο μετρ της ελληνικής λογοτεχνίας Αχιλλέας Κυριακίδης,

ενώ εξ αποστάσεως συμμετέχει και ο Χρήστος Αγγελάκος.

 

 

 

 

Δέκα θεματικοί κύκλοι. Επικαλυπτόμενοι, παράλληλοι, αντικρουόμενοι. Μια ars memoriae ή μια επερώτηση πάνω στη μνημονική τέχνη. Η Anamneza είναι ένας πλάγιος τρόπος να καλυφθεί το μη περατό σημείο του χρόνου που πέρασε και εκείνου που δεν ήρθε. Μια ποιητική συλλογή αναμνημόνευσης αυτού που δεν συνέβη, αλλά και μια μέθοδος κατάφασης πάνω στη λήθη.



είμαι
όλος
ένα πλήθος
ποτέ μόνος, ποτέ αδιάβροχος
δώσε μου πάλι
ένα
σπίτι να κατοικηθώ
να ΄χω κι εγώ σε κάποιον
να κάνω έξωση


πηγές:

http://www.culturenow.gr/26336/anamneza-dionyshs-marinos

http://varelaki.blogspot.gr/2014/04/he-artmaniacs.html

'ΕΦΥΓΕ Ο ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΓΚΑΡΣΙΑ ΜΑΡΚΕΣ

                                 


                                            

Σύμφωνα με το μεξικανικό πρακτορείο ειδήσεων, ο σπουδαίος Κολομβιανός συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες άφησε την τελευταία του πνοή.
Σε ηλικία 87 ετών ένας εκ των σπουδαιότερων συγγραφέων και βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας έχασε τη μάχη με τον καρκίνο και «έφυγε» για το μεγάλο ταξίδι σκορπώντας θλίψη σε όλον τον πλανήτη.

 ΠΗΓΕΣ :enikos
               http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%AD%CE%BB_%CE%93%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%83%CE%AF%CE%B1_%CE%9C%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CF%82
                ethnos.gr


Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (ισπ. Gabriel José García Márquez, 6 Μαρτίου 1927 – 17 Απριλίου 2014) ήταν σπουδαίος Κολομβιανός συγγραφέας, βραβευμένος με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου 1927 στο χωριό Αρακατάκα, Διαμέρισμα Μαγδαλένα, Κολομβία. Το 1947 ξεκίνησε να σπουδάζει Νομική και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Μπογοτά. Την ίδια χρονιά δημοσίευσε σε εφημερίδα το πρώτο του διήγημα, «Η Τρίτη Παραίτηση». Το 1948 μετακόμισε στην Καρθαγένη της Ινδίας των Δυτικών Ινδιών και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά.
Πρωτοεμφανίστηκε το 1947 και το 1967 δημοσιεύτηκε το μυθιστόρημά του «Εκατό Χρόνια Μοναξιάς», το οποίο τον καθιέρωσε ως έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής μας, καθώς αποκόμισε αμέσως τις θετικότερες κριτικές.
Το 1982 του δόθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Τα τελευταία χρόνια αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή καθώς αντιμετώπιζε προβλήματα με τον καρκίνο των λεμφαδένων. Πέθανε στις 17 Απριλίου 2014, σε ηλικία 87 ετών.
Άλλα έργα του είναι:

• La hojarasca (Τα νεκρά φύλλα, 1955)
• El coronel no tiene quien le escriba (Ο Συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει, 1961)
• La mala hora (Η κακιά ώρα, 1962)
• Los funerales de la Mamá Grande (Η κηδεία της Μεγάλης Μάμα, 1962)
• Cien años de soledad (Εκατό χρόνια μοναξιάς, 1967) ― ελλην.μετάφρ.Αγγ.Βερυκοκάκη-Αρτέμη ("Νέα Σύνορα")
• El otoño del patriarca (Το φθινόπωρο του Πατριάρχη, 1975)
• Crónica de una muerte anunciada (Χρονικόν ενός προαναγγελθέντος θανάτου, 1981) ― ελλην.μετάφρ.Σωτηριάδου-Μπαράχας ("Νέα Σύνορα")
• El amor en los tiempos del cólera (Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας, 1985) ― ελλην.μετάφρ.Σωτηριάδου-Μπαράχας ("Νέα Σύνορα")
• La aventura de Miguel Littín clandestino en Chile (Η περιπέτεια του Μιγκέλ Λιττίν, λαθραίου στη Χιλή', 1986)
• El general en su laberinto (Ο στρατηγός μες στο λαβύρινθό του, 1989)
• Doce cuentos peregrinos (Δώδεκα διηγήματα περιπλανώμενα, 1992)
• Del amor y otros demonios (Περί έρωτος και άλλων δαιμονίων, 1994)
• Noticia de un secuestro (Η είδηση μιας απαγωγής, 1996)
• Ανεμοσκορπίσματα
• Ζω για να τη διηγούμαι

Επίσης, είχε γράψει άρθρα σε περιοδικά, βιβλία με διηγήματα και κινηματογραφικά σενάρια

Φρέαρ 6 – Δελτίο Τύπου ///// frear {ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ} ΤΕΥΧΟΣ 6 (ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014),

{ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ}
ΤΕΥΧΟΣ 6 (ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014), ΤΙΜΗ: 8 €

	Αλαίν Μπαντιού ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΗ ΣΚΛΗΡΗ
	Στέλιος Ράμφος ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ
	Μαρκ Στραντ ΠΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ‒ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΥΣ ΑΛΙ ΚΑΛΝΤΕΡΟΝ-ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΓΓΕΛΗ (ΜΤΦΡ. ΦΑΝΗ ΠΕΝΤΑΡΒΑΝΗ)
	Ζέφη Δαράκη ΠΟΙΗΜΑΤΑ
	Δήμητρα Χριστοδούλου ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
	Βασίλης Τσιαμπούσης ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ
	Τηλέμαχος Κώτσιας Ο ΠΑΣΧΑΛΗΣ
	Άννα Αχμάτοβα ΑΝΘΙΖΕΙ Η ΑΓΡΙΟΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ (ΜΤΦΡ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ Β. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ)
	Αλεξάνδρα Δεληγιώργη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
	Κώστας Θ. Ριζάκης ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
	Χρίστος Ρουμελιωτάκης Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ
	Μιχάλης Μακρόπουλος Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
	Ούρσουλα Φωσκόλου ΕΛΕΥΣΙΝΑ
	Κώστας Βραχνός ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
	Χόρχε Γκαλάν Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ (ΜΤΦΡ. ΟΥΡΣΟΥΛΑ ΦΩΣΚΟΛΟΥ)
	Σπύρος Γιανναράς ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ
	Χρίστος Κρεμνιώτης ΕNS AMANS
	Χ.Λ. Καράογλου ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΑΒΑΦΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

[ΑΒΥΘΟΜΕΤΡΗΤΟΙ ΚΑΙΡΟΙ]

Μαριάνος Δ. Καράσης: Η ΝΕΑ ΑΤΛΑΝΤΙΣ ΤΟΥ ΦΡ. ΒΑΚΩΝΑ, Α΄ * Διονύσης Κ. Μαγκλιβέρας: ΤΟ ΚΕΝΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ * Κώστας Χατζηαντωνίου: ΠΟΤΕ ΜΙΑ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ * Αλέξανδρος Κοσματόπουλος: Η ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗΣ * Γιάννης Β. Κωβαίος: ΑΡΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ * Πάνος Παπαστεργίου: ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ * Χρίστος Δάλκος: ΚΑΤΑ ΣΩΣΣΥΡ * Γιώργος Κεντρωτής: ΜΙΚΡΑ ΣΟΛΩΜΙΚΑ, Ι * Γιώργος Βαρθαλίτης: SAECLI INCOMMODA PESSIMI POETAE * Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος: ΑΝΕΜΟΦΟΡΗΤΟΙ * Βασίλης Παπαθεοδώρου: ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ * Κώστας Μελάς: ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ * Θανάσης Θ. Νιάρχος: ΣΕΛΙΔΕΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ * Σπύρος Γιανναράς: ΑΡΤΕΣΙΑΝΑ ΝΕΑ, 5 * Θεόδωρος Ε. Παντούλας: ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ * Γιώργος Μητρούλιας: ΠΕΡΙ ΟΡΕΞΕΩΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ * Γιώργος Βέης: ΠΡΟΤΟΥ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΕΝΑ * Νατάσα Κεσμέτη: ΤA ΠΕΤΑΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΠΩΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ * Χαράλαμπος Φύτρος: Η ΤΡΙΜΕΡΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

[ΕΠΙ ΥΔΑΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ]

Γιώργος Αλισάνογλου: ΜΙΑ ΑΤΕΛΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ * Κώστας Στεργιόπουλος: ΕΛΕΝΗ ΠΟΛΙΤΟΥ-ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΥ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ * Ηλίας Κεφάλας: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΝΑΡΓΙΩΤΗΣ, Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΧΑΡΤΑΕΤΩΝ * Γιάννης Δάλλας: ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΑΤΖΗΣ, ΣΧΕΔΙΕΣ * Άννα Κουστινούδη: Β.Π. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ, ΣΥΓΚΕΧΥΜΕΝΕΣ ΑΓΑΠΕΣ * Γιώτα Τεμπρίδου: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΚΟΡΗΣ (ΕΠΙΜ.), ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΟΥ * Νίκος Αλ. Μηλιώνης: Η ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΣΤΑΒΕΡΗ * Έλενα Σταγκουράκη: ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΠΤΩΧΟΙ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ… (Τ. ΡΑΤΤΙΓΚΑΝ, Η ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΜΠΡΑΟΥΝΙΝΓΚ) * Αχιλλέας Ντελλής: Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ * Βασίλης Παπαδόπουλος: ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ (1926-1970) * Δημήτρης Ελευθεράκης: ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΑΝΤΟΧΗΣ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΤΟΥ ΜΕΣΩΝ * Διονύσης Ν. Μουσμούτης: ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΝΤΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

---

Το τεύχος κοσμούν πίνακες και σχέδια του ζωγράφου Δημήτρη Αναστασίου.


ΠΗΓΗ:FREAR

ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΤΕΥΧΗ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΑ ΒΡΕΙΤΕ : EΔΩ 

TO VARELAKI ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ///// ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ Νέα Κυκλοφορία-Συλλογικό έργο "Μεταβιομηχανικοί τόποι"

                                                                

                                                        

Δελτίο Τύπου



Νέα Κυκλοφορία-Συλλογικό έργο
"Μεταβιομηχανικοί τόποι"

Σειρά: Ελληνική Λογοτεχνία





Από τον ομώνυμο διαγωνισμό του περιοδικού ΚΛΕΨΥΔΡΑ 


Το Σάββατο 26/4/ 2014 στις 8.30μμ. Στο Έναστρον βιβλιοκαφέ, Σόλωνος 101, Αθήνα. 


Για τη συλλογή διηγημάτων θα μιλήσουν:

 Εριφύλλη Μαρωνίτη (κριτικός λογοτεχνίας &δημοσιογράφος) 

 και ο Δημήτρης Στεφανάκης (συγγραφέας).








Εργοστάσια στις άλλοτε λειτουργικές βιομηχανικές ζώνες των αστικών περιφερειών, που όταν δεν κατέληξαν «μηχανικά πτώματα σε αποσύνθεση» μεταβλήθηκαν σε χώρους συναυλιών, θεατρικών παραστάσεων, εκθέσεων ή έγιναν μουσεία. Βιομηχανικοί τόποι που δεν έχασαν μόνον τη λειτουργία και το ζωτικό τους ρόλο στην οικονομία και τις τοπικές κοινωνίες, αλλά μετάλλαξαν και το συμβολικό τους εκτόπισμα. Μεταποιήθηκαν.
Με αυτήν την ιδιότυπη κληρονομιά και πραγματικότητα συνομιλούν οι αφηγητές του πρώτου διαγωνισμού διηγήματος του Περιοδικού Κλεψύδρα. Ρίχνοντας άγκυρες σε ένα παρελθόν που συχνά μοιάζει πιο ζωντανό από την αίσθηση ήττας, τα κλειστά μαγαζιά, την απραγία που έφερε η εποχή της κρίσης. Παράλληλα, όμως, οι νέοι δημιουργοί διαγράφουν την πορεία της δικής τους περιπέτειας, την περιπέτεια της γενιάς «δίχως όνομα και δίχως χαρακτήρα». Επιχειρώντας – κι αυτοί με τη σειρά τους – να συγκροτήσουν τις δικές τους αφηγήσεις και ιστορίες, να ανιχνεύσουν με τα δικά τους εκφραστικά μέσα τα δυσεξήγητα αλλά και συναρπαστικά της ρευστής και δύσκολης εποχής τους. Με τρόπο λιτό, βιωματικό και αφηγηματικά συγκροτημένο.
Είναι ιστορίες που αξίζει να διαβάσουμε και αυτήν την ευκαιρία δίνει η παρούσα έκδοση σε δημιουργούς και αναγνώστες.

Εριφύλη Μαρωνίτη

BΡΑΒΕΙΑ ΒΙΒΛΙΟΥ Public 2014 ////

 ΟΙ  ΠΕΝΕΣ  ΤΗΣ  ΧΡΟΝΙΑΣ

Εδώ αποφασίζει ο αναγνώστης

Τα Βραβεία Βιβλίου δημιουργήθηκαν από τα Public για να δώσουν «βήμα» στο αναγνωστικό κοινό ώστε να αναδείξει τα αγαπημένα του βιβλία για τη χρονιά που μας πέρασε (2013). O καθένας από εμάς ανάλογα με το τι βιβλία διαβάζει μπορεί να ψηφίσει μέσα από επτά διαφορετικές κατηγορίες. 
Η διαδικασία ψηφοφορίας ολοκληρώνεται σε δύο φάσεις.  Η διαδικασία της ψηφοφορίας, πραγματοποιείται αποκλειστικά μέσα από το παρόν microsite και ολοκληρώνεται σε δύο φάσεις.

1η φάση έως 20 Απριλίου:

Ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να επιλέξει το αγαπημένο του βιβλίου μέσα από τις υποψηφιότητες που κατατέθηκαν από τους εκδότες που θέλησαν να συμμετέχουν στα Βραβεία Βιβλίου Public. Ο κάθε αναγνώστης έχει δικαίωμα μιας και μόνο ψήφου ανά κατηγορία και μπορεί να ψηφίσει σε μια ή περισσότερες κατηγορίες.

2η φάση:

Τα Public ανακοινώνουν, με αλφαβητική σειρά, τα 10 δημοφιλέστερα βιβλία ανά κατηγορία βράβευσης. Οι αναγνώστες καλούνται να αναδείξουν τον μεγάλο νικητή, επιλέγοντας από την παραπάνω λίστα το αγαπημένο τους βιβλίο ανά κατηγορία.   Στη δεύτερη και τελική φάση έχουν όλοι ξανά το δικαίωμα μιας και μόνο ψήφου ανά κατηγορία. 


Τα αποτελέσματα των βραβείων θα ανακοινωθούν τέλος Μαΐου σε μια βραδιά αφιερωμένη στο βιβλίο και τους αναγνώστες.  Περισσότερες πληροφορίες για την τελετή απονομής θα ανακοινωθούν από τα Public αρχές Μαΐου.

Οι κατηγορίες:

Οι πένες της χρονιάς

• Μυθιστόρημα – Διήγημα
• Non-Fiction (Δοκίμιο, Έρευνα, Βιογραφία, Μαρτυρία)
• Ποίηση
• Παιδική λογοτεχνία
• Εφηβική λογοτεχνία
• Μαγειρική
• Κατηγορία «έκπληξη»: Μεγάλες συγκινήσεις

Βραβεία εκτός ψηφοφορίας κοινού

Βραβεία εκτός ψηφοφορίας κοινού
Παράλληλα θα υπάρξουν και 2 βραβεία που θα αναδειχθούν από επιτροπή και αφορούν τους εκδότες, ενώ θα υπάρξει και το βραβείο των Βιβλιοπωλείων Public, όπου θα ψηφίσουν όλοι οι βιβλιοπώλες των καταστημάτων Public.

• Εκδοτικό αποτύπωμα
• Εκδότης προσφορά στο ελληνικό βιβλίο
• Βραβείο βιβλιοπωλείων Public
•  
•  
•  ΨΗΦΙΣΕ  ΕΔΩ
•  

Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Λένας Σαμαρά "Όρια

                                                                 

Τρίτη 8 Απριλίου 2014, 8:30 μμ    poems ‘n crimes των Εκδόσεων Γαβριηλίδης, Αγίας Ειρήνης 17, Μοναστηράκι (60 μέτρα από το μετρό), τηλ.210-3228839  Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής "Όρια" της Λένας Σαμαρά από τον συνθέτη-  μουσικό Θάνο Μικρούτσικο.  Ποιήματα θα διαβάσει η ηθοποιόςΠαναγιώτα Βλαντή.                                                                                                                                                                                                                                   ΠΑΡΑΔΟΧΗ Συνήθισες να κρύβεσαι για να χωράς στη νύχτα. Να μην περισσεύει τίποτα πια, ενοχλητικό ή μη. Να είσαι επίπεδος, στο επίπεδο. Η τρίτη διάσταση σε απομονώνει από τον τόπο σου. Γίνεσαι ένα με την παραδοχή ότι δεν δικαιούσαι ύψος. Ποιος σε καθόρισε, σε μίκρυνε, ή πάντα φοβόσουν;  ΜΟΝΑΔΑ Αν είμαστε λίγοι, είμαστε πολλοί. Η γενναιοδωρία των αριθμών. Αρκεί ένα υποσύνολο για να οριστείς στο σύνολο. Η μονάδα προσεκτική, συμμετέχει ανυστερόβουλα. Δε μετρά προοπτικές, αναπτύγματα, προόδους. Είναι η συνετή δύναμη που καθορίζει και ανατρέπει τα όρια των πραγμάτων. Γι’ αυτό γίνεται τόσος λόγος για την υποβάθμισή της.

ΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ //// ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

                                                          




                                                                 

                                                        ΦΩΤΟ Α.Ξηρογιάννη



                                                              ****









       'Ο,ΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ





Στην Ασημίνα Ξηρογιάννη




'Οταν θα περπατήσει πολύ

Θα κάνει μια στάση

-ένας λόγος και ένα όργιο-

θα πετάξει τα σχισμένα, τα 

ιδρωμένα ρούχα

θα μας πει κάτι που λάμπει.

Οι νεκροί μας, οι κατά λάθος 

ζωντανοί μας

Όλοι θα γελάσουν.

Γιατί θα γεννηθεί,αύριο.

ΣΤΗΛΗ ΤHE ARTMANIACS //// ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ

(σε συνεργασία με το VAKXIKON .GR  )

                                                        

                      
φωτό: Σ. Προύσαλης

 

Συνομιλώντας με τον Διονύση Μαρίνο. Στον ενικό τελικά. Επειδή για ένα λόγο που αγνοώ, τον αισθάνομαι συνοδοιπόρο σε αυτό το λογοτεχνικό μου ταξίδι. Δεν χρειάζονται μακροσκελείς πρόλογοι. Το ερωτηματολόγιο του Varelaki και οι άμεσες και (αυτο)σαρκαστικές συχνά απαντήσεις του.

                                     *******

            συνέντευξη στην  Α.Ξηρογιάννη

Διονύση, σε  καλωσορίζω στο varelaki/notationes και ξεκινώ αμέσως. Θα ήθελα μια σύντομη αναφορά στα βιβλία σου. Παρουσιάσου!

 

 

Όχι φοβερά πράγματα: δύο μυθιστορήματα και μια ποιητική συλλογή. Κυρίως αστικές δυστοπίες, όπως τα Χαμένα Κορμιά (εκδ. Τετράγωνο) και η Τελευταία Πόλη (εκδ. Γαβριλίδης). Όσο για την ποιητική συλλογή Anamneza (εκδ. Γαβριηλίδης), που αναδύθηκε εσχάτως, τι να σου πω; Προσπαθεί να είναι ποίηση. Αυτά.


Παρακολουθείς τις λογοτεχνικές τάσεις στο εξωτερικό (κυρίως Αμερική-Ευρώπη);


Ως γνήσιος και πούρος βιβλιοφάγος παρακολουθώ και διαβάζω τα πάντα, στο μέτρο του ανθρωπίνως δυνατού. Και τις τάσεις παρακολουθώ και τις παρατάσεις και τις επεκτάσεις των κειμένων και των δημιουργών. Πάνω από όλα ακολουθώ τις λέξεις. Είτε σε ρεαλιστική φόρμα, είτε σε μεταμοντέρνα, πάλι όμορφες λέξεις είναι. Φτιαγμένες για να μας ζουν και να τις ζούμε.


Λογοτεχνία και διαδίκτυο.


Δεν έχω πρόβλημα με τη λογοτεχνία, ούτε και με το διαδίκτυο. Ως εκ τούτου δεν βρίσκω κάτι μεμπτό και στη σύζευξή τους. Καίτοι απουσιάζει η μαγεία, ή μήπως φετίχ;, του χαρτιού, η όποια αξιοσύνη του κειμένου δεν χάνεται πουθενά: ακόμα και μέσα στη λάσπη θα το βρεις να λάμπει.


Αν έκανες μια λίστα από βιβλία που θα έπρεπε κάποιος φανατικός αναγνώστης να διαβάσει οπωσδήποτε... ποια θα ήταν αυτή;


Όχι, άλλες λίστες. Προσωπικά ποτέ δεν λειτούργησα με λίστες, αλλά με χνάρια. Ο ένας συγγραφέας με οδηγούσε στον άλλον. Ο Μπάροουζ στον Πύντσον. Ο Τζόυς στον Μπέκετ. Ο Μπόρχες στον Κορτάσαρ και έτσι πηγαίνει μέχρι και σήμερα.


Σε γοητεύει κάποια άλλη τέχνη πέρα από την τέχνη του λόγου;


Ναι, η ζωγραφική για την ένταση του χρώματος και η μουσική για την ακαριαία πλησμονή της.


Πότε ξεκινησες να γράφεις; Πώς άρχισε αυτή η ιστορία;


Από μικρός ασυνείδητα, γύρω στα 15 αναζητώντας, στα 18 πιο σοβαρά και μετά στα 30 παλεύοντας. Θα προτιμούσα να είχα μείνει στην αρχική εκδοχή. Θέλω να επιστρέψω σ' αυτήν.


Ποια είναι τα λογοτεχνικά σου πρότυπα;


Πρότυπα, δεν υπάρχουν πρότυπα. Υπάρχουν κείμενα που επιστρέφεις γιατί δεν εξαντλούνται. Ωσαύτως, υπάρχουν συγγραφείς που δεν τελειώνουν ποτέ μέσα σου, κάνουν συνεχόμενα σλάλομ στο κεφάλι σου. Σαν να ακούς τη φωνή τους σε κάθε λέξη που βάζεις στο χαρτί.


Θεός;


Θεός; Μια χαρά, εσείς; Να του πείτε χαιρετίσματα από μέρους μου. Καλός Κύριος, αλλά γιατί τόσος κόπος; Στο κάτω-κάτω, άνθρωποι είμαστε. Τι περίμενε;


Τι δεν θα συγχωρούσες ποτέ στον εαυτό σου;


Δεν θα του συγχωρούσα να μην κάνει λάθη. Τι θα γίνω χωρίς αυτά;


Kάποιος σύγχρονος ομότεχνός σου που ξεχωρίζεις;


Πολλοί, αλλά νομίζω πως πρέπει να ξεμπερδεύω γρήγορα με αυτή την ερώτηση-παγίδα.


Πιστεύεις στα λογοτεχνικά βραβεία;


Πιστεύω στα βραβεία των. άλλων, όπως και στο χρήμα των άλλων και την εξουσία των άλλων. Δεν έχω τους ώμους του Χριστιανόπουλου να τα αρνηθώ, αν ποτέ μου έρθουν, αλλά δεν τα έβαλα και στο μυαλό μου ως αυτοσκοπό. Δεν έχω σκοπούς και αυτοσκοπούς.


Tελευταία υπάρχει η άνθιση του ψηφιακού βιβλίου...


Το ψηφιακό βιβλίο είναι μια άλλη εκδοχή των πραγμάτων. Δεν τα χειροκροτώ, δεν τα δαιμονοποιώ. Είμαι λάτρης του χαρτιού και θα παραμείνω τέτοιος όσο μπορώ και όσο αντέχω (και με αντέχει το σπίτι μου).


Εσύ και η Ποιηση.


Ποίηση; Μια χαρά, εσείς; Να της πείτε τα χαιρετίσματα από μέρους μου. Καλή Κυρία, την αγαπάμε. Στο κάτω-κάτω, άνθρωποι είμαστε; Τι περίμενε;


Γράφεις κάτι τώρα;


Και μόνο ότι κατάφερα να φτάσω σε αυτή την ερώτηση, φαίνεται πως δεν έχω πάθει ακόμα ανοσία. Κατά τα λοιπά: όχι, δεν γράφω.


Όνειρα και μελλοντικά σχεδια.


Ούτε σχέδια, ούτε όνειρα, ούτε τίποτα. Δεν περιμένω τίποτα και για καλό και για κακό κλειδώνω και την πόρτα.

TO VARELAKI ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ //// ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ///ΜΝΗΜΗ ΣΧΕΔΟΝ ΠΛΗΡΗΣ

                                                    

Οι Εκδόσεις της Εστίας σας προσκαλούν στην παρουσίαση

της νέας ποιητικής συλλογής του

Λεωνίδα Κακάρογλου

Μνήμη σχεδόν πλήρης

Ομιλητές :

Νίκος Δαββέτας:  Συγγραφέας

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης: Ποιητής, συγγραφέας

Ποιήματα από τη συλλογή διαβάζουν :

Γιώτα Φέστα: Ηθοποιός

Ανδρέας Κωνσταντίνου: Ηθοποιός

Τραγουδά η Σαβίνα Γιαννάτου

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014, στις 8.00’ το βράδυ

Σπίτι της Κύπρου, Ξενοφώντος 2^Α 105 57 Αθήνα

Από το Βιβλιοπωλείον της Εστίας κυκλοφορεί η ποιητική  συλλογή  του Λεωνίδα Κακάρογλου, με τίτλο «Μνήμη σχεδόν πλήρης».
Η συλλογή ξεκινάει από το σημείο που τελειώνει η ΑΔΕΙΑ ΕΞΟΔΟΥ (Οδός Πανός, 2009), προσπαθώντας να αποδεχτεί την απώλεια.
Μια απώλεια όμως που μετατρέπεται σε μέσο επαναπροσέγγισης της ζωής , του έρωτα και του ονείρου…
Παράλληλα οριοθετεί τη μνήμη σαν το πρωταρχικό στοιχείο που κρατάει ζωντανή την απουσία .
Ο μικρόκοσμος του σπιτιού πρωταγωνιστεί αλλά τώρα υπάρχουν και κάποιες σύντομες έξοδοι στη πόλη.
Η επιστροφή είναι για μια ακόμη φορά το τέλος των ψευδαισθήσεων αφού η μνήμη είναι σχεδόν πλήρης.


Ο Λεωνίδας Κακάρογλου γεννήθηκε το 1952 στα Χανιά. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο.Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές: Τοπία κοριτσιών (1981), Σχεδόν γκρο πλαν (Πλέθρον 1986), Στο λευκό του βυθού (Πλέθρον 1986), Η συνήθεια των ημερολογίων (Πλέθρον 1995), Μονάχα ο χρόνος ξέρει (Πλέθρον 2000), Οι μέρες πριν τα χρόνια (Οδός Πανός 2007), Άδεια εξόδου (Οδός Πανός 2009). Και το  μυθιστόρημα Η ζωή και τίποτ΄ άλλο από τις εκδόσεις της Εστίας (2011). Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, έχουν παρουσιαστεί στο θέατρο και έχουν μελοποιηθεί.

Πηγές : biblionet και  culturenow