ΓΕΩΡΓΙΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΟΥ //// ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Σημειώσεις για την ελαφρότητα του χιονιού

 

Οι αναπάντεχοι έρχονται ως εμάς
χιονίζοντας.
Το προηγούμενο βράδυ μάς ξεκουφαίνουν
καθώς πέφτουν αθόρυβα στην αυλή.
Απ’ όπου να τους πιάσεις, δεν λερώνονται.
Σφυρίζουν τη λήξη ενός παρατεταμένου χειμώνα
ρίχνουν άσπρες, κλεφτές ματιές στο μέρος της καρδιάς μας
εμείς το καταλαβαίνουμε
και παίρνουμε ύφος βαθιά προσβεβλημένο.
Γιατί οι καρδιές μας, κύριοι, ήταν ήδη μες στο μάτι σας
έλαμπαν από κάπου μέσα του
η σάρκα του ματιού σας ανατρίχιαζε
απ’ την ιστορική έλλειψη διακριτικότητας.
Έτσι σιγά σιγά
οι λυρικοί τόνοι μετατοπίζονται σαν έπιπλα
από το μάτι στην καρδιά
κι από κει έξω στην άπλα της αυλής μας
εκχιονίζοντας.


πηγή: θράκα




                                                         

Ο ποιητής έξω από τα νερά του



σε μια έκθεση ζωγραφικής. Στέκεται μπροστά
στον πίνακα. Βλέπει τη ροδιά φουντωτή απλώνει
το χέρι και κόβει ένα ρόδι από τα χαμηλά
κλαδιά. Ο ζωγράφος το αντιλαμβάνεται
εκνευρισμένος:
- Υπαινίσσεσθε κάποιου είδους συγγένεια
μεταξύ μας, κύριε; Ζω χρόνια μακριά από την
πατρίδα.


πηγή :βιβλιονέτ

Το γραμμένο



Κάνουν λάθος
όταν η ταραχή ή η βιασύνη τους
σχηματίζει άλλους αριθμούς απ' ό,τι τα εξασκημένα δάχτυλα.
Όταν εμπιστεύονται τον ύπνο τους
πλάι σε στόματα ανοιχτά που ξεφυσούν
το χθεσινό καπνό μιας άφαντης φωτιάς.
Κάνουν λάθος όταν μετρούν τα λάθη τους
και τα βρίσκουνε λειψά.
Όμως, το πιο μεγάλο λάθος διαπράξανε
(και τώρα τους πονάει φρικτά
σαν μια τομή φρεσκοραμμένη δύο ημερών
που το παραμικρό γελάκι ή ο τυχαίος βήχας
την τεντώσανε στα άκρα)
όταν απ' την αρχή μέσα στον κόσμο
διακρίνανε
κι αμέσως αγαπήσαν, οι σαλοί, όσους
τους έμελλε ν' αγαπηθούν και τίποτ' άλλο.



Από τη συλλογή Δικαίωμα προσδοκίας (2008)


Πηγή:http://greek-translation-wings.blogspot.gr/2009/02/blog-post_6488.html