ΜΑΡΙΑ-ΕΥΘΥΜΙΑ ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ /// ΠΟΙΗΜΑΤΑ

(Ανθολόγηση για το varelaki: Ασημίνα Ξηρογιάννη)

1.

Αν μούδιασαν τα πόδια σου

αν μάκρυναν τα νύχια

αν κουβαλάνε βρομιές

ματώνουν

στις δικές τους ιστορίες

δεν τα βλέπετε που έχουν μαυρίσει;

να βγάλω τα παπούτσια μου

δεν βλέπω εδώ τριγύρω

καμία Μαρία Μαγδαληνή

δεν τη συνάντησα

ονομάζομαι Μαρία

Μαρία;

Μαρία;

είσαι εδώ;

είναι κανείς εδώ;

Μπαμπά;

Μαμά;

δεν σας συνάντησα

στο τέλος του δρόμου

2.

Το βλέπεις

το πράσινο

εκεί·

τα δέντρα

αν περάσει το βλέμμα σου

τον διάδρομο

τον ορό

τον ζελέ

το κρεβάτι

το παράθυρο

από πίσω του

3.

Γεννήθηκα

από τον θάνατο ενός πλακούντα

μέσα από χείμαρρο αίματος

αναδύθηκα

ζωντανή

μια ταλαντευόμενη μπλε καρφίτσα

τώρα

η δικιά μου μήτρα

κυψέλη

αναμένει τους κηφήνες της·

έφτασα στη μέση

μόνο το ρολόι ακούω να χτυπάει

όταν αντικρίζω σκαλοπάτι

με πιάνει ίλιγγος

[...]

8.

Τρία σημάδια

το ένα στην δεξιά παλάμη

η απουσία του πατέρα

που μ’ έμαθε να πιάνω το ποδήλατο

το άλλο στ’ αριστερό

κλωστή μπλε

η απουσία της μητέρας

το τρίτο

στο κούτελο

η απουσία πίστης

10.

Τις ηλιόλουστες Κυριακές

στο Α’ Νεκροταφείο Ζωγράφου

οι επισκέπτες ανοίγουν κουβέντα

με τους νεκρούς

η φροντίδα του μνήματος

τελετουργία

γραμμική τελετουργία

για τα μυρμήγκια

για τις μέλισσες

προσωρινή διαμονή

 Aπό την ποιητική συλλογή  Ρίζες , 24γράμματα 2019